Σελίδες

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Μόνη σε πολυκατάστημα.

Η Δευτέρα είναι η μέρα που δεν έχουμε καμία δραστηριότητα το απόγευμα. Όλη την υπόλοιπη βδομάδα κάτι έχουμε κανονίσει να κάνουμε. Μπαλέτο, μουσικό παιχνίδι και θεατρικό παιχνίδι. Τουλάχιστον για τον Οκτώβριο θα δοκιμάσουμε το full πρόγραμμα και μετά θα δούμε τι θα κρατήσουμε και τι θα αφήσουμε. 

Έτσι, χθες το απόγευμα αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το σουηδικό κατάστημα για βόλτα, λίγα ψώνια και φαγητό. Ήθελα να πάρω αυτά τα μεγάλα πλαστικά κουτιά που έχουν ροδάκια και καπάκι και είναι ικανά να χωρέσουν το 60% (υπολογίζω) του χάους που βρίσκεται στο καθιστικό μας. Με λίγα λόγια τα παιχνίδια του νηπίου. Το πείραμα οργάνωσης και τακτοποίησης θα γίνει σήμερα το απόγευμα. 

Είχα σκεφτεί λοιπόν να βάλω την Αθηνά στο καρότσι και όπως κάνουμε όλες τις φορές να πάμε βόλτα στον όροφο, να κάτσουμε στο εστιατόριο, να τσιμπήσουμε κάτι, εγώ να πιω καφεδάκι ενώ η μικρή θα έπαιζε λίγο στον παιδικό χώρο και να ψωνίσουμε βέβαια και αυτά που ήθελα. Φτάνοντας όμως στα καρότσια μου είπε το εξής. "Μαμά, θέλω να πάω στον παιδότοπο". Δεν το είχα καν στο μυαλό μου. Δεν θυμόμουν καν από τι ηλικία και πάνω μπορούσες να αφήσεις εκεί το παιδάκι. "Θέλω, θέλω" μου έλεγε. Ας πάμε να ρωτήσουμε λοιπόν. Μου έδωσε η κοπέλα μια αίτηση, δεν μας ρώτησε καν τι ηλικία έχει το παιδί (φαντάζομαι θα ήταν ηλικιακά μέσα στους κανονισμούς τους) και μας σφράγισε τα χέρια με έναν αριθμό. Ρώτησα τη μικρή 2-3 φορές "αλήθεια, θέλεις να πας στον παιδότοπο, δεν θες να ψωνίσουμε μαζί;". Και μου απάντησε ευθέως "θέλω να παίξω μαμά! Εσύ να ψωνίσεις και μόλις τελειώσεις να έρθεις να με πάρεις να πάμε να φάμε μπιφτεκάκια!".  Μάλιστα.. μου γύρισε λοιπόν την πλάτη και πήγε να παίξει.

Κι εγώ ανέβηκα τις κυλιόμενες σκάλες μονάχη, με μια κίτρινη σακούλα στο χέρι . Σκέφτηκα πως θα τελείωνα πολύ πιο γρήγορα μόνη μου. Και έτσι έγινε. Αυτό που δεν περίμενα όμως ήταν πως θα ψώνιζα περισσότερο! Περπατούσα λοιπόν με γοργό βήμα και σταματούσα μόνο εκεί που έβρισκα κάτι ενδιαφέρον, γενικά δεν χάζευα. Όταν έφτασα στο παιδικό τμήμα, διάλεξα με άνεση τα κουτιά, κοίταξα λίγο τα καινούρια παιχιδάκια και αυτό ήταν. Μου φάνηκε περίεργο εκείνη ακριβώς τη στιγμή που δεν είχα τη μικρή να μου δείχνει, να φωνάζει και να θέλει να κατέβει από το καρότσι για να παίξει. Μπήκα και βγήκα από το παιδικό τμήμα σε 5 λεπτά συνολικά! Στο εστιατόριο δεν έκατσα. Δεν βρίσκω κανένα νόημα να κάτσω να πιω μόνη μου καφέ εκεί και να είναι το παιδάκι κάτω. Αν ήμουν με μια φίλη, εννοείται θα καθόμουν. Αλλά μόνη μου.. μπα.. δεν είναι δα και τόσο ωραίος ο καφές τους. 

Προχώρησα στον κάτω όροφο. Στα κουζινικά λοιπόν έγινε η καταστροφή. Μου είχε ζητήσει η μαμά μου να της πάρω 2 κούπες. Περιηγήθηκα λοιπόν και στο κουζινικό τμήμα. Πήρα τις κούπες και πήρα και χαρτοπετσέτες (στάνταρ). Και μετά.. ξεπρόβαλλαν μπροστά μου τα πρώτα κόκκινα αξεσουάρ κουζίνας.. καταλαβαίνετε :-) Οι πρώτες χάρτινες θηκούλες για muffins σε χριστουγεννιάτικο σχέδια.. και πιο κάτω ένας στρογγυλός κατακόκκινος δίσκος σερβιρίσματος με γιορτινό μοτίβο. Εκεί κάπου συγκρατήθηκα! Πήρα κι ένα πυρεξάκι (το ήθελα καιρό, εντάξει;) και συνέχισα. Αν ήταν όμως το νήπιο μαζί δεν θα είχα κάτσει να περιηγηθώ στα κουζινικά! Θα χτύπαγε τα πόδια στο καρότσι, θα άπλωνε τα χέρια δεξιά κι αριστερά και μετά τις χαρτοπετσέτες θα φεύγαμε με γοργό ρυθμό. Όπως δηλαδή έκαναν και όλοι οι γύρω μου που είχαν τα παιδιά τους στο καρότσι :-) Προς την έξοδο.. ξανακοντοστάθηκα. Στις γλάστρες. Βρε παιδιά... έχουν φέρει κόκκινα και λευκά κασπώ.. τέλεια! Ότι πρέπει για γιορτινή διακόσμηση :-) Πήρα κι ένα κασπώ! Ναι, μετά έφυγα. Πλήρωσα, τα έβαλα και στη σακούλα και βουρ για παιδότοπο.

Έδειξα το χέρι μου με τη σφραγίδα και φώναξαν τη μικρή η οποία ήρθε με χαμόγελο. Χωρίς γκρίνια, βγήκε με ωραία διάθεση, μου είπε πως πέρασε καλά, πως έπαιξε, ζωγράφισε, γνώρισε άλλα παιδάκια. Μου είπε κιόλας ότι έπλυναν και τα χέρια τους! (αυτό μου έκανε εντύπωση, μπράβο τους) Περάσαμε βέβαια και από το τμήμα με τα τρόφιμα για να πάρουμε φανταστικά μπισκότα κανέλλας σε στρογγυλό τσίγκινο κουτί, τα οποία σας συστήνω!

Και κάπως έτσι ήταν το απόγευμα μας! Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα καθόλου να θέλει να πάει στον παιδότοπο αντί να πάμε μαζί πάνω. Θα μου πείτε, τι το νοιάζουν το παιδί τα ψώνια και οι βόλτες στο πολυκατάστημα; Να παίξει θέλει. Και μου φάνηκε περίεργο τελικά που πήγα βόλτα μόνη μου και ψώνισα (και παραπάνω δηλαδή) ενώ η μικρή ήταν σε άλλο χώρο. Μπορεί επειδή ήταν και η πρώτη φορά που την άφησα εκεί και επειδή δεν είχα άλλη παρέα. Απλά νομίζω πως στο συγκεκριμένο κατάστημα που είναι σούπερ φιλικό προς τα παιδιά, τη θέλω μαζί μου. Και ο λόγος είναι ακριβώς αυτός, ότι είναι έτσι στημένος ο χώρος που δεν ταλαιπωρείσαι με το παιδί, δεν δυσανασχετείς, δεν εκνευρίζεσαι που δεν υπάρχει χώρος για να περάσεις. 
Οπότε.. την επόμενη φορά, ή θα ανέβουμε κατευθείαν τη σκάλα χωρίς να περάσουμε από τον παιδότοπο ή θα πάω παρέα και με μια φίλη μου :-)



post signature

9 σχόλια:

  1. Τα παιδιά να πάιζουν θέλουνε.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ τι καλα!! Εμενα υπολογιζω γυρω στα δεκαεξι της να με αφησει να ψωνισω μονη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελικά καλά λένε ότι το πρόβλημα είναι οι μαμάδες και όχι τα παιδιά!!!! Εμείς έχουμε ενοχές, τύψεις και στεναχώρια. Αυτά μια χαρά παίζουν! Θυμάσαι και η Μελίτα τι ωραία που καθόταν στον παιδότοπο πριν καν γίνει 3. Τα παιδιά θέλουν παιχνίδι... και όσο κι αν θεωρούμε εμείς ότι η βόλτα στο ΙΚΕΑ είναι ΣΑΝ παιχνίδι... τελικά προτιμούν τον κανονικό παιδότοπο! Την επόμενη φορά να μας πάρετε μαζί για να παίξουν τα κορίτσια κι εμείς να πιούμε καφέ,χεχε!!!! Κάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κοίτα να δεις τελικά που όλα ανατρέπονται! Βρε, κι εγώ στα ασπροκόκκινα διακοσμητικά θα πήγαινα και στα κουζινικά (ένα πυρέξ δεν είναι ποτέ αρκετό!!!). Και μέχρι τώρα ήμουν μακρυά, αλλά τώρα που άνοιξε το ηλεκτρονικό κατάστημα οσμίζομαι καταστροφή.....!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω ότι με την έμπνευση της Αθηνάς, περάσατε και οι δύο πολύ καλά. Όσο για τα ψώνια, δεν πειράζει να ξεφεύγουμε πού και πού! Ειδικά αν πρόκειται για κουζινικά... ;-)
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Που πήγε το μήνυμα; Δεν ξαναστέλνω από κινητό. Την αλλη φορά με παρέα;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χα χα χα. Εμένα παντως μου στοιχίζει περισσότερο με τα παιδιά τώρα που μεγάλωσαν. Σε εκείνη όμως την ηλικία, έχεις δίκιο, είναι ακριβότερη η επίσκεψη μιας και έχεις χρόνο να διαλέξεις.
    Πάντως ο παιδότοπος στο σουηδικό πολυκατάστημα είναι άρτια οργανωμένος και οι κοπέλες ασχολούνται με τα παιδάκια. Υπάρχει όριο ηλικίας από 3 ετων. Όταν έχει πολύ κόσμο ρώτάνε οπωσδήποτε.
    Τα δικά μου τώρα πια δεν θέλουν να μπαίνουν μέσα δυστυχώς. Θελουν να βολτάρουμε και να επιλέγουν μαζί μου:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άρχισε η χριστουγεννιάτικη τρέλα; Τι να κάνω, κι εγώ τα θέλω όλα, με χίλια ζόρια αντιστέκομαι!

    Τρελοτουρίστρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βέρα καλησπέρα! Διαβάζω τις ιστορίες σου καιρό και πραγματικά σε θαυμάζω. Μπορείς να μου στείλεις καμιά ιδέα για θεατρικό και μουσικό παιχνίδι για τη μικρή μου που είναι 4 ετών; Είμαι σε άδεια μητρότητας (λόγω δεύτερου τοκετού) και ψάχνω κάποιες δραστηριότητες για να περνάει ο χρόνος. Μπαλέτο σε ποια σχολή κάνει; Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή