Owl Mommy: Ιανουαρίου 2012

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Το πάρκο μας!

Την προηγούμενη Τρίτη πήγαμε στον παιδίατρο για το μηνιαίο τσεκ-άπ μας και το εμβολιάκι.
Του ανακοινώσαμε σαν περήφανα φλαμίνγκο ότι το παιδί μας κάθεται πια με επιτυχία και χωρίς να γέρνει σαν τον πύργο της Πίζας..το διαπίστωσε και μόνος του, μη νομίζετε ότι ψεύδομαι..
Πάντα τον ρωτάω ποιο είναι το επόμενο στάδιο ανάπτυξης, εννοώ κινητικά. Μας λέει λοιπόν ότι σε ένα-ενάμιση μήνα το παιδί θα αρχίσει να πιάνεται για να σηκωθεί. Από πού θα πιαστεί αναρωτιέμαι λοιπόν..πρέπει να πάρουμε πάρκο! Μέχρι τώρα τη βγάζαμε στρωματσάδα..Ξάπλα ή καθιστή στο γυμναστήριο τοποθετημένο πάνω στο χαλί..Το κακό μ'αυτό είναι ότι έπρεπε να την κοιτάω συνέχεια γιατί μια-δυο φορές κάνοντας βαρελάκια βρέθηκε στα πλακάκια μέσα σε 3 λεπτά!
Πήγαμε λοιπόν το Σάββατο να πάρουμε πάρκο. Ρωτάμε την πωλήτρια ποιες είναι οι τιμές. Ξεκινάνε από 70 ευρώ, μας λέει. Ωραία, λέω κι εγώ και της δείχνω ένα τετράγωνο που μου άρεσε. Αυτό είναι στα 210 ευρώ, μου λέει! Αλοίμονο, σκέφτομαι..σιγά που δεν θα μου άρεσε το πιο ακριβό..πάντα έτσι δεν γίνεται? Τελικά, καταλήξαμε σε μια μεσαία λύση, πήραμε κι ένα στρωματάκι για να παίζει στα μαλακά και βουρ με ενθουσιασμό προς το σπίτι!
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι εγώ χαιρόμουν πιο πολύ κι ας μην είναι δικό μου το παρκάκι..Στήσαμε το πάρκο, έβαλα σεντονάκι στο στρωματάκι, ρίξαμε μέσα και τα παιχνιδάκια και σας παρουσιάζω το αποτέλεσμα!

Η Αθηνούλα τώρα θα ευχαριστιέται παιχνίδι! Ε..και σιγά σιγά θα πιαστεί να σηκωθεί κιόλας!

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Στη λαϊκή αγορά!

Τον τελευταίο καιρό έχω πάει στη λαϊκή 2-3 φορές παρέα με την Αθηνά έτσι για βολτίτσα και λίγα ψώνια. Την πρώτη φορά έκανα το λάθος να την βάλω στο καρότσι..δεν χωρούσα πουθενά, πήγαινα σαν την χελώνα και επιπλέον έπαιζα συγκρουόμενα με τα καρότσια των γιαγιάδων! Έτσι λοιπόν, τις επόμενες φορές φόρεσα το μάρσιπο και είχα και τα χέρια μου ελεύθερα και δεν κουτουλούσα με κανέναν! Η μικρή κοιμήθηκε στα 10 λεπτά κι όλα μια χαρά!

Στη λαϊκή έχει τα πάντα από φρούτα και λαχανικά, είναι φρέσκα και οι τιμές είναι σαφώς καλύτερες από τα μαγαζιά. Αλλά αυτό που μου αρέσει πιο πολύ απ'όλα είναι αυτά που λένε οι μανάβηδες! Είναι απολαυστικά!
Περπατάς και σταματάς στον πάγκο με τα μανταρίνια και σου λέει ο ηλιοκαμένος νεαρός αγρότης μανταρινάς: "Καλώς την όμορφη!" , "Πώς είσαι κούκλα?", "Έλα κοπέλα μου να μου φτιάξεις τη μέρα!" Ε, σου φτιάχνει το κέφι! Χαμογελάς αμέσως!

Και μετά μου αρέσουν και οι χιουμορίστες..Χοντρούληδες μουστακαλήδες που φωνάζουν: " Άντε να βγάλω τα διόδια! Ώρα να φύγω, προλαβαίνετε!".
Ή αυτοί που κάνουν την προσφορά στα κουνουπίδια να μοιάζει σαν να κέρδισες διαμέρισμα.." Ένα συν ένα κυρία! Τέτοια προσφορά δεν ξαναείδες! Έκανες την τύχη σου, κοίτα εδώ τι μπρόκολο σου βάζω, άνθος!"
Υπάρχουν κι αυτοί που σε φωνάζουν αναλόγως τι φοράς! "Εσύ κυρία με το γαλάζιο!", "Εσύ κορίτσι με το σκουφί!", "Ο κύριος με το σακάκι, παρακαλώ!".

Και να το βουητό, όλοι να φωνάζουν, μερικοί να τσακώνονται, άλλοι να παζαρεύουν, μερικοί να τραγουδάνε, να πειράζουνε τον κόσμο, χαμός γίνεται! Και μ'αρέεεεσει! Μου ανοίγει η διάθεση! Βλέπω και τους χρωματιστούς πάγκους με τα καλούδια, αγοράζω και φρέσκα ωραία φρούτα και λαχανικά για το παιδί σε καλές τιμές και χαίρομαι!
Συστήνω λοιπόν την λαϊκή αγορά σαν θεραπεία στη μουντίλα μας! Αν μπορείτε να πάτε, να πάτε! Έτσι σαν βόλτα! Το σίγουρο είναι ότι θα χαμογελάσετε, θα αστειευτείτε με τον μαναβάκο, θα αγοράσετε φρέσκα προϊόντα σε καλές τιμές και θα στηρίξετε τους μικρούς παραγωγούς!
Εμείς θα αναμένουμε μέχρι την Τρίτη για να ξαναπάμε, αμέ!

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Η Φανή και τα αρρωστούλικα..

Σήμερα θα φιλοξενήσω και θα σας γνωρίσω τη φίλη μου τη Φανή. Είμαστε φίλες από το δημοτικό (δηλαδή 21 χρόνια !?) και δεν χαθήκαμε ποτέ.

Τώρα λοιπόν που γίναμε και οι δύο μανούλες (έχουμε τον ίδιο γυναικολόγο και τον ίδιο παιδίατρο..αμέ) μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας, τις συμβουλές και τις ανησυχίες μας. Η Φανή λοιπόν απέκτησε το δεύτερο παιδάκι της μόλις πριν από 5 μήνες. Εγώ τον ονόμασα "συμμαθητή" καθώς θα είναι στην ίδια τάξη με την Αθηνούλα κι εγώ με τη φίλη μου στον ίδιο σύλλογο γονέων!

Δυστυχώς την τελευταία βδομάδα έχει και τα δύο παιδάκια αρρωστούλικα..γι'αυτό λοιπόν μας γράφει για ένα θέμα που πονάει και φοβίζει όλες τις μανούλες..τι κάνουμε όταν δεν είναι καλά τα παιδάκια μας?

"Η μοίρα των δεύτερων παιδιών"

Γεια σας είμαι η Φανή περήφανη μαμά της Έλενας (11/09/08) και του Δημήτρη (12/09/11). Είμαι γεμάτη συναισθήματα και πραγματικά δεν ξέρω από πού να αρχίσω...

Όταν γεννήθηκε η Ελενίτσα μπορούσαμε χωρίς υπερβολές να την προστατέψουμε τουλάχιστον όσο ήταν μωρό και να μην αρρωστήσει οπότε να μπορέσει να χτίσει ένα σωστό ανοσοποιητικό σύστημα. Αποφεύγαμε τις επισκέψεις σε παιδάκια που ήταν έστω και λίγο άρρωστα, προσπαθούσαμε να είμαστε με παιδάκια που δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν επιτρέπαμε επισκέψεις σε ενήλικες με καταρροή. Μείναμε στο σπίτι 40 μέρες όταν γεννήθηκε και γενικά κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε και θεωρούσαμε ότι θα ευνοήσει το παιδί μας. Όταν λέω χωρίς υπερβολές το λέω με κάθε ειλικρίνεια, την πηγαίναμε καθημερινά βόλτα, ακόμα και σ' ένα ήσυχο παιδότοπο από 3 μηνών. Μόλις ερχόταν πολύς κόσμος δηλαδή πάνω από 3 παιδάκια ή αν βλέπαμε κάτι που δεν μας άρεσε, βήχα ας πούμε, φεύγαμε.

Έτσι κάπως φτάσαμε το παιδί να μην έχει πάρει αντιβίωση πριν να πάει σχολείο. Είχε μεγαλώσει αρκετά και πλέον ήταν πιο μακριά απο τη νοσηλεία σε περίπτωση ασθένειας. Τα πράγματα όμως δεν είναι ίδια για τον μικρούλη μας ο οποίος δεν έχει ακόμα κλείσει τον 5ο μήνα. Φέρνει η Έλενα από τον παιδικό ότι κυκλοφορεί οπότε είναι πολύ δύσκολο να μην κολλήσει... Η αγάπη της προς τον αδερφό της είναι τόσο διάχυτη που θέλει να τον αγκαλιάζει, να τον φιλάει, να του τραγουδάει και να χορεύει για να την βλέπει όπως λέει και να μην κλαίει... Όλο αυτό είναι πραγματικά πολύ όμορφο και μας κάνει να αισθανόμαστε περήφανοι για εκείνη αλλά και για εμάς που ως γονείς είχαμε κάνει μια (θέλω να πιστεύω) καλή προετοιμασία για τον ερχομό του νέου μέλους με άπειρες ώρες κουβέντας με ένα κοριτσάκι 2 χρονών τότε... Υπάρχει όμως το αλλά... όταν η Έλενα έχει μια απλή καταρροή ή βήχα που μας κυνηγάει μέχρι το καλοκαίρι, το δίνει και στον μπεμπούλη.

Χθες λοιπόν άκουσα ένα σφύριγμα στην αναπνοή του και βήχα... Κάλεσα τον γιατρό ο οποίος ήρθε το μεσημέρι και αφού τον είδε μου είπε "Φανή είναι δύσκολα τα πράγματα.." Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου... ευτυχώς μπήκε ο άντρας μου απο τη δουλειά εκείνη την ώρα και μου έδωσε μια δυνατή ανάσα όπως κάνει όλα τα χρόνια που είμαστε μαζί. Ο μικρούλης πρέπει να πάρει ένα σωρό φάρμακα, μάσκες κτλ.

Θυμάμαι το γιατρό μας όταν αναγκάστηκε να δώσει στην Έλενα αντιβίωση πόσο πολύ είχε στεναχωρηθεί παρότι είχε φτάσει πια να είναι ένα μεγάλο παιδάκι και με τις σωστές συμβουλές και οδηγίες του είχαμε καταφέρει να αποφύγουμε μέχρι τότε... Ξεκινάμε λοιπόν στον μπεμπούλη αγωγή κι αν δούμε διάφορα συμπτώματα θα πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο για νοσηλεία.

Είμαστε σε επαγρύπνηση δηλαδή... Είναι τόσο δύσκολο να πιστέψω πως δεν μπορούσαμε να τον προστατέψουμε και έχει μπει ένα τόσο δα μικρό μωρό σ' όλη αυτή την ταλαιπωρία. Όπως μας είπε κι ο γιατρός "αυτή δυστυχώς είναι η μοίρα των δεύτερων παιδιών" και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του...

Ελπίζω να το ξεπεράσουμε γρήγορα, είναι τόσο καινούριο για εμάς...

Εύχομαι λοιπόν με όλη μου την καρδιά περαστικά στον αγαπημένο μας συμμαθητή. Και μακάρι, όλες οι μανούλες να βλέπουμε στο μέλλον τα παιδάκια μας αρρωστούλικα όσο πιο λίγες φορές γίνεται..

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Καλημέρα με 2 βραβεία!

Μια όμορφη έκπληξη με περίμενε σήμερα! Μου δώσανε 2 βραβεία!

Το 1ο είναι το Kreativ Blogger από τη φίλη Βάσω από το Ιστορίες της μαμάς μου & του μπαμπά μου.

Το 2ο είναι το The versatile blogger από την καινούρια φιλενάδα Έλενα και το blog της Ότι μας αρέσει..
Η φίλη Τόνια από το ΠΑΡΕ ΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ μου έδωσε και τα δύο!

Ευχαριστώ πολύ πολύ!

Οπότε ξεκινώ τις δοκιμασίες! Αρχίζουμε με το Kreativ Blogger που θέλει από μένα 10 αγαπημένα πράγματα και 7 τυχαίες σκέψεις.

1.Name your favorite song: το You Really Got Me - The Kinks.

2. Name your fabourtite dessert: θα πω παγωτό!

3. What ticks me off: όταν διαφωνώ και ο άλλος φωνάζει χωρίς επιχειρήματα.

4. When I’m upset: δεν μιλάω.

5. What’s your favourite pet: ο σκύλος μου ο Ερμής!

6. Black or white: Λευκό

7. Biggest fear: να μην είναι καλά η οικογένεια μου και οι άνθρωποι που αγαπώ.

8. Everyday attitude: κάθε μέρα φροντίδα, παιχνίδι και βόλτα στην αγορά με την Αθηνά.

9. What is perfection: η καλή μουσική

10. Guilty pleasure: να τρώω γλυκά παραπάνω από την κανονική βέβαια ποσότητα.

Και 7 τυχαίες σκέψεις..μμμ ας πούμε:

Θέλω να κάνω γυμναστική.
Ποιο αποκριάτικο κοστούμι θα διαλέξω τελικά για την Αθηνά.
Αύριο θα πάω στην έκθεση Mostra Rota και χαίρομαι.
Θέλω να αγοράσω δίσκους για το πικάπ μας.
Ανυπομονώ να τελειώσω με επιτυχία τη διατροφή για να ξαναφάω κανονικά.
Θα'θελα να πάμε ένα ταξίδι στο Λονδίνο.
Μου αρέσει να φοράω την Αθηνά στο sling και να πηγαίνουμε βόλτες.

Πρέπει τώρα με τη σειρά μου να δώσω το βραβείο σε 10 bloggo-φίλες! Θα ήθελα πιο πολλές αλλά ευτυχώς είναι μεγάλη η παρέα μας και θα το αλληλο-μοιραστούμε!

Στην Πηνελόπη από το Αroma Vanillias

Στο Χριστινάκι από το happy mommy

Στο Κατερινάκι από το ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ

Στην Εύα από το Eva's world

Στη Χρυσαυγή από το Λαχταριστές Συνταγές

Στη Μαρία από το scrapmaria.blogspot.com

Στην Ειρήνη από το ειρήνη χειροποιήματα

Στη Ζαχαρούλα από το Νοστιμότατο!!

Στη Βαλάντη από το Αλόη, η βασίλισσα των φυτών

Στην Κατερίνα από το ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Συνεχίζουμε με το Versatile Blogger που θέλει να αναφέρω 7 πράγματα για μένα που δεν γνωρίζετε..λοιπόν..

Στα 10 κραγιόν που έχω τα 7 είναι κόκκινα.
Είμαι Δίδυμος με ωροσκόπο Δίδυμο.
Ο άντρας μου ΚΑΙ η Αθηνά είναι κι αυτοί Δίδυμοι.
Έκοψα το τσιγάρο πέρσυ τον Οκτώβριο που έμεινα έγκυος και από τότε δεν έχω ξανακαπνίσει.
Πριν 4 χρόνια πήγα στο ωδείο να μάθω τρομπόνι γιατί με κεραυνοβόλησε η jazz μουσική.
Λατρεύω τη μόδα των 60's, δηλαδή την Όντρει Χέμπορν με φορέματα και cigarette παντελόνια.
Μου αρέσει να φοράω καπέλα όλων των ειδών, από μπερέδες και παναμά μέχρι τεράστια καλοκαιρινά.

Ορίστε τα είπα! Τα συμπεράσματα δικά σας..

Η σειρά μου να προωθήσω τώρα αυτό το βραβείο με την πρωτότυπη λίστα!

Στα κορίτσια από το Ανθομέλι

Στην Όλγα από τη Μαμαδοπαρέα

Στο Λιτσάκι από το Home is where your story begins...

Στην Κική από το Tante Kiki

Στη Ζαμπία από το Kitchen stori.es

Στην Κατερίνα από το Kapa. Me without you..tea without a biscuit!

Στις φιλενάδες από το KaNiMa

Στην Άντρια από το Handmade by Andria

Στην Dee Dee από το message in a bottle...

Στο Μαράκι από το Marie-Meraki

Αυτά λοιπόν τα νέα μου σήμερα..σαν να έδωσα συνέντευξη αισθάνομαι, χαχα!

Υ.Γ. Ο Blogger σήμερα με τρέλανε! Δεν είναι στα καλά του, δεν με άφησε να φτιάξω τη γραμματοσειρά μου τελικά!

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Κούπες!

Έχω αδυναμία στις κούπες! Σε όλα τα ταξίδια εγχώρια ή εξωτερικού δεν υπάρχει περίπτωση να μην αγοράσω κούπα. Επίσης, όταν μπαίνω σε κατάστημα με είδη σπιτιού, δώρων, το ΙΚΕΑ, το Leroy Merlin, το ZARA home..πάλι θα αγοράσω κούπα! Έτσι λοιπόν, σιγά σιγά γέμισα ένα ντουλάπι της κουζίνας μόνο με κούπες και αφού δεν χωρούσαν οι καινούριες άρχισα να δίνω στη μαμά μου, στον αδερφό μου..για να αδειάσει λίγος χώρος! Ακολουθεί φωτογραφία με λίγες από τις κούπες..

Πριν 3 χρόνια πήγα με τη φίλη μου ταξίδι στη Βουδαπέστη. Μέναμε στο Χίλτον. Στο πρωινό λοιπόν πίναμε καφεδάκι στις κούπες του ξενοδοχείου. Ήταν πολύ ωραίες, ψηλές με πορτοκαλί σηματάκι. Αφού τελειώναμε το πρωινό, γεμίζαμε πάλι καφέ και παίρναμε τις κούπες στο δωμάτιο. Δεν ήταν βέβαια από αυτά που χαρίζονται στα ξενοδοχεία..τύπου σαμπουανάκια/σκουφάκια κτλ. Εμείς όμως θέλαμε να τις κρατήσουμε..αλλά να μην τις δουν και τις μαζέψουν κι έτσι τις κλειδώσαμε στο χρηματοκιβώτιο! Και πήραμε τελικά από 2 η καθεμία! Το πόσο χάρηκα με την απατεωνιά μας δεν λέγεται!
Σκέφτηκα λοιπόν να πάρουμε μια ιδέα από κούπες που γράφουν για μαμάδες και μπαμπάδες. I Love Mom και I Love Dad.
Τα Χριστούγεννα πήρα αυτή για το Νίκο, λέει Groovy Dad και είναι από τη σειρά του Jamie Oliver..5 ευρώ με την έκπτωση από τον Ανδρεάδη!

Έψαξα και σε διάφορα e-μαγαζάκια και βρήκα κάποιες για να πάρουμε ιδέες! Τι βρήκα λοιπόν:

Μπορούμε να τυπώσουμε οποιοδήποτε δικό μας σχέδιο θέλουμε σε φωτογραφεία και φωτοτυπάδικα! Νομίζω βέβαια ότι όταν μεγαλώσουν τα παιδάκια μας και διαλέξουν να μας πάρουν από μόνα τους μια τέτοια κούπα...θα τρελαθούμε από τη χαρά μας!

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Υφάσματα!

Πριν καιρό ανακάλυψα ένα πολύ χαριτωμένο site από την Αγγλία (να μην πληρώνουμε και τελωνείο..) με υφάσματα.
Είναι το seam star. Κατά καιρούς μπαίνω και βλέπω τις καινούριες συλλογές και πάντα λέω..να ήξερα να ράβω!
Βλέπω τα υφάσματα και μου έρχονται τόσες ιδέες..μαξιλάρια, τραπεζομάντηλα, σεντονάκια, ντυμένα πουφ. Και μετά ρουχαλάκια..μαντήλια, μπαντάνες, φούστες, φορεματάκια και τόσα άλλα..Δυστυχώς ούτε μηχανή έχω, ούτε και έχω ταλέντο στην κοπτική-ραπτική. Αυτό το μαγαζί εκτός από υφάσματα έχει και κορδέλες, κλωστές, φασόν και όλα τα αξεσουάρ που χρειάζονται για να δημιουργήσεις! Σας βάζω φωτογραφίες!

Ε, τώρα που τα ξαναβλέπω μπορεί να κάνω καμμιά προσπάθεια..θα πω και στη μαμά μου να βοηθήσει..γι'αυτό δεν είναι οι μαμάδες?

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Όνομα και παραδόσεις!

Δεν ξέρω ακριβώς πώς πάνε οι παραδόσεις σχετικά με την επιλογή ονόματος του παιδιού. Αν το πρώτο είναι αγόρι, παίρνει από την πλευρά του πατέρα και αν είναι κορίτσι από την πλευρά της μητέρας ή πάλι του πατέρα? Πάντα τα μπέρδευα αυτά και δεν καταλάβαινα ποιος και γιατί έχει προτεραιότητα. Εγώ πήρα το όνομα της γιαγιάς μου και ο αδερφός μου του παππού μου. Και νομίζω ότι στη δική μου τη γενιά αυτό ήταν το συνηθισμένο. Ας μου επιτραπεί να πω ότι δεν μου πολυαρέσει που σε 8 ξαδέρφια ακούς το πολύ 3 διαφορετικά ονόματα..

Δειλά δειλά και περνώντας τα χρόνια άκουγα και περιπτώσεις που ζευγάρια έδιναν στα παιδιά τους ονόματα μη οικογενειακά. Δεν με πειράζουν οι παραδόσεις, καθόλου. Ίσα ίσα, αν ακολουθούνται με αγάπη και συνεχίζονται μέσα σε ευχάριστο κλίμα όπου όλοι συμφωνούν είναι μια χαρά.

Αυτό που με πειράζει είναι που ανά διαστήματα μιλώντας με φίλους και γνωστούς ακούω για ζευγάρια που τσακώνονται για το όνομα του παιδιού. Επιμένει ένας από τους δύο, συνήθως ο πατέρας, να πάρει το παιδί το όνομα του παππού. Έχω ακούσει και περιπτώσεις που δυστυχώς είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες που ανακατεύονται και πιέζουν για την επιλογή του ονόματος.
Σε ακραίες καταστάσεις απειλούν ότι δεν θα τους ξαναμιλήσουν και άλλα τέτοια τραγικά. Καμμιά φορά θα ήθελα να τους ρωτήσω: "αν δηλαδή το αγοράκι βαφτιστεί Χαράλαμπος θα το αγαπάτε πιο πολύ?" Και μετά ακούω γιαγιάδες που λένε: "εγώ στην Ευλαμπίτσα μου θα αφήσω το διαμέρισμα" και κάνουν διαχωρισμούς ανάμεσα στα εγγόνια τους.

Και το ζευγάρι μαλλιά κουβάρια..Στην αρχή νόμιζα ότι αυτά συμβαίνουν στα χωριά και ότι στην "πόλη" δεν συναντάς τέτοιες συμπεριφορές. Δυστυχώς, όσο το συζητάω και επειδή όλοι από ένα χωριό είμαστε, βλέπω ότι αυτά συμβαίνουν όχι μόνο στη διπλανή πολυκατοικία αλλά και σε οικογένειες φίλων που εκτιμώ πολύ. Και μου κάνει μεγάλη εντύπωση όταν από "προχωρημένους" ανθρώπους βλέπω τόσο συντηρητικές συμπεριφορές.

Νομίζω τελικά ότι το καλύτερο είναι να συμφωνεί το ζευγάρι και με αγάπη να διαλέξουν το όνομα που θα δώσουν στο παιδί τους. Είτε διαλέξουν όνομα παππού/γιαγιάς είτε κάποιο άλλο, το ζευγάρι πρέπει να τα βρίσκει και να μην αφήνει τρίτους να ανακατεύονται. Πρέπει η νέα οικογένεια να είναι δεμένη και ένα τόσο ευχάριστο γεγονός σαν τη βάφτιση του παιδιού να τους κάνει ακόμα πιο χαρούμενους και να μην τους φέρνει καβγάδες και άσχημες αναμνήσεις.
Άνοιξα αυτό το θέμα γιατί αρχίζω να κοιτάω σιγά σιγά για τη βάφτιση της μικρής. Με το Νίκο ευτυχώς συμφωνήσαμε από την αρχή ότι δεν θα βγάλουμε κανένα όνομα από τους παππούδες για να μην παρεξηγηθεί κανείς και γιατί δεν μας αρέσουν και πολύ τα ονόματα..Είπαμε ότι για μας αυτό που μετράει πιο πολύ είναι να έχει το παιδί ένα όμορφο όνομα.
Ονόματα βέβαια ξεκίνησα να ψάχνω από όταν ήμουν έγκυος..τα είχα πάρει όλα αλφαβητικά και έγραφα αυτά που μου άρεσαν. Έφτιαχνα λίστες και μετά με το Νίκο τα βαθμολογούσαμε. Λέγαμε αν κάποιο μας αρέσει, αν είναι εύηχο, αν ταιριάζει με το επίθετο, αν είναι συνηθισμένο ή αν παραείναι περίεργο. Πολλά βέβαια που άρεσαν σε μένα του Νίκου δεν του άρεσαν καθόλου..αλλά τι να κάνεις..δημοκρατία..Έτσι λοιπόν καταλήξαμε σε δύο. Και είπαμε να γεννηθεί η μικρή και να δούμε ποιο της ταιριάζει. Και μετά από 2-3 μήνες αποφασίσαμε.

Θα την πούμε Αθηνά! Εμένα πάντα μου άρεσε αυτό το όνομα. Είχα πει κιόλας κάποια στιγμή ότι αν κάνω κορίτσι θα το πω έτσι. Τώρα, σε συνδυασμό με τις κουκουβάγιες μου ήρθε μια χαρά!
Εδώ και καιρό την φωνάζουμε με το όνομα της. Τώρα τελευταία νομίζω ότι το ακούει..(μπορεί να είναι κι ιδέα μου..) Οπότε κι εδώ θα αρχίσω να την αναφέρω με το όνομα της και όχι μικρούλα ή μπουμπούκα αλλά Αθηνούλα και Αθηνάκι. Άκουσα και το άλλο..ότι αν δεν βαφτίσεις το παιδί δεν πρέπει να το φωνάζεις με το όνομα του..τι να πω..
Δεύτερη ανακοίνωση δηλαδή σε μια βδομάδα: διαλέξαμε όνομα..Αθηνά!

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Οι πρώτες συλλαβές!

Ανακοίνωση: είπαμε τις πρώτες μας συλλαβές! Και δεν εννοούμε τα φωνήεντα "α" και "ο" αλλά το σύμφωνο "π" και το φθόγγο "μπ"!
Τις τελευταίες 20 μέρες περίπου έλεγα αστειακά ότι η μικρή "φτύνει" σύμφωνα γιατί ένωνε τα χειλάκια της τόσο σφιχτά και μετά καθώς έφτυνε σαλάκια ακουγόταν και ένα μπ...π...κάτι τέτοιο. Πριν 4-5 μέρες όμως χαλάρωσε το στόμα της και έτσι όπως ξύπνησε με ωραία διάθεση άρχισε να λέει συλλαβές! Πα-πα, μπα-μπα, πα-μπα! Και μόλις είδε ότι ενθουσιαστήκαμε να τα ξαναλέει! Και να εμείς από πάνω σαν χαζοί με γουρλωμένα μάτια να επαναλαμβάνουμε πα-μπα και μπα-μπα! Δεν βάζω τόνο στις συλλαβές μπα-μπα γιατί ακόμα δεν λέει και συνειδητά μπαμπά! Ο Νίκος βέβαια μια χαρά.."με φωνάζει το παιδί μου" έλεγε και ξανάλεγε..εντάξει, του λέω, μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας..οι γιαγιάδες από την άλλη δεν το συζητώ..θεωρούν ότι μίλησε το παιδί..αλλά να μου πεις γι'αυτό δεν είναι κι οι γιαγιάδες?

Αυτή λοιπόν είναι η χαρά μας αυτές τις μέρες και την καταγράψαμε και στην κάμερα..εννοείται!
Είμαι λοιπόν περήφανη μαμά κουκουβάγια και περιμένω και τις λέξεις σιγά σιγά!

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Πού να βάλω τα παιχνίδια?

Είμαστε ήδη 7 μηνών και μεγαλώνουμε μέρα με τη μέρα. Κάτι που μεγαλώνει μαζί μας είναι ο όγκος των παιχνιδιών! Όσο η μικρή ήταν μωράκι τα παιχνίδια ήταν λίγα: λούτρινα κουκλάκια, μαλακές κουδουνίστρες άντε και κάνα μασητικό.
Ο καιρός πέρασε και η μικρή ξαπλώνει πια στο γυμναστήριο, πιάνει τα πάντα με τα χέρια και κάθεται σιγά σιγά. Οπότε ανοίγει ένας καινούριος κύκλος παιχνιδιών..τραπέζι δραστηριοτήτων, παιχνίδια με διάφορα σχήματα και υφές, μουσικά παπάκια, εκπαιδευτικός σκυλάκος, ελεφαντάκι με μπαλίτσες και η λίστα δεν τελειώνει.. Και ξαφνικά μετά τα δώρα των Χριστουγέννων βλέπω στο πάτωμα δίπλα στο χαλάκι του γυμναστηρίου πάρα πολλά παιχνίδια..και πώς θα τα μαζέψω?

Όταν πήραμε το κρεβατάκι και τη σιφονιέρα υπήρχε και το κουτί αποθήκευσης στο σετ το οποίο αποφάσισα να μην πάρουμε γιατί μου φάνηκε πανάκριβο σε σχέση με τα έπιπλα. Και να που τώρα χρειάζομαι ένα. Κι έτσι αρχίζω να ψάχνω.

Βρήκα αρκετά ξύλινα μονόχρωμα αλλά τα πιο ωραία ήταν τα ζωγραφισμένα. Χρειάζομαι δηλαδή ένα μαραγκό (όχι δύσκολο) και κάποιον που να ζωγραφίζει όμορφα (έχω κάποιον στο μυαλό μου). Τα παρακάτω μου δώσανε μια ιδέα..

Μετά υπάρχουν και τα ράφια με τα πλαστικά κουτιά. Φαντάζομαι βέβαια ότι θα είναι καλύτερο για κάποιον με δύο παιδάκια που χρειάζεται πιο οργανωμένο σύστημα! Αρκεί να βάζουν κι αυτά το κάθετι στη θέση τους..λέμε τώρα..

Έτσι για την χαρά της έρευνας βρήκα κι αυτά: ένα ξύλινο πρακτικό με ροδάκια, ένα σπιτάκι με χερούλι κι ένα ωραιότατο γιγάντιο lego!

Μάλλον θα ψάξω να βρω κάποιο υφασμάτινο..νομίζω ότι ταιριάζει πιο πολύ στην ηλικία αλλά και στο δωμάτιο μας.

Δεν ξέρω βέβαια καθόλου πού κυμαίνονται οι τιμές. Πρέπει από Τρίτη-Τετάρτη που θα έχω ανακτήσει πλήρως τις φωνητικές μου χορδές να κάνω μία βόλτα στα μαγαζιά. Αν και έχω μια υποψία ότι τα κουτιά αποθήκευσης θα τα έχουν στην κατηγορία βρεφανάπτυξης μαζί με τα είδη δωματίου και θα έχουν το τρομερό ποσοστό έκπτωσης 10%! Αλήθεια γιατί το κάνουν αυτό!

Είναι τόσο άδικο..ξέρουν ότι χρειάζεσαι μπιμπερό/αποστειρωτή/θερμαντήρα και δεν κάνουν καθόλου έκπτωση γιατί είναι αντικείμενα πρώτης ανάγκης..σου λέει θα τα πάρει, δεν μπορεί. Από πέρσυ που ξεκίνησα να επισκέπτομαι τα μωρο-μάγαζα με εκνεύριζε πάντα τόσο πολύ αυτός ο διαχωρισμός κατηγοριών. Δεν λέω να κάνουν 50% ας κάνουν 25-30% ,έτσι για να βοηθήσουν λίγο τον κόσμο! Εντωμεταξύ πάντα ακούω κάποιον να παραπονιέται για το συγκεκριμένο θέμα αλλά τίποτα. Είναι κι αυτό δυστυχώς μια αδικία των ημερών μας..

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Αγκαλιά με τη μουσική!

Το έχω ανακαλύψει εδώ και καιρό και όλο ανέβαλλα να το παρουσιάσω. Είναι κάτι που με ενθουσίασε με την πρώτη ματιά! Είναι οι δύο κούκλες της εταιρίας Woon για να αγκαλιάζουν τα παιδάκια και να ακούν τη μουσική τους!

Η Woon πιστεύει στη δύναμη της μουσικής, όπως κάποιοι πιστεύουν στα παραμύθια και στους σούπερ ήρωες. Έχει αποδειχτεί ότι η μουσική συνεισφέρει στην ανάπτυξη των παιδιών. Ένα επιπλεόν πλεονέκτημα είναι ότι τα βοηθά να αποκοιμηθούν όταν νυστάζουν αλλά και τα διασκεδάζει την ώρα του παιχνιδιού.

Έτσι δημιουργήθηκαν δυο κούκλες, η Lulu και ο Pax που αγκαλιάζουν τη μουσική με ένα μοναδικό τρόπο χρησιμοποιώντας τη δύναμη της σημερινής τεχνολογίας...

Με ενσωματωμένα ηχεία και θήκη για το MP3 σας, μπορείτε να κατεβάσετε όσα τραγούδια θέλετε, από κλασσικά νανουρίσματα, γνωστές μελωδίες συγκροτημάτων ειδικές για μωράκια, παιδικά τραγούδια από παραμύθια και ότι άλλο αρέσει στο παιδάκι σας για ατελείωτες ώρες τραγουδιού και μουσικής!

Κατάλληλες για όλες τις ώρες, οι Woon κούκλες τοποθετούνται εύκολα στο καρότσι, στο κάθισμα αυτοκινήτου, στη κούνια, και στη παιδική τσάντα.

Το μόνο κακό το άφησα για το τέλος και αυτό είναι δυστυχώς η τιμή..δεν το βρήκα πιο φτηνά από 41,50 ευρώ..νομίζω είναι λίγο τσιμπημένο. Από την άλλη είναι ένα ιδιαίτερο gadget και μάλλον γι'αυτό τσιμπήθηκε..

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Όταν αρρωσταίνει η μαμά..

Το θέμα "όταν αρρωσταίνει η μαμά" το γράφω γιατί αρρώστησα! Και το γράφω έτσι γιατί πραγματικά συμβαίνει πολύ σπάνια στην περίπτωση μου. Την προηγούμενη φορά που αρρώστησα ήταν το 2005 που είχα πάθει γαστρεντερίτιδα. Γενικά δεν είμαι καθόλου αρρωστιάρα σε αντίθεση με τον άντρα μου που κρυώνει μια φορά το δίμηνο περίπου! Αλλά ας τα πω από την αρχή.
Κυριακή γυρίσαμε από το εξοχικό μας και ήδη με γρατζούνιζε ο λαιμός μου..μάλλον την πάτησα στο ψάρεμα (άτιμα καλαμάρια με φάγατε!). Την Δευτέρα λοιπόν άρχισε η φωνή να εξαφανίζεται σιγά σιγά..Την Τρίτη δεν έβγαινε καθόλου και το βράδυ έκανα και πυρετό. Το προβληματάκι μου είναι ότι επειδή ακόμα θηλάζω δεν μπορώ να πάρω φάρμακο! Ε, και αρχίζω την αναζήτηση στα forums και σε σελίδες γιατρών για να δω τι μπορώ να πάρω να βοηθηθώ..τελικά παίρνω μόνο φυτικές καραμελίτσες και αντιπυρετικό..(πάλι καλά!)

Βέβαια είμαι ακόμα άρρωστη..αλλά τι γίνεται τώρα που έχω και τη μικρή? Αν ήμουν μόνη μου θα χουχούλιαζα χωρίς αύριο στο κρεβάτι. Θα περίμενα να μου φτιάξουν σουπίτσα, τσαγάκι, να με τρίψουν..τώρα όμως έχω να προσέχω κι ένα παιδάκι..οπότε ανέθεσα στο Νίκο να πάρει τηλέφωνο το γιατρό (αφού εγώ δεν ομιλώ) και να πάει στο φαρμακείο. Εγώ έκλεψα λίγο ζουμί από την κρεατόσουπα της μικρής, έβαλα λίγο πεπονάκι κι έφτιαξα σουπίτσα και μετά τσαγάκι. Σήμερα ευτυχώς ήταν στο σπίτι και η κυρία που μας βοηθάει και με βοήθησε να ξεστολίσουμε γιατί το έκανα και αυτό με 38 πυρετό! Με τη μικρή το πρόγραμμα κυλάει κανονικά..της έφτιαξα κρέμα, το φαγάκι της, να την κοιμήσω,παιχνιδάκια..όλα κανονικά μόνο που δεν της μιλάω! Μόνο ψιθυρίζω..και βγάζει κάτι τσιρίδες λες και το κάνει επίτηδες, ε! Φαντάζομαι βέβαια ότι και πιο μεγάλα παιδάκια να είχα θα έκανα το ίδιο..το πρόγραμμα κανονικά..
Αυτά είχα να καταθέσω και να συμπεράνω ότι όταν η μαμά είναι άρρωστη..είναι σαν να μην είναι! Απλά κάνει τα πράγματα λίγο πιο αργά..χεχε..

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

TOP 10!

Οι φίλες Katerinaki και Ανθομέλι με προσκάλεσαν να παίξω το εξής παιχνιδάκι, έτσι για να κλείσουμε ωραία την προηγούμενη χρονιά: να γράψω το δικό μου Top 10 του 2011. Έχουμε και λέμε:

Αγαπημένο βιβλίο: Ξεχασμένη Φρουρά του Μένη Κουμανταρέα, είναι έτσι κι αλλιώς ο αγαπημένος μου.
Αγαπημένη πόλη: δεν ταξίδεψα λόγω εγκυμοσύνης αλλά θα διαλέξω το Λονδίνο μήπως και καταφέρω να πάω το 2012!
Αγαπημένο γλυκό: Πα-γω-τό! Και όσο ήμουν έγκυος το χειμώνα και μετά το καλοκαίρι ξεσκίστηκα στα παγωτά..τα αποτελέσματα τα βλέπω δυστυχώς ακόμα..
Αγαπημένο άρωμα: το Bulgari το πράσινο..μ'αρέεεσει..
Αγαπημένα παπούτσια: τα λαχανί αθλητικά μου New Balance, μιλάμε τα έλιωσα!
Αγαπημένος προορισμός: Άνδρος, εκεί παντρευτήκαμε, πήγαμε και πέρσυ και θα πάμε και το καλοκαίρι οικογενειακά πια!
Αγαπημένο blog: πολλά αλήθεια! Μαμαδο-blog, φαγητο-blog, χειροτεχνίες..γνώρισα τόσα καινούρια, σαν καινούρια παρέα!
Αγαπημένη εκπομπή στην τηλεόραση: Πρωταγωνιστές..μου αρέσει τόοοσο..ο Σταύρος Θεοδωράκης..χεχε..
Αγαπημένο φαγητό: νομίζω για το 2011 θα έλεγα παστίτσιο..το ζήτησα τις πιο πολλές φορές..τα αποτελέσματα είπαμε..
Αγαπημένη ανάρτηση: μία από τις πρώτες μου: Μουσική! και υπόσχομαι να γράψω κι άλλες παρόμοιες!

Αυτά..τώρα πρέπει να ζητήσω κι εγώ από bloggo-φίλες να γράψουν αν θέλουν και το δικό τους Top 10!

Στην Πηνελόπη από το Aroma Vanillias
Στο Χριστινάκι από το Christina
Στη Χριστίνα από το happy mommy
Στη Φραου-Λίτσα από το home is where your story begins..
Στην Κατερίνα από το KaPa. Me without you…tea without a biscuit!
Στη Dee Dee από το message in a bottle...
Στην Ερμιόνη από το the one with all the tastes
Στις μαμάδες από το KaNiMa

Καλή συνέχεια λοιπόν, αναμένουμε και τα δικά σας Top 10!

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Μια γλυκιά Πρωτοχρονιά!

Καλή Χρονιά, Καλή Χρονιά ! Όλες μου τις ευχές για σας και τους ανθρώπους που αγαπάτε! Να'στε καλά και να περνάτε καλύτερα!

Φέτος (πέρσυ δηλαδή..) αποφασίσαμε να αλλάξουμε την χρονιά στο σπίτι με τη μικρούλα μας. Μαγειρέψαμε ένα ωραιότατο ρολό στη γάστρα με πουρέ (κανονικό), μενταγιόν λαχανικών και σαλατούλα. Φάγαμε παρέα με τη μικρή, την κάναμε μπανάκι, γαλατάκι και τη βάλαμε για ύπνο..εμείς κάναμε την αλλαγή μπροστά στο τζάκι μας με κρασάκι και τη φωνή του Καμίνη από τη ΝΕΤ..3..2...1..0..και μετά...πέφτει το ρεύμα!
Πώς κάναμε παλιά που κατεβάζαμε το γενικό, έτσι! Μόνο που έπεσε και στις απέναντι και διπλανές πολυκατοικίες..σκοτάδι παντού..και τώρα το αστείο. Εγώ από πέρσυ που έμεινα έγκυος έχω κόψει το κάπνισμα (και δεν έχω ξαναρχίσει..αμέ!) και ο Νίκος τους τελευταίους μήνες κάνει ηλεκτρονικό τσιγάρο. Δηλαδή θα μου πείτε? Ε, τι κάνουμε όταν δεν έχουμε φως..ψάχνουμε αναπτήρα! Πού να τον βρούμε εμείς τον αναπτήρα? Ευτυχώς έκαιγε το τζάκι και κάτι βλέπαμε μέχρι να βρούμε και να ανάψουμε κεράκια! Μετά από 10 λεπτά ήρθε βέβαια το ρεύμα. Και μόλις έμαθα ότι το ίδιο συνέβη και στην Κηφισσιά, περίεργο,ε !

Πρώτη του μηνός λοιπόν! Μέσα στα μικροδωράκια του δέντρου είχα βάλει και ένα σούπερ τηγανάκι από αυτά που είναι για 1 αυγό μόνο, για να γίνεται ολοστρόγγυλο! Φάγαμε λοιπόν το πρωτοχρονιάτικο πρωινό μας και ετοιμαστήκαμε για το πατρικό του Νίκου που μας περίμενε όλη η φαμίλια: παππούδες, γιαγιάδες, θείοι, θείες και η μικρή μου ανηψούλα! Κάτσαμε λοιπόν στο τραπέζι 11 μεγάλοι, η σουσού μας στο ολοκαίνουριο καρεκλάκι της και η μικρή ξαδέρφη ήδη χορτασμένη ξάπλα στο port-bebe της. Φάγαμε απ'όλα τα καλούδια και μετά ήταν η σειρά των γλυκών. Να πω βέβαια ότι η πεθερά μου δεν φτιάχνει ποτέ γλυκό, αυτό το αναλαμβάνουμε πάντα οι υπόλοιποι και φέτος είχαμε απ'όλα!
Η καλή μου συνυφίτσα έφτιαξε γιορτινό κορμό κάστανου και τον διακόσμησε τέλεια!

Η θεία Σοφία έφερε κουλουράκια και μπαλίτσες με πορτοκάλι, μια γειτόνισσα έστειλε μιλφέιγ κι εμείς πήγαμε τα μπισκοτάκια μας από τη sketiglyka! Πρώτη φορά είχαμε τόσα γλυκά!

Και τη βασιλόπιτα βέβαια! Το φλουρί το κέρδισε η γιαγιά της ανηψιάς μου Ματίνα και πήρε και το όμορφο γουράκι για την καλή της τύχη!

Το απόγευμα πήγαμε στο μαιευτήριο για να δούμε ακόμα μια καινούρια μπουμπού που γεννήθηκε παραμονή και έγινε το καλύτερο δώρο για τους φίλους μας!
Το βραδάκι κόψαμε στο σπίτι τη δικιά μας βασιλόπιτα..υπερπαραγωγή! Σας είχα πει ότι την είχα παραγγείλει κι αυτή από τη sketiglyka και ήταν τέλεια! Ήταν πολύ ωραία στην εμφάνιση αλλά δεν περίμενα να είναι και τόοοσο γευστική! Και το φλουρί έπεσε στο Νίκο μου! Και κέρδισε τον τόμο του Αρκά που είχα διαλέξει για τον τυχερό!

Την Δευτέρα λοιπόν ήρθαμε στο εξοχικό μας για ξεκούραση και ψαρεματάκι! Και τώρα σας γράφω από καφετέρια με Wi-Fi! Αυτά τα νέα μας προς το παρόν..θα επανέλθω με νέα από το χωριό!

Σελίδες