Σελίδες

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Ψάχνοντας για κοχύλια...

Όπως τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια έτσι και φέτος ήθελα να κάνουμε οικογενειακή φωτογράφιση. Το θέμα ήταν βέβαια ότι ναι μεν ήθελα αλλά θα μας το επέτρεπαν οι συνθήκες; Ευτυχώς ήμασταν και πάλι τυχεροί και το διάστημα που ήμασταν στην Ερμιόνη, ο καλλιτέχνης φίλος μας Απόλλωνας ήρθε για λίγες μέρες και το κανονίσαμε!

Η ιδέα που είχα φέτος ήταν να φωτογραφηθούμε σε μια αμμουδερή παραλία το απόγευμα πριν δύσει ο ήλιος. Η παραλία δεν είναι πρωτότυπη τοποθεσία από μόνη της αλλά σου δίνει πολλές δυνατότητες. Και εννοείται ότι φωτογραφηθήκαμε με ρούχα :-) Και καπέλα :-)

Ξεκινήσαμε από ένα γκρεμισμένο πέτρινο σπιτάκι. Σταθήκαμε στην είσοδο και το φως ήταν ακριβώς από πίσω μας. Μόνο να φαίνονται οι σιλουέτες, έτσι μας είπε ο φίλος μας.


Βγάλαμε τα παπούτσια μας και περπατήσαμε στην αμμουδιά. Εκεί ακριβώς που έσκαγε το κυματάκι και λαμπύριζαν τα νερά, όπως λέει και η Αθηνά. Η μικρή περπατούσε στις μύτες των ποδιών της, ήθελε λέει να χορέψει μπαλέτο στην παραλία :-)


Σε αυτή την παραλία είχε πάρα πολλές καλαμιές. Καθίσαμε για να παίξουμε λίγο γαργαλώντας την Αθηνά. Όταν βέβαια εκείνη σηκώθηκε την ακολουθήσαμε..


Είχα και μια ιδέα να φτιάξουμε μία καλοκαιρινή καρτ ποστάλ. Να φαίνονται τα κοχύλια στην άμμο κι εμείς στο βάθος θολοί. Η Αθηνά να κρατάει ένα μεγάλο κοχύλι στο αυτί της και να προσπαθεί να ακούσει τη θάλασσα. Αυτές οι φωτογραφίες μου άρεσαν πολύ όπως βγήκαν, δεν είναι πράγματι σαν κάρτα;


Περπατήσαμε χέρι χέρι, παίξαμε και τρέξαμε αρκετά. Η μικρή ευχαριστήθηκε κυνηγητό. Κι εμείς ευχαριστηθήκαμε να την βλέπουμε να τρέχει προς την αγκαλιά μας.


Αυτό που είχε αυτή η φωτογράφιση και μου άρεσε πάρα πολύ ήταν η ατμόσφαιρα που δημιούργησε το τόσο ζεστό γλυκό φως εκείνης της ώρας. Δεν περίμενα να αποτυπωθεί και στις φωτογραφίες αυτό που νιώθεις όταν πέφτει ο ήλιος και είσαι ακόμη στην παραλία. Και φαίνεται πραγματικά να χρυσίζει πάνω στην άμμο, στις καλαμιές, στα μαλλιά μας, στα πρόσωπα μας. Και περάσαμε και όμορφα. Ξυπόλητοι περπατούσαμε στη ζεστή άμμο και μαζεύαμε μικρά κοχύλια που τα πήραμε σπίτι μας. Βρἐξαμε τα πόδια μας και γελάσαμε με αυτά που μας έλεγε η Αθηνά.

Αυτό που έχω να ξαναπώ είναι πως αν θέλετε να το κάνετε κι εσείς... μπορείτε! Βρείτε κάποιο φίλο σας με καλή μηχανή, πάρτε μια καλή προσφορά από έναν επαγγελματία φωτογράφο, τολμήστε και οργανώστε το! Και αν θέλετε να το κάνετε και σας επηρρεάζουν σχόλια γνωστών (αυτών που πάντα έχουν κάτι να πουν) κλείστε τα αυτιά σας.. φορέστε το ψάθινο καπέλο σας, πάρτε μαζί την καλή σας διάθεση και πηγαίνετε σε μια παραλία να ψάξετε για κοχύλια.
Τα λόγια θα ξεχαστούν, τα κοχύλια θα μείνουν :-)

Αν θέλετε να δείτε την περσινή μας φωτογράφιση, πατήστε εδώ.
Για να έρθετε σε επικοινωνία με το φίλο μας τον Απόλλωνα και να δείτε τα projects του, πατήστε εδώ.

post signature

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Αποτελέσματα! Και το βιβλίο πάει στην...

Όπως λέμε "και το όσκαρ πάει στον.." ε, κάπως έτσι! Η ανάρτηση αφορά τα αποτελέσματα μιας κλήρωσης που χάρηκα πολύ! Κυρίως επειδή σας άρεσε εσάς τόσο πολύ η ιδέα να κάνω δώρο ένα βιβλίο. Με αφορμή τα γενέθλια του Owl Mommy ένας από εσάς κέρδισε μερικές ώρες προσωπικής χαλάρωσης :-) Λέω μερικές, δεν ξέρω.. μπορεί και να το ρουφήξει το βιβλιαράκι του σε 3 μέρες!

Ας δούμε πρώτα τα στατιστικά που μαζέψαμε! (να κρατήσω και λίγο την αγωνία.. έτσι δεν είναι και με ένα καλό βιβλίο;)

Στην ερώτηση "Πόσα βιβλία διαβάσατε τον τελευταίο χρόνο;" το 68% απάντησε 3+! 
Μπράβο βρε παιδιά, διαβάζετε αρκετά! Το 26% απάντησε 2-3 και μόλις 5% διάβασε 1 βιβλίο. 

Στην ερώτηση "Τι σας αρέσει να διαβάζετε όταν έχετε χρόνο;" φάνηκε ότι το 58% από εσάς προτιμά να διαβάζει ερωτικά/κοινωνικά και το 47% αστυνομικά/μυστηρίου. Τρίτα στη σειρά έρχονται τα ιστορικά μυθιστορήματα με 19% και οι βιογραφίες με 15%. Ακολουθούν τα επιστημονικά/φαντασίας και η ποίηση. Βλέπω βέβαια και ένα 39% που διάλεξε την επιλογή "άλλο" και τώρα προσπαθώ να θυμηθώ γιατί δεν έβαλα στη φόρμα κουτάκι να γράψετε ποιο είναι αυτό το άλλο που δεν είχα στη λίστα :-) 

Υπήρχε και αρκετή ποικιλία (αναμενόμενο) στην ερώτηση "Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;".
Κάποια που ξεχώρισαν είναι τα: Ψάχνοντας για Κοχύλια, Να ζεις Να αγαπάς και Να μαθαίνεις, The Book Thief, Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας. Αυτά ήταν τα δημοφιλέστερα στις απαντήσεις και τα έχω διαβάσει όλα εκτός από το Book Thief οπότε πρέπει να το βάλω στη λίστα μου κι αυτό! Για να το λέτε κάτι θα ξέρετε!

Φτάνοντας λοιπόν στα βιβλία που ζητήσατε.. τα περισσότερα είναι νέες κυκλοφορίες και δεν τα έχω διαβάσει βέβαια! Υπήρξαν και κάποια κλασικά αλλά ήταν λίγα σε σχέση με τους καινούριους τίτλους!


Ας περάσουμε και στα αποτελέσματα τώρα! 
Το κορίτσι που θα αποκτήσει το βιβλίο που επιθυμεί στο κομοδίνο της είναι η Ελένη! Και το βιβλίο που θα της στείλω σήμερα κιόλας είναι "Η αμαρτία της ομορφιάς" από τη συγγραφέα Θεοδωρίδου Σόφη. Συγχαρητήρια λοιπόν! Εύχομαι να το απολαύσεις!

Και για τους υπόλοιπους (και για μένα δηλαδή) εύχομαι να διαβάζουμε όσο μπορούμε περισσότερο. Να προσπαθούμε να βρούμε λιγουλάκι χρόνο μακριά από τις οθόνες. Και λέω μακριά από τις οθόνες γιατί δεν συμπαθώ ακόμα τα e-books (δεν έχω διαβάσει ακόμα βιβλίο με αυτό τον τρόπο). Να ξεκουραστούν και λίγο τα μάτια μας βρε παιδί μου.. να μυρίσουμε φρεσκοτυπωμένο βιβλίο, να ακούσουμε τις σελίδες να γυρίζουν, να τσαλακώσουμε μια σελίδα κατά λάθος και να τσαντιστούμε (εγώ τουλάχιστον τσαντίζομαι), να μας παίρνει ο ύπνος διαβάζοντας ή να μην μας παίρνει αν δεν τελειώσουμε το κεφάλαιο :-)

Καλές αναγνώσεις λοιπόν και μην ξεχνάτε.. today a reader tomorrow a leader!  


post signature

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

3 χρόνια Owl Mommy!

Κάπου στα μέσα Ιουλίου ήταν που το blog μου είχε γενέθλια! Με τις διακοπές, τα πλυσίματα, τις αργές εξοχικές συνδέσεις.. πέρασε ο καιρός και είπα "θέλω κάτι να γράψω και να το γιορτάσω!" 

Πήγα και αγόρασα ένα κεράκι με το νούμερο 3 και περίμενα τον πιστό μου σύζυγο φωτογρἀφο να πάμε να φωτογραφηθούμε. Το κεράκι όμως το έχασα! Ούτε που θυμάμαι πού το έβαλα, μπορεί να το βρω και του χρόνου (τα κάνω κάτι τέτοια). Το Σάββατο το απόγευμα είχαμε να πάμε σε ένα παιδικό διπλό beach party. Περνούσαμε λοιπόν ωραία και μόλις έσβησαν τα κορίτσια τις τούρτες τους τότε το σκέφτηκα! Κεριά έχουμε εδώ μπόλικα, καπελάκι έχουμε, τούρτα έχουμε, την τρέλα μας την έχουμε.. εδώ θα βγάλω φωτογραφίες για το blog! Πήρα λοιπόν 3 κεράκια και έβαλα το φίλο μας το Μενέλαο να με φωτογραφίσει (είναι αλήθεια ότι είναι πάντα πρόθυμος)! Πήγαμε και λίγο πιο πέρα.. Και εκεί που πόζαρα γελαστή με το κομμάτι τούρτας, τα 3 κεράκια και το καπελάκι μου ακούω γἐλια! Χαχαχα και χαχαχα.. Ζήτησα από το Μενέλαο να δω τις φωτογραφίες που με είχε τραβήξει.. και να το αποτέλεσμα! Η συνυφίτσα και ο νυφίτσος μου photo bombersl! Και δεν θα την έβαζα αν δεν ήταν πραγματικά η καλύτερη από όσες τραβήξαμε :-)


Και κάπως έτσι περνάμε στην εξοχή! Και έτσι γιόρτασα τα γενέθλια του blog σε παιδικό πάρτυ (που δεν ήταν το δικό μας) με δανεικά κεράκια και δανεική τούρτα! (που ήταν όμως φανταστική!)

Το Owl Mommy λοιπόν έγινε 3 χρονών! 3 ολόκληρα χρόνια (και κάτι ψιλά) γράφω εδώ όλα αυτά που σκέφτομαι, αυτά που μου αρέσουν, αυτά που με απασχολούν ανά περιόδους, αυτά που με εκνευρίζουν, αυτά που με συγκινούν, αυτά.. που νιώθω ότι θέλω να μοιραστώ. Και να φανταστείτε ότι λόγω χρόνου δεν γράφω και όσα θέλω πραγματικά ούτε φτιάχνω (συνταγές/κατασκευές) όλα όσα θέλω! Εντάξει.. όσο αφορά τις κατασκευές και τις συνταγές κάτι παραπάνω κάνω αλλά δεν προλαβαίνω να τα φωτογραφίσω και να τα δείξω! 

Γενικά, τον τελευταίο χρόνο που απέκτησα και το δικό μου e-shop, που γράφω και στο περιοδικό, που πηγαίνω και σε εταιρικές εκδηλώσεις που αφορούν παιδικά προϊόντα/υπηρεσίες και που τέλος απέκτησα και ραδιοφωνική εκπομπή (αυτό το απίστευτο πού το πας;) ήταν πολλές οι φορές που ένιωσα να μην προλαβαίνω να αφιερώσω το χρόνο που θα ήθελα στο blog μου. Όμως, δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να το αφήσω! Μπορεί να ήταν πολλές οι φορές που έκανα μόνο μία ανάρτηση τη βδομάδα αλλά δεν μπορώ να φανταστώ να το άφηνα παραπάνω. 


Το ότι είμαι blogger το νιώθω σαν κύρια ιδιότητα μου. Όταν με ρωτούν με τι ασχολούμαι πρώτα λέω "είμαι blogger" και μετά ότι έχω κι ένα μαγαζί! Και το σκέφτομαι πια σε κάθε τι που κάνω. Στον τρόπο που θα σκεφτώ να διακοσμήσω το πρωινό τραπέζι μας, τι συνταγή εύκολη να ψάξω να κάνω και να τη μοιραστώ αργότερα μαζί σας (αν πετύχει βέβαια), ιδέες για κατασκευές για να διαλέξω να κάνουμε με την Αθηνά, το πώς θα οργανώσω το πάρτυ γενεθλίων ή το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μας και τόσα άλλα που πραγματικά δεν θα τα έκανα σε τέτοιο βαθμό αν δεν ήμουν blogger ή αν δεν είχα φίλες bloggers (εμ, να πω και για τις φίλες μου). Γιατί πραγματικά, όταν μία μαμά blogger έχει φίλες της ίδιας ιδιότητας έχει ένα σύμμαχο στις τρέλες της :-) Σε ποιες άλλες μπορώ να πω (και να το καταλάβουν) πως έχω περάσει πάνω από 2 ώρες φωτογραφίζοντας ένα αφρολεξένιο χιονάνθρωπο; Καταλαβαίνετε τι εννοὠ..
Αυτά λοιπόν φίλοι μου. Blogging και ξερό ψωμί που λέει κι η παροιμία. Μόνο που αντί για ξερό ψωμί θα πω blogging και παγωτό...χοχοχοχο, έχουμε και τις αδυναμίες μας :-)

Γράφω τόση ώρα και δεν σας έχω πει ακόμα ότι από τα blogo-γενέθλια δεν θα μπορούσε να λείπει και ένα δώρο για σας που είστε εδώ και με διαβάζετε τόοοοσο καιρό!
Σκέφτηκα λοιπόν το εξής. Φέτος το καλοκαίρι, μετά από τουλάχιστον 3 χρόνια αγόρασα βιβλίο για την παραλία. Το θέμα δεν είναι αυτό.. είναι ότι το διάβασα κιόλας! Και εδώ στην Ερμιόνη, αγόρασα και δεύτερο βιβλίο που το έχω ξεκινήσει εδώ και κάτι μέρες. Και θυμήθηκα πόσο ωραία είναι τα βιβλία. Αυτά που σε κάνουν να σκεφτείς, αυτά που σε κάνουν να χαμογελάς, να συγκινείσαι, αυτά που σε κρατάνε ξύπνιο τα βράδια! 

Σκέφτηκα λοιπόν, να σας κάνω δώρο το επόμενο βιβλίο που θέλετε να διαβάσετε! Ένα μυθιστόρημα ιστορικό, κοινωνικό, αστυνομικό.. ερωτικό! Διηγήματα με πλοκή και συναίσθημα, ακόμα και ποίηση! Ότι σας αρέσει! Ότι έχετε βάλει στο μάτι και θα θέλατε να αγοράσετε.. αυτό θα σας κάνω δώρο! 
Και ας μην προλάβετε να το διαβάσετε αυτό το καλοκαίρι, θα σας το χαρίσω με την ελπίδα να το βάλετε δίπλα στο κομοδίνο σας και τσούκου τσούκου.. να το τελειώσετε κάποτε και να το έχετε ευχαριστηθεί!


Και θα είναι απλό δώρο, όχι με διαγωνισμό αλλά με κλήρωση. Θα συμπληρώσετε τη φόρμα συμετοχής που βλέπετε παρακάτω και είστε έτοιμοι! Συμμετοχές μέχρι και την Τρίτη 26/08 τα μεσάνυχτα.  1 τυχερός, 1 βιβλίο! Και με την ευκαιρία, να κάνουμε και ένα μικρό γκάλοπ, τι λέτε;

Χρόνια μου Πολλά λοιπόν! 3 χρόνια Owl Mommy και συνεχίζουμε! Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την παρουσία σας εδώ! Και ελπίζω να συνεχίσετε και στο μέλλον να βρίσκετε κάτι ενδιαφέρον και να έρχεστε για καφεδάκι :-)

post signature

Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

Τρελόσκυλο..

Λίγο πριν γίνει 15 χρονών, το τρελόσκυλο μας ο Ερμής πήρε το δρόμο για τον σκυλίσιο παράδεισο :-(

Το θυμάμαι σαν χτες όταν τον φέραμε στο σπίτι με τον αδερφό μου. Είχαμε πάει σε ένα κτηνιατρείο να διαλέξουμε ανάμεσα σε δεκάδες ημίαιμα σκυλάκια τον δικό μας πιστό φίλο. Χωρίς να το ξέρουν βέβαια οι γονείς μας, έτσι γίνονται αυτά. Του διαλέξαμε όνομα κάνοντας κλήρωση με χαρτάκια. Επιλαχόντα ήταν το Δίας και το Έρωτας (εφηβεία, τι να πεις).

Σαν κουτάβι ήταν φοβισμένος και ξεμαλλιασμένος. Με τον καιρό μας συνήθισε, έφτιαξαν και τα μαλλιά του και έγινε ο Ερμής το τρελόσκυλο! Λιγούρης, φωνακλάς, ζημιάρης, ανυπάκουος... αλλά καλόκαρδος. Ποτέ δεν δάγκωσε ούτε αγρίεψε σε κανέναν. Ακόμα και την Αθηνά που τη ζήλευε, όσο κι αν φοβόντουσαν οι άλλοι, εγώ δεν πίστευα ποτέ πως θα της έκανε κακό. Πέρασαν και 3 χρόνια από όταν γεννήθηκε η μικρή, το είχε πάρει κι αυτός απόφαση πως αυτό το "πράγμα" ήρθε για να μείνει. 


Έχω πολλά να θυμάμαι από τον Ερμή μας. Τις κόκκινες καστόρινες γόβες της μαμάς μου που τις μασούλησε 5 ώρες πριν το ρεβεγιόν επειδή δεν του δίναμε σημασία και μετά εμείς προσπαθούσαμε να κόψουμε τα φιογκάκια για να είναι ίδια... Μία φορά που πήδηξε από τη μπανιέρα που τον έκανα μπάνιο και πήγε στο σαλόνι με τις σαπουνάδες και γλιστρούσε στα μάρμαρα σαν να κάνει πατινάζ! Που όταν γύρισα από την Αγγλία τρελάθηκε από τη χαρά του όταν με είδε και μόλις άνοιξα την πόρτα για να πάω να φέρω τις βαλίτσες μου, βγήκε στο δρόμο και άρχισε να τρέχει ενώ εγώ τον κυνηγούσα μέχρι 5 τετράγωνα πάνω από το σπίτι.. εκείνος ήταν χαρούμενος και ήθελε να παίξουμε! 
Τον φέρναμε και τα καλοκαίρια στην Ερμιόνη να κάνει τα μπάνια του. Και του άρεσε τόσο η θάλασσα! Και μια φορά είδε ένα πρόβατο σε ένα χωράφι εκεί κοντά και πήγε να του κάνει καβγά. Φώναζε ο Ερμής, ατάραχο το πρόβατο. Πέρασε 1 ώρα για να τον ξεκολλήσουμε από εκεί και να τον βάλουμε στο αυτοκίνητο. 

Και τόσα άλλα αστεία και γλυκά περιστατικά έχω να θυμάμαι. Κυρίως τη σιγουριά που είχα όταν ήμουν μόνη μου στο σπίτι και τον είχα παρέα. Γιατί μπορεί να μην ήταν φύλακας εκπαιδευμένος με την κλασική έννοια αλλά μόλις γύριζε το κλειδί στην πόρτα το άκουγε. Αυτά βέβαια σε πιο νεαρή ηλικία γιατί τα τελευταία χρόνια όπως όλοι οι παππούδες, δεν άκουγε πολύ καλά και κοιμόταν βαθιά.

Το χειμώνα ο γιατρός του διέγνωσε καρδιακή ανεπάρκεια και ήταν λίγο απαισιόδοξος. Φεύγοντας από το ιατρείο, είχαμε την εντύπωση πως θα άντεχε κάνα μήνα. Και τελικά η καρδιά του άντεξε 7 μήνες παραπάνω. Με τα φαρμακάκια του, τα σιρόπια του και την ειδική διατροφή. Και χθες το βράδυ ήταν λίγο πιο βαρύς από ότι συνήθως.. ευτυχώς ήταν ο αδερφός μου παρέα του, να τον χαϊδεύει μέχρι το τέλος που μπήκε μέσα στο σπιτάκι του και κοιμήθηκε για τελευταία φορά. 

Θα τον θυμάμαι και θα τον αγαπώ για πάντα τον Ερμή μας, το τρελόσκυλο μας. Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ ποτέ ποτέ όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ήταν μέλος της οικογένειας μας και θα τον έχω πάντα φυλαγμένο στην καρδιά μου. 
Αντίο αγαπημένε μου φιλαράκο, εύχομαι εκεί που πήγες να έχει θάλασσα και αμέτρητα μπριζολάκια που σου αρέσουν :-)

post signature

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Το καλοκαίρι συνεχίζεται...

Κι εμείς συνεχίζουμε τις διακοπές μας στο εξοχικό μας στην Ερμιόνη. Και όπως έχω εδώ παράδοση θα σας βάλω θαλασσινή μπαλκονάτη φωτογραφία. Την έβγαλα σήμερα το πρωί, είναι και φρέσκια!


Αυτή τη φορά φέραμε μαζί μας από την Αθήνα μια μικρή βαλίτσα με ασιδέρωτα τα οποία δεν έχω περιποιηθεί ακόμα... αλλά θα το κάνω μάλλον με δόσεις γιατί δεν θέλω καθόλου να σιδερώσω (ξέρω, κανείς δεν θέλει). 
Έφτιαξα και το καρτο-ίντερνετ μου και είμαι πάλι online! Ε, μα! Διακοπές, διακοπές αλλά πώς θα βρω καμιά καινούρια συνταγή, πώς θα πάρω καμιά ιδέα για το πώς θα ζωγραφίσω βότσαλα φέτος; Και κάτι γρανίτες που είδα ότι κυκλοφορούν και κάτι cheesecake, κάτι μόμπιλε με κλαράκια και άλλα τόσα.. ε, πώς θα τα κάνω όλα αυτά χωρίς ιντερνέτι με στικάκι μαραφέτι; (τέτοιος ενθουσιασμός που έκανα και ρίμα!) Καλά, δεν υπόσχομαι ότι θα τα κάνω και όλα αυτά αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσω να κάνω διάφορα καινούρια πραγματάκια!


Θα κάθομαι λοιπόν λίγο στο μπαλκόνι, θα χαλαρώνω όσο μπορώ με το νήπιο παρέα και θα σας στέλνω χαιρετισμούς! Σύντομα θα επικοινωνήσω πάλι, δεν χάνομαι καλέ έτσι εγώ ;-)
Να περνάτε καλά όπου κι αν είστε, ότι κι αν κάνετε φιλαράκια!


post signature