Σελίδες

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Χριστουγεννιάτικα στολίδια από θήκες για cupcakes!


Την περίοδο των Χριστουγέννων με πιάνει δημιουργικός οίστρος! Χαζεύω ατελείωτες ώρες στο internet, φτιάχνω boards με κατασκευές στο Pinterest και μετά φαντάζομαι πού και πώς θα τα διακοσμήσω στο χώρο μου. Και κάθε φορά που περνάω από το βιβλιοπωλείο αγοράζω υλικά για να τα υλοποιήσω. Χρωματιστά πομ πον, σπάγγοι, φελιζολένια στεφανάκια και κορδέλες... αμέτρητες κορδέλες!

Ας βάλουμε ένα ζεστό τσαγάκι σε μεγάλη κούπα να χαλαρώσουμε και να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο με τα χεράκια μας :-) Σε αυτή την κατασκευή το κύριο υλικό είναι οι θήκες για cupcakes! Ξέρετε, αυτές που βλέπουμε στα καταστήματα και τις αγοράζουμε ανά εκατοντάδες σαν να πρόκειται να ξεκινήσουμε εταιρία catering που θα φτιάχνει αποκλειστικά μίνι κεκάκια. Τουλάχιστον, στο δικό μου σπίτι κάτι τέτοιο ισχύει :-)


Θα φτιάξουμε λοιπόν στολίδια αγγελάκια. Τα υλικά μας είναι χάρτινες θήκες για cupcakes σε δύο μεγέθη, κατά προτίμηση σε χριστουγεννιάτικα χρώματα, σπάγκος ή κόκκινο νήμα, φελιζολένια μπαλάκια ή άσπρα πομ πον. 
Ξεκινάμε διπλώνοντας μια μεγάλη θήκη στα δύο σχηματίζοντας ένα τρίγωνο. Το ίδιο κάνουμε με δύο μικρότερες θήκες για να φτιάξουμε τα φτερά για το αγγελάκι. Κολλάμε τα δύο μικρά τρίγωνα στα πλαϊνά του μεγάλου.


Στη συνέχεια, περνάμε από μία βελόνα τον σπάγγο ή αν έχουμε κόκκινο νήμα. Διαπερνάμε κάθετα το φελιζολένιο μπαλάκι και μετά κάνουμε μια μια μικρή τρύπα στη γωνία του μεγάλου τρίγωνου. Έτσι, έχουμε φτιάξει και το κεφάλι από το αγγελάκι στολίδι μας. Απλή κι εύκολη κατασκευή. Και είναι έτοιμο να κρεμαστεί!


Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και με λίγο μεγαλύτερες χάρτινες θήκες για cupcakes για να έχουμε δύο και τρία διαφορετικά μεγέθη στολιδιών. Εννοείται δεν χρησιμοποιούμε τα ίδια σχέδια θηκών... Τόσες έχουμε! Αν έχετε και θήκες με χριστουγεννιάτικα σχέδια καλύτερα. Εδώ χρησιμοποίησα άσπρο πομ πον για την κορυφή για να δω ποιο μου αρέσει και ποιο κάθεται καλύτερα στο αγγελάκι. Και τα δύο ταιριάζουν εξίσου καλά.


Και να τα χριστουγεννιάτικα στολίδια αγγελάκια μας! Μπορούμε να τα κρεμάσουμε παντού! Φαίνονται πολύ όμορφα σε μια σύνθεση από ξερά κλαδιά, κόκκινα χειμωνιάτικα φύλλα και πορτοκαλί καρπούς. Αντί για κλασικό βάζο, χρησιμοποιήστε αυτά τα μεγάλα δοχεία αποθήκευσης. Για περισσότερο στυλ ;-)


* Αυτή η κατασκευή μου είχε πρώτα φιλοξενηθεί στο site των ΔέλταMoms και τώρα ήρθε σπίτι της :-)

post signature

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Το Σαββατοκύριακο πάμε σινεμά!

Το Σαββατοκύριακο οι κινηματογραφικές αίθουσες γεμίζουν πιτσιρίκια. Παιδικές φωνές, ποδαράκια οκλαδόν στα καθίσματα, γέλια, αστείες ατάκες και σνακ στα χέρια. Η συνταγή για ένα ευχάριστο απόγευμα στο σινεμά είναι μία: καλή παρέα και ποπ κορν! 

Μπορεί να έγραψα για το πόσο καλό κάνει το θέατρο στα παιδιά μας αλλά και το σινεμά έχει τη δική του μοναδική μαγεία! Και είναι μια όμορφη οικογενειακή έξοδος που αρέσει σε όλους. Ειδικά αν η ταινία είναι σαν αυτή που παρακολουθήσαμε εμείς χθες... οι μεγάλοι θα μείνουν φουλ ικανοποιημένοι :-) 


Όταν πριν 2 βδομάδες είδαμε το τρέιλερ της ταινίας στο σινεμά κάτι σκίρτησε μέσα μου! Ο αγαπημένος μου Σνούπι, ο Τσάρλι Μπράουν και η παρέα του ξεπηδούσαν από την οθόνη! Αυτό πρέπει να το δούμε οπωσδήποτε σκέφτηκα, Κανονίσαμε λοιπόν και το είδαμε χθες το απόγευμα. Και ήταν φανταστικό! 

Σαν κόμικ ο Σνούπι και ο Τσάρλι Μπράουν πάντα μου άρεσαν για τον απλό σχεδιασμό τους και κυρίως το πανέξυπνο χιούμορ τους. Και προς μεγάλη μου έκπληξη αυτό ακριβώς μεταφέρθηκε με επιτυχία και στην ταινία. Η ιστορία έχει ως εξής: ο Τσάρλι ερωτεύεται την καινούρια μαθήτρια του σχολείου, μια χαριτωμένη κοκκινομάλλα. Όμως είναι πάντα, κακότυχος και ατζαμής και δεν βρίσκει κουράγιο ούτε να της μιλήσει. Ο πονηρός Σνούπι λοιπόν τον βοηθάει να βρουν τρόπους για να τη γνωρίσει. Και παράλληλα βλέπουμε και τη μάχη με τον Κόκκινο Βαρώνο! Και το υπόλοιπο δεν σας το λέω :-) 


Μου έκανε τόση εντύπωση αυτό το animation. Είναι σαν κάποιος να έχει σκιτσάρει τα καρτούν, σαν να έχουν βγει πραγματικά από βιβλίο. Υπήρχαν τόσες πολλές λεπτομέρεις που έκαναν τη διαφορά. Φανταστείτε ότι όταν ο Τσάρλι έχει μια έκπληκτη φάτσα τα φρύδια του φαίνονται μπροστά από το καπέλο, τόσο εκφραστικό είναι! Και σε πολλές στιγμές υπήρχαν πράγματα που φαίνονταν τόσο ανάγλυφα, σαν να μπορούσες να τα αγγίξεις. Μαντεύω πως και η 3D εκδοχή θα είναι πολύ ωραία! 

Και πέρα από το σχεδιασμό το νόημα που βγαίνει στο τέλος έχει την αξία του. Δεν είμαστε όλοι πετυχημένοι, δεν μπορούμε να είμαστε πάντα πρώτοι, πανέξυπνοι και πανέμορφοι. Ο καθένας μας έχει τα δικά του ξεχωριστά χαρίσματα :-) Απλά, ίσως χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνος για να το καταλάβουν και οι γύρω μας...

Της Αθηνάς πιο πολύ από την ταινία της άρεσε η κοκκινομάλλα :-) έχει ένα μυστήριο, είναι αλήθεια. Με λίγα λόγια αν δεν το καταλάβατε, μου άρεσε πολύ η τανία και τη συνιστώ. Νομίζω πως για παιδιά από 3-3,5 είναι μια χαρά, είναι τόσο απλό και όμορφο το αποτέλεσμα που σίγουρα θα τους αρέσει! 

Δείτε το τρέιλερ, θα τρελαθείτε!


Και μη βλέπετε που δεν γράφω εδώ συχνά τις τελευταίες μέρες, ανακαινίζομαι εσωτερικώς και εξωτερικώς! Το blog εννοώ :-) Ελπίζω στην επόμενη ανάρτηση να σας δεχτώ στο νέο μου σαλονάκι!

* οι εικόνες είναι από το επίσημο site διανομής της ταινίας. 



post signature

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Πηγαίνετε με τα παιδιά σας στο θέατρο;

Η πρώτη φορά που πήγαμε στο θέατρο με την Αθηνά ήταν σχεδόν 2,5 χρονών. Είχαμε δει την παράσταση "Τα 3 Γουρουνάκια", είχα γράψει και την ευτυχώς ευχάριστη εμπειρία μας εδώ. Στη συνέχεια είδαμε κάποιες παραστάσεις με γιγαντόκουκλες που είναι ιδανικές για τις πρώτες φορές του παιδιού στο θέατρο. Όσο μεγαλώνει το παιδί οι επιλογές είναι βέβαια πιο πολλές. Η πρώτη παράσταση που είδαμε και ξεχώρισα για το κείμενο και την αισθητική της ήταν "ο Κύριος Κιχ" από την ομάδα του Κοπέρνικου. Εκεί δεν ήταν απλά η μεταφορά ενός γνωστού παραμυθιού στη σκηνή, ήταν μια σύχρονη φανταστική ιστορία με πολύ ιδιαίτερη σκηνοθεσία. Της Αθηνάς της άρεσε πολύ κι εγώ κατάλαβα για πρώτη φορά πώς είναι από κοντά μια αξιόλογη παιδική παράσταση που σου αφήνει και κάτι στο τέλος. Γι'αυτό το λόγο την επόμενη χρονιά δεν χάσαμε και το νούμερο δύο, τον Κύριο Κιχ και την επιστροφή της χαμένης σφραγίδας. Και αφού το παιδί έδειχνε ότι του αρέσει το θέατρο, έγινε και η αγαπημένη μας έξοδος. Πήγαμε και στο μιούζικαλ Σρεκ στο Εθνικό και η Αθηνά παρακολούθησε κανονικά όλη την παράσταση (ήταν πολύ θεαματικἠ), της άρεσε παρότι ήταν 3,5 χρονών. Γενικά, όπου πηγαίνουμε αν μου αρέσει γράφω τις εντυπώσεις μου στην κατηγορία Πήγα-Είδα!


Μια επίσκεψη στο θέατρο δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να ζήσει μια εμπειρία φανταστική. Μια καλή παράσταση μπορεί να μάθει, να διδάξει κάτι στα παιδιά με μοναδικό τρόπο. Τα παιδιά μπορεί να μάθουν κάτι για ένα τόπο ή για μια ιστορία που συνέβη πραγματικά μέσα από μια σκηνή ή ένα τραγούδι. Μπορεί να μάθουν για τις σχέσεις των ανθρώπων, την αξία της φιλίας, της οικογένειας, για τη δικαιοσύνη, για τη σωστή συμπεριφορά. Το θέατρο προκαλεί τη φαντασία των παιδιών και την περιέργεια τους. Μπορεί ακόμα και να ξυπνήσει τις δικές τους καλλιτεχνικές ανησυχίες. 

Αρκεί να δεις πώς γουρλώνουν τα μάτια τους όταν βλέπουν μια ενδιαφέρουσα θεατρική σκηνή. Όταν συμβαίνει μια ανατροπή στο έργο ή όταν εμφανίζεται ξαφνικά στη σκηνή ο αγαπημένος τους χαρακτήρας από ένα παραμύθι. Εκεί κάπου κρύβεται η μαγεία :-) Όταν ακούν για πρώτη φορά ένα τραγούδι και προσπαθούν να το πουν κι εκείνα γιατί θέλουν τόσο να συμμετέχουν. Και αν η παράσταση είναι διαδραστική και οι ηθοποιοί τα φωνάξουν για να συμμετέχουν εκείνα ξεχνούν τους γονείς και τρέχουν πάνω στη σκηνή. Είναι τότε που εσύ περιμένεις να μην κάτσουν λεπτό στο κάθισμά τους κι αυτά δεν κουνιούνται σε ολόκληρη την παράσταση. 

Το θέατρο όμως φίλοι μου θέλει εκπαίδευση. Θέλει προετοιμασία πριν την παράσταση, ειδικά αν μιλάμε για μικρές ηλικίες. Μπορούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά πού θα πάμε, τι θα δούμε. Αν το έργο που έχετε επιλέξει υπάρχει σε βιβλίο θα βοηθήσει πολύ αν το διαβάσετε την προηγούμενη μέρα. Ακόμα κι αν είναι ταινία, πάλι θα βοηθήσει αν τη δείτε και είναι το παιδί εξοικειωμένο με την πλοκή. Κάτι άλλο που θα πρότεινα πριν πάμε στο θέατρο με το πιτσιρίκι μας είναι να μιλήσουμε για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο χώρο του θεάτρου. Πώς καθόμαστε στη θέση μας, ότι δεν μιλάμε κατά τη διάρκεια της παράστασης, ότι τρώμε και πίνουμε το χυμό μας στο διάλειμμα. Όλα αυτά θα βοηθήσουν το παιδί να παρακολουθήσει και να χαρεί το έργο.

Μετά την παράσταση μπορούμε να ρωτήσουμε το παιδί πώς του φάνηκε και αν δεν κατευθύνουμε εμείς τις απαντήσεις του μπορεί και να μας εκπλήξει πολύ! Είναι τόσο διαφορετική η αντίληψη των παιδιών από τη δική μας, αυτά που παρατηρούν, τα νοήματα που πιάνουν. 

Και τελικά αυτό που θέλω να πω είναι πως πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας αυτή την ευκαιρία, να γνωρίσουν τον κόσμο του θεάτρου, να ζήσουν αυτή την εμπειρία. Και όπως με όλα τα πράγματα, αν αγαπάμε εμείς το θέατρο θα κάνουμε και τα παιδιά μας να το αγαπήσουν. Και μην απογοητευτείτε αν το πιτσιρίκι σας δεν παρακολουθήσει όπως θα θέλατε μια παράσταση, μπορεί απλά να μην ήταν η μέρα του. Ξαναπροσπαθήστε, είπαμε το θέατρο θέλει εκπαίδευση :-)

Την Κυριακή είδαμε με την Αθηνά τη Λίμνη των Κύκνων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η πρώτη της παράσταση μπαλέτου! Αγαπάει το μπαλέτο αλλά είχα ένα μικρό φόβο μήπως κουραστεί, ήταν και 2 ώρες παράσταση. Είχαμε κάνει βέβαια προετοιμασία: μουσική και ταινία τις προηγούμενες μέρες. Είχα φροντίσει να έχουμε μαζί μας και μαξιλαράκι, για να είναι λίγο πιο ψηλά στο κάθισμα της και να βλέπει. Και εννοείται πως φόρεσε και φούστα με μπαλαρίνες την ίδια μέρα. Το αποτέλεσμα ήταν πως είδε όλη την παράσταση με ανοιχτό το στόμα. Δεν γκρίνιαξε και δεν κουράστηκε καθόλου. Εντυπωσιάστηκε με τα κοστούμια, τα σκηνικά, τις χορευτικές φιγούρες! Και η αλήθεια είναι πως ήταν όλα εκπληκτικά, πραγματικά άξιζε. Η μουσική όπως γνωρίζετε είναι τόσο συναισθηματική, τόσο όμορφη, από τα πιο ωραία έργα. Και όπως συμβαίνει συχνά, οι χορευτές που έκαναν τους "κακούς" ήταν τόσο καλοί!  

Φέτος είναι τόσο πολλές οι καλές παραστάσεις που δεν ξέρω οι δύο Κυριακές το μήνα που θέλω να πηγαίνουμε θέατρο αν μας φτάνουν! Τα Ψηλά Βουνά στο Ακροπόλ, ο Σιμιγδαλένιος στο Εθνικό, οι Ξεροκέφαλες Κουτάλες στο Τραίνο στο Ρουφ και τόσα άλλα που δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξουμε (εντάξει έχω ένα πλάνο στο μυαλό μου..χεχε)

Αγαπημένοι μου φίλοι γονείς, πηγαίνετε με τα παιδιά σας στο θέατρο. Θα τους κάνει τόσο καλό, θα το δείτε στα μάτια τους. Έχουμε καιρό και για την καφετέρια, την ταβέρνα, για όλα. Μία φορά το μήνα μπορούμε να αφιερώνουμε ένα πρωινό για μια παιδική παράσταση. Και να σας πω και κάτι; Αν το ψάξετε λίγο και επιλέξετε κάτι καλό και προσεγμένο, θα το ευχαριστηθείτε και εσείς πάρα πολύ :-)


post signature

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος να φτιάξεις καλαμπόκι σε 5 λεπτά!


Επιτέλους μοιράζομαι αυτό το μαγειρικό κόλπο μαζί σας! Να φανταστείτε ότι πέρισυ τέτοια εποχή το είχα βρει κάπου στο pinterest και από τότε αρκετές φορές όταν έχω καλαμπόκια έτσι τα φτιάχνω! Να τα πάμε από την αρχή όμως γιατί σας έπιασα από τα μούτρα με τον ενθουσιασμό μου :-)

Τώρα είναι η εποχή των καλαμποκιών φίλοι μου, όλες οι λαϊκές αγορές, τα μανάβικα ακόμα και τα σούπερ μάρκετ έχουν φρέσκα, σφιχτά πανέμορφα καλαμπόκια! Στη λαϊκή μάλιστα τα έχουν 2 ευρώ τα 5 που είναι σούπερ τιμή. Είναι θρεπτικά και πεντανόστιμα. Και η φίλη μου η Εύη μου έδωσε ωραία ιδέα και για σνακ για τον παιδικό σταθμό. Φτιάχνει ένα καλαμπόκι, το κόβει στα δύο και το δίνει για κολατσιό στον μικρό της. Τον τελευταίο καιρό το κάνω κι εγώ και στην Αθηνά αρέσει πολύ!

Πάμε στο κόλπο τώρα. Πώς θα φτιάξουμε το καλαμπόκι μας σε 5 λεπτά! Το μόνο που χρειάζεστε είναι χαρτί κουζίνας. Κόβετε δύο φύλλα χαρτί και τα βρέχετε. Τα στίβετε απαλά να φύγουν τα πολλά νερά και τυλίγετε με αυτά το καλαμπόκι σας. Το τοποθετείτε σε ένα πιάτο.


Στη συνέχεια, το βάζετε στο φούρνο μικροκυμάτων στο maximum και ψήνετε για 5 λεπτά. Αφήνετε να κρυώσει λίγο και μετά βγάζετε το χαρτί κουζίνας. Αλατάκι, πιπεράκι (αν σας αρέσει) και λίγο βούτυρο και το σνακ σας είναι έτοιμο! Ψημένο κανονικά και πεντανόστιμο :-)


Μπορεί να μου πείτε ότι προτιμάτε τον κλασικό τρόπο ψησίματος στο φούρνο. Ξέρετε πώς: βουτυρώνουμε το καλαμπόκι, αλατίζουμε και το τυλίγουμε σε αλουμινόχαρτο. Το ψήνουμε στο γκριλ σε χαμηλή θερμοκρασία για 30 λεπτά. Τα τελευταία 5 λεπτά μπορούμε να βγάλουμε και το αλουμινόχαρτο. 

Και πιο ωραίο καλαμπόκι είναι αυτό στα καρβουνάκια που φτιάχνουν στις πλατείες και στους πεζόδρομους, έτσι δεν είναι; Αμ, τι να το κάνω που έρχεται το βραδάκι και θέλω να φάω κάτι νόστιμο και να το φτιάξω και γρήγορα; Πώς θα γίνει δηλαδή, ποιος θα τρέχει στις πλατείες; Αν δεν υπάρχει και εγκυμοσύνη να σου κάνουν και κάνα χατήρι.. κανείς δεν πάει! Οπότε, κάνω το κολπάκι με τον φούρνο μικροκυμάτων και απολαμβάνω καλαμποκάκι σε 5 λεπτά! Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε, θα γίνει και το δικό σας αγαπημένο κόλπο :-)



post signature

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Τι θα γίνει αν δώσεις σε μια μαμά ένα cupcake;


Αν προσφέρεις σε μια μαμά ένα cupcake,
Θα θέλει να το συνδυάσει με ένα καφέ.
Ετοιμάζει λοιπόν ένα.
Το τρίχρονο παιδί της περνάει και ρίχνει κάτω τον καφέ.
Εκείνη θα καθαρίσει.
Καθώς σφουγγαρίζει το πάτωμα, βρίσκει βρώμικες κάλτσες.
Θυμάται ότι θέλει να βάλει πλυντήριο.
Πηγαίνοντας προς το πλυντήριο σκοντάφτει σε κάτι παιχνίδια και πέφτει πάνω στο ψυγείο.
Καθώς χτυπάει στο ψυγείο θυμάται πως πρέπει να ετοιμάσει φαγητό.
Βγάζει λίγο κιμά.
Ψάχνει για το βιβλίο μαγειρικής , εκείνο με τις συνταγές για burgers.
Το βιβλίο βρίσκεται κάτω από μια στοίβα γράμματα.
Εκεί βλέπει το λογαριασμό του τηλεφώνου που λήγει την επόμενη μέρα.
Θέλει να βάλει το λογαριασμό στην ατζέντα της.
Η ατζέντα της είναι μέσα στην τσάντα της... που κάπου την έχει παρατήσει το δίχρονο παιδί της.
Πηγαίνοντας προς το μέρος του, μυρίζει κάτι :-)
Αλλάζει πάνα στο δίχρονο.
Την ώρα που αλλάζει το μικρό, χτυπάει το τηλέφωνο.
Το πεντάχρονο παιδί της σηκώνει το ακουστικό και το κλείνει.
Εκείνη την ώρα θυμάται πως θέλει να τηλεφωνήσει σε μια φίλη να κανονίσουν για καφέ.
Μόλις σκέφτηκε καφέ, θυμήθηκε πως είχε ξεκινήσει να βάλει λίγο καφέ. 
Βάζει ένα φλυτζάνι. 
Οι πιθανότητες είναι,
Αν πιει τελικά αυτό τον καφέ,
Τα παιδιά της να έχουν ήδη φάει το cupcake που αρχικά ήθελε να συνδυάσει με τον καφέ :-)

Χαχαχαχα, μην μου πείτε δεν σας θυμίζει κάτι! Κι ας έχω μόνο ένα παιδί στο σπίτι (τον άντρα μου δεν τον μετράω), η μια σκέψη φέρνει την άλλη, διάφορες εκκρεμότητες ξεπηδάνε από παντού και στο τέλος πίνω ένα σκέτο καφέ και λέω "τι ωραία!".

Και μια αγαπημένη μου γελοιογραφία από το everyday people cartoons. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη όταν η Αθηνά ήταν μωράκι αυτοκόλλητο πάνω μου :-) 



Μετάφραση από εδώ.


post signature

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Μια ονειροπαγίδα στο μπαλκόνι μου.

Φθινοπωρινά ξερά φύλλα μαζέψαμε πολλά. Φτιάξαμε και γιρλάντα από φύλλα που τελικά τη διακόσμησα στην πόρτα της εισόδου. Και είχα στο μυαλό μου να κάνω και μια ονειροπαγίδα για το μπαλκόνι. Μου αρέσει τόσο πολύ η εικόνα των φύλλων που τα κουνάει ο αέρας :-)

Το μόνο που χρειάζεστε στην ουσία είναι ένα στεφάνι και πετονιά. Εγώ χρησιμοποίησα ένα στεφανάκι για κέντημα (δεν κεντάω, το έχω αγοράσει μόνο για διακοσμητικούς σκοπούς..). Διάλεξα τα πιο καλά φύλλα και ξεκίνησα να δένω κομπάκι με την πετονιά στη βάση κάθε φύλλου. Έλα όμως που ήρθε το νήπιο και μου λέει "Τι, έτσι σκέτα θα τα κρεμάσουμε μαμά; Δεν θα βάλουμε γκλίτερ;;;" Άντε.. ας βάλουμε και γκλίτερ :-) Βάλαμε λίγη κόλλα στιγμής σε διάφορα σημεία του φύλλου και τα βουτούσαμε μέσα στο κουτάκι με τα χρυσαφιά κονφετί. Αυτή ήταν η πιο διασκεδαστική διαδικασία για την Αθηνά. Καταχάρηκε! Και το μπαλκόνι βέβαια.. φουλ στο γκλίτερ, γιορτινό γιορτινό! 


Έδεσα το στεφανάκι με κορδέλα σε 3 σημεία και το κρέμασα στο ταβάνι του μπαλκονιού. Τις πετονιές με τα φύλλα τις έδεσα σε διάφορα σημεία του στεφανιού, για να μην κρέμονται ὀλα τα φύλλα  στο ίδιο ύψος. Μπορείτε να κρεμάσετε και κορδέλες για πιο χρωματιστό αποτέλεσμα. Και κάτι που σκέφτηκα αργότερα και ταιριάζει πολύ στην ονειροπαγίδα είναι τα μικρά κουδουνάκια. 


Τώρα κάθομαι και κοιτάζω τα φύλλα που κουνιούνται με τον αέρα. Το μεσημέρι που έχει ησυχία ακούγεται που ακουμπούν μεταξύ τους. Για όσο κρατήσει το ελαφρύ αεράκι είναι όμορφη αυτή η ονειροπαγίδα. Μόλις χειμωνιάσει για τα καλά θα την βάλω μέσα στο σπίτι ή απλά... θα φτιάξω καινούρια :-)



post signature

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Τα πιο εύκολα μηλοπιτάκια!

Το φθινόπωρο μπήκε, τα είπαμε αυτά. Και το πιο αγαπημένο μου κλασίκ γλυκάκι αυτής της εποχής είναι τα μηλοπιτάκια. Είναι ιδανικά για τον απογευματινό μας καφέ αλλά και για κολατσιό για τα παιδιά. Μόλις είδα τα κατακόκκινα μήλα στη λαϊκή αμέσως μου ήρθε στο μυαλό μυρωδιά ψημένου μήλου και κανέλας... σας έρχεται και σας τώρα που το λέω; 

Όπως έχω γράψει και άλλες φορές είμαι φαν των εύκολων και γρήγορων συνταγών. Ειδικά όταν πρόκειται για μικρά γλυκάκια, κεράσματα, πρωινά σνακ θέλω να φτιάξω κάτι νόστιμο χωρίς να φάω 1 ώρα στην κουζίνα. Έτσι και με αυτά τα μηλοπιτάκια, είναι η πιο εύκολη και γρήγορη εκδοχή για ένα νόστιμο γλυκάκι που μπορείς να το απολαύσεις σε μισή ωρίτσα :-)

Τα υλικά που χρειάζονται  μπορεί ήδη να βρίσκονται στο σπίτι σας. Χρειαζόμαστε:
- μήλα κόκκινα
- έτοιμη ζύμη κομμένη σε κυκλάκια ( κουρού ή σφολιάτα, ότι έχετε στο ψυγείο/κατάψυξη) 
- κανέλα
- μέλι
- ζάχαρη καστανή και ζάχαρη άχνη

Για τη γέμιση κόβουμε τα μηλαράκια μας, ρίχνουμε καστανή ζάχαρη, μέλι και κανελίτσα (όση σας αρέσει, εγώ την τσιμπάω αρκετά που λένε) και αν θέλετε βάζετε και σταφίδες. Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί στο ταψάκι μας και βάζουμε τα μισά στρογγυλά σφολιατάκια/κουρουδάκια μας. Βάζουμε τη γέμιση στο κέντρο και μετά τα σκεπάζουμε με τα άλλα μισά. Αλλιώς μπορούμε να τα βάλουμε όλα στο ταψάκι και να τα κλείσουμε στο πλάι σαν τσεπάκι/μισοφέγγαρο. Κάνουμε και σχεδιάκι τρυπίτσες γύρω γύρω με το πιρουνάκι μας. Μπορούμε να βάλουμε λίγο βούτυρο (ανάλατο) από πάνω ή να τα αλείψουμε με αυγό για να πάρουν χρωματάκι και να κριτσινίσουν λίγο. 

βραδινή λιγούρα, βραδινή φωτογραφία :-)

Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 20 λεπτάκια περίπου. Τώρα η μυρωδιά του μήλου και της κανέλας ξεχύνεται στο χώρο... οι μύτες γαργαλιούνται, το σώμα χαλαρώνει, το μυαλό ταξιδεύει και τα βήματα όλων οδηγούν στην κουζίνα! Πρέπει να βάλω μουσική. Την Ωραία Κοιμωμένη που αρέσει και στην Αθηνά :-) Ή το Σεντόνια Δίχτυα... που αρέσει στη μαμά :-)

με τον πρωινό καφέ, έβγαλα και φωτεινή φωτογραφία.

Μόλις ροδίσουν είναι έτοιμα! Ρίχνουμε από πάνω άχνη ζάχαρη, βάζουμε ζεστό καφέ και βουρ για καναπέ. Στις φωτογραφίες βλέπετε αυτά που έφτιαξα με ζύμη σφολιάτα. Αν και συνήθως προτιμάω κουρού για τα μικρά πιτάκια, αυτή τη φορά χρησιμοποίησα σφολιάτα γιατί αυτήν είχα στο σπίτι και τελικά βγήκαν πολύ ωραία και αφράτα!

Προσοχή:Αν μένετε σε οικογενειακή πολυκατοικία το πιο πιθανό είναι να σας χτυπήσουν την πόρτα. Κρατήστε στην άκρη 5-6 για σας και μετά μοιράστε στον κόσμο :-)



post signature

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Super κόλπο για να φτιάξετε γιρλάντα από φύλλα!

Μου αρέσει το φθινόπωρο, σας το είπα; Και οι βροχές μου αρέσουν και η ψύχρα που έχει κάνει κάποιες μέρες. Βαρέθηκα τα καλοκαιρινά μου ρούχα, θέλω να φοράω ζακέτες και κλειστά παπούτσια και να βάφω τα νύχια μου βυσσινί και γκρι :-) Ελπίζω βέβαια να κρατήσει λίγο παραπάνω το φθινόπωρο φέτος γιατί συνήθως κρατάει 15 μέρες και μετά κάνει κανονικό κρύο που παρεμπιπτόντως και αυτό μ'αρέσει! 

Βγήκαμε λοιπόν βόλτα με την Αθηνούλα να μαζέψουμε φθινοπωρινά φύλλα για να διακοσμήσουμε κάποια σημεία στο σπίτι μας. Διαλέγαμε μικρά και μεγάλα, όχι σπασμένα και ψάχναμε να έχουν διάφορες αποχρώσεις του καφέ/κίτρινου. Και είπαμε να φτιάξουμε μια γιρλάντα. Όμως το έχω επιχειρήσει κι άλλες φορές και ήταν δὐσκολο να περάσεις πετονιά/κλωστή από τα ξερά φύλλα γιατί έσπαγαν. Έβαλα λοιπόν μπρος το ψαχτήρι μου στο pinterest και βρήκα σούπερ κόλπο για να μην τρυπήσω τα φύλλα και να μπορώ να φτιάξω τη γιρλάντα που ήθελα. 

Χρειαζόμαστε εκτός από τα φύλλα μας τα εξής: 2 καλαμάκια, σελοτέιπ, ψαλίδι και λεπτό σκοινί. Η διαδικασία απλή και έξυπνη. Κόβουμε τα καλαμάκια σε μικρά κομμάτια και τα στερεώνουμε στο πίσω μέρος των φύλλων με λίγη αυτοκόλλητη ταινία. 


Στη συνέχεια περνάτε το σκοινί από τις τρύπες. Τα φύλλα στέκονται ίσια και έτσι μπορείτε να φτιάξετε τη γιρλάντα σας. Δεν είναι πολύ καλό το κόλπο; Ή μόνο εγώ ενθουσιάστηκα όταν το βρήκα; Και δεν θα το χρησιμοποιώ μόνο για ξερά φύλλα. Μου έρχονται στο μυαλό τόσα υλικά που κάποια στιγμή ήθελα να τα κάνω γιρλάντα ή να τα κρεμάσω κατακόρυφα και δεν έβρισκα τον τρόπο να το κάνω χωρίς αυτά να σπάσουν, να τσαλακωθούν ή να σκιστούν. Τώρα ξέρω :-)


Και τώρα που φτιάξαμε τη γιρλάντα πού θα την κρεμάσουμε οέο; Σκέφτηκα αρκετές ιδέες. Μπορούμε να τη βάλουμε στην πόρτα της εισόδου. Μπορούμε να τη βάλουμε στο παράθυρο της κουζίνας ή πάνω από το τζάκι ή διαγώνια σε μια μεγάλη κορνίζα στον τοίχο. Μέχρι τώρα που σας γράφω δεν την έχω βάλει πουθενά ακόμα. Έκανα τις δοκιμές μου και μετά είχε περάσει η ώρα και έπρεπε να ετοιμαστούμε για σινεμαδάκι Κυριακάτικο. Και τώρα είναι βράδυ και δεν είναι ώρα για διακοσμητικές επεμβάσεις, ο καναπές με έχει καλέσει ώρα τώρα... Από αύριο θα δω που θα κρεμάσω τη γιρλάντα μου :-) 
Καλό Φθινόπωρο σας είπα; Και δεν θέλω μουρμούρες... Καλό Φθινόπωρο να έχουμε! 



post signature

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Η δική μας παιδική χαρά!

Πρωτοπήγαμε σε παιδική χαρά όταν η μικρή ήταν ακόμη στο καρότσι. Έμπαινα κυρία με το τετράτροχο όχημα στην παιδική χαρά, το πάρκαρα στην άκρη και έβγαζα το παιδί. Κάναμε κούνια και μικρή τσουλήθρα. Και μετά η Αθηνά έτρεχε. Κι εγώ από πίσω. Και πολλές φορές έπαιρνα και το καρότσι μαζί. Όπου πήγαινε η μικρή πήγαινα κι εγώ για να τη βλέπω, αγκαζέ και με το καρότσι για να μην μου πάρουν τίποτα από τις 6 σακούλες που συνήθως είχα μαζί. Το παιδί ευχαριστιόταν βέβαια ενώ εγώ καθόλου. Κι έτσι μετά από αρκετές επισκέψεις κατέληξα ότι δεν μου αρέσει η παιδική χαρά. Βιάστηκα όμως να διαμορφώσω άποψη γιατί το παιδί ήταν ναι μεν μικρό και σίγουρα ήθελε μια έξτρα παρακολούθηση και γιατί την πήγαινα στην μεγαλύτερη παιδική χαρά της περιοχής που είχε τόση πολυκοσμία που έχανε η μάνα το παιδί που λένε. Έτσι, δεν πηγαίναμε πολύ συχνά. 

Καθώς η Αθηνά μεγάλωνε την πήγαινα κάποια απογεύματα που δεν είχαμε τι να κάνουμε και η αλήθεια είναι πως ήταν καλύτερα τα πράγματα. Καθόμουν πια στο παγκάκι και το παιδάκι έπαιζε μια χαρά. Πριν το καλοκαίρι ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε σε μια παιδική χαρά λίγο πιο μακριά από το σπίτι μας, καινούρια και πιο μαζεμένη. Εκεί βρήκαμε 2-3 φορές και μια συμμαθήτρια της από το σχολείο και παίξανε πολύ ωραία. Κάποια στιγμή λοιπόν το καλοκαίρι, πηγαίνοντας προς τα εκεί βρήκαμε στην πλατεία κάποιους άλλους συμμαθητές της και τους είπαμε ότι υπάρχει αυτή η παιδική χαρά που είναι πιο μικρή και ωραία και μας αρέσει να πηγαίνουμε. Μετά από λίγες μέρες, κάπως έτυχε και βρεθήκαμε στην παιδική χαρά με 3-4 συμμαθητές της Αθηνάς. Και μετά τα νέα κάπως εξαπλώθηκαν και βρεθήκαμε με 7-8 παιδιά από την τάξη της! Και επειδή το καλοκαίρι οι απογευματινές δραστηριότες είχαν σταματήσει, αυτή η παιδική χαρά έγινε το στέκι μας!


Τα παιδιά παίζουν φανταστικά και δεν λένε να φύγουν αν δεν ανἀψουν τα βραδινά φώτα και μερικές φορές ακόμα πιο αργά. Μέχρι και φακό είχαν φέρει ένα απόγευμα! Έχουν κάνει μια όμορφη παρεούλα και περνούν ωραία. Ευτυχώς έχουμε ταιριάξει και οι γονείς και περνάμε κι εμείς μια χαρά. Μαζευόμαστε, παίρνουμε καφεδάκι και αρχίζουμε τις συζητήσεις. Λέμε τι γίνεται στο σχολείο, τα παράπονα μας (μέχρι και επιτροπή είμαστε ικανοί να ετοιμάσουμε..χεχε), τα επαγγελματικά νέα μας και τα κοινωνικοπολιτικά μας σχόλια που είναι και επίκαιρα :-) Και είμαι τόσο χαρούμενη που τα βρίσκουμε γιατί πραγματικά αυτό είναι σπάνιο φίλοι μου. Τα παιδιά έρχονται στο παγκάκι μόνο για νερό και σνακ. Και κάποιες Παρασκευές που έχουμε μαζευτεί all together (και μαμάδες και μπαμπάδες) πάμε και για βραδινό σουβλάκι. Τα παιδιά καταχαίρονται που είναι παρέα και στο φαγητό αργότερα. Δεν ξέρω βέβαια πόσο χαίρονται οι σουβλακερί της περιοχής όταν παίρνουμε τηλέφωνο και λέμε να μας κρατήσουν τραπέζι για 12 μεγάλους και 8 παιδιά! 


Κι όταν γυρίσαμε από τις καλοκαιρινές διακοπές ανυπομονούσαμε να πάμε, να βρούμε τους φίλους μας όλους μαζεμένους και να πούμε πώς περάσαμε. Ακόμα κι όταν γυρίσαμε για μια μέρα από Πάτμο/Αρκιούς πριν πάμε στην Ερμιόνη, εκείνο το μοναδικό απόγευμα στην παιδική χαρά πήγαμε :-)

Κάπως έτσι περνάμε στη δική μας παιδική χαρά. Χωρίς ραντεβού, χωρίς τηλεφωνήματα, χωρίς να αισθανόμαστε ότι στήνουμε κάποιον... απλά όποτε μπορούμε βρισκόμαστε εκεί το απόγευμα. Όσοι μαζευτούμε. Και εκτός από εμάς που μένουμε στο Εξωτικό Μοσχάτο έρχονται και συμμαθητές από γύρω περιοχές. Έχει γίνει η επίσημη παιδική χαρά του νηπιαγωγείου μας! Και από εκεί που δεν μου άρεσε να πηγαίνω στην παιδική χαρά... τώρα πάω με μεγάλη ευχαρίστηση! Το έχω κάθε απόγευμα στο μυαλό μου και το προγραμματίζω να πηγαίνουμε σίγουρα 2-3 φορές τη βδομάδα, τουλάχιστον μέχρι να ξεκινήσουν οι δραστηριότητες μας. 

Πώς γίνεται καμιά φορά χωρίς να το έχεις κανονίσει, να σχηματίζεται μια ωραία παρέα μικρών και μεγάλων και να περνάνε τελικά όλοι καλά...ε, αυτό! Και σήμερα, μετά την απογευματινή μας επίσκεψη στο εκλογικό κέντρο θα περάσουμε μια βόλτα από την παιδική χαρά! Και σίγουρα θα βρούμε κάποιον από την παρέα μας :-) 


post signature

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

1η μέρα στο Προνήπιο!

Πέρασε το καλοκαιράκι και ήρθε ο Σεπτέμβριος. Μετά από ένα αυτοκόλλητο σαρανταήμερο ήρθε η ώρα να πάει η Αθηνούλα στο σχολείο. Προνήπιο φέτος, η πρώτη επίσημη τάξη! Ούτε μεταβρεφικό, ούτε προ-προνήπιο και τέτοια, προνήπιο κανονικό σας λέω! 

1η Σεπτεμβρίου που άνοιξε το σχολείο της είναι και η γιορτή της κι έτσι είχαμε διπλή χαρά στο σπίτι. Την προηγούμενη μέρα πήγαμε να διαλέξουμε γλυκά για να κεράσει τους συμμαθητές της. Σκέφτηκα αυτή τη φορά να πάρουμε μικρούς λουκουμάδες, κάτι που ήταν τελικά ωραία ιδέα γιατί δεν έχουν σοκολάτα (που λιώνει τέτοια εποχή), αρέσουν σε όλους και ότι περίσσεψε το περιποιηθήκαμε στο σπίτι μια χαρά :-)

Η προετοιμασία μας για την 1η μέρα του σχολείου δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο. Όσο κι αν είχα στο μυαλό μου να φτιάξω ένα σπέσιαλ μικρό πρωινό, να βάλω μουσική, να φουσκώσω και κάνα μπαλόνι... δεν έκανα τίποτα. Ετοιμάσαμε από το βράδυ την καινούρια τσάντα της και διαλέξαμε τα ρούχα που θα φορούσε. Εύκολη επιλογή... την αγαπημένη της φούστα με αστέρια που κουνιέται. 

Χτύπησε το ξυπνητήρι κι έτρεχα να ξυπνήσω και να ετοιμάσω τη μικρή που δεν σηκωνόταν με τίποτα. Σημείωση: τις προηγούμενες μέρες ξυπνούσε στις 07:30 από μόνη της, ξέρετε.. τα συνηθισμένα. Ντύθηκε, ήπιε το γάλα της, έφαγε κι ένα μουστοκούλουρο και βουρ για φωτογραφίες!


Είχα ετοιμάσει από την προηγούμενη μέρα το πράσινο πινακάκι για να βγάλουμε την καθιερωμένη φωτογραφία της 1ης μέρας στο σχολείο. Νομίζω μετά από πολλά χρόνια όταν θα βλέπουμε τις φωτογραφίες από όλες τις χρονιές θα είναι πολύ ωραίο αναμνηστικό. Αν κάποιοι δεν το έχετε κάνει ήδη, σκεφτείτε το :-)


Και χαμόγελα και τσακπινιές, κάθε χρόνο και πιο χαριτωμένες οι φωτογραφίες. Εντάξει, είναι εκπαιδευμένο και το κουκουβαγιόπουλο... μετά από τόοοοσες φωτογραφίες έμαθε το παιδί :-)

Πήραμε το πινακάκι μαζί μας στη γωνία και περιμέναμε με ανυπομονησία το σχολικό. Όσοι περνούσαν και την έβλεπαν να το κρατάει χαμογελούσαν και κάποιοι της είπαν κιόλας "Καλή Σχολική Χρονιά"! Για δες που δεν υπάρχουν μόνο μουρτζούφληδες στην πόλη μας. 


Μόλις είδε το σχολικό έλαμψαν τα μάτια της. Πόσο πολύ αρέσει στα παιδιά το σχολικό! Η ευγενική συνοδός άνοιξε την πόρτα και μας καλημέρισε με ενθουσιασμό, ο οδηγός το ίδιο. Η Αθηνά ανέβηκε με καμάρι και με κοίταξε. Βγάλαμε την τελευταία φωτογραφία, δώσαμε το πιο γλυκό φιλί και το σχολικό έφυγε. Κι εγώ πάλι συγκινήθηκα. Όχι πολύ.. έτσι μωρέ λιγουλάκι να γυαλίσουν τα μάτια :-)


Καλή Σχολική Χρονιά να έχουν όλα τα παιδάκια! Να είμαστε κι εμείς καλά να τα στηρίζουμε και να τα συμβουλεύουμε σωστά :-) Γιατί όσο μεγαλώνουν.. δυσκολεύουν και τα θέματα συζήτησης και οι παρέες τους και όλα.. Κουράγιο λοιπόν φίλοι μου γονείς! Μια Νέα Σχολική Χρονιά αρχίζει! 



post signature

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015

Το δώρο που υποσχέθηκα!

Στην προηγούμενη ανάρτηση για τα γενέθλια του blog, υποσχέθηκα πως θα σας κάνω δωράκι! Αυτό... που είχα βάλει στο instagram κάποια στιγμή το καλοκαίρι και σας άρεσε... το delhi necklace από την Hermina Wristwear! Το φόρεσα αρκετά αυτό το καλοκαίρι και σκέφτηκα πως κάτι τέτοιο θα ήθελα να διαλέξω για δωράκι για τα γενέθλια του blog. Κάτι γυναικείο, όμορφο, sexy και ξεχωριστό.. όπως οι αναγνώστριες μου... πςςςςς σας ανέβασα, ε;


Και επειδή η Κωσταντίνα aka Hermina Wristwear εκτός από ταλαντούχα φίλη μου είναι και πάντα γενναιόδωρη, δέχτηκε με μεγάλη χαρά να χαρίσει ένα delhi necklace σε μια τυχερή. Και σας δίνει και την επιλογή να διαλέξετε ποιο χρώμα σας αρέσει περισσότερο. Είτε μαύρο μεταξωτό κορδόνι με μπεζ tassels είτε τιρκουάζ κορδόνι με έντονα ροζ tassels. You know your style girls :-)

Μπορείτε να δείτε όλη τη συλλογή της Hermina εδώ: www.herminawristwear.com
H σελίδα της στο facebook είναι: facebook.com/HerminaWristwear
Και μην παραλείψετε να την ακολουθήσετε και στο Instagram: hermina_wristwear  βάζει φανταστικές φωτογραφίες!


Μπορείτε να συμμετέχετε με έναν από τους παρακάτω τρόπους:
  1. Αφήνετε σχόλιο στο blog το χρώμα που προτιμάτε και ένα έγκυρο e-mail για να σας ενημερώσω αν κερδίσετε.
  2. Αφήνετε σχόλιο στο post στο facebook ποιο χρώμα προτιμάτε από έγκυρο προφίλ.
  3. Αφήνετε σχόλιο στο post του instagram με το χρώμα που προτιμάτε.
---->> για έξτρα συμμετοχή, κάνετε tag μια φίλη σας στο post του instagram ή στο post του facebook.

Ο διαγωνισμός θα λήξει το βράδυ της Δευτέρας 31/08 και τα αποτελέσματα θα τα ανακοινώσω την επόμενη μέρα. Άντε να δούμε ποια θα είναι η τυχερή αυτή τη φορά! Καλή τύχη σε όλους :-)

post signature

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

Ένα κάστρο στην άμμο και τα 4α γενέθλια του blog!

Ήθελα να περάσουμε ένα απόγευμα στην παραλία με τα παιδιά διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Να οργανώσουμε κάτι που να το ευχαριστηθούμε μικροί μεγάλοι, να περάσουμε όμορφα, να έχουμε κάτι να θυμόμαστε. Και μέσα σ'όλα να σβήσω κι εγώ τα κεράκια μου! Κάθε χρόνο τον Αύγουστο γιορτάζω τα γενέθλια του Owl Mommy που φέτος έκλεισε τα 4 χρόνια :-)

Διαλέξαμε παραλία, ώρα συνάντησης και ευτυχώς σχετικά εύκολα (μετά από καμιά ώρα κουβέντα δηλαδή) αποφασίσαμε και τι θα κάναμε σε αυτή την παραλία. Θα φτιάχναμε ένα κάστρο στην άμμο!

Και επειδή αυτή η παρέα διαθέτει μόνο μία bloggerόβια προσωπικότητα (φίλοι μου σας αγαπώ) έφτιαξα και πρόσκληση και fb event. Και φωτογραφίες από το pinterest πόσταρα για έμπνευση και οδηγίες για το πώς να φτιάξουμε ένα κάστρο στην άμμο βρήκα. Δεν ακολουθήσαμε τίποτα :-) 


Φτάσαμε στην παραλία, στρώσαμε τις πετσέτες μας και πιάσαμε τα φτυάρια και τα κουβαδάκια! Η άμμος ἠταν ιδανική για κατασκευές στην άμμο. Μετά από 2-3 αποτυχημένα σχήματα καταλάβαμε πως για να πετύχεις το πυργάκι πρέπει η άμμος να είναι μισή στεγνή μισή υγρή και πρέπει να πατήσεις πολύ καλά την κορυφή. Και ταπ ταπ ταπ ξεφορμάρεις σιγά σιγά το κουβαδάκι.


Και το κάστρο μας άρχισε σιγά σιγά να παίρνει σχήμα. Το καλύτερο μου όμως ήταν η διακόσμηση. Κόψαμε μικρές φουντίτσες από σκίνα για τις κορυφές των πύργων και αρμιρίκια για την πρόσοψη. Βοτσαλάκια για την εσωτερική αυλή και μικρά playmobil ανθρωπάκια για να ζωντανέψουν το κάστρο μας. Δεν έλειπε η γαλάζια τσουλήθρα που κατέληγε σε μια μικρή πλαστική πισίνα.


Αφού τελειώσαμε με το φανταστικό κάστρο μας ήρθε η ώρα της γιορτής. Τοποθετήσαμε πρώτα στις κορυφές των πύργων στικάκια με σπίθες και μετά φουσκώσαμε και μπαλόνια. Όπως φαντάζεστε... εγώ χάρηκα περισσότερο από τα παιδιά :-)


Με μεγάλη μου χαρά πόζαρα πίσω από το κάστρο μας και μέτρησα τα χρόνια του blog μου. Αν δεν μου έλεγε ο νυφίτσος μου (επίσημος φωτογράφος του event) ότι το'χουμε ακόμα εκεί θα ήμουν :-) Το ξέρω πως ενθουσιάζομαι λίγο παραπάνω αλλά αλήθεια το αγαπάω το blogάκι μου και δεν το αφήνω με τίποτα. Κάθε χρόνο απορώ πώς πέρασε άλλος ένας χρόνος!


Και τούρτα είχα! Και τι τούρτα.. αμμουδένια! Γέμισα το κουβαδάκι με άμμο, έβαλα και τα 4 κεράκια μου, ένα πυροτεχνηματάκι και φύσηξα! Απ'ότι βλέπετε είχα πάει οργανωμένη στην παραλία :-)


Αυτά τα κεράκια τα έσβησα για μένα και για όλους εσάς που είστε μαζί μου σε αυτή τη διαδρομή. Γιατί το blogging θέλει παρέα. Κι εγώ έχω πολύ καλή παρέα και το ξέρω. Κι ας μην γράφω όσο συχνά θέλω, ξέρω πως είστε πάντα εδώ για να διαβάσετε τα νέα μου, να σχολιάσετε διάφορα θέματα, να μου στείλετε τα μηνύματα σας, τις φωτογραφίες σας... Και σας ευχαριστώ γι'αυτό πολύ :-)

Μαζί συνεχίζουμε και για τον 5ο χρόνο εδώ στο Owl Mommy! Και μόλις ξεκλειδώσει το paypal θα μπορέσω να κάνω και μια ανακαίνιση, να μπει λίγος φρέσκος αέρας εδώ μέσα, να ευχαριστιέστε επίσκεψη :-) Και κατιτίς καινούριο ετοιμάζω για να τα λέμε κι αλλιώς, θα σας αποκαλύψω στην ώρα του!

Ευχαριστώ και πάλι για την παρέα και για γενέθλια ευχή έχω... να τα λέμε από εδώ για πολλά χρόνια ακόμα! 

υ.γ. Κι επειδή είδα ότι σας άρεσε το ποστ μου στο instagram, σας ετοιμάζω και δωράκι σούπερ!

post signature