Owl Mommy: 2014

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Μα, γίνοται Γιορτές χωρίς δώρο; Jolly Giveaway!

Καλά Χριστούγεννα αγαπημένα μου φιλαράκια! Εύχομαι να σας βρίσκω όλους καλά, στα ζεστά σπιτάκια σας (έχει και 18 βαθμούς έξω!), παρέα με τους αγαπημένους σας, να χαίρεστε τα πιτσιρικάκια σας και να έχετε γιορτινή θετική διάθεση!
Και Γιορτές χωρίς δώρο δεν γίνεται! Εκτός δηλαδή από αυτά που υπάρχουν κάτω από το δέντρο σας να μην σας δώσω κι εγώ κάτι; Να ενισχύσω λίγο κι εγώ το χαμόγελο σας :-)
Τη ντουλαπίτσα μου το little closet το γνωρίζετε. Σκέφτηκα λοιπόν, αυτή τη φορά για δώρο γιορτινό προς εσάς, να διαλέξω κάτι από το μαγαζάκι μου. Ήθελα κάτι από τη φετινή χειμερινή collection μας, κάτι που να μπορεί να καλύψει όλες τις ηλικίες και σίγουρα κάτι unisex για να ταιριάζει σε αγόρια/κορίτσια. Η αγγλική μάρκα Boys&Girls είναι από τις αγαπημένες μου, είναι όλα τα ρούχα από οργανικό βαμβάκι και μπορώ να εγγυηθώ για την ποιότητα τους καθώς η μικρή μου τα φοράει τόσο καιρό και δεν έχουν πάθει τίποτα από πλυσίματα/χρήση. Απευθύνονται σε ηλικίες από 0 εώς και 5 χρονών. Και είναι ρούχα όμορφα και χαρούμενα που ξεχωρίζουν :-) Επέλεξα λοιπόν να δώσουμε ένα φούτερ σε 1 τυχερό! Σας έβαλα και δύο σχέδια, για να διαλέξετε εσείς ποιο θέλετε να κερδίσετε! Το Raindrop Crew Top, γκρι φούτερ με πολύχρωμες σταγόνες και το Cloud Applique Crew, φούτερ με σχέδιο ένα απλικέ σύννεφο. Και εννοείται πως θα σας στείλουμε το νούμερο που σας ταιριάζει!

Πολύ εύκολα θα πάρετε μέρος στην κλήρωση. Για να συμμετέχετε πρέπει να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα:
> Κάνετε like (publicly) στη σελίδα του little closet στο fb εδώ. > Συμπληρώνετε τη φόρμα συμμετοχής που θα βρείτε παρακάτω. >> Για έξτρα συμμετοχή μπορείτε να κοινοποιήσετε την εικόνα του διαγωνισμού που θα βρείτε στη σελίδα του Owl Mommy στο fb.

Συμμετοχές θα γίνονται δεκτές μέχρι και τις 31/12. Με την Καινούρια Χρονιά θα κάνω και την κλήρωση. Ένας τυχερός θα κερδίσει ένα φούτερ από το littlecloset.gr, στο σχέδιο που θα έχει διαλέξει και στο νούμερο που έχει ζητήσει! Καλή επιτυχία σε όλους και ξέρετε τι λέω πάντα... ήδη ανυπομονώ για την κλήρωση :-)

Ο διαγωνισμός υποστηρίζεται από τα diagonismos.gr, KERDISETO.gr ,nethall.gr, ,saveandwin.gr, babysmart.gr.

post signature

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Πήγα-είδα!

Δεν μπορώ να φανταστώ Σαββατοκύριακο χωρίς να πάμε κάπου ή να κάνουμε κάτι με τη μικρή. Είναι ευκαιρία να κάνουμε κάτι όλοι μαζί και να περάσουμε όμορφα με το παιδί μας. Το έχω ξαναπεί.. δεν μου αρέσει να μένει ο μπαμπάς πίσω (εκτός αν υπάρχει λόγος π.χ. να κρατήσει το μικρότερο παιδί). Να βλέπω μόνο μαμάδες με παιδιά στα θέατρα και οι μπαμπάδες έξω να πίνουν καφέ. Βάλτε τους να συμμετέχουν στη δραστηριότητα. Έτσι κι αλλιώς βλέπουν τα παιδιά λιγότερο από εμάς, γιατί να χάνουν τα φωτεινά πρόσωπα των πιτσιρικιών τους όταν βλέπουν μια παράσταση; Συμβουλή και προτροπή από μαμά κουκουβάγια: τα Σαβ/κα να πηγαίνετε σε παραστάσεις/δραστηριότητες all together!
Να σας πω πού πήγαμε εμείς τον τελευταίο καιρό! Καταρχήν πήγαμε πριν 2 βδομάδες στον Ελληνικό Κόσμο και είδαμε τον Κύριο Κιχ το νούμερο 2 παρακαλώ! The sequel όπως λένε και οι Άγγλοι φίλοι μας :-) Η παράσταση λέγεται "Ο κύριος Κιχ & η επιστροφή της χαμένης σφραγίδας" και είναι βέβαια μια δημιουργία της αγαπημένης μου ομάδας Κοπέρνικος. Θα έλεγα ότι είναι για παιδάκια από 3 χρονών και πάνω. Και παρότι είναι το νούμερο 2 είναι εξίσου φανταστικό με το 1ο! Μια κόκκινη σκάλα, ένας αφηγητής (Α. Αγγέλου), ο κύριος Κιχ (Λ. Ελευθερίου) και το κοντρόλ με τους ήχους! Θα περίμενε κανείς πως μια παράσταση με έναν ηθοποιό και σκηνικό μια σκάλα θα ήταν βαρετή.. αλλά μόνο αυτό δεν είναι! Βασίζεται στους ήχους και στην εξαιρετική ερμηνεία του κεντρικού ήρωα, του κύριου Κιχ! Τα παιδιά μπαίνουν στη διαδικασία να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους και βλέπουν πραγματικά τον ήρωα να κολυμπά, να μπαίνει σε αεροπλάνο, να παλεύει με τον κακό ακόμα και να χορεύει και να τραγουδά χωρίς.. να βγάζει ούτε λέξη :-) Το κοντρόλ δίνει όλους τους ήχους της παράστασης και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον. Είναι μια δουλειά πολύ προσεγμένη που ξεχωρίζει καθώς δεν είναι συνηθισμένη καθόλου. Τη συστήνω με τα χίλια :-) Και προσοχή! Οι μεγάλοι μη τυχόν και δεν μπείτε να παρακολουθήσετε κι εσείς! Δεν θα πιστεύετε πόσο γρήγορα θα περάσει η ώρα και θα απολαύσετε αυτές τις μικρές στιγμές που απευθύνονται στο ενήλικο κοινό. Και χαίρομαι πάντα όταν οι συγγραφείς βάζουν 2-3 πραγματάκια και για μας, ειδικά όταν είναι πετυχημένα :-) Είπαμε.. μην την χάσετε, αξίζει να τη δείτε. Καλέστε μόνο να σας κρατήσουν θέση!

Πρωί Κυριακής είδαμε το άκρως Χριστουγεννιάτικο "ο Φον Κουραμπιές εναντίον Κόμη Μελομακαρόνη" μεταφορά από το βιβλίο του Κυριάκου Χαρίτου. Ο Χρήστος Χριστόπουλος που κάνει τον Φον Κουραμπιέ είναι και ο δάσκαλος της Αθηνάς στο θεατρικό παιχνίδι που κάνει στις Μικρές Ιστορίες οπότε ήξερα ότι είναι καλός :-) Αυτό το γιορτινό παραμύθι περιγράφει τον πόλεμο ανάμεσα στους κουραμπιέδες και στα μελομακάρονα. Και οι 2 ήρωες της παράστασης περνούν από δοκιμασίες με μοναδική αποστολή τους να φτάσουν στα ζαχαροπλαστεία στην ώρα τους. Ήταν πολύ αστεία παράσταση! Και πολύ διαδραστική! Τα παιδιά συμμετείχαν πάρα πολύ σε όλες τις φάσεις του έργου! Τι συνθήματα, τι τραγούδια, φωνές, μουσικές, μερικές στιγμές γινόταν ένας ωραίος χαμός! Εννοείται τη συστήνω! Για παιδάκια από 3 και πάνω νομίζω. Εμείς την είδαμε στις Μικρές Ιστορίες αλλά ακούω ότι παίζεται και σε πολλούς δήμους, στο χώρο των εκδόσεων Μεταίχμιο και σε διάφορους άλλους χώρους, οπότε ψάξτε! Αν παίζεται κάπου κοντά σας, είναι ότι πρέπει για αυτή την περίοδο! Τα παιδιά θα διασκεδάσουν και υπάρχει και ένα όμορφο μήνυμα στο τέλος :-)

Αυτά προς το παρόν! Ψάχνω τώρα να δω αν θα βρω κάτι ενδιαφέρον να δούμε τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων! Αν έχετε να μου προτείνετε κάτι, παρακαλώ γράψτε μου! Και να θυμάστε.. το θέατρο κάνει πολύ καλό στα παιδιά, είναι ένας μοναδικός ζωντανός κόσμος γεμάτος συναισθήματα, μηνύματα, μουσικές που εξάπτει τη φαντασία τους! Και είπαμε... all together :-)

post signature

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Δέντρο στον τοίχο με washi tape και pom pon!

Έχω λοιπόν ένα κενό τοίχου πάνω από το μπουφέ. Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα ψάχνω τρόπους να το γεμίσω καθότι όπως σας έχω πει... μου αρέσει να είναι όλο το σπίτι στολισμένο, με λίγα λόγια σιγά μην άφηνα αυτό το κενό ανεκμετάλλευτο! Και τα ενναλακτικά δέντρα τα λατρεύω! Πέρισυ είχα φτιάξει στον τοίχο ένα δέντρο χρησιμοποιώντας κόκκινη καρώ κορδέλα και στολίδια και είχε κλέψει τις εντυπώσεις. Και είχα χαρεί πολύ που το φτιάξατε και πολλοί από εσάς!
Φέτος, έψαχνα από το Νοέμβριο στο pinterest για να βρω κάτι που μου αρέσει, κάτι εύκολο και κυρίως κάτι που να μην χρειάζεται να τρυπήσω τον τοίχο :-) Έβλεπα συνέχεια μπροστά μου αυτά τα δέντρα με washi tape (σελοτέϊπ/χαρτοταινία με σχέδια) που ήταν τόσο μίνιμαλ και συγχρόνως πολύ όμορφα. Και φαινομενικά εύκολα.. οπότε το αποφάσισα.
Χρειάστηκα washi tape, πομ πον για να φτιάξω μια γιρλάντα και τον... άντρα μου! Να εξηγήσω. Θα μπορούσα να το φτιάξω και μόνη μου αλλά σίγουρα δεν θα ήταν ίσιο και συμμετρικό. Έδειξα λοιπόν στο Νίκο τι ήθελα να φτιάξουμε και μου είπε πως πρέπει να το σχεδιάσει σε χαρτί σε κλίμακα για να βγει σωστά. What??? Να το κάνεις εσύ my love κι εγώ θα περιμένω στο μπουφέ. Και ξεκινήσαμε :-)

Σχεδίασε πρώτα στο χαρτί και μετά με το νάνο για βοηθό (εμένα εννοώ) αρχίσαμε να κολλάμε το washi tape στον τοίχο. Χρειαστήκαμε και αλφάδι! Εμ, πώς θα γίνουν ίσιες κάποιες γραμμές;
Στη συνέχεια συνεργάστηκα με την Αθηνά για να φτιάξουμε μία πολύχρωμη γιρλάντα από πομ πον. Πήρα λευκή κλωστή, βελόνα και πομ πον μικρά και μεσαία σε διάφορα χρώματα (τα βρήκα στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μου, στα είδη χειροτεχνίας). Έφτιαξα λοιπόν μια αρκετά μακριά γιρλάντα. Με ταινία διπλής όψης κόλλησα αυτή τη γιρλάντα στον τοίχο. Αν έχετε ταινία με πιο δυνατό κράτημα χρησιμοποιήστε την για μεγαλύτερη σταθερότητα.

Και αυτό ήταν! Εναλλακτικό δέντρο στον τοίχο, μίνιμαλ και χρωματιστό! Με απλά υλικά γιατί έχει και αυτό σημασία. Και οικονομικά, ένα ρολάκι washi tape και 2 συσκευασίες πομ πον έχουν περίπου 5 ευρώ. Το μόνο που δεν έχω βάλει ακόμα και δεν ξέρω αν ταιριάζει είναι ένα αστεράκι στην κορυφή! Μάλλον θα φτιάξω ένα με κόκκινο/ροζ washi tape.

Νομίζω πως είναι από τα πιο απλά και όμορφα που έχω (έχουμε) φτιάξει! Δεν χορταίνω να το κοιτάω! Και έφτιαξα και μια απλή φάτνη που θα τη φωτογραφίσω και θα σας τη δείξω και αυτή. Οι μέρες περνάνε κι εγώ εδώ ακόμα φτιάχνω! Μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουμε τελειώσει, ελπίζω :-)

post signature

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα στη ντουλαπίτσα!

Σας είπα ότι τον τελευταίο καιρό τρέχω λίγο με τη ντουλαπίτσα και γι΄αυτό δεν έχω προλάβει να φτιάξω και τις 17 νέες κατασκευές που έχω βάλει στο πρόγραμμα :-) Θέλω όμως να μοιραστώ μαζί σας τα νέα του μικρού e-shop μας! Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί έχουμε διαλέξει για τα Χριστούγεννα πολύ όμορφες και ιδιαίτερες προτάσεις!

Και ξεκινάω με την πιο ιδιαίτερη διακοσμητική μπάλα που έχετε δει, μία μπάλα μαυροπίνακα! Αυτό το πρωτότυπο στολίδι είναι δημιουργία της Αργυρώς Τζανετή του dESIGNinvi. Το κουτί περιέχει τη διακοσμητική μπάλα – μαυροπίνακα και 3 λευκές κιμωλίες. Αυτό όμως που την κάνει τόσο ξεχωριστή είναι πως μπορεί να μεταφέρει τα προσωπικά σας μηνύματα στους αγαπημένους σας. Γράψτε πάνω μια ευχή για το νονό του παιδιού, μια γλυκιά κουβέντα για τη γιαγιά ή ακόμα και ένα μήνυμα αισιοδοξίας για την εναλλακτική φίλη σας! Και έχει τη δική του κομψή συσκευασία δώρου. Και εκτός βέβαια από δώρο, το προτείνουμε πρώτα πρώτα για το δικό σας σπίτι :-) Τι πιο ωραίο από το να έχεις μια μπάλα που μπορούν τα πιτσιρίκια μέχρι και να τη ζωγραφίσουν! Και κάθε χρόνο θα γράφετε την καινούρια ημερομηνία, τα ονόματα της οικογένειας σας και ότι άλλο σας αρέσει! Μπορείτε να δείτε τη Μπάλα Μαυροπίνακα εδώ!

Η επόμενη πρόταση μας είναι τα υπέρ-φανταστικά πιτζαμάκια LAMAJAMA. Τα γνωρίζετε; Είναι αυτά τα πιτζαμάκια και νυχτικά που είναι σαν στολές αγαπημένων ηρώων παραμυθιών! Δηλαδή, ο πιο διασκεδαστικός τρόπος για να προετοιμάσετε το παιδί για ύπνο! Και όχι μόνο. Εννοείται πως μπορεί να φοράει αυτή τη στολή/πιτζάμα όλη τη μέρα στο σπίτι, να παίζει παιχνίδια ρόλων, να τριγυρνάει με την κάπα του, να φοράει την κορώνα του... μα, αυτό σας λέω! Αυτά τα πιτζαμάκια έχουν και κάπες και κορώνες και ραβδιά και μακριές πλεξούδες :-) Τα σχέδια που έχουμε προς το παρόν στο little closet είναι η Πριγκίπισσα του Μήλου (η κλασική και αγαπημένη μας Χιονάτη), η Μπαλαρίνα (για τις πιο χορευτικές φιγούρες στο σαλόνι σας) και η Πριγκίπισσα του Πάγου (ναι, η Έλσα από το Frozen που λατρέψαμε). Και για τα αγόρια φέραμε τον αξεπέραστο σούπερ ήρωα Νυχτερίδα, με σχέδιο που φωσφορίζει στο σκοτάδι και τον Δεινόσαυρο, για όσους αγαπούν τη φυσική Ιστορία και τα γρυλίσματα :-) Τόσο πολύ μου αρέσουν αυτά τα πιτζαμάκια που τα βάζω ίσα με ένα κλασικό παιχνίδι στο πόσο αρέσουν στα παιδιά! Και είναι και από 100% βαμβακερό ύφασμα. Με λίγα λόγια, αυτά τα πιτζαμάκια είναι το όνειρο κάθε παιδιού για ατελείωτο παιχνίδι πριν τον ύπνο! Δείτε τα και ξαναδείτε τα εδώ :-) Είναι και λίγο δύσκολο να διαλέξεις, είναι όλα ωραία!

Κάτι άλλο που ξετρελαθήκαμε όταν το είδαμε και δεν μπορούσαμε να μην το διαλέξουμε για το μαγαζάκι μας είναι αυτή η ποδιά μαγειρικής! Ονομάζεται Family in Christmas Cookies και ο προορισμός της είναι... η κουζίνα σας! Περιέχει συνταγή για μπισκότα, κουπάτ και ένα μικρό ξύλινο πλάστη. Το παιδί την φοράει και γίνεται ο πιο άξιος βοηθός σας στα γιορτινά μαγειρέματα :-) Είναι one size, σε πράσινο χρώμα και είναι και αυτό πολύ ιδιαίτερο δώρο! Αν σας αρέσει, θα τη βρείτε εδώ. Φανταστείτε τη χαρά του παιδιού όταν θα τη φοράει και θα κάθεται δίπλα σας στην κουζίνα και θα ζυμώνετε μαζί Χριστουγεννιάτικες λιχουδιές!

Στις προτάσεις μας για τα Χριστούγεννα δεν λείπουν τα Villa Carton που τόσο έχει αγαπήσει ο κόσμος και είναι και αυτά πολύ δημιουργικά παιχνίδια. Τα παιδιά τρελαίνονται να χρωματίζουν με το δικό τους τρόπο το κάστρο, το κουκλόσπιτο, τις υφασμάτινες κούκλες, τα κουτιά ρομπότ!

Ότι διαλέγουμε για τη ντουλαπίτσα αρέσει πρώτα σε εμάς και δοκιμάζουμε πάντα την ποιότητα του. Και αυτή τη φορά διαλέξαμε ελληνικές εταιρίες και Έλληνες δημιουργούς και συνεργάτες. Αν μια ελληνική εταιρία ξεχωρίζει για την καλή δουλειά της, θα την υποστηρίξουμε :-)
Και επειδή θέλαμε αυτά τα Χριστούγεννα να έχουμε μία πιο προσωπική επαφή, να βρισκόμαστε πιο κεντρικά και να εξυπηρετήσουμε τον κόσμο μας από κοντά, αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στο sHOp sHOp sHOp Christmas event που διοργανώνεται στο ξενοδοχείο Athens Hilton. Την Πέμπτη 11/12 από τις 15:00 μέχρι τις 21:00 θα είμαστε εκεί με όλες τις προτάσεις/δώρα μας για τα Χριστούγεννα. Θα έχουμε και τα χειμωνιάτικα ρουχαλάκια μας από οργανικό βαμβάκι, τα αξεσουάρ μας, τα σκουφιά μας και τα παιχνίδια μας! Θα έχουμε και κομμάτια από προηγούμενες συλλογές σε ειδικές τιμές προσφορές :-) Περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση θα βρείτε εδώ. Αν λοιπόν θέλετε να έρθετε, θα χαρούμε πολύ να σας δούμε από κοντά! Θα έχουμε και καφεδάκι, μπισκότα, κρασάκι.. και φυσικά τη γιορτινή μας διάθεση!

Αυτά είχα να γράψω για τις προτάσεις του little closet! Όποια πληροφορία χρειάζεστε σχετικά με κάποιο προϊόν ή το event που θα συμμετέχουμε, μη διστάσετε να μου στείλετε ένα μήνυμα! Καλή βδομάδα να σας πω και να μου πείτε και μένα καλό κουράγιο γιατί εκτός από την εκδήλωση μας αυτή τη βδομάδα έχω βάλει στο πρόγραμμα κουραμπιέδες, φάτνη, δέντρο στον τοίχο και τις Mama Colada! Γιούχουουου... πάω για βιταμίνες :-)

post signature

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο ή αλλιώς.. το δικό μας advent calendar :-)

Στο τσακ το πρόλαβα κι αυτό! Πέρισυ δεν είχα φτιάξει αλλά φέτος είχα και όρεξη και η Αθηνά έχει μεγαλώσει πια και θα της άρεσε σίγουρα! Οπότε το Χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο μπήκε στο πρόγραμμα. Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι να εξηγήσω πως είναι απλά ένας τρόπος να μετρήσεις αντίστροφα μέχρι τα Χριστούγεννα. Ξεκινάς 1η Δεκεμβρίου και τελειώνεις στις 25 που έρχεται και ο Άγιος Βασίλης, τουλάχιστον στο δικό μας σπίτι. Και για κάθε μέρα έχεις ετοιμάσει μια εκπληξούλα/δωράκι για το παιδί.
Εδώ και 2 βδομάδες σε όποιο μαγαζί βρισκόμουν κοίταζα τριγύρω για υποψήφια δωράκια. Τα σακουλάκια είναι 24 και χρειάζονται όλα γέμισμα. Βέβαια, είχα στο μυαλό μου πως δεν μπορούσαν όλα τα δώρα να είναι αξίας 5-6 ευρώ γιατί θα μας πήγαινε το ημερολογιάκι 100 ευρώ :-) Οπότε, διάλεξα διάφορα μικρά αντικείμενα από 0,50 μέχρι και 4 ευρώ: αυτοκόλλητα, είδη ζωγραφικής, κουκλίτσες, μπαλόνια, ένα σκοινάκι, κοκαλάκια για τα μαλλιά και γλυκάκια όπως γκοφρετίνια και γλειφιτζούρια.
Ξεκίνησα λοιπόν τα πρωινά να ετοιμάζω σιγά σιγά τα σακουλάκια. Προμηθεύτηκα κραφτ σακούλες και κουτάκια που μου αρέσουν. Θα τα διακοσμούσα με πομ πον, κορδέλες, σπάγγο και φυσικά πάνω σε κάθε σακουλάκι θα έβαζα ένα νούμερο. Υπάρχουν πολλά δωρεάν εκτυπώσιμα, αν σας αρέσει το δικό μου, μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Στη συνέχεια πήρα ένα χαρτονένιο κύλινδρο που από κάπου τον είχα κρατήσει (κλασικά δεν θυμάμαι από πού) έκανα τρύπες στα πλαϊνά και πέρασα κλαδιά για να γίνει σαν σκελετός δέντρου. Και άρχισα να δένω πάνω τα σακουλάκια.

Και μετά έψαχνα να δω πού μπορούσα να το τοποθετήσω. Τελικά διάλεξα να το βάλω πάνω σε ένα τραπεζάκι δίπλα στην πόρτα. Περιττό να σας πω πως 2 φορές μου έπεσε κάτω καθώς προσπαθούσα να γυρίσω τα σακουλάκια έτσι ώστε να φαίνονται τα νουμεράκια. Μετά είπα... ώχου, δεν πειράζει, αφού ξέρω πού είναι το καθένα! Το στήριξα λοιπόν στον τοίχο, έβαλα και μια βάση για επιπλέον κράτημα κι έτοιμο! Εμ... σχεδόν έτοιμο. Έβαλα και μια μικρή σειρά λαμπάκια, έτσι για επιπλέον γιορτινή διάθεση :-)

Αχ, πόσο μ'αρέσει! Κάθομαι και το κοιτάζω τόση ώρα.. δεν θα'θελα να το αδειάσω.. αλλά το νήπιο έχει ήδη ρωτήσει 10 φορές πότε θα ανοίξει το νούμερο 1! Τώρα μπήκαμε για τα καλά στο Χριστουγεννιάτικο κλίμα :-)
post signature

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Ετοιμάζουμε στολίδια σιγά σιγά!

Τι σιγά σιγά δηλαδή.. πού να σας λέω! Χάθηκα γιατί έπεσε δουλειά, πολλή δουλειά! Ετοιμάζω ωραίο project για τη ντουλαπίτσα μου και είχα να φτιάξω και Χριστουγεννιάτικες κατασκευές για τη συμμετοχή μου στο Cook, Craft, Create και σε κάποιο άλλο μεγάλο blog (θα σας πω, θα σας πω). Οπότε, έχω ξεκινήσει να φτιάχνω πραγματάκια για τις γιορτές εδώ και 10 μέρες!
Αυτό το Σαββατοκύριακο έχω βάλει στο πρόγραμμα να στολίσουμε (ακούς Νίκο;;;) αν και κάτι ψιλά έχω ήδη κάνει. Έχω μαζέψει κλαδιά μεγάλα και μικρά και έχω ψωνίσει λίγα Χριστουγεννιάτικα αντικείμενα. Ξέρετε τι έπαθα.. έμπαινα σε μαγαζιά και μόλις έπιανε το μάτι μου κόκκινα στολίδια κάθε τύπου, διακοσμητικά για το σπίτι, κουζινικά γιορτινά κτλ.. σαν να υπνωτιζόμουν και πήγαινα προς τα εκεί, άπλωνα το χέρι μου και μετά ταμείο, χεχε :-)
Χθες ήμασταν με την Αθηνά στο σπίτι και δεν είχαμε τι να κάνουμε. Πόσο να ζωγραφίσουμε πια :-) Και μου ήρθε ιδέα για πανεύκολη κατασκευή να περάσει ευχάριστα το απόγευμα. Έφερα τα χαρτόνια μου, τα ψαλίδια μου, τα πομ πον μου, τα ξυλάκια μου,τα κουδουνάκια μου και στρωθήκαμε στη δουλειά! Θα φτιάχναμε Χριστουγεννιάτικα δεντράκια!

Είχα στα πράγματα μου (αυτά των κατασκευών) χαρτόνι πράσινο με λευκά πουά, δηλαδή το τέλειο χαρτί για pop χαρούμενα παιδικά δεντράκια. Κόψαμε τριγωνάκια σε διάφορα μεγέθη και ξεκινήσαμε. Αυτό το αντικείμενο που φαίνεται στην πάνω φωτογραφία δεν είναι τυχαία εκεί. Ναι, είναι ένα τσιμπιδάκι! Θα σας εξηγήσω. Είδα σε πολλές κατασκευές την ιδέα να δίνεις στο παιδί να πιάνει τα μικροαντικείμενα με ένα τσιμπιδάκι για να βελτιώνεται η λεπτή κινητικότητα του. Και σκέφτηκα, γιατί όχι; Bring the tsimpidaki!

Και έκατσε λοιπόν το νήπιο και έπιανε με το τσιμπιδάκι τα χρωματιστά πομ πον, και τα έβαζε πάνω στα δεντράκια στο σημείο που είχαμε βάλει λίγη κόλλα. Κολλήσαμε στο πίσω μέρος χρωματιστά ξυλάκια (γλωσσοπίεστρα τα λένε και θα τα βρείτε και στα βιβλιοπωλεία) κι έτοιμα τα δεντράκια! Α! Και μην ξεχάσετε κι ένα κουδουνάκι στην κορυφή! Μπορείτε να το κολλήσετε ή απλά να το στερεώσετε στην κορυφή, δεν πέφτει! Πανεύκολα δεν είναι;

Προς το παρόν τα βάλαμε μέσα σε μια γυάλα με κουκουνάρια για να έχουμε ένα χρωματιστό δασάκι. Αλλά ήδη σκέφτομαι να τα βγάλω από εκεί και να τα διακοσμήσω κάπου στο δωμάτιο της μικρής (μάλλον στον τοίχο) ή ακόμα και να τα βάλω στις γλάστρες στο μπαλκόνι! Από ιδέες... ουουου και από χρόνο πούυυυυυ!

Πάντα πριν την περίοδο των γιορτών αισθάνομαι μια αισιοδοξία και μια θετική αύρα τριγύρω. Έχω αυτή την αίσθηση γιατί ξέρω πως θα κάνουμε πολλά όμορφα πράγματα. Θα στολίσουμε με χαρά, θα τσακωθούμε πάλι για τα φωτάκια (μα πόσο γραφικοί έχουμε καταντήσει), θα φάμε οικογενειακά, θα τραγουδήσουμε τον Ρούντολφ 562 φορές, θα έχουμε το τζάκι αναμμένο (άντε να πέσει η θερμόκρασία!), θα μάθουμε τα κάλαντα και άλλα τέτοια ωραία! Ανυπομονώ, σας το'πα;;;;

post signature

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Τα Ψηλά Τακούνια!

Και όχι τα Στενά Παπούτσια της Ζορζ Σαρή. Να πούμε βέβαια μεταξύ μας πως τα ψηλά τακούνια είναι και στενά παπούτσια. Να εξηγήσω όμως τι συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στο σπίτι μας για να καταλάβετε γιατί ξεκίνησα να μιλάω εξαρχής για τακούνια.
Το κουκουβαγιόπουλο Αθηνά έρχεται στην κρεβατοκάμαρα μου τελευταία και έχουμε τον εξής διάλογο:
- Μαμά, πού είναι τα τακούνια σου; - Τι εννοείς παιδί μου, ποια τακούνια; - Τα ψηλά τακούνια σου μαμά! - Αθηνά, δεν έχω τακούνια.. - Δεν έχεις τακούνια;;;; Γιατί δεν έχεις τακούνια μαμά;
Και εξηγώ λοιπόν στο νήπιο ότι δεν έχουν όλες οι γυναίκες τακούνια. Ότι παλιά είχα κι εγώ τακούνια αλλά δεν έχω πια γιατί με κουράζουν και προτιμώ άλλα παπούτσια. Και ακούω βέβαια πάλι... γιατί μαμά;;; Συνεχίζω λοιπόν να προσπαθώ να εξηγήσω στο παιδί ότι ναι, είναι πολύ νορμάλ να μην έχει μια γυναίκα στη ντουλάπα της τακούνια και ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια πράγματα. Μετά από λίγο λοιπόν η μικρή δεν κάνει άλλες ερωτήσεις και φεύγει.
Η αλήθεια είναι πως μεγαλώνοντας το στυλ αλλάζει. Πέρασα από ηλικία που μου άρεσε να φοράω τακούνια μέχρι και κάθε μέρα στη δουλειά... για να φτάσουμε στα τελευταία χρόνια που πρέπει να πάω σε ένα γάμο και σκέφτομαι πώς στο καλό θα αντέξω τόση ώρα με τακούνια. Κάπου εκεί όμως τα άφησα πίσω μου. Τα καλά μου παπούτσια (για γάμους και λοιπές εκδηλώσεις) είναι πια φλατ, μυτερά γοβάκια γκρι, λουστρινένια, κομψά και άνετα :-) Σίγουρα δεν είναι τόσο fancy και κολακευτικά όσο τα ψηλοτάκουνα nude τακούνια που βλέπω στις βιτρίνες αλλά... είναι άνετα βρε παιδιά, περπατάω και πετάω.. και δεν πονάω!
Η αλήθεια είναι όμως πως τα κοριτσάκια μας μεγαλώνουν με το όνειρο του 12ποντου. Πρώτα πρώτα κάνει ζημιά η Σταχτοπούτα. Γίνεται το γοβάκι το ποθητό αντικείμενο της υπόθεσης και ο συνδετικός κρίκος που συνδέει την καημένη Τζακοσταχούλα με τον πρίγκηπα. Πφφφ..θα μου πεις, πώς τα σκέφτεσαι έτσι; Να σας πω και το άλλο. Είναι και αυτή η γνωστή σε όλους μας ξανθιά κούκλα που το κάθε κοριτσάκι έχει τουλάχιστον 5-6 στη συλλογή του (και λίγες λέω). Έχετε παρατηρήσει τα παπούτσια που φοράει; Είναι πάντα πολύ ψηλά τακούνια! Κάτι ροζ σταυρωτά ή γκλιτεροειδή μπλε ψηλοτάκουνα. Μόνο όταν είναι με στολή κτηνιάτρου φοράει αθλητικά. Όλες οι υπόλοιπες φορεσιές, ακόμα και τα ντυσίματα παραλίας έχουν τακουνάκια.

Όχι βέβαια, δεν νομίζω ότι αυτό κάνει κάποιου είδους ζημιά στα κορίτσια. Απλά, μια σκέψη μου είναι πως από τόσο μικρή ηλικία το πρότυπο της όμορφης γυναίκας, της πετυχημένης στη δουλειά της, της καπάτσας που θα πάρει τελικά το πριγκηπόπουλο.. είναι αυτό της κοπέλας που φοράει πάντα τακούνια! Θα μου πείτε σιγά.. και τι έγινε; Έγινε το εξής: αυτά τα ψηλά τακούνια συνοδεύουν πάντα λεπτές γάμπες και αδύνατα σώματα, μαλλιά κομμωτηρίου και ρούχα πολύ θηλυκά. Δεν είδα πουθενά να προβάλλεται κάποιο διευθυντικό στέλεχος γυναίκα που να πάει στη δουλειά με πιο άνετα φλατ παπούτσια. Και όλες οι γυναίκες που κατέχουν υψηλές θέσεις φωτογραφίζονται πάντα στα περιοδικά με ταγιέρ και γόβες! Πόσο πασέ, μα καμία φαντασία; Τι στο καλό; Δεν κουράζονται ποτέ; Πόσα να αντέξουν πια αυτά τα πόδια;
Δεν κατηγορώ τα τακούνια γενικά, σε όποια αρέσουν και τα αντέχει, τα φοράει. Τα θαυμάζω όταν τα βλέπω να συνοδεύουν ένα ωραίο ντύσιμο, αρκεί να περπατιούνται με άνεση αλλιώς δεν κολακεύουν κανέναν... Τα κλισέ δεν μου αρέσουν και οι κατεστημένες εικόνες. Και τα παιδικά τακουνάκια δεν μου αρέσουν.. πωπώ..καθόλου! Ούτε κι εγώ περίμενα ότι θα έφτανα σε αυτή την ηλικία και θα είχα μόνο casual παπούτσια με βαμβακερά κορδόνια και ότι το "καλό" μου θα ήταν ένα φλατ γοβάκι :-) Όπως επίσης, δεν περίμενα να βρεθώ να γράφω κείμενο και να κατηγορώ την Σταχτοπούτα με το γυάλινο γοβάκι έχοντας στο μυαλό μου το πρότυπο της πετυχημένης γυναίκας.. Τι να πεις, μια σύγχυση με έχει πιάσει σήμερα τη Μαμά Κουκουβάγια!
post signature

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Μαγειρεύουμε για καλό σκοπό!

Αφού ανταλλάξαμε 1-2 μηνύματα στο facebook, βρέθηκα με ένα χαμόγελο και μια απορία να έχω συμφωνήσει με τη Εύα Funky Cook να βοηθήσουμε μαζί με τη Σοφία και την Κάλη στο Food4Good που γίνεται αυτή την Κυριακή. Το χαμόγελο γιατί χάρηκα που μαζί με τα κορίτσια θα κάναμε κάτι απλό και θα προσφέραμε συγχρόνως και η απορία γιατί σκεφτόμουν πώς θα φτιάχναμε 400 μερίδες ρυζόγαλο :-)
Οι μέρες περνούσαν κι εγώ δοκίμαζα συνταγές. Ώσπου ήρθε η Αθηνά Sugar Buzz στο chat που μιλούσαμε και μας έδωσε τη συνταγή της μαμάς της. Την έφτιαξα και ήταν τέλεια, πεντανόστιμη! Την Τετάρτη μετά την εκπομπή συναντηθήκαμε σε ένα πάρκινγκ στην Κηφισίας ανταλλάξαμε χαμόγελα, κουβέντες, 30 λίτρα γάλα και 6 κιλά ρύζι. Και ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε.

Να σας πω και ακριβώς τι θα γίνει στην πόλη μας. Το Food4Good και η Maggi ετοιμάζουν τραπέζι αύριο Κυριακή 02/11 από τις 12:00-16:00 στο κέντρο της Αθήνας, στο ιστορικό κτίριο του περιοδικού Ρομάντζο. Οι Food bloggers της πόλης μαγειρεύουν μαμαδίστικα φαγητά που όλοι αγαπάμε και φτιάχνουμε στο σπίτι μας (ή τρώμε στο σπίτι της μαμάς μας). Θα σας περιμένουμε με ένα πλούσιο μπουφέ που θα είναι στη διάθεση σας με κόστος 5 ευρώ μόνο! Όσοι έρθουν δηλαδή θα δώσουν 5 ευρώ και θα φάνε κανονικότατα από όλα τα πιάτα που θα λιγουρετούν :-) Σκοπός της εκδήλωσης είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για την ενίσχυση του ΣΚΕΠ, τον Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης Για Παιδιά και Νέους.
Και να'μαι εδώ στην κουζίνα μου, να ετοιμάζω ρυζογαλάκια! Από βραδύς ξεκίνησα που λέει και το τραγούδι! Και τώρα που σας γράφω.. έχω ακόμη 2 κατσαρόλες να φτιάξω! Και επειδή το ξέρω πως δεν θα καταφέρετε να έρθετε όλοι, θα σας δώσω και τη συνταγή να την κάνετε και να την ευχαριστηθείτε.

Ρυζόγαλο πεντανόστιμο Υλικά για 4-5 μερίδες (μπωλάκια): 750 γρ. γάλα φρέσκο 125 γρ. ρύζι γλασέ 500 γρ. νερό 1 κουτ. σούπας κορν φλάουρ 3 κουτ. σούπας ζάχαρη Ξύσμα από 1 λεμόνι Κανέλα για σερβίρισμα
Ξεπλένουμε το ρύζι. Βάζουμε το νερό να βράσει. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε το ρύζι. Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα για να μην κολλήσει και όταν δούμε ότι έχει απορροφήσει το νερό και έχει σχετικά μαλακώσει – περίπου 10’- προσθέτουμε το γάλα. Έχουμε κρατήσει μισή κούπα από το γάλα στην οποία διαλύουμε τη ζάχαρη και το κορν φλάουρ. Συνεχίζουμε να βράζουμε το ρυζόγαλο ανακατεύοντας συνεχώς και μόλις δούμε ότι έχει μαλακώσει το ρύζι, προσθέτουμε την κούπα με το γάλα-κορν φλάουρ-ζάχαρη. Όταν δούμε ότι αρχίσει και πήζει αποσύρουμε από τη φωτιά. Προσθέτουμε το ξύσμα λεμονιού και ανακατεύουμε λίγο ακόμα. Μοιράζουμε σε μπολάκια και σερβίρουμε με κανέλα.
Tips! Μην χαζεύετε και δεν ανακατεύετε, αρπάζει πολύ εύκολα! Και όταν βάλετε το κορν φλάουρ χαμηλώστε λίγο την ένταση. Και μην φύγετε καθόλου από εκεί! Είπαμε, αρπάζει εύκολα :-)
Οπότε.. μαγειρεύουμε για καλό σκοπό! Και πολύ χαίρομαι που το κάνουμε και σαν Mama Colada αυτό, μαζί με τα κορίτσια! Αν λοιπόν, σας κάνει όρεξη... ελάτε κέντρο Αθήνα, στο Ρομάντζο! Food4Good από τις 12:00 μέχρι τις 16:00. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη σελίδα του event στο facebook. Εννοείται θα είμαστε κι εμείς εκεί να σερβίρουμε ρυζογαλάκια :-)

post signature

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Απογευματινά μηλοπιτάκια!

Η αλήθεια είναι πως από όλα τα φρούτα, τα μήλα μου αρέσουν λιγότερο. Το φθινόπωρο όμως, μόλις κάνουν την εμφάνιση τους αγοράζω οπωσδήποτε! Και αμέσως βάζω στο μυαλό μου τη μυρωδιά της μηλόπιτας. Τριγυρίζει λοιπόν που λέτε αυτή η μυρωδιά στο νου μου, μπαίνω και στο ίντερνετ να ψάξω συνταγές για μηλόπιτες, μηλοπιτάκια, στριφταράκια.. γενικά ότι έχει σχέση με ζύμη, μήλο, ζάχαρη και κανέλλα.
Εννοείται πιο πολύ από όλες τις συνταγές μου αρέσουν οι πολύτεχνες μηλόπιτες και οι τάρτες με μήλα. Εκείνο το απόγευμα όμως, που θα μου κολλήσει στο μυαλό να φτιάξω κάτι συμβαίνει πάντα το εξής. Δεν έχω υλικά, δεν έχω χρόνο, δεν βρίσκω πιο απλή συνταγή. Και καταλήγω να κάνω πάντα κάτι αυτοσχέδιο. Πάνω στον αυτοσχεδιασμό μου λοιπόν, λέω: δεν βγάζω και καμιά φωτογραφία, αν βγει κάτι καλό να το μοιραστώ; Δεν μπορεί, σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα που με 2-3 μήλα και λίγη ζύμη ονειρεύονται μυρωδιά μηλόπιτας :-)
Υλικά Ότι μήλα έχετε: πράσινα ξινόμηλα, κόκκινα στάρκιν.. όλα κάνουν! Και ένα φύλλο ζύμης κουρού. Και καστανή ζάχαρη. Και κανέλλα. Μπόλικη κανέλλα. Το μυστικό σκεύος που θα χρησιμοποιήσουμε είναι το ταψάκι για μάφινς!
Κόβουμε 2 μηλαράκια σε μικρά κομματάκια. Τα βάζουμε σε μπωλ και προσθέτουμε ζάχαρη (εγώ βάζω 2 κουταλάκια) και κανέλλα όση σας αρέσει.

Αφού ξεπαγώσει το φύλλο κουρού (σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας) το κόβουμε κυκλάκια χρησιμοποιώντας ένα ποτήρι. Βουτυρώνουμε το ταψάκι και βάζουμε το κυκλάκι ζύμης μέσα σε κάθε θηκούλα. Το απλώνουμε στα πλαϊνά να γίνει σαν φωλίτσα. Γεμίζουμε με τα κομμένα μηλαράκια μας και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 18-20 λεπτά (αναλόγως το φούρνο σας). Μόλις δείτε και έχει ροδίσει η ζύμη, τα μηλοπιτάκια είναι έτοιμα.

Έτσι όπως είναι τώρα μοιάζουν με μηλοπιτάκια φωλίτσες. Είναι έτοιμα για φάγωμα. Μια ιδέα σερβιρίσματος έτσι για να κάνουμε και μια τσακπινιά είναι η παρακάτω. Μπορείτε να αδειάσετε ένα μήλο (με μαχαιράκι και κουτάλι) και αφού έχει κρυώσει το μηλοπιτάκι να το τοποθετήσετε μέσα.

Και αυτό ήταν! Κόβετε τα μηλαράκια, τα βάζετε σε φωλίτσες ζύμης, ζάχαρη και κανέλλα και το σπίτι μοσχομύρισε μέσα σε 20 λεπτά. Και όχι μόνο έχετε σπίτι μυρωδάτο.. έχετε και μηλοπιτάκια! Τουλάχιστον για... μισή ώρα! Εμείς σε τόση ώρα τα καταναλώσαμε :-) Είναι μικρούτσικα, μαλακά και νοστιμότατα! Και με τα μηλοπιτάκια, τις βροχές και τα πρώτα κρύα να πούμε επιτέλους και Καλό Φθινόπωρο!

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Γύρω γύρω στην πόλη!

Εκδηλώσεις, happenings, παρουσιάσεις, εκθέσεις.. τόσα πράγματα συμβαίνουν στην πόλη μας. Έτσι κι εμείς λοιπόν, κάθε βδομάδα όλο και κάτι έχουμε να κάνουμε και όλο και κάπου θα πάμε. Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει πολύ να πηγαίνω σε εκδηλώσεις που με ενδιαφέρουν και αν έχω και καλή παρέα.. ουουου, τέλεια!
Την προηγούμενη βδομάδα πήγα στην παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της αγαπημένης μας Ερμιόνης! Μην μου πείτε δεν πήρατε είδηση ότι η Ερμιόνη του the one with all the tastes έβγαλε βιβλίο! Το ονόμασε "στην κουζίνα των γεύσεων" και περιέχει συνταγές με απλά υλικά που θα εντυπωσιάσουν και την οικογένεια σας και τους φίλους σας αν τους κάνετε τραπέζι. Γιατί θα θέλετε να κάνετε τραπέζι με αυτές τις συνταγές :-)

Ήταν μια όμορφη παρουσίαση σε πολύ φιλικό κλίμα. Αγαπημένες φίλες είχαν αναλάβει να παρουσιάσουν το βιβλίο της Ερμιόνης και πολλές άλλες bloggers είχαν έρθει να παρακολουθήσουν. Και όπως πάντα γνωρίσαμε και νέα πρόσωπα που τα ξέραμε με το όνομα του blog τους μόνο. Κι έτσι, είπαμε και τα νέα μας, φωτογραφηθήκαμε, τσιμπήσαμε κατιτίς από το μπουφέ, ήπιαμε και λίγο κρασί και περάσαμε όμορφα. Πήραμε και το βιβλίο υπογεγραμένο με αφιέρωση από την Ερμιόνη. Και το βράδυ στο σπίτι καταλαβαίνετε.. έπεσε μελέτη! Κάτι σαλάτες, κάτι φαγάκια, κάτι τσουρέκια ακούστηκαν στην παρουσίαση και έκατσα να τα διαβάσω όλα! Και εννοείται, σας το συνιστώ το βιβλίο. Και αν εσείς οι ίδιοι το έχετε ήδη αγοράσει, να το κάνετε δώρο στη μαμά σας, στην αδερφή σας, στη φίλη σας!

Την Κυριακή είχαμε πρόσκληση από τα μπισκότα Μιράντα Παπαδοπούλου για να περάσουμε το απόγευμα στο Παιδικό Μουσείο στην Πλάκα. Εκεί λοιπόν συνάντησα κι άλλες φίλες bloggers και ξαναγίναμε μια παρέα σε μια νόστιμη παρουσίαση :-) Δοκιμάσαμε τα καινούρια Μιράντα με γεύση κακάο! Μετά κάτσαμε σε χαμηλά τραπέζια, φορέσαμε όλοι τα σκουφάκια μας, τα παιδιά έπιασαν τα υλικά που φτιάχνουμε μπισκότα, τα ανακάτεψαν, τα μύρισαν και πέρασε όμορφα η ώρα. Το καλύτερο (δικό μου) ήταν ο Μιράντας που μας περίμενε στην έξοδο για να βγάλουμε φωτογραφίες! Μα, κοιτάξτε τον πώς είναι! Δεν είναι τρελόοοο το κοστούμι αυτό;

Για αυτό το Σαββατοκύριακο εκτός από μια βάφτιση δεν έχουμε κανονίσει καμία άλλη δραστηριότητα και μου φαίνεται τόσο περίεργο! Τι θα κάνουμε, μου λέτε; Μας βλέπω πάλι για φαγητό να πηγαίνουμε :-) post signature

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα!

Πρόγραμμα Σαββατοκύριακου αυτό που λέμε "φουλ του τρελού". Σάββατο πρωί παιδικό πάρτυ, επιστροφή στο σπίτι το μεσημέρι και Σάββατο απόγευμα πάλι παιδικό πάρτι. Επιστροφή στο σπίτι το βραδάκι. Πριν ξεκινήσουμε όμως για το tour της Αττικής πρέπει να προετοιμαστούμε.
Και η προετοιμασία έχει ως εξής: επίσκεψη στο δωμάτιο του νηπίου για να διαλέξουμε ρούχα. Την ίδια ώρα μπαίνει ο μπαμπάς για μπάνιο, καθαριότητες, ξυρίσματα κτλ. Περνάνε 20 λεπτά. Η μικρή έχει μισοντυθεί και έχει μετακομίσει και τα μισά παιχνίδια σε άλλο δωμάτιο. Ο μπαμπάς βγαίνει από το μπάνιο και πάει να ντυθεί. Εγώ φτιάχνω την τσάντα της Αθηνάς με τα απαραίτητα: φορητό γιογιό, μια μακρυμάνικη μπλούζα, νερό, ένα βρακάκι, 2-3 έξτρα λαστιχάκια κτλ. Περνάνε άλλα 10 λεπτά. Ο μπαμπάς είναι έτοιμος και παίρνει πάσα τη μικρή να ολοκληρώσει το ντύσιμο της. Εγώ κατευθύνομαι στο μπάνιο. Μετά από 5 λεπτά είναι έτοιμοι και οι δυο τους. Εγώ μόλις έχω πλυθεί και πάω να διαλέξω ρούχα. Αρχίζουν και παραπονιούνται.. "άντε μαμά! Τι ώρα θα είσαι έτοιμη;;;" Έχω μόλις βάλει τις κάλτσες μου. Μετά από 10 λεπτά έχω ντυθεί κι εγώ και πάω να βαφτώ λίγο να φαίνομαι κι εγώ σαν άνθρωπος. Η υπόλοιπη φαμίλια έχει βαρεθεί να περιμένει. Τους φωνάζω από μέσα να κατέβουν στο αυτοκίνητο και θα ακολουθήσω κι εγώ σε 5 λεπτά. Φεύγουν.
Βρίσκω ευκαιρία να κοιτάξω τη μούρη μου στον καθρέφτη παραπάνω από 3 λεπτά. Βάφομαι λίγο, φτιάχνω τα μαλλιά μου κι έτοιμη. Πάω στο καθιστικό και τι να δω; Τα υπόλοιπα μισά παιχνίδια όλα κάτω παρατημένα. Φαίνεται πως όσο με περίμεναν έπαιξαν λίγο, τι καλά! Ξέρω πως ότι ώρα και να γυρίσουμε εγώ θα σκύψω να τα μαζέψω. Και ονειρεύομαι ένα σπίτι που στο γυρισμό μου απλά θα με υποδεχτεί και θα μου πει "άντε, κάτσε στον καναπέ κοπελιά". Αποτέλεσμα σκέψης και ονείρου: σκύβω και μαζεύω.
Πριν φύγω όμως.. θυμάμαι πως δεν έχω γράψει τις κάρτες για τα δώρα. Τις γράφω και τις βάζω μέσα στις αντίστοιχες σακούλες. Ξανακοιτάζω την τσάντα της Αθηνάς. Κοιτάζω και όλα τα παράθυρα αν είναι κλειστά. Μάλλον είμαι έτοιμη να κατέβω. Κλείνω το σπίτι και μπαίνω στο ασανσέρ κρατώντας δύο τσάντες με δώρα, μία τσάντα της μικρής και την τσάντα μου. Με κοιτάζω στον καθρέφτη. Δεν έχω φορέσει κραγιόν. Και ναι, θέλω τουλάχιστον να φοράω κραγιόν. Μπορεί να είμαι αχτένιστη αλλά κραγιόν θέλω να φοράω. Κρατάω λοιπόν τις 4 τσάντες και βγάζω να βάλω και κραγιόν.
Φτάνω στο αυτοκίνητο που ευτυχώς είναι ήδη στον δρόμο και φεύγουμε. Και ακούω βέβαια πάλι.. "άντε, τι έκανες τόση ώρα μαμά;;;". Και τι να πεις; Μου λες; Δεν θες και να σε ξαναπούν γκρινιάρα αλλά να.. ποιος θα τα κάνει; Εύχομαι στο μέλλον κάποια στιγμή να μην είμαι πάντα εγώ η τελευταία που θα κλείνει την πόρτα. Εντάξει μέλλον; Με ακούς;
Να σημειωθεί ότι έγραφα αυτή την ανάρτηση και την άφησα στη μέση για να πάμε σε μια εκδήλωση το απόγευμα της Κυριακής. Και η προετοιμασία καθώς και η αναχώρηση ήταν ακριβώς η ίδια με αυτή που είχα ξεκινήσει να γράφω! Τρομερό;;;

post signature

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Μόνη σε πολυκατάστημα.

Η Δευτέρα είναι η μέρα που δεν έχουμε καμία δραστηριότητα το απόγευμα. Όλη την υπόλοιπη βδομάδα κάτι έχουμε κανονίσει να κάνουμε. Μπαλέτο, μουσικό παιχνίδι και θεατρικό παιχνίδι. Τουλάχιστον για τον Οκτώβριο θα δοκιμάσουμε το full πρόγραμμα και μετά θα δούμε τι θα κρατήσουμε και τι θα αφήσουμε.
Έτσι, χθες το απόγευμα αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το σουηδικό κατάστημα για βόλτα, λίγα ψώνια και φαγητό. Ήθελα να πάρω αυτά τα μεγάλα πλαστικά κουτιά που έχουν ροδάκια και καπάκι και είναι ικανά να χωρέσουν το 60% (υπολογίζω) του χάους που βρίσκεται στο καθιστικό μας. Με λίγα λόγια τα παιχνίδια του νηπίου. Το πείραμα οργάνωσης και τακτοποίησης θα γίνει σήμερα το απόγευμα.
Είχα σκεφτεί λοιπόν να βάλω την Αθηνά στο καρότσι και όπως κάνουμε όλες τις φορές να πάμε βόλτα στον όροφο, να κάτσουμε στο εστιατόριο, να τσιμπήσουμε κάτι, εγώ να πιω καφεδάκι ενώ η μικρή θα έπαιζε λίγο στον παιδικό χώρο και να ψωνίσουμε βέβαια και αυτά που ήθελα. Φτάνοντας όμως στα καρότσια μου είπε το εξής. "Μαμά, θέλω να πάω στον παιδότοπο". Δεν το είχα καν στο μυαλό μου. Δεν θυμόμουν καν από τι ηλικία και πάνω μπορούσες να αφήσεις εκεί το παιδάκι. "Θέλω, θέλω" μου έλεγε. Ας πάμε να ρωτήσουμε λοιπόν. Μου έδωσε η κοπέλα μια αίτηση, δεν μας ρώτησε καν τι ηλικία έχει το παιδί (φαντάζομαι θα ήταν ηλικιακά μέσα στους κανονισμούς τους) και μας σφράγισε τα χέρια με έναν αριθμό. Ρώτησα τη μικρή 2-3 φορές "αλήθεια, θέλεις να πας στον παιδότοπο, δεν θες να ψωνίσουμε μαζί;". Και μου απάντησε ευθέως "θέλω να παίξω μαμά! Εσύ να ψωνίσεις και μόλις τελειώσεις να έρθεις να με πάρεις να πάμε να φάμε μπιφτεκάκια!". Μάλιστα.. μου γύρισε λοιπόν την πλάτη και πήγε να παίξει.
Κι εγώ ανέβηκα τις κυλιόμενες σκάλες μονάχη, με μια κίτρινη σακούλα στο χέρι . Σκέφτηκα πως θα τελείωνα πολύ πιο γρήγορα μόνη μου. Και έτσι έγινε. Αυτό που δεν περίμενα όμως ήταν πως θα ψώνιζα περισσότερο! Περπατούσα λοιπόν με γοργό βήμα και σταματούσα μόνο εκεί που έβρισκα κάτι ενδιαφέρον, γενικά δεν χάζευα. Όταν έφτασα στο παιδικό τμήμα, διάλεξα με άνεση τα κουτιά, κοίταξα λίγο τα καινούρια παιχιδάκια και αυτό ήταν. Μου φάνηκε περίεργο εκείνη ακριβώς τη στιγμή που δεν είχα τη μικρή να μου δείχνει, να φωνάζει και να θέλει να κατέβει από το καρότσι για να παίξει. Μπήκα και βγήκα από το παιδικό τμήμα σε 5 λεπτά συνολικά! Στο εστιατόριο δεν έκατσα. Δεν βρίσκω κανένα νόημα να κάτσω να πιω μόνη μου καφέ εκεί και να είναι το παιδάκι κάτω. Αν ήμουν με μια φίλη, εννοείται θα καθόμουν. Αλλά μόνη μου.. μπα.. δεν είναι δα και τόσο ωραίος ο καφές τους.
Προχώρησα στον κάτω όροφο. Στα κουζινικά λοιπόν έγινε η καταστροφή. Μου είχε ζητήσει η μαμά μου να της πάρω 2 κούπες. Περιηγήθηκα λοιπόν και στο κουζινικό τμήμα. Πήρα τις κούπες και πήρα και χαρτοπετσέτες (στάνταρ). Και μετά.. ξεπρόβαλλαν μπροστά μου τα πρώτα κόκκινα αξεσουάρ κουζίνας.. καταλαβαίνετε :-) Οι πρώτες χάρτινες θηκούλες για muffins σε χριστουγεννιάτικο σχέδια.. και πιο κάτω ένας στρογγυλός κατακόκκινος δίσκος σερβιρίσματος με γιορτινό μοτίβο. Εκεί κάπου συγκρατήθηκα! Πήρα κι ένα πυρεξάκι (το ήθελα καιρό, εντάξει;) και συνέχισα. Αν ήταν όμως το νήπιο μαζί δεν θα είχα κάτσει να περιηγηθώ στα κουζινικά! Θα χτύπαγε τα πόδια στο καρότσι, θα άπλωνε τα χέρια δεξιά κι αριστερά και μετά τις χαρτοπετσέτες θα φεύγαμε με γοργό ρυθμό. Όπως δηλαδή έκαναν και όλοι οι γύρω μου που είχαν τα παιδιά τους στο καρότσι :-) Προς την έξοδο.. ξανακοντοστάθηκα. Στις γλάστρες. Βρε παιδιά... έχουν φέρει κόκκινα και λευκά κασπώ.. τέλεια! Ότι πρέπει για γιορτινή διακόσμηση :-) Πήρα κι ένα κασπώ! Ναι, μετά έφυγα. Πλήρωσα, τα έβαλα και στη σακούλα και βουρ για παιδότοπο.
Έδειξα το χέρι μου με τη σφραγίδα και φώναξαν τη μικρή η οποία ήρθε με χαμόγελο. Χωρίς γκρίνια, βγήκε με ωραία διάθεση, μου είπε πως πέρασε καλά, πως έπαιξε, ζωγράφισε, γνώρισε άλλα παιδάκια. Μου είπε κιόλας ότι έπλυναν και τα χέρια τους! (αυτό μου έκανε εντύπωση, μπράβο τους) Περάσαμε βέβαια και από το τμήμα με τα τρόφιμα για να πάρουμε φανταστικά μπισκότα κανέλλας σε στρογγυλό τσίγκινο κουτί, τα οποία σας συστήνω!
Και κάπως έτσι ήταν το απόγευμα μας! Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα καθόλου να θέλει να πάει στον παιδότοπο αντί να πάμε μαζί πάνω. Θα μου πείτε, τι το νοιάζουν το παιδί τα ψώνια και οι βόλτες στο πολυκατάστημα; Να παίξει θέλει. Και μου φάνηκε περίεργο τελικά που πήγα βόλτα μόνη μου και ψώνισα (και παραπάνω δηλαδή) ενώ η μικρή ήταν σε άλλο χώρο. Μπορεί επειδή ήταν και η πρώτη φορά που την άφησα εκεί και επειδή δεν είχα άλλη παρέα. Απλά νομίζω πως στο συγκεκριμένο κατάστημα που είναι σούπερ φιλικό προς τα παιδιά, τη θέλω μαζί μου. Και ο λόγος είναι ακριβώς αυτός, ότι είναι έτσι στημένος ο χώρος που δεν ταλαιπωρείσαι με το παιδί, δεν δυσανασχετείς, δεν εκνευρίζεσαι που δεν υπάρχει χώρος για να περάσεις. Οπότε.. την επόμενη φορά, ή θα ανέβουμε κατευθείαν τη σκάλα χωρίς να περάσουμε από τον παιδότοπο ή θα πάω παρέα και με μια φίλη μου :-)

post signature

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Φθινοπωρινά φύλλα

Μπήκε για τα καλά το φθινόπωρο και μου αρέσει πολύ! Έπεσαν τα φύλλα, βράχηκε το χώμα, βγάλαμε τις ζακέτες από τη ντουλάπα. Δεν βγαίνουμε πια στο μπαλκόνι και δεν περπατάμε ξυπόλητοι. Κοιτάζω λοιπόν το καθιστικό μας τριγύρω και κάτι μου λείπει. Ξέρω. Μια φθινοπωρινή νότα διακόσμησης. Και σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλω να χρησιμοποιήσω κίτρινα ξερά φύλλα.

Στο ολοκαίνουριο τεύχος του περιοδικού Cook, Craft, Create μπορείτε να δείτε ολοκληρωμένη την ιδέα που είχα για διακόσμηση με φθινοπωρινά φύλλα! Εκτός από το δικό μου θέμα, αυτό το τεύχος είναι πάλι γεμάτο με δημιουργικά diy, έξυπνες ιδέες, κατασκευές και λίγη μαγειρική!

Μπορείτε να το ξεφυλλίσετε και να εμπνευστείτε εδώ. Το Cook, Craft, Create απέκτησε πια και το δικό του blog. Ένα χώρο όπου θα φιλοξενούνται όλα τα τεύχη. Θα μπορείτε να δείτε και τις κατηγορίες ξεχωριστά! Φτιάξτε λοιπόν καφεδάκι και καλό ξεφύλλισμα!
post signature

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Ιστορίες τουαλέτας και μερικές συμβουλές για να κόψει πιο εύκολα την πάνα!

Πέρασε όλο το καλοκαίρι και δεν έγραψα τίποτα για τη δική μας ιστορία τουαλέτας. Τι εννοώ; Μα πώς κόψαμε κι εμείς την πάνα φυσικά!
Την πρώτη προσπάθεια την κάναμε πέρισυ το καλοκαίρι που η Αθηνά είχε κλείσει τα 2. Ξεκινήσαμε με το γιογιό στο εξοχικό. Δεν ήμουν προετοιμασμένη καθόλου. Λάθος. Δεν είχα διαβάσει τίποτα και είχα στο μυαλό μου κάτι σαν "αν κάτσει, έκατσε". Το παιδάκι κάπως καλά τα πήγαινε μέχρι που πήγαμε στο νησί και ήρθε η κυρία Δυσκοιλιότητα και μας χτύπησε την πόρτα. Και μετά.. ούτε να το δει το γιογιό δεν ήθελε. Αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου. Η αλήθεια είναι ότι έβλεπα πως δεν ήταν έτοιμη ακόμα.
Το χειμώνα στον παιδικό σταθμό, σε μια συνάντηση γονέων με τον παιδοψυχολόγο συζητήσαμε και την εκπαίδευση τουαλέτας και πως θα τα καταφέρουμε. Ήταν τόσο πειστικός και με τέτοια αυτοπεποίθηση που φεύγοντας από τη συνάντηση πίστευα πως θα τα κατάφερνα σε 5 μέρες. Ακολούθησα σχεδόν όλες τις οδηγίες και συμβουλές του. Και όντως τα καταφέραμε σε λίγες μέρες.
Ένα μήνα πριν ξεκινήσουμε, λέγαμε στο παιδί πως έχει μεγαλώσει αρκετά και πρέπει σιγά σιγά να βγάλει την πάνα. Συζητούσαμε με το μπαμπά της με περηφάνεια σχετικά με το πόσο μεγάλο παιδί είναι πια και φροντίζαμε να μας ακούει. Μετά το πάρτυ γενεθλίων της, είχε αρρωστήσει και την είχα στο σπίτι. Αυτή είναι η ευκαιρία σκέφτηκα (τι μάνα!) για να κάνουμε προσπάθεια. Τον τελευταίο καιρό το έλεγε και μόνη της συνέχεια και έδειχνε ότι ήταν πραγματικά έτοιμη αυτή τη φορά. Είχαμε ψωνίσει και μαζί εσωρουχάκια με πριγκίπισες (μεγάλο tip) και ανυπομονούσε να τα φορέσει.
Αποχαιρετίσαμε λοιπόν τις πάνες, τις βγάλαμε στο μπαλκόνι (μέσα σε σακούλα) και είπαμε πως θα έρθει το σκυλάκι να τις πάρει να τις πάει στα μωρά του. Έτσι ακριβώς μας είχε πει ο παιδοψυχολόγος να κάνουμε. Εξήγησα στη μικρή όλη τη διαδικασία με το γιογιό, πως καθόμαστε/σκουπιζόμαστε και φυσικά πώς πλένουμε μετά πάντα τα χέρια μας. Και της είπα "αυτό ήταν, δεν έχουμε άλλες πάνες τώρα θα κάνουμε τσίσα/κακά μόνο στο γιογιό. Και τα πήγαινε μια χαρά. Και κάθε φορά που πήγαινε καλά, κάναμε και μια μικρή φιέστα :-) Συνέβησαν βέβαια και ατυχήματα. Θυμάμαι μια φορά που ήταν όρθια στην καρέκλα της στον πάγκο της κουζίνας και μόλις τα έκανε πάνω της άρχισε να γελάει. Πάει, την πατήσαμε, σκέφτηκα! Εγώ είχα ακούσει ότι ντρέπονται όταν τα κάνουν πάνω τους. Βέεεεβαια..στο 2ο-3ο ατύχημα άρχισε να ντρέπεται το κακομοιράκι.

photo via my pinterest boards

Οι οδηγίες του παιδοψυχολόγου έλεγαν να κόψουμε την πάνα και το βράδυ την ίδια περίοδο. Γιατί δεν πρέπει λέει να δίνουμε λανθασμένα μηνύματα, δεν μπορούμε να λέμε στο παιδί "δεν είσαι μωρό πια" την ημέρα και το βράδυ να το μετατρέπουμε σε μωρό. Έχει μια λογική είναι η αλήθεια. Αλλά αυτή τη συμβουλή δεν την ακολούθησα. Επειδή ήταν η βδομάδα που η μικρή ήταν ψιλοάρρωστη δεν ήθελα να την αναστατώσω και το βράδυ και το άφησα. Για 2 βδομάδες περίπου. Και η πάνα της το πρωί ήταν στεγνή. Μετά της έβαζα το βρακάκι εκπαίδευσης. Είναι ένα βρακάκι με επένδυση που αν συμβεί ατύχημα το βράδυ το απορροφάει και δεν βρέχεται το παιδί. Οι οδηγίες για το βράδυ λένε πως μπορεί να χρειαστεί να ξυπνάς το παιδί ανά 3 ώρες για να πηγαίνει στην τουαλέτα. Με εμάς ευτυχώς δεν χρειάστηκε. Είχαμε μόνο μία φορά ατύχημα το βράδυ. Επίσης λένε, πως πρέπει να δίνεις το γάλα 1 ώρα πριν τον ύπνο έτσι ώστε να πάει το παιδί στην τουαλέτα πριν κοιμηθεί. Εμείς ούτε αυτό το κάναμε. Της έδινα το γάλα της κανονικά και έπεφτε για ύπνο. Γενικά μπορώ να πω πως μου φάνηκε μια διαδικασία πολύ κανονική και πολύ βατή σε σχέση με αυτά που είχα ακούσει.
Το κλειδί στη δική μας περίπτωση ήταν ότι το παιδί ήταν πανέτοιμο να δεχτεί μια τέτοια αλλαγή. Και αυτό είναι που έχει πρώτα σημασία. Να αντιληφθούμε πότε είναι έτοιμο το δικό μας παιδί γιατί το κάθε πιτσιρίκι είναι ξεχωριστό. Και η ακριβής ηλικία δεν έχει σημασία, αν δηλαδή βγάλαμε την πάνα στους 26 μήνες ή στους 30 ή στους 36. Λίγα πράγματα που έμαθα και κάποιες συμβουλές που μου φανηκαν καλές είναι:

Μην θέτετε υπερεκτιμημένους στόχους. Βάλτε στόχους εφικτούς και ηλικιακά και χρονικά. Αυτό δεν θα σας απογοητεύσει.
Ξεκινήστε όταν το παιδί σας δείξει σημάδια ότι είναι έτοιμο. Προετοιμάστε το λίγο καιρό πριν με συζήτηση.
Επιμονή και υπομονή. Πόσα μεταξύ μας πάρτυ χρειάζεται να κάνουμε την ημέρα για να δείξουμε πόσο χαιρόμαστε που το παιδί μας τα καταφέρνει; 7; 13; 23; Υπομονή και θα τα καταφέρουμε! Και αποφεύγετε τα πισωγυρίσματα, προσπαθήστε να επιμείνετε στην απόφαση ότι τώρα "κόβουμε την πάνα!".
Δεν δείχνουμε απογοήτευση. Ποτέ.
Έχουμε πάντα μια αλλαξιά μαζί μας. Σε περίπτωση ατυχήματος να μπορούμε να αλλάξουμε το παιδί και να περιορίσουμε τη ντροπή του.
Η επιβράβευση πάντα δουλεύει. Μπορεί το παιδάκι σας να θέλει κάποιου είδους επιβράβευση για να το βοηθά να πετυχαίνει το στόχο του. Η πιο εύκολη λύση είναι τα αυτοκόλλητα σε πινακάκι.

Ψάχνοντας, βρήκα στο ίντερνετ πάρα πολλά άρθρα με συμβουλές για το πώς θα κόψει το παιδί την πάνα στους 18-20 μήνες (κυρίως αμερικάνικα άρθρα). Δεν καταλαβαίνω γιατί να πιέσεις το παιδί όταν δεν είναι έτοιμο. Ο παιδοψυχολόγος μας είπε ότι στην ηλικία των 2,5 το παιδί είναι ικανό να καταλάβει/ελέγχει πώς λειτουργούν οι σφιγκτήρες του. Εννοείται μπορεί ένα παιδί να είναι έτοιμο και νωρίτερα. Αλλά δεν καταλαβαίνω καθόλου τους γονείς που κυνηγούν αυτού του είδους τα επιτεύγματα για να δείξουν ότι τα κατάφεραν πριν το μέσο όρο και τελικά δεν "ακούνε" το παιδί τους και το βάζουν να κυνηγάει στόχους όταν αυτό δεν είναι έτοιμο.
Υπάρχουν και πολλά βιβλία/παραμύθια που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να καταλάβει αυτή την αλλαγή στη ζωή του. Και σίγουρα υπάρχουν 1200 κόλπα να κάνετε που δεν τα έχω γράψει. Αν έχετε κάποιο που δούλεψε σε σας σαν μαγικό, παρακαλώ μοιραστείτε το! Γιατί μπορεί εμείς να είπαμε οριστικά αντίο στις πάνες αλλά οι συμβουλές από εμπειρία δεν πάνε ποτέ χαμένες :-)
post signature

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Εντάξει, θα οργανωθώ!

Μια μικρή αράχνη πήγε κι έκατσε στη γωνία του blog και με κοιτάζει απειλητικά! "Αν περάσουν κι άλλες μέρες και δεν γράψεις τίποτα, θα εγκατασταθώ" φαίνεται να μου λέει :-)
Και να'μαι λοιπόν, έτοιμη να οργανώσω επιτέλους το χρόνο μου, τουλάχιστον να προσπαθήσω! Δεν με φτάνουν πάλι οι ώρες της ημέρας και μου χτυπούν την πόρτα και οι δουλειές του φθινοπώρου. Και νοικοκυροκόριτσο δεν με λες... αλλά είπα να οργανωθώ καλύτερα φέτος. Όχι τίποτα άλλο, μετά από τη σημερινή εκπομπή των Mama Colada και τις σούπερ ντούπερ συμβουλές αποθήκευσης και καθαριότητας που και εγώ η ίδια βρήκα και μετέδωσα στον ιντερνετικό αέρα.. το χρωστάω στις άλλες δύο νοικοκυρές φίλες μου Σοφία και Κάλη...ε, μην με λένε και τελείως ανεπρόκοπη! Θα γράψω εδώ αυτά που μου φάνηκαν πιο έξυπνα και χρήσιμα από αυτά που είπαμε σήμερα στην εκπομπή! Έτσι θα τα έχω και γραμμένα σε λίστα και θα τα μοιραστώ και μαζί σας, για να τα κάνετε κι εσείς (αν δηλαδή δεν τα κάνετε ήδη..)
Επιχείρηση ντουλάπα!

Πριν ξεκινήσουμε τις ντουλάπες, τις καθαρίζουμε εσωτερικά με χλιαρό νερό και πράσινο σαπούνι. Δεν χρειάζεται ξέβγαλμα και μυρίζει και όμορφα!
Ξεκαθαρίζουμε τα ρούχα μας και δίνουμε ότι δεν μας κάνει και δεν έχουμε φορέσει τα τελευταία 3 χρόνια! Το έχω πάρει απόφαση..52 κιλά δεν θα ξαναείμαι ποτέ :-)
Και τα ρούχα των παιδιών επίσης! Και ότι δεν θέλουμε, μπορούμε να τα δώσουμε στο give the kids.
Κρεμάμε υφασμάτινες θήκες μέσα στη ντουλάπες και εξοικονομούμε χώρο για ζώνες, φουλάρια, τσάντες ή κοσμήματα.
Τα παπούτσια μέσα στα κουτιά τους με ταμπελάκι απ'έξω ή μέσα σε υφασμάτινες σακουλίτσες.
Βάζουμε και ωραία αρωματικά σαπουνάκια ή υφασμάτινα πουγκάκια με λεβάντα και έχουμε και ωραία μυρωδιά.

Πάμε στην κουζίνα!

Αν είναι η ώρα να κρύψουμε τα ασημικά (όσοι έχουμε) τα τυλίγουμε με καθαρές κόλλες τσόχας και δεν μαυρίζουν και δεν κάνουν γρατζουνιές.
Τα ασημένια μαχαιροπίρουνα καθαρίζονται και με λίγη οδοντόκρεμα..φανταστικό;!
Βάζουμε χάρτινα πιάτα ανάμεσα στα γυάλινα/πορσελάνινα που θέλουμε να κρύψουμε και έτσι τα προστατεύουμε.
Για περισσότερο αποθηκευτικό χώρο στα ντουλάπια, μπορούμε να τοποθετήσουμε αυτά τα γατζάκια (για τις πετσέτες) και να κρεμάσουμε εκεί τα καπάκια από τις κατσαρόλες.
Αντί για το συνηθισμένο ξίδι μπορούμε να βάλουμε μέσα στο βραστήρα ένα κοχύλι και δεν θα πιάνει άλατα! Καλέ, τι μαθαίνει κανείς!
Και κάτι που δεν ήξερα για το μαγειρικό λάδι: το βάζουμε σε μπουκαλάκι και το πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ που αναλαμβάνει και το ανακυκλώνει. Δεν το ρίχνουμε στο νεροχύτη γιατί πάει στη θάλασσα και μολύνει πάρα πολύ το περιβάλλον!

Εεεε.. εντάξει, αρκετά είναι για αρχή! Είπαμε κι άλλα βέβαια αλλά δεν θα τα κάνω και όλα και σίγουρα όχι σε 1 βδομάδα που πρέπει να απολογηθώ στις κυρίες καθαρούλες :-) Σας αφήνω και πάω προς την ντουλάπα.. να δω με τι θα πρωτοξεκινήσω!
post signature

Σελίδες