Owl Mommy: Φεβρουαρίου 2015

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Η Γαλλία και το 12!

Πρέπει να ήταν σε ένα επεισόδιο της Πέππα που η μικρή γουρουνίτσα είχε μια φίλη από τη Γαλλία τη Ντελφίν το γαϊδουράκι (αν θυμάμαι καλά). Και ο μικρός Νικόλας είναι από τη Γαλλία. Και σε κάποιο άλλο καρτούν ακούσαμε ότι η ηρωίδα έμενε στη Γαλλία. Και κάποια στιγμή ακούσαμε ότι στη Γαλλία υπάρχουν κάστρα. Κι ένα τραγούδι ακούσαμε που ήταν στα γαλλικά. Και η μαμά Βέρα μιλάει γαλλικά. Αυτό ήταν. Κάπως έτσι γεννήθηκε το κίνημα "πάμε στη Γαλλία" που επικρατεί στο σπίτι μας τον τελευταίο καιρό. Το παιδί μου έχει κολλήσει με τη Γαλλία. Μου κάνει αμέτρητες ερωτήσεις κι εγώ απαντώ.
- Πώς μπορεί να πάει κάποιος στη Γαλλία; - Με αεροπλάνο, με τραίνο, με αυτοκίνητο. Αλλά καλύτερα με αεροπλάνο, είναι μόλις 3 ώρες! Φεύγεις το πρωί και το μεσημέρι έχεις φτάσει! - Ναι.. μαμά, αλλά εμείς θα πάμε με ελικόπτερο. Θα πάμε πιο γρήγορα. - Δεν νομίζω Αθηνά.. δεν μπορούμε να πάμε με ελικόπτερο, είναι μικρό και θα είναι πολύ στενές οι θέσεις. (αυτός είναι ο λόγος δηλαδή!). - Και στη Γαλλία έχει κάστρα μαμά, ε; - Ναι, έχει. Και παλάτια με χρυσά κάγκελα! (εννοώ τις Βερσαλίες). - Και πραγματικές προγκίπισες μαμά; - Εμ...να σκεφτώ.. μάλλον έχει και μια πριγκίπισα! (εκεί κάτω, στο Μονακό ντε). - Τότε, θα κάνω στη Γαλλία το πάρτυ γενεθλιών μου μαμά! Και θα καλέσω και όλους μου τους φίλους! - Ναι.. μόνο μην το λες πολύ παραέξω και νομίζει ο κόσμος πως θα ναυλώσουμε τζετ με 20 πιτσιρίκια για να κάνουμε το πάρτυ σου στη Γαλλία! - Τι είναι τζετ μαμά;;;;

Βλέπω αυτή την εικόνα και θέλω να πάω στη Γαλλία τώρα!

Και μετά αρχίζει μονόλογος με μπόλικη φαντασία: "Θα πάω στη Γαλλία με το αεροπλάνο και όχι με αυτοκίνητο γιατί θα κάνουμε πολλές μέρες. Στη Γαλλία έχει πραγματικά κάστρα, καινούρια κάστρα. Θα πάω να δω τα κάστρα. Και θα κάνω το πάρτυ μου. Στο πάρτυ μου θα καλέσω όλους μου τους φίλους. Και τη Μυρτώ. Και τις άλλες φίλες μου από το μπαλέτο. Και την ξαδέρφη μου τη Λυδία. Στη Γαλλία έχει τα πιο ωραία βιβλιοπωλεία. Θα πάμε να πιούμε και καφέ στη Γαλλία. Και η μαμά μου λέει ότι έχει και πολύ ωραία γλυκά στη Γαλλία. Σαν την τούρτα του πάρτυ μου (για να μην ξεχνιόμαστε). Μαμά!!! Πότε θα πάμε στη Γαλλία;;;;"
Και να σας πω βέβαια αν τύχει και δείτε την κόρη μου κάπου ότι σίγουρα θα σας ρωτήσει αν έχετε πάει στη Γαλλία! Χθες ρώτησε και τον παιδίατρο της. Εντωμεταξύ, έχει τύχει και της απαντάνε όλοι ΝΑΙ!
Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και ο αριθμός 12. Είναι ο αριθμός που έχει κολλήσει το νήπιο τον τελευταίο καιρό. Όλα τα μετράει μέχρι το 12. Η Άνοιξη θα έρθει σε 12 μέρες. Και η πληγή στο πόδι της θα γιατρευτεί σε 12 μέρες. Και οι αγαπημένες της πριγκίπισες είναι 12. Και πριν κοιμηθεί θέλει να δει 12 επεισόδια με τη Μικρή Γιατρό. Και θέλει να πιει πολλούς χυμούς, 12!

Φανταστείτε ότι σε μερικές κουβέντες συνδυάζει και τη Γαλλία και το 12. Το αποτέλεσμα είναι ότι θέλει να πάει στη Γαλλία αλλά όχι τώρα, σε 12 μέρες. Θα πάρει μαζί της 12 φίλες της. Θα γνωρίσει τις 12 Γαλλίδες πριγκίπισες και θα κάνει το πάρτυ της σε 12 κάστρα.
Δύο πράγματα είναι σίγουρα. Κάποια στιγμή θα πάμε στη Γαλλία. Και θα παίξω το 12 στο τζόκερ :-)
post signature

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Ζεστή σοκολάτα και οπερέτα!

Νομίζω πως τίποτα δεν μπορεί να σε ζεστάνει τις χειμωνιάτικες μέρες όσο ένα ζεστό καλοφτιαγμένο ρόφημα σοκολάτας! Και λέω καλοφτιαγμένο γιατί προφανώς εννοώ να την φτιάξουμε τη σοκολάτα μόνοι μας και όχι απλά να ανακατέψουμε ένα έτοιμο μείγμα με γάλα ή νερό. Θα σας δώσω λοιπόν μία συνταγή σούπερ ντούπερ νόστιμη και σούπερ ντούπερ παχυντική :-) Ε, δεν θα σωθούμε αν δεν πιούμε αυτή τη σοκολάτα, έτσι δεν είναι;

via

Υλικά για ζεστή κρεμώδη σοκολάτα:
Κουβερτούρα ή λευκή σοκολάτα Κρέμα γαλακτος Λίγο γάλα Ζάχαρη και στιγμιαίος καφές (αν σας αρέσει)
Ετοιμασία:

Βάζετε όμορφη χειμωνιάτικη αλλά ζεστή μουσική... για παράδειγμα Αρλέτα :-) "Κι έρχεται κρύο..."
Χτυπάτε με το μιξεράκι σας ένα πακέτο κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει σαντιγύ. Μπορείτε αν θέλετε να προσθέσετε λίγη ζάχαρη, προσωπικά μου αρέσει χωρίς.
Βάζετε περίπου 50 γρ. κουβερτούρα σε ένα μπρίκι (ή 2-3 σειρές λευκή σοκολάτα αν την προτιμάτε).
Μέσα στο μπρίκι ρίχνετε και ένα φλυτζάνι από τη σαντιγύ και ζεσταίνετε το μείγμα σε χαμηλή φωτιά.
Ανακατεύετε μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και αν θέλετε προσθέτετε λίγο γάλα για να πετύχετε την πυκνότητα που θέλετε.
Μόλις λιώσουν τελείως τα στέρεα κομμάτια σοκολάτας είναι έτοιμη. Ακριβώς τότε, το ρόφημα θα είναι χλιαρό. Αν θέλετε μπορείτε να το αφήσετε λίγο ακόμα για να ζεσταθεί περισσότερο.
Προσθέστε ζάχαρη και αν σας αρέσει μια κουταλιά στιγμιαίο καφέ. Εγώ βάζω λίγο καφέ με άρωμα φουντούκι και ταιριάζει πολύ!
Μπορείτε να βάλετε και αρωματικά όπως βανίλια, κανέλα ή ότι άλλο σας αρέσει την ώρα που ζεσταίνεται η σοκολάτα. Αρκεί μετά να σουρώσετε το ρόφημα πριν το πιείτε.

Αν πάλι θέλετε να φτιάξετε ζεστή σοκολάτα για όλη την οικογένεια, απλά αυξήστε τα υλικά και ετοιμάστε τη σε κατσαρολάκι.
Και να έρθουμε και στην οπερέτα! Πριν από περίπου 1 μήνα είδα στην τηλεόραση διαφήμιση της Λυρικής Σκηνής για την παράσταση "Θέλω να δω τον Πάπα" του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Μου κόλλησε το τραγούδι τόσο πολύ που το σιγοτραγουδούσα όλη την ώρα και το έμαθα και στην Αθηνά :-) (τι τραβάει κι αυτό το παιδί). Και εννοείται ότι ήθελα να δω και την παράσταση! Μην νομίζετε ότι έχω ξαναπάει, πρώτη φορά θα έβλεπα οπερέτα! Άρχισα λοιπόν να ψάχνομαι, με ποιον μπορώ να πάω, πότε είναι οι παραστάσεις, πόσο έχουν τα εισητήρια κτλ. Μέσα σε 2-3 μέρες βρήκα παρέα, έκλεισα τα εισητήρια και μετά περίμενα να έρθει η μέρα της παράστασης η οποία ήταν χθες!
Και να'μαι η κουκουβάγια κουκουλωμένη με σκούφο και κασκόλ μπροστά από το θέατρο Ολύμπια με την αγαπημένη θεία Σοφία (η καλύτερη παρέα για τέτοια θεάματα), να παρατηρώ τον κόσμο που παρεβρισκόταν. Όλοι, μα σχεδόν όλοι πάνω από 70-75 χρονών! Και δεν το λέω για κακό, τους χάρηκα πάρα πολύ τους ανθρώπους! Με τέτοιο κρύο να ξεβολευτούν και να πάνε να δουν παράσταση! Και όλοι περιποιημένοι! Τι γουναρικά, κοσμήματα, κομμωτηριασμένα φουσκωτά μαλλιά και αρώματα.. πωπώ, αυτό δεν το λέω για καλό, όλο το μπουκάλι είχαν αδειάσει οι κυρίες πάνω τους!

Η παράσταση ήταν φανταστική! Η οπερέτα είναι σαν μιούζικαλ, με ερμηνείες και τραγούδια που απλά είναι σε συγκεκριμένο κλασικό ύφος. Με ορχήστρα, σκηνικά και κοστούμια. Και αυτό το έργο τόσο ωραίο και διασκεδαστικό! Δεν το περίμενα να γελάσω τόσο πολύ! Έξυπνοι στίχοι, σπιρτόζικη μουσική, καθαρές αστείες ατάκες! Όταν δε, ήρθε η στιγμή για το γνωστό άσμα "θέλω να δω τον Πάπα" όλο το θέατρο σιγοτραγουδούσε και κουνιόταν στις θέσεις του! Με λίγα λόγια το απόλαυσα! Και πάλι σκέφτηκα τι καλά που τόλμησα να πάω σε παράσταση που όμοια της δεν είχα ξαναδεί! Μα, πρέπει να δοκιμάζουμε τελικά καινούρια πράγματα!
Αν νομίζετε πως είναι κάτι που σας αρέσει, μη διστάσετε καθόλου να πάτε! Έχουν μείνει μόνο 5 παραστάσεις για αυτό το έργο: 20, 21, 22 Φεβρουαρίου και 17, 19 Απριλίου.
Έφυγα χθες βράδυ από την παράσταση με ένα χαμόγελο πλατύ πλατύ! Ήρθα σπίτι, έφτιαξα μια ζεστή σοκολατίτσα κι έκατσα να γράψω εδώ :-) Όμορφα συναισθήματα από απλά πράγματα τελικά..
Και σας βάζω και το τρέιλερ της παράστασης! Άντε, πατήστε το!

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Γεμιστές καρδιές για το τσάι μου :-)

Από το μεσημέρι ψάχνω τίτλο γι' αυτή την ανάρτηση. Και όχι μόνη μου. Το συζήτησα με τη μαμά μου, με τη φίλη μου στο μπαλέτο, με το Νίκο. Αυτό που ήθελα να πω είναι πως έφτιαξα κάτι γεμιστά πιτάκια να τα πω, βουτήματα να τα πω, μπισκότα δεν θα τα πω (δεν είναι κιόλας, μην μπερδευόμαστε) σε σχήμα καρδιάς. Έπεσαν πολλοί τίτλοι και δεν μου άρεσε κανένας. Τι στίχους από τραγούδια ξεσηκώσαμε για καρδιές, τι γνωμικά, τι φτιάξαμε δικές μας λέξεις τύπου "ζυμαρένιες, μαρμελαδένιες κτλ".. τίποτα, δεν μου άρεσε τίποτα. Στο τέλος σκέφτηκα να γράψω ότι είναι, δηλαδή: "γεμιστές καρδιές από φύλλο κουρού με μαρμελάδα κεράσι, ότι πρέπει για το τσαγάκι μου αυτή την κρύα μέρα!" Μα, τι μακρουλός τίτλος. Τον έκοψα λοιπόν και κατέληξα γιατί με βρήκε πάλι εδώ, πάνω από το λαπτόπι η μαύρη νύχτα :-)

Πιο εύκολο βουτηματάκι από αυτό δεν υπάρχει! Όπως ξέρετε για τα γρήγορα και εύκολα προτιμώ να παίρνω έτοιμο φύλλο. Έτσι έκανα και χθες. Με ένα φύλλο κουρού, λίγη μαρμελάδα κεράσι και ένα κουπάτ καρδιά έφτιαξα σε 15 λεπτάκια αυτές τις νόστιμες γεμιστές καρδιές! Και μην μου πείτε ότι δεν έχετε κουπάτ καρδιά γιατί δεν θα σας πιστέψω, αλήθεια!

Άνοιξα το φύλλο και το πάτησα λίγο με τον πλάστη. Με το κουπάτ καρδιά δημιούργησα γύρω στις 26 καρδιές. Καθόμουν και τις κοίταζα στον πάγκο πόσο συμμετρικά στέκονταν η μία δίπλα στην άλλη :-)
Άνοιξα μια καλή μαρμελάδα κεράσι με ολόκληρα κομμάτια και έβαλα στις μισές καρδιές λίγη ποσότητα στο κέντρο. Εννοείται πως μπορείτε να βάλετε όποια μαρμελάδα σας αρέσει. Και νομίζω πως αν διαλέξετε κόκκινο φρούτο θα ταιριάζει πολύ! Φράουλα, βατόμουρα, μύρτιλο, κράνα! (μαρμελάδα από κράνα.. απλά θεϊκή)

Μετά σκέπασα κάθε καρδιά που είχα βάλει μαρμελάδα με μία άλλη σκέτη, σαν παπλωματάκι. Και με ένα πιρουνάκι πάτησα το γύρω γύρω για να κάνω το γνωστό σχεδιάκι. Χτύπησα κι ένα αυγουλάκι και το πέρασα με ένα πινελάκι από πάνω. Για το τέλος άφησα το γκλίτερ! Το γκλίτερ της τεμπέλας ζαχαροπλάστισσας.. απλή κρυσταλλική ζαχαρίτσα on top :-) Και αυτό ήταν, βουρ και στο φούρνο να ετοιμάσουμε το τσαγάκι μας!

Στους 180 βαθμούς (σε προθερμασμένο φούρνο) για 12 λεπτάκια περίπου, μέχρι να χρυσίσουν λίγο οι καρδιές. Και είναι έτοιμες! Γεμιστές καρδιές με μαρμελάδα, ότι πρέπει για το τσαγάκι μου, σας το ξαναείπα; Φτιάξτε τες για το Σαββατοκύριακο που εορτάζουν οι Βαλεντίνοι. Για να συνοδέψουν το πρωινό καφεδάκι του συντρόφου σας είναι μια χαρά και για κέρασμα στη φίλη σας το απόγευμα είναι πάλι ωραίες. Για να καταλήξουν οι τελευταίες καρδιές Δευτέρα πρωί στο ταπεράκι του νηπίου/γενικώς πιτσιρικίου σας! Ξέρετε, το κολατσιό που δεν είναι συνηθισμένο και δείχνει πως η μαμά του το αγαπάει :-)

Το σερβίτσιο αυτό είναι της μαμάς μου και είναι από αυτά τα παλιά, αγγλικά πορσελάνινα. Κάθε φορά που τα βλέπω θέλω να οργανώσω κάλεσμα σε τσάι! Να έρθουν οι φίλες μου, να πίνουμε earl grey, να τρώμε γλυκά βουτήματα και να κουτσομπολεύουμε.. θα τα σπάσουμε λέμε! (όχι τα φλυτζάνια, προς Θεού!)

post signature

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Πήγα-είδα Μιούζικαλ!

Την Κυριακή που μας πέρασε πήγαμε να δούμε την παράσταση "Σρεκ, το μιούζικαλ" στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Και ήταν πάρα πολύ ωραία :-)
Την ταινία Σρεκ δεν την είχε δει η Αθηνά αλλά 2 μέρες πριν την παράσταση την είδαμε όλοι μαζί για να προετοιμαστούμε. Και εμείς να θυμηθούμε την υπόθεση και η μικρή να είναι εξοικειωμένη με την ιστορία. Έτσι κάνουμε συνήθως. Αν μία παράσταση βασίζεται σε παραμύθι ή βιβλίο φροντίζω να το έχουμε διαβάσει από πριν, αυτό πάντα βοηθάει στο να παρακολουθήσει το παιδί πιο εύκολα μια παράσταση.
Ο Σρεκ λοιπόν... και μιούζικαλ! Μου αρέσουν τόσο πολύ τα μιούζικαλ που από τη χαρά μου χαμογελούσα συνεχώς. Ο πράσινος γίγαντας/τερατάκι πάει να σώσει την πριγκίπισσα του παραμυθιού με παρέα έναν πολυλογά γάιδαρο. Ο νευρικός Κακός πίσω στο κάστρο περιμένει και καμιά δεκαριά παραστρατημένοι ήρωες παραμυθιών αποζητούν την τύχη τους! Και όλη αυτή η περιπέτεια με τραγούδι από ηθοποιούς που ήταν φανταστικοί στα φωνητικά τους καθήκοντα! Τι ωραίες φωνές! Και με συγκροτηματάκι στο πίσω μέρος της σκηνής να παίζει ζωντανή μουσική! Τα τραγούδια εξιστορούσαν μέρος της ιστορίας με πολύ ωραίο τρόπο, ήταν απόλυτα κατανοητά, με έξυπνους στίχους, με μικρές ατάκες ακόμα και με μικρά ηχητικά αστεία εφέ.

Τα κουστούμια ήταν και αυτά πολύ εντυπωσιακά, ειδικά αυτό του Κακού και των ηρώων των παραμυθιών. Τα σκηνικά ενώ ήταν απλά, εξυπηρετούσαν όμορφα την ιστορία. Και υπήρχαν και κάποια σημεία εντυπωσιακά αλλά δεν αποκαλύπτω :-)

Οι ηθοποιοί ήταν όλοι πολύ καλοί ακόμα και αυτοί που είχαν δεύτερους ή τρίτους ρόλους. Και για να λέμε την αλήθεια, έτσι πρέπει να είναι σε ένα θεατρικό καλοδουλεμένο. Ο ηθοποιός που ξεχώρισε από όλους μας στο κοινό ήταν ο Μ. Θεοδωράκης που έπαιζε τον τρελαμένο γάιδαρο. Σίγουρα ο ρόλος του ήταν πιο "αβανταδόρικος" που λένε και στο θέατρο αλλά ήταν και εξαιρετική η ερμηνεία του! Μαζί με το γάιδαρο ξεχώρισα και τον Κακό της Ιστορίας. Και αυτός πολύ καλός!

Η αίθουσα του Εθνικού είναι μικρή και ζεστή. Βελούδινα κόκκινα καθίσματα και ένα κλασικό ταβάνι με πολυέλαιο και φτερωτούς αγγέλους. Επειδή δεν είναι ιδιαίτερα αμφιθεατρικά οι ταξιθέτριες προσφέρουν μαξιλαράκια στα παιδιά για να κάτσουν πιο ψηλά και να βλέπουν καλύτερα.
Η παράσταση μας άρεσε πάρα πολύ και φαινόταν σε όλα της τα σημεία ότι είναι μια προσεγμένη δουλειά. Μία δουλειά που αξίζει να πας να τη δεις. Και να σας πω και κάτι; Αλήθεια μου έκανε εντύπωση το εισητήριο. Είναι 12 ευρώ των ενηλίκων και 10 ευρώ το παιδικό και είναι ενιαίο (δεν έχει πρώτη/δεύτερη ζώνη). Για αυτή την παράσταση, αυτό το καστ, αυτό το θέατρο είναι πολύ τίμιες οι τιμές των εισητηρίων. Και χαίρομαι που μια τέτοια παραγωγή είναι προσιτή. Πρέπει να γίνει παράδειγμα για άλλες παραγωγές που ζητούν 20, 25 ακόμα και 35 ευρώ για την πρώτη ζώνη και δυσκολεύεται πολύ ο κόσμος να πάει να παρακολουθήσει.
Κλείνοντας να προσθέσω πως η Αθηνά είναι 3,5 χρονών και παρακολούθησε όλη την παράσταση κανονικά αν και πριν το τέλος νομίζω πως κουράστηκε λίγο. Θα την πρότεινα πιο πολύ σε παιδιά πάνω από 4-4,5 χρονών.

Να ξέρετε, γράφω μόνο για παραστάσεις που αξίζουν. Έχει τύχει να πάω και σε κάποιες που είναι κακές και δεν άξιζαν το χρόνο μας. Δεν θέλω όμως να "θάψω" καμία παράσταση, δεν είμαι δα και κριτικός θεάτρου. Θέλω μόνο να σας προτείνω τις καλές θεατρικές παραγωγές (σύμφωνα με τα κριτήρια μου πάντα) για να πάτε με τα πιτσιρίκια σας και να ευχαριστηθείτε θέαμα, ερμηνείες, καλή μουσική αλλά και να υπάρχουν και μηνύματα για τα παιδιά. Και όλα αυτά τα έχει η παράσταση "Σρεκ, το μιούζικαλ". Οπότε, τη συστήνω :-)
Δείτε και το βιντεάκι να πάρετε μια ιδέα!

Οι φωτογραφίες της ανάρτησης ανήκουν στο Γραφείο Τύπου του Εθνικού Θεάτρου που μου τις παραχώρησε καθώς δεν είχα δικές μου επειδή δεν επιτρεπόταν η φωτογράφιση της παράστασης.

post signature

Σελίδες