Owl Mommy: Ιουνίου 2014

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Γιρλάντα από γκοφρέ χαρτί για το πάρτυ σας!

Θυμάστε που σας έλεγα ότι με τα διάφορα στραβούλικα που συνέβησαν δεν κατάφερα να φτιάξω όσα ήθελα για το πάρτυ της Πέππα; Ένα από αυτά ήταν μια χρωματιστή γιρλάντα από γκοφρέ χαρτί!
Είχα αγοράσει γκοφρέ χαρτιά στα χρώματα του ουράνιου τόξου και δεν τα έκανα τίποτα τελικά για το πάρτυ.. Ήρθε όμως η ώρα που έπρεπε να φτιάξω το θέμα μου για τη συμμετοχή μου στο περιοδικό Cook, Craft, Create. Και έτσι όπως σκεφτόμουν τι να φτιάξω αυτή τη φορά, έπεσε το μάτι μου στην τραπεζαρία και την παρατημένη σακούλα με τα γκοφρέ χαρτιά! Το αποφάσισα στη στιγμή! Θα έφτιαχνα τη χρωματιστή γιρλάντα κι ας είχε τελειώσει το δικό μας πάρτυ :-)

Το περιοδικό ανέβηκε σήμερα και το τεύχος είναι καλοκαιρινό και γεμάτο χρώμα! Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ! Και εννοείται πως θα βρείτε και το δικό μου θέμα με τη γιρλάντα και πώς θα τη φτιάξετε!

Το παρασκήνιο (σας τα λέω γιατί ξέρω πως ψοφάτε για τέτοια) ήταν το εξής: εγώ και ο Νίκος στο μπαλκόνι να φωτογραφίσουμε τη γιρλάντα που βλέπετε. Είχα κάνει τις υποδείξεις μου στο σύζυγο φωτογράφο και περίμενα να ανταποκριθεί. Τι κι αν του έδειξα 10 φορές τη φωτογραφία στο pinterest, τι κι αν του είπα ότι "έτσι ακριβώς" θέλω να βγει, τι κι αν τσακωθήκαμε πάνω από τα γκοφρέ χαρτιά.. το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ήθελα. Η δικαιολογία από μέρους του: "μα, δεν έχουμε τέτοιο φακό!" Και τι να πεις εδώ; Αν δεν έχουμε, δεν έχουμε, τι μπορώ να κάνω τώρα; Απλά, να πιέσω λίγο παραπάνω τις φωτογραφικές του ικανότητες σε συνδυασμό με τις δυνατότητες του φακού μας και στο τέλος να έχω τη φωτογραφία (στο περίπου) που θέλω!
Θα ήθελα λοιπόν σε κάθε κατασκευή ή θέμα που ετοιμάζω να είχα ένα φωτογράφο με 13 διαφορετικούς φακούς που να με εξυπηρετεί υπό την καθοδήγηση/οδηγίες μου χωρίς αντιρρήσεις και γκρίνιες, γίνεται παρακαλώ; Ε; Γίνεται;
Καλή βδομάδα να έχουμε φιλαράκια! Μπαίνει και ο Ιούλιος σιγά σιγά, η θερμοκρασία ανεβαίνει, όλο και κάπου κανονίζουμε να πάμε για μπανάκι, κάνουμε και καμιά βολτίτσα και περιμένουμε να πλησιάσει η ημερομηνία των διακοπών μας για να ξεκουραστούμε :-)

post signature

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Πάρτυ με θέμα την Πέππα!

Θυμάστε που ετοίμαζα το πάρτυ της Αθηνάς με θέμα την Πέππα; Ήρθε η ώρα να σας το δείξω! Δεν έκανα είναι η αλήθεια όλα όσα ήθελα (λόγω αναποδιών και ανάδρομου Ερμή) αλλά ευτυχώς και με αυτά που κατάφερα να οργανώσω, το πάρτυ μας πήγε μια χαρά και πέρασαν όλοι καλά!
Το θέμα μας ήταν η αγαπημένη μας Πέππα το γουρουνάκι. Δεν ήθελα όμως να την κάνουμε πριγκήπισσα ή νεράιδα και διάλεξα να παρουσιάσουμε την Πέππα κάνοντας ποδήλατο μια ηλιόλουστη μέρα με ένα ουράνιο τόξο στον ουρανό! Το σκέφτηκα έτσι για να μην έχω περιορισμό με τα χρώματα και να μην είναι ένα ροζ πάρτυ (αν και η μικρή θα ενθουσιαζόταν αν ήταν όοοολα ροζ).
Έφτιαξα πρώτα το κεντρικό τραπέζι με τα γλυκά. Είχα την ιδέα να βάλω άσπρα σύννεφα με χρωματιστές σταγόνες πίσω από το τραπέζι για να συνδέσω την Πέππα με το ουράνιο τόξο και η αλήθεια είναι ότι το αποτέλεσμα ήταν τόσο όμορφο και εντυπωσιακό! Ευτυχώς που με βοήθησε η φίλη crafter Αλεξάνδρα αλλιώς μόνη μου δεν θα μπορούσα ούτε το πατρόν να ράψω..
Για το τραπέζι σκέφτηκα να πάρω χλοοτάπητα και να τον στρώσω για τραπεζομάντηλο για να έχει την αίσθηση του γκαζόν, διακοσμητικά τουλάχιστον, και τελικά ήταν ωραίο! Η τούρτα μας στη μέση, γαλάζιο κουβαδάκι γεμισμένο με νεράκια που είχαν ετικέτα αντίστοιχη του θέματος, πιατέλες με τα μπισκότα μας, κυπελάκια με ποπ κορν, cupcakes με toppers και μικρούτσικα κεκάκια σε διάφορα χρώματα. Και γύρω γύρω παπάκια, η Πέππα και οι συμμαθητές της, η Πέππα σε λούτρινο και στην άκρη τα καπελάκια με κορδελίτσα έτοιμα να μπουν σε ζωηρά κεφαλάκια :-)

Την όμορφη τούρτα μας αλλά και όλα τα γλυκάκια που είχαμε μας τα έφτιαξε η γλυκιά Μαριάννα του Design Your Cake που μόνο ζαχαροπλάστισσα θα μπορούσε να γίνει! Μείναμε ευχαριστημένοι όχι μόνο με τα σχέδια αλλά και με τις γεύσεις! Για να καταλάβετε, πρώτη φορά που φαγώθηκε σχεδόν όλη η τούρτα.. καταλαβαίνετε!

Και να κάποιοι επισκέπτες στο τραπέζι των γλυκών.. επ, σας πιάσαμε επ' αυτοφόρω!

Δίπλα στο κεντρικό τραπέζι είχαμε βάλει ένα μικρότερο με πολύχρωμα ποτήρια, χαρτοπετσέτες και σπιτική ροζ λεμονάδα, δηλαδή φραουλο-λεμονάδα! Πολύ ωραία, θα σας δώσω συνταγή, να το θυμηθώ μόνο! Από την άλλη πλευρά βάλαμε τα παιδικά τραπεζάκια και σκαμπό. Και σημαιάκια παντού! Δεν χρησιμοποίησα τα υφασμάτινα που είχα φτιάξει στο πρώτο πάρτυ της Αθηνάς γιατί ήταν πιο ρομαντικά και τώρα ήθελα να είναι απλά και στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Ο χρόνος δεν ήταν σύμμαχος μου για να φτιάξω μόνη μου υφασμάτινα οπότε πήρα αυτά τα χάρτινα από το γνωστό παιχνιδοκατάστημα. Το καλό με αυτά είναι ότι είναι οικονομικά και το κάθε πακετάκι είναι 10 μέτρα, οπότε με 2-3 πακετάκια έχεις πολλάααα σημαιάκια. Εγώ έβαλα 6 πακετάκια..δηλαδή 60 μέτρα σημαιάκια..χεχε, είμαι λίγο της υπερβολής σ'αυτά :-)

Σιγά σιγά άρχισαν να καταφθάνουν οι μικροί καλεσμένοι μας! Μαζί με αυτούς και οι φίλοι μας από το Studio L. που φρόντισαν και έβγαλαν για μας πολύ ιδιαίτερες φωτογραφίες! Στιγμιότυπα που εμείς οι καθημερινοί οικογενειακοί φωτογράφοι δεν θα τα πιάναμε.. ξέρετε, όταν κάποιος έχει αυτή τη φωτογραφική ματιά που κάνει τη διαφορά! Εδώ λοιπόν, έχει ξεκινήσει η ζωγραφική και το παιχνίδι!

Είχαμε και δύο μικρές πισίνες με παπάκια, ψαράκια και απόχες! Εδώ τρελάθηκαν τα πιτσιρίκια! Η κοπέλα πάντως τους κατεύθυνε, τους έβαζε σε σειρά.. μου έκανε εντύπωση που δεν τσακώθηκαν καθόλου σε όλο το πάρτυ!

Και μετά, αυτό που αγαπά η πιτσιρικαρία! Ζωγραφική πάνω τους! Είχα δώσει οδηγίες στην κοπέλα να παραμείνει στο θέμα μας για να έχουν όλα τα παιδάκια πάνω τους μια όμορφη ζωγραφιά, ενθύμιο από το πάρτυ μας. Έτσι, τους ζωγράφισε μόνο μικρά ουράνια τόξα, άσπρα σύννεφα με χρωματιστές σταγόνες και γαλάζιους ουρανούς με ήλιους. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο και δεν μετάνοιωσα ούτε στιγμή που δεν ήθελα να τους βάψει τα πρόσωπα με πεταλούδες και αράχνες.

Και ήρθε η ώρα της τούρτας! Η Αθηνά ανεβασμένη σε σκαμπουδάκι για να φτάνει να φυσήξει και γύρω γύρω εμείς και οι φίλοι της. Ήταν τόσο χαρούμενη! Γελούσε όλη η φάτσα της! Να ακούει το γενέθλιο τραγούδι, να φυσάει, να ξαναφυσάει! Εννοείται πως αν δεν λέγαμε "ωραία, τέλος τώρα" ακόμα εκεί θα ήμασταν να τραγουδάμε και να φυσάμε :-)

Σειρά είχε η τούρτα έκπληξη που είχα ετοιμάσει για μένα και το Νίκο! Είχαμε βλέπετε κι εμείς γενέθλια και δεν τα είχαμε γιορτάσει. Στο πάρτυ της Αθηνάς ήταν έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι φίλοι μας, οπότε ήταν ευκαιρία! Έτσι, ζήτησα από την Μαριάννα να μας φτιάξει μία μικρή τουρτίτσα με τη Μαμά Γουρουνίτσα και τον Μπαμπά Γουρουνάκη! Να μην ξεφύγουμε και από το θέμα! Εξάλλου, μου αρέσει πολύ αυτή η κομπιουτερού Μαμά Γουρουνίτσα!

Αφού σβήσαμε τα κεράκια, περάσαμε στην αποκορύφωση της διασκέδασης! Την υπέρ-φανταστική πινιάτα μας! Δώρο από τη φίλη μου Κάλη (γνωρίζετε.. Anthomeli younger sister)! Δυο κεράσια κρεμάστηκαν από ψηλά και ένας ένας άρχισε να χτυπάει με ένα ξύλο μήπως και τα σπάσει! Το αστείο του θέματος ήταν ότι αυτή η πινιάτα ήταν χειροποίητη και ήταν λίγο.. πώς να το πούμε.. παραπάνω γερή από το συνηθισμένο! Φανταστείτε, τελικά κατάφερε να τη σπάσει ο δημιουργός της, ο δυνατός μπαμπάς Κώστας!

Και μετά φάγαμε! Ε, μα γίνεται πάρτυ χωρίς φαγητό; Όλα μια χαρά κι εκεί αλλά εγώ περίμενα να κόψουμε την τούρτα! Είναι αδυναμία μου τα γλυκά, τι να κάνουμε; Ο πάνω όροφος ήταν λεμόνι και ο κάτω red velvet μόνο αυτό σας λέω!

Φάγαμε την τούρτα μας και σιγά σιγά άρχισαν να φεύγουν οι καλεσμένοι μας. Η Αθηνά έδινε στον καθένα το δωράκι του και τους ευχαριστούσε που ήρθαν στο πάρτυ της. Είχα πάρει για τον καθένα ένα παγουρίνι με την Πέππα, σε ροζ, μωβ και μπλε για τα αγόρια! Μπορεί να είχαμε τις αναποδιές μας αλλά η Αθηνούλα πέρασε τέλεια και αυτό έχει σημασία! Και όλα τα παιδάκια πέρασαν καλά και ευχαριστήθηκαν! Κι έτσι, ευχαριστήθηκα κι εγώ, η διοργανώτρια!

Να αναφέρω τους πολύτιμους συνεργάτες μου και να τους ευχαριστήσω!
Η Σίνα από το Sugar&Pearls ανέλαβε όλα τα εκτυπώσιμα! Και όταν λέμε όλα, εννοούμε τα πάντα! Καπελάκια, ετικέτες για νεράκια, cake toppers, χάρτινη γιρλάντα, προσκλητήρια, ταμπελάκια για φαγητό, φιγούρες για διακόσμηση! Μου έλυσε τα χέρια, μου τα έφερε όλα έτοιμα, εκτυπωμένα και κομμένα παρακαλώ!
Η Αλεξάνδρα από το Craftland έφτιαξε τα πανέμορφα φουσκωτά σύννεφα με τις χρωματιστές σταγόνες!
Η Μαριάννα από το Design Your Cake ανέλαβε την τούρτα, τα cupcakes, τα μπισκότα και τα mini κεκάκια!
Τα Δελφινάκια ήταν εκεί για να απασχολήσουν τους μικρούς καλεσμένους μας! Στην αρχή είχαμε και μασκότ Πέππα την οποία δυστυχώς ξεχάσαμε να τη φωτογραφίσουμε :-)
Τους αγαπημένους μας φίλους από το Studio L. που ήρθαν για το πάρτυ, μας έβγαλαν και φωτογραφίες :-)
Και επίσημος δωροθέτης πινιάτας το Anthomeli!
Ξέρετε τώρα πώς αισθάνομαι που τελείωσε το πάρτυ και που τα συγκέντρωσα όλα εδώ και τα παρουσίασα; Ότι σαν να μου λείπει κάτι τώρα για να ετοιμάσω! Τι να κάνω! Είμαι του happening τελικά!

post signature

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Γυαλιά, Καπέλο και Αντηλιακό!

Μπορεί ο Ιούνιος να μπήκε λίγο... πώς να το πούμε "ανάποδα", αλλά το καλοκαιράκι είναι επίσημα εδώ! Σηκώσαμε τα χαλιά, φτιάξαμε τις ντουλάπες μας και ξεθάψαμε τα μαγιό και τις πετσέτες μας από τα πίσω πίσω συρτάρια! Και κάποιοι από εμάς έχουμε ήδη κάνει μία πρώτη προσέγγιση στην ακροθαλασσιά, όχι με μεγάλη επιτυχία τολμώ να πω για μας (εγώ θέλω τουλάχιστον θερμοκρασία νερού 27 βαθμών για να κάνω βούτα).

Το θέμα είναι ότι όταν έφτιαχνα την τσάντα θαλάσσης είδα ότι τα αντηλιακά μας ήταν σχεδόν άδεια που σημαίνει ότι για την επόμενη εξόρμηση έπρεπε να αγοράσω καινούρια. Και τότε ήρθε η “φίλη” μου η Garnier (μα, αλήθεια με συμπάθησαν αυτοί οι άνθρωποι) να με ενημερώσει για την καινούρια σειρά παιδικών αντηλιακών! Τα Ambre Solaire της Garnier τα γνωρίζω χρόνια και τα έχω αγοράσει αλλά φέτος για πρώτη φορά βγήκε βρεφική/παιδική σειρά και είπα να τη δοκιμάσω και αν μου αρέσει κάτι να το μοιραστώ μαζί σας! (αλήθεια, αν δεν θεωρώ πως κάτι αξίζει δεν θα γράψω.)

Έχουμε και λέμε λοιπόν! Για το δικό μου τερατάκι που είναι 3 χρονών υπάρχει το παιδικό Ambre Solaire SENSITIVE advanced με UVA προστασία 50 SPF. Το συγκεκριμένο αντηλιακό γαλάκτωμα λέγεται sensitive γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε παιδιά με ανοιχτόχρωμες επιδερμίδες, ευαίσθητες στον ήλιο αλλά και σε όλα τα πιτσιρίκια που κάνουν τα πρώτα τους μπάνια και είναι άσπρα άσπρα σαν το γάλα! Είναι γαλάκτωμα αρκετά υγρό και ανάλαφρο και δεν κολλάει! Αυτό μου άρεσε πολύ γιατί ήθελα να αφήσω πίσω μου τις παχύρευστες βρεφικές αντηλιακές κρέμες που λερώνουν και κάνουν και το παιδί να φαίνεται λίγο ασβεστωμένο :-)

Εκτός από το γαλάκτωμα, υπάρχει και το αντηλιακό spray Ambre Solaire RESISTO swim που κάνει και σκληρή κολυμβητική δουλειά! Δηλαδή! Είναι ειδικά σχεδιασμένο για να αντέχει στο κολύμπι και γενικά στο νερό. Έχει και αυτό 50 SPF δείκτη προστασίας και το έξυπνο trigger (μπουκάλι με σκανδάλη... καταλαβαίνετε!) το κάνει ακόμα πιο εύχρηστο για να ψεκάζουμε τα πιτσιρίκια χωρίς να ενοχλούμε το παιχνίδι τους.

Υπάρχει κι ένα αντηλιακό γαλάκτωμα Ambre Solaire για βρεφάκια που λέγεται Baby in The Shade, με υψηλή προστασία 50 SPF, υποαλλαεργικό - χωρίς αρώματα που προστατεύει τα μωράκια ακόμα και όταν αυτά είναι στη σκιά! Προστασία που έρχεται σε μικρό σωληνάριο για να χωράει και στην τσάντα σας! Εγώ, μωράκι δεν έχω όπως γνωρίζετε, αλλά θυμάμαι πως έβαζα συνέχεια στη μικρή αντηλιακό (όχι μόνο στην παραλία) και πως μέσα σε ένα καλοκαίρι αγόραζα σίγουρα 2-3 σωληνάρια. Τότε προτιμούσα φαρμακευτικές εταιρίες και πλήρωνα μια μικρή περιουσία για αντηλιακά. Μία άλλη αλήθεια για τη συγκεκριμένη σειρά είναι ότι είναι και οικονομική!

Τέλος, για μετά τον ήλιο που χρειαζόμαστε ενυδάτωση, υπάρχει Ambre Solaire after sun δροσερή κρέμα με άρωμα sorbet πεπόνι! Δυσκολεύτηκα να μην το φάω, αλήθεια σας λέω :-)

Το μόνο που μένει τώρα φίλοι μου μετά από αυτή τη φιλική ενημέρωση/δοκιμή για τα νέα παιδικά αντιηλιακά της Garnier είναι να οργανωθούμε! Τα παιδιά τελείωσαν τα σχολεία και τις πιο πολλές δραστηριότητες και τώρα έχουμε την ευκαιρία να δροσιστούμε μαζί τους ακόμα και σε κοντινή παραλία! Ακόμα και το απογευματάκι αν δουλεύετε τα πρωινά (και έχετε λίγο κουράγιο γυρνώντας). Και να μην ξεχνάμε να προστατεύουμε τα πιτσιρικάκια μας από τον φίλο ήλιο!

Γυαλιά, Καπέλο και Αντηλιακό όπως λέει και η μαμά του όμορφου παραμυθιού της σειράς αντηλιακών της Garnier Ambre Solaire! Ένα παραμύθι που θα μας βοηθήσει να εξηγήσουμε στα παιδιά μας με απλά λόγια πώς πρέπει να προστατευθούμε από τον ήλιο μέσα από όμορφες χρωματιστές εικόνες (φανταστική εικονογράφηση... εύγε!). Αν θέλετε να το κατεβάσετε για να το διαβάσετε κι εσείς στα παιδιά σας ακολουθήστε το link εδώ!

Οι συμβουλές που δίνουμε κάθε χρόνο γνωστές και καλό είναι να τις ακολουθούμε! Τα μωρά στη σκιά, τα παιδιά με αντηλιακό που τους το ανανεώνουμε συχνά, να φοράνε πάντα καπέλο, να πίνουν υγρά (νεράκι, χυμούς), να φορούν ένα ανοιχτόχρωμο μπλουζάκι όταν παίζουν (αν έχετε αδιάβροχο, με ηλιοπροστασία καλύτερα), να μην κάθονται αμέτρητες ώρες στον ήλιο και ιδιαίτερη προσοχή τις πιο "καυτές" ώρες! Φροντίδα και προστασία δηλαδή!

Άντε να αρχίσουμε να φεύγουμε και κάνα Σαββατοκύριακο να πάρουμε λίγο τα πάνω μας!

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Πότε βγαίνει το ουράνιο τόξο;

Ο απαισιότατος κύριος Μέρφυ μας επισκέφτηκε την Τετάρτη που μας πέρασε. Και δυστυχώς δεν έχει φύγει ακόμα.
Εγώ ετοίμαζα με ενθουσιασμό και μεγάλη χαρά το πάρτυ της Αθηνούλας για την Κυριακή. Η μικρή το απόγευμα και το βράδυ έκανε δέκατα. Ευχήθηκα αμέσως να είναι περαστικό και να μην είναι καμιά 5ήμερη ίωση γιατί το πάρτυ θα ακυρωνόταν και δεν θα γιορτάζαμε τα γενέθλια της έτσι όπως τα είχαμε φανταστεί. Και πραγματικά την επόμενη μέρα δεν έκανε ούτε πυρετό, ούτε δέκατα, τίποτα. Ουφ..αναθάρρησα λίγο αλλά με συγκρατημένη χαρά γιατί αυτά τα δεκατάκια ξέσπασαν σε έρπη στα χειλάκια της. Ευτυχώς είχα στο φαρμακείο μας σωληνάριο με θαυματουργική φυτική κρέμα (με πρόπολη) για το συγκεκριμένο θέμα και της έβαζα κάθε μια ώρα! Βέβαια, αν δεν έφευγε θα έπρεπε να σκεφτώ σοβαρά ξανά το αν θα γινόταν το πάρτυ. Είχα όμως δώσει προειδοποίηση σε όσους θα συνεργαζόμουν (εμψυχωτή, catering κτλ) μέχρι Παρασκευή πρωί.
Ξυπνάμε λοιπόν Παρασκευή και μετά τη σχεδόν υστερική μου θεραπεία με την κρεμούλα, το πρόσωπο της ήταν πεντακάθαρο! Ανακουφίστηκα τόσο πολύ.. ούτε πυρετός, ούτε σπυράκι, θα γινόταν το πάρτυ μας κανονικά. Το παιδί όμως είχε καταρροή στην οποία είναι αλήθεια δεν έδωσα κι εγώ μεγάλη σημασία και έγινε δυστυχώς το εξής. Κοιμήθηκε και ενώ έτρεχε η μύτη της εκείνη (υποθέτω) ξύστηκε και δημιουργήθηκε γύρω από τη μύτη της και στα μάγουλα ένας ερεθισμός, σαν εξάνθημα. Έτσι, όταν ξύπνησε Σάββατο πρωί με τις κοκκινίλες εγώ τρελάθηκα! Μίλησα βέβαια με το γιατρό και η θεραπεία ήταν η απλή λευκή κρέμα που χρησιμοποιούμε για τους ερεθισμούς και τα συγκάματα. Δεν ήταν τίποτα ανησυχητικό ή κολλητικό προς άλλα παιδιά. Αλλά πάλι μπήκα στη διαδικασία να σκέφτομαι το πάρτυ. Τότε ήρθε ο Νίκος που είναι πιο αποφασιστικός να μου πει "Θα το κάνουμε! Το παιδί δεν είναι άρρωστο, δεν έχει τίποτα και εμείς θα ακυρώσουμε; Θα το κάνουμε κανονικά." Ήταν το σπρώξιμο που χρειαζόμουν.
Γιατί δεν ήμουν κι εγώ καλά. Παρασκευή βράδυ στα γενέθλια μου, αισθανόμουν μια εξάντληση, μια κούραση που έπεσα για ύπνο πριν τα μεσάνυχτα! Πράγμα πολύ σπάνιο βέβαια για μια κουκουβάγια σαν και μένα αλλά δεν άντεχα παραπάνω. Όλο το Σάββατο είχα έναν πονοκέφαλο... φανταστείτε είχα ραντεβού για μανικιούρ και έφυγα στη μέση γιατί έκλειναν τα μάτια μου! Σαν να ήθελα να κοιμηθώ εκεί πάνω στον πάγκο της κοπέλας. Γύρισα σπίτι και κοιμήθηκα για μεσημέρι! Και βάζω θαυμαστικό γιατί παραμονή του πάρτυ είχα να κάνω τόσες δουλειές που δεν έκανα γιατί δεν είχα κουράγιο για τίποτα. Άφησα στη μέση τη γιρλάντα που ετοίμαζα, τα γυάλινα βαζάκια των τραπεζιών και τα κάδρα που ήθελα να κρεμάσω στους τοίχους. Μάζεψα όλη μου τη δύναμη και κατέβηκα στην πυλωτή που θα γινόταν το πάρτυ να καθαρίσω. Εκεί που θα σκούπιζα μόνο τα φύλλα τελικά έπρεπε να σκουπίσω/σφουγγαρίσω κανονικά γιατί την προηγούμενη μέρα είχε βρέξει και είχε λάσπες παντού! Αλλά τουλάχιστον είχαμε μπει στην τελική ευθεία για τη γιορτούλα μας. Να πω βέβαια ότι είχα παραγγείλει και κάποια ποστεράκια για κορνιζούλες τα οποία δεν πρόλαβαν να τα εκτυπώσουν και το έμαθα το Σάββατο. Και είχα παραγγείλει μια όμορφη κορδέλα για την Αθηνά να φορέσει στο πάρτυ που παρότι στάλθηκε με εξπρές τα ΕΛΤΑ δεν μας έκαναν τη χάρη να τη φέρουν στην πόρτα μας. Αργότερα υποψιάστηκα μήπως απλά την είχαν ρίξει μέσα στο γραμματοκιβώτιο της πολυκατοικίας. Σήμερα γύρισε ο ένας άνθρωπος που έχει το κλειδί (έλειπε τριήμερο) και περιμένω ακόμα να ανοίξει το μαγικό κουτί. Ακύρωσα επίσης ένα χαμάμ/μασάζ που είχα κλείσει να κάνω για τα γενέθλια μου. Το κάνω κάθε χρόνο τέτοια μέρα, σαν δώρο στον εαυτό μου, πάει κι αυτό. Το μετέφερα άλλη μέρα, την Τρίτη (σήμερα δηλαδή και ξανα-ακύρωσα). Έγινε λοιπόν το παρτάκι μας και πήγαν όλα καλά. Εννοείται θα σας τα δείξω όλα αναλυτικά σε ανάρτηση. Η μικρή είχε το εξάνθημα αλλά δεν την ενοχλούσε καθόλου. Το ευχαριστήθηκε πάρα πολύ, χάρηκε τους φίλους της, έπαιξε, χόρεψε, έσβησε την τούρτα της, ήταν πολύ χαρούμενη και αυτό έχει σημασία. Εγώ ήμουν έτσι κι έτσι.. από τη μία έλεγα μέσα μου "εντάξει, τώρα όλα καλά είναι" από την άλλη δεν αισθανόμουν και 100% ok.
Πρώτη φορά αισθάνθηκα σαν να έκατσε ένα γκρίζο σύννεφο από πάνω μας. Από κακή ενέργεια; Από λόγια; Από "μάτι" που λένε; Από όλα αυτά μαζί; Ναι, ναι το ξέρω ο κόσμος μιλάει. Κι εγώ μιλάω και κάνω σχόλια για άλλους ανθρώπους. Απλά πρώτη φορά αισθάνθηκα να έχω χάσει λίγη από τη θετική μου αύρα μέσα από αυτό. Το ξέρω πως όλοι κάτι έχουν να πουν. Στον έναν δεν αρέσει πότε θα κάνεις το πάρτυ, στον άλλο του φαίνεται περίεργη η ώρα, ο άλλος δεν καταλαβαίνει γιατί καλείς τόσους πολλούς, ο άλλος δεν εκτιμά τον ενθουσιασμό σου και αυτά που ετοιμάζεις και σου λέει ένα "χαρά στο κέφι σου" με στραβωμένη μούρη, άλλος απορεί γιατί παρήγγειλες και τούρτα και μπισκότα και cupcakes... τι να πεις, μάλλον κάπως έτσι παίρνει δύναμη αυτό το γκρίζο συννεφάκι.
Και φτάνουμε στη Δευτέρα. Η Αθηνούλα ξυπνάει με πυρετό κι εγώ καταλαβαίνω ότι μόλις έσκασε ο φρονιμήτης μου. Περαστικά μας δηλαδή και ο Μέρφυ εδώ, παρών! Αχ, τι άλλο να πω; Τα λέω κι εγώ εδώ πέρα για να τα ξορκίσω!
Το παιδάκι μου έγινε 3 χρονών και είναι ένα κοριτσάκι γερό, χαρούμενο και γελαστό που φωτίζει τη ζωή μας κάθε μέρα! Και αυτό μόνο έχει σημασία, να είναι καλά! Και του χρόνου θα ξανακάνουμε πάρτυ, εύχομαι χωρίς αναποδιές και γκρίζα σύννεφα. Ας απαντήσω λοιπόν και μόνη μου στον τίτλο της ανάρτησης για να πάω κόντρα στα στραβά.. "στο τέλος βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο!"
Θα σας αφήσω με sneak peak φωτογραφία από το πάρτυ μας που τράβηξε ο φίλος μας Κώστας, σύζυγος Κάλης Ανθομελένιας :-)

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Εύκολη κερασόπιτα!

Μου είχε σφηνωθεί η ιδέα να φτιάξω κερασόπιτα εδώ και 3 βδομάδες που κυκλοφορούν τα κεράσια, τα οποία λατρεύω κι εγώ και το κουκουβαγιόπαιδο μου! Έψαχνα, όπως πάντα, μία εύκολη συνταγή καθότι ο χρόνος μου πια στην κουζίνα είναι περιορισμένος. Και αφού περίμενα πώς και πώς να βγει από το φούρνο για να δοκιμάσω και να διαπιστώσω τη νοστιμιά της, τώρα μπορώ να μοιραστώ τη συνταγή μαζί σας! Αμ, πώς;
Τα υλικά μας είναι απλά και βρίσκονται πάντα μέσα στα ντουλάπια μας! Εκτός από τα κεράσια βέβαια!
½ κιλό κεράσια (χωρίς το κουκούτσι, υπολογίστε να έχετε περίπου 700-750 γρ. κεράσια) 200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις 1 κ.σ. baking powder 1 πρέζα αλάτι 115 γρ. βούτυρο 150 γρ. ζάχαρη 2 αυγά και επιπλέον 2 κρόκοι 4 βανίλιες 80 ml γάλα
Ξεκινάμε καθαρίζοντας τα κεράσια. Tip! Φορέστε ποδιά! Είτε τα καθαρίσετε με τα χέρια είτε χρησιμοποιήσετε το ειδικό εργαλείο να ξέρετε ότι τα κεράσια μόλις υποπτευθούν ότι πας να τους βγάλεις τον πυρήνα τους.. επιτίθονται!

Στη συνέχεια χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη. Προσθέτουμε τα αυγά, τους κρόκους, τις βανίλιες, το γάλα και στο τέλος το αλεύρι (που έχουμε κοσκινίσει με το αλάτι και το baking powder). Tip! Παλιά βαριόμουν και δεν το κοσκίνιζα το αλεύρι αλλά τον τελευταίο καιρό το κάνω πάντα και πραγματικά έχει διαφορά!

Χτυπάμε καλά όλα τα υλικά να ομογενοποιηθούν και κατόπιν προσθέτουμε τα κεράσια ανακατεύοντας το μείγμα ελάχιστα και απαλά με ένα κουτάλι. Tip! Όταν βάζετε τα κεράσια στο μείγμα μην μεταφέρετε και τα ζουμιά τους, δεν χρειάζονται παραπάνω υγρά.

Έχουμε λαδώσει και αλευρώσει ένα ταψάκι στρογγυλό (26 εκ.). Βάζουμε το μείγμα μας στο ταψί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 45-50 λεπτά.

Σερβίρουμε πασπαλίζοντας με λίγη άχνη ζάχαρη. Ξέρετε.. βάζουμε το νήπιο να διαλέξει σχέδιο από τα στένσιλ της κουζίνας μας. Μέχρι εκεί. Δεν του δίνουμε την άχνη να παίξει :-)

Να σας πω τώρα και τη γνώμη μου! Αυτή η κερασόπιτα είναι πολύ εύκολη και νόστιμη! Στην αρχή νόμιζα πως τα κεράσια ήταν πολλά όμως αργότερα μου άρεσε που σε κάθε μπουκιά είχε μέσα κεράσι. Είναι σαν ζουμερό κέικ. Πιο πολύ ώρα μου πήρε να καθαρίσω τα κεράσια παρά όλο το υπόλοιπο μέρος. Νομίζω, χωρίς να το έχω δει σε συνταγή πως θα είναι ωραίο και με άλλα φρούτα! Α! Και λίγη παραπάνω ζάχαρη σηκώνει αν σας αρέσει!
Και επειδή στις 05 Ιουνίου ξεκίνησα να γράφω και στις 06 Ιουνίου δημοσιεύω, να σας κεράσω κιόλας! Γενεθλιάζω σήμερα!

Σελίδες