Συμφωνω! Εχεις απολυτο δικιο.
Και στους επομενους στοχους σας λοιπον!!!!

Το ειχα πολυ αγχος αυτο το θεμα. Στα 2 βγαλαμε την πανα την ημερα. Πολυ ευκολα το δεχθηκε, δεν ζοριστηκαμε καθολου. Στα 3 προσπαθησα να της βγαλω την πανα το βραδυ. Για εναμιση μηνα την σηκωνα 3 φορες καθε βραδυ και ειχαμε και ατυχηματα ενδιαμεσα. Μετα πηγε στη γιαγια της διακοπες και της ξαναεβαλε πανα. Εχει και την μεση της η γιαγια, δεν μπορουσε να σηκωνει την Ισμηνη 3 φορες καθε βραδυ. Φετος την ανοιξη (4μιση χρονων η Ισμηνη) το ειχα πολυ αγχος πως θα τα καταφερουμε, επειδη ειχαμε "αργησει". Τελικα τωρα ηταν ετοιμη. Τα καταφεραμε μεσα σε 1-2 εβδομαδες. Κατευθειαν τα καταφερε, χωρις ουτε ενα ατυχημα εκτοτε και δεν την σηκωνω το βραδυ. Μια-δυο φορες με ξυπνησε το βραδυ επειδη κατουριοταν και πηγαμε τουαλετα. Απιστευτο μου φαινοταν. Περιμενα να δυσκολευτουμε πολυ.
Οπως ειπες το καθε παιδι εχει τους δικους του χρονους σε ολα. Καλη επιτυχια σε ολες τις μανουλες και να μην αγχωνονται. Ολα γινονται καποια στιγμη. Δεν δηλωνει εξυπναδα να πιεζονται τα παιδακια μας να τα κανουν ολα πριν να ειναι ετοιμα.
Καλο Σαββατοκυριακο Βερα μου.

Μια χαρά τα καταφέρατε.
Φιλάκια ...

Hey καλησπερα! παρακολουθουσα πριν καιρο το μπλογκ σου αλλα μετα χαθηκα... και παλι επανήλθα! Οντως το θεμα με τις πανες ειναι λιγο περιεργο γιατί το καθε παιδακι εχει την ιδιαιτεροτητα του. Δεν είμαι μαμά αλλα γελασα πολυ με το ανιψακι μου το καλοκαιρι, που πηγε στη τουαλετα καθισε μονο του στο γιογιο, κ οταν μπηκε η μαμα του στο μπανιο να δει τι κανει της ειπε με νευρο (ειναι 2 ετών) ΕΓΩ ΠΑΝΑ ΤΕΛΟΣ!!! βεβαια μετα μια χαρα κρατεί η πανα, αλλα μαλλον δεν ηταν ετοιμος ακομα

Τι τραβανε κιι αυτα τα μικρακια με τις πανες, όπως και εσεις οι γονείς!
Ευτυχως όλα καλά!
Καλό μήνα, καληνύχτα :)
Φιλιά

ειμαστε 26 μηνων! του εκανα μια προσπαθεια το καλοκαιρι που ηταν ακριβως 2 αλλα απετυχε! τον εχω αφησει τωρα και λεω να τον ξεκινησω απο τον μαρτιο και μετα που θα ειναι 2.5

Πολύ κατατοπιστικό το άρθρο σου Βέρα και οι συμβουλές που μετέφερες από τον ψυχολόγο πιστεύω θα βοηθήσουν αρκετές μανούλες. Θα το στείλω στη φίλη μου την Μαρία που ο γιος της γίνεται 2 ετών σε λίγες μέρες και σίγουρα θα της φανούν χρήσιμες! Αν θες πέρασε από το blog μας που γιορτάζει.. Κληρώνουμε δωράκια! Φιλιά!

Ετσι ακριβώς Βέρα κι εγώ μια μέρα είπα στον Παύλο τέλος η πάνα απο σήμερα βρακάκι. Του αγόρασα υπέροχα βρακάκια με τους αγαπημένους του ήρωες (νομίζω πως κι αυτό είναι ένα tip) κι απο τότε δεν κατούρησε ΠΟΤΕ ξανά πάνω του. Προφανώς το παιδί ήταν έτοιμο και δεν το είχα καταλάβει. Επίσης θεωρώ πως καλό είναι όταν λες κόβω την πάνα να την κόβεις κι απο τον βραδινό ύπνο, εγώ πάντως αυτό έκανα κι έπιασε!

Πολύ καλές οι συμβουλές σου! με την Κατερίνα δεν αντιμετώπισα κανένα θέμα, έκοψε την πάνα εντελώς μόνη της μόλις έκλεισε τα δυο και ενώ εγώ δεν το πολυήθελα γιατί ήμουν έγκυος στον μικρό και το διπλοσκεφτόμουν πως θα καθαρίζω τα ''ατυχήματα''. Όμως αυτά που γράφεις και την τακτική που ακολούθησες την βρίσκω πολύ βατή και καλή για ένα παιδάκι και θα κρατήσω την ανάρτηση γιατί κάποια στιγμή θα την χρειαστώ για τον μαχαραγιό!

Κατατοπιστικότατη όπως πάντα...Με βοηθάς πολύ να ξέρεις με τα άρθρα σου.....Η μικρή μου έκανε κακά στην τουαλέτα κατευθείαν πριν κλείσει τα δύο και κόψαμε την πάνα εντελώς αφου τα έκλεισε....η αλήθεια είναι πως είχα πέσει στην παγίδα της γιαγιάς, της θείας, της φίλης, της άλλης μαμάς και ενώ ήξερα πως όλο αυτό μπορεί να είναι λάθος, εγω το κρυφοκαμάρωνα.....όμως γρήγορα κατάλαβα πως όλο αυτό η μικρή μου το είχε λάβει ως παιχνίδι, πως αυτή η διαίσθηση που είχα σαν μαμα, πως το παιδι δεν ήταν στην πραγματικότητα έτοιμο,ήταν σωστή......αλλά ακούγοντας ΄τοσα για την ....ταδε που το παιδί της έκοψε την πάνα στον χρόνο......(μα είναι δυνατόν????) και την δείνα...που το παιδί της είναι στα 3 και φοράει ακόμα.......(για το οποίο φυσικά, κατά τα λεγόμενα κάποιων,,,, φταίει η μαμά, η άχρηστη που βαριέται να μπει σε μπελάδες, να σφουγγαρίζει τσισάκια από τα πλακάκια κ.ο.κ....)μην σου πω τι έχω ακούσει....
Ωστόσο εγώ συνέχιζα ακούγοντάς τες να κρυφοχαίρομαι μεν που το είχαμε κόψει....να κρατάω και μια πισινή δε...επείδη κάτι ένιωθα πως δεν είναι αυτο που φαίνεται...μέχρι που ηρθε η μέρα που το κοριτσάκι μου έπαθε μια ελαφριά μορφη ουρολοίμωξης, επειδή κρατούσε τα τσισάκια της όταν βγαίναμε έξω.......
Ξέροντας ότι δεν ήμασταν στο σπίτι μας....με την καθαρόοοοτατη λεκάνη μας....και το dettol στον νιπτήρα να περιμένει να ανακατευτούμε με τα νερα....(γιατι τελικά αυτό ηταν το παιχνίδι μας......τσίσα και χεράκια με σαπουναδιτσα και φουσκαλίτσες )....., έξω όταν βγαίναμε κρατούσε τα τσισάκια της γιατί ούτε το γιογιο βόλτας το ήθελε.......για τις τουαλέτες μαγαζιών ουτε λόγος έτσι, δεν το συζητώ.
Οπότε, από μόνη της, παρατήρησα ένα διάστημα πως όταν ήμασταν έξω δεν ήθελε ποτέ τσισα και ποτε κακα......και έτσι μπήκαμε στον κόσμο της αντιβίωσης λόγω ουρολόιμωξης......
Όχι μόνο φορεσαμε πάλι πάνα......αλλά τωρα που είναι δυόμισι και κάτι αρνείται να την αποχωριστεί...και μάλιστα έχει μάθει να την βγάζει και μόνη της και να μου λέει.... ''μαμά έκανα μόνο τσίσα, έλα να με αλλάξεις σε παρακαλώ'...........και το λάθος λοιπόν είναι όοοοολο δικό μου γιατι ενω έβλεπα οτι το παιδί δεν ήταν έτοιμο....δεν το άκουσα!! Ακολούθησα συμβουλες τριτων χωρις να σκεφτώ πως το κάθε παιδί τελικά θέλει τον δικό του χρόνο σε οτιδήποτε!!!!
Τώρα είναι ΝΟΜΟΣ μου αυτός και όταν μου λένε....μα καλά ακόμα πιπίλα????
Τους λέω ότι τις έχουμε σε όλα τα χρώματα και τις συνδυάζουμε με το αντίστοιχο outfit!!!
Σαν ΄΄πρωτομάνα'' λοιπόν έμαθα κι εγω επιτέλους να μην παίρνω τοις μετρητοίς ότι κουταμάρα ακούω από τον καθένα , αλλά να ακούω μόνο το παιδί μου!!!
...και ναι φοράμε πάνα ....και κοιμόστε με πιπίλα και τρώμε και γλυκάκια και βλέπουμε Πέπα στο ταμπλετ, και και και και ..........
Ουφφφφφ αυτά τα ολίγα από εμένα.....σε φιλώ!!