Σελίδες

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Ένας τοίχος κι ένα δέντρο!

Μάλλον έχετε καταλάβει πως μου αρέσουν τα εναλλακτικά δέντρα.. πέρα από το κανονικό βέβαια (δεν τίθεται θέμα). Αφού λοιπόν σας έδειξα το χιονισμένο στολισμένο δέντρο μας και σας θύμισα το δεντράκι από φωτογραφίες και το δεντράκι από θήκες μάφινς... αποφάσισα πως ήρθε η ώρα για καινούριο δέντρο στον τοίχο μου!

Η αλήθεια είναι ότι είχα βρει πάρα πολλές ιδέες.. δεν ήξερα πραγματικά ποια να πρωτοδιαλέξω. Και τελικά; Έκανα κάτι δικό μου! Αυτοσχεδίασα! Συνδύασα στο μυαλό μου κάποια στοιχεία που μου άρεσαν και αυτό ήταν! Να σας το δείξω λοιπόν!
Τα υλικά που χρησιμοποίησα ήταν: μια χριστουγεννιάτικη φαρδιά κορδέλα, στολίδια που περίσσεψαν και ταινία χάρτινη (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και διπλής όψης). 


Ξεκίνησα με την κορδέλα. Δεν ήξερα στην αρχή πώς να την βάλω και σκέφτηκα να κάνω ένα ζιγκ ζαγκ! Στο μυαλό μου είχα πάντα το περίγραμμα ενός κλασικού ελάτου. Πάνω εκεί θα τοποθετούσα τα στολίδια.


Συνέχισα με τα στολιδάκια. Ένα ένα τα έβαζα παντού. Κολλούσα από πίσω την ταινία και τα τοποθετούσα στον τοίχο με λίγη πίεση.. αργότερα τα άλλαξα θέσεις αρκετές φορές μέχρι να μου αρέσει το πώς γεμίζουν τα κενά στο επιτοίχιο δεντράκι μου!


Μετά βρήκα και κάτι ξεχασμένα κόκκινα φιογκάκια που είχα αγοράσει πέρσι και δεν τα είχα χρησιμοποιήσει. Φάνηκε να βρήκαν τη θέση τους!


Και φυσικά τα ριγωτά χριστουγεννιάτικα γλειφιτζουράκια! Πόσο πολύ μου αρέσουν!


Και αυτό ήταν! Και είμαι αρκετά ευχαριστημένη! Γιατί το έφτιαξα με την μικρή βοηθό μου, είναι αρκετά χρωματιστό και χρησιμοποίησα στολιδάκια που αλλιώς δεν θα τα έκανα τίποτα!
Τώρα βέβαια έχω το εξής δίλημμα.. να του βάλω φωτάκια ή όχι;;;



post signature

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Ένα κομψό γιορτινό στεφάνι κι ένα δημιουργικό περιοδικό!

Την ιδέα για αυτό το περιοδικό είχε αρχικά η Αθηνά του Craftaholic! Και έκανε την ιδέα της πράξη! Συγκέντρωσε bloggers που τους αρέσει να δημιουργούν και να μοιράζονται αυτό που κάνουν! 
Αυτό το δημιουργικό περιοδικό λέγεται "Cook, Craft, Create" και είναι αυτό ακριβώς! Ιδέες για μαγειρική, ζαχαροπλαστική, χειροτεχνίες, ραπτική, γενικά.. δημιουργίες!


Και σήμερα είναι η πρώτη μέρα κυκλοφορίας! Και ξέχασα να αναφέρω ότι είμαι κι εγώ στην ομάδα! Και χαίρομαι για αυτό! Και το πρώτο τεύχος είναι βέβαια τόσο απολαυστικό..όσο τα Χριστούγεννα που έρχονται! Για αυτό το τεύχος ετοίμασα ένα κομψό και γιορτινό στεφάνι από εύκολα και απλά υλικά! Μπορείτε να το φτιάξετε και με τα παιδάκια σας και μετά να διακοσμήσετε την εξώπορτα του σπιτιού σας!


Μπορείτε να διαβάσετε το περιοδικό εδώ! Enjoy!
post signature

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Κοίτα με, βάζω στολίδια μαμά!

Κατεβάσαμε τις κούτες.. και ξεκινήσαμε! Κάθε χρόνο βάζω τα στολίδια σε χάρτινες κούτες, τοποθετημένα με χαρτί αφής μεταξύ τους για να μην τρίβονται και τις μπάλες στα κουτιά τους. Και κάθε φορά που τα ανοίγω για να στολίσουμε δείχνουν τόσο ωραία, σαν να έχουν χορτάσει ύπνο και να είναι έτοιμα να εκπληρώσουν ξανά την αποστολή τους.. 


Η μέρα μας ξεκίνησε με τα κλασικά.. κέικ ζεστό ζεστό που μόλις βγήκε από το φούρνο και καφεδάκι. Η μικρή είχε λίγο πυρετό αλλά ευτυχώς από διάθεση ήταν μια χαρά.. άρχισε λοιπόν να επεξεργάζεται τα στολίδια πριν τα βάλει στο χιονισμένο δέντρο μας. 


Μετά είχαμε το άλλο κλασικό.. τον τσακωμό για τα φωτάκια.. τα ίδια κάθε χρόνο.. Ο Νίκος βάζει τα φωτάκια γιατί στην αρχή που τα έβαζα εγώ έκανα 1 ώρα! Αλλά εμένα δεν μ'αρέσουν και αρχίζω τις παρατηρήσεις.. ότι φαίνονται τα καλώδια, ότι εκεί υπάρχουν κενά, ότι εκεί είναι 2-3 σειρές μαζεμένες, ότι κάποια είναι καμένα κτλ. Τι να κάνω; Ειδικά φέτος με το καινούριο δέντρο ήθελα να είναι τέλεια :-)


Η Αθηνά είχε τόση χαρά που έβαλε όλες τις μπάλες σε 3 κλαδιά! Ξέρετε, τα πιο χαμηλά και μπροστά μπροστά! Ήταν τόσο χαριτωμένο! Πήγαινα εγώ από πίσω της και έκλεβα μπάλες για να βάλω και αλλού. Έσπασε και 2 στολίδια αλλά ο μπαμπάς μας τα ξανακόλλησε. Είχε ενθουσιαστεί πολύ και όλο έλεγε "βάζω στολίδια εγώ" και μετά που πήρα το σκαμνάκι για να βάλω και ψηλότερα έλεγε "και στην κορυφή μαμά"! Ακούγαμε και τον Ρούντολφ συνέχεια.. και κάποια στιγμή τελειώσαν τα στολίδια! Και τότε θυμήθηκα ότι κάπου είχα βάλει ένα κουτί με καμιά 20αριά μπάλες που δεν χρησιμοποιούσα τα τελευταία χρόνια. Τις βρήκα και τις βάλαμε κι αυτές! Και έμεινε η κορυφή για την Αθηνά. Την σήκωσε ψηλά ο μπαμπάς της κι εκείνη έβαλε τα τελευταία στολιδάκια. 


Και από εκείνη την ώρα το χαζεύω το δέντρο μας.. έβαλα και λίγα διακοσμητικά τριγύρω αλλά πιο πολύ ευχαριστήθηκα το δέντρο σήμερα!

Αύριο θα συνεχίσουμε, δεν έχουμε τελειώσει! 

post signature

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Το καινούριο δέντρο μας!

Τα τελευταία 3-4 χρόνια θέλω να πάρω καινούριο δέντρο. Αυτό που είχαμε στο προηγούμενο σπίτι μας ήταν μια χαρά αλλά σε αυτό που είμαστε τώρα μου φαίνεται μικρό.. μπορεί να είναι 2.10 αλλά δεν είναι φαρδύ κάτω και δεν γεμίζει το χώρο όσο θα ήθελα. Είναι και αυτά τα 1567 στολίδια μου που δεν χωράνε πια και είναι το ένα πάνω στο άλλο.. Βέβαια ένα δέντρο κοστίζει και όσο και να γνωρίζω ότι θα το κρατήσω 8-10 χρόνια δεν είχα πάρει την απόφαση να το αγοράσω μέχρι φέτος. Μάζεψα λίγα από εδώ, λίγα από εκεί, λίγα από τα τρέχοντα και βγήκα στην αγορά για δέντρο. 
Στην αρχή μου άρεσαν αυτά που πρέπει να τα πιάσεις για να δεις ότι είναι ψεύτικα, που μοιάζουν τόσο πολύ με αληθινά! Είναι αραιά τα κλαδιά τους και ασύμμετρα με πυκνό φύλλωμα. Βέβαια αυτά μου αρέσουν πιο πολύ με μεγάλες μπάλες και κορδέλες. Τα δικά μου στολίδια είναι τα κλασικά κόκκινα/πράσινα, ξύλινα και διάφορα χειροποίητα που δεν ταιριάζουν τόσο σε αυτά τα δέντρα. Συν ότι είναι και πανάκριβα..σχεδόν το διπλό budget από αυτό που είχα στο μυαλό μου..και στην τσέπη μου! 
Τα επόμενα που κοίταξα ήταν τα χιονισμένα.. και αυτά με κέρδισαν! Ήταν τόσο ωραία τοποθετημένα μέσα στο μαγαζί που νόμιζα ότι ήμουν σε πραγματικό χιονισμένο δάσος! Διάλεξα ένα που ήταν 2.40, αρκετά φαρδύ στο κάτω μέρος, με πυκνό φύλλωμα και γενικά πολύ ωραία ποιότητα. Και πάω να το βάλω στο αυτοκίνητο..και πού να το χωρέσω;;; Το κουτί σχεδόν 1.5 μέτρο και το αυτοκινητάκι μου ένα απλό μεσαίο! Και το καθισματάκι μέσα και η μάνα μου που είχε έρθει για παρέα.. Και ρίχνω αναγκαστικά το κάθισμα μου και οδηγώ στην επιστροφή σαν playmobil! Αλλά χαλάλι.. στέλνω και μια φωτό από το κινητό στον Νίκο για να τον προετοιμάσω! 
Και φτάνει Σάββατο απόγευμα και έχω λυσσάξει να το ανοίξουμε και ας μην το στολίσουμε ακόμα! Και ξεκινάει το στήσιμο.. τι το θέλαμε (εντάξει εγώ το ήθελα) βραδιάτικα.. Έτσι όπως ανοίγαμε τα κλαδιά έπεφταν και λίγα χιόνια.. βάλε καμιά 30αριά κλαδιά... χιονοθύελλα! Η Αθηνά φώναζε "βρωμιές μαμά, βρωμιές έχει" και δεν πλησίαζε κοντά για να μην πατήσει την άσπρη σκόνη, ο Νίκος γκρίνιαζε, εγώ έφερα τη σκούπα και Σάββατο βράδυ βρέθηκα με την ηλεκτρική αγκαλιά και να καθαρίζω με το πανάκι όλες τις επιφάνειες που ήταν χιονισμένες! Και μετά το σκεφτήκαμε... έπρεπε να το είχαμε στήσει το πρωί στο μπαλκόνι! Δεν πειράζει όμως, θα το κάνουμε έτσι του χρόνου! Τώρα το κοιτάζω και πώς μ'αρέεεεσει! Χαλάλι και η οδήγηση playmobil και η χιονοθύελλα! Το Σαββατοκύριακο θα στολίσουμε! Νίκο, ακούς;;;
Από σήμερα μένουν 35 μέρες για τα Χριστούγεννα! Και αυτός είναι ένας λόγος για να χαμογελάσουμε!
post signature

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Επίσκεψη στο οδοντιατρείο..

Πριν 10 μέρες περίπου η μικρή έπεσε και χτύπησε το δόντι της. Κουνιόταν λίγο αλλά δεν έκανα τίποτα. Και προχθές παρατήρησα ότι άρχισε να γκριζάρει.. Μίλησα με τον δικό μου οδοντογιατρό και μου συνέστησε να πάμε σε παιδοδοντίατρο. Και πήγαμε. Και ήταν παραπάνω από εντάξει!
Είχαμε προετοιμαστεί από το σπίτι και το είχα πει και στη δασκάλα της στον παιδικό και της είχε μιλήσει κι εκείνη. Φτάσαμε στο οδοντιατρείο λοιπόν. Στο σαλονάκι της αναμονής είχε ένα μανάβικο και διάφορα άλλα παιχνίδια. Η Αθηνά ενθουσιάστηκε και άρχισε να παίζει. Στο μεταξύ βγήκαν 2-3 παιδάκια από μέσα, όλα με χαμόγελο! Και έλεγαν όλα "ευχαριστώ, ευχαριστώ..θα ξανάρθουμε!". Εγώ κοιτούσα με απορία, δεν το περίμενα καθόλου! Φανταζόμουν ότι θα ήταν όπως στον παιδίατρο που βγαίνουν τα μισά κλαμένα..


Περάσαμε μέσα όταν μας φώναξαν και βιάστηκα να συστήσω στην Αθηνά τη γιατρό:
- Αθηνά, η κυρία Ματίνα!
- Όχι Ματίνα.. Άριελ! απαντάει εκείνη.
Και βλέπω ότι φοράει μια ιατρική ποδιά με την Άριελ και η βοηθός της μια μπλούζα με τη Hello Kitty! Άρχισε λοιπόν να μιλάει στη μικρή, της έδωσε κι ένα κόκκινο καθρεφτάκι και εκείνη μόνη της σκαρφάλωσε στην καρέκλα! Ξάπλωσε, κράτησε το καθρεφτάκι ανάλογα με τις οδηγίες της κυρίας Άριελ, άνοιξε το στόμα και ξεκίνησε η εξέταση που ήταν αρκετά σύντομη. Έκλαψε λίγο αλλά το ξέχασε στο λεπτό. Έκανε και τσουλήθρα για να κατέβει από την καρέκλα! Και έτρεξε μέσα στο μανάβικο (αλοίμονο). 
Η γιατρός μας εξήγησε τι είχε γίνει και ότι πρέπει να έχουμε το νου μας μήπως πρηστεί το δόντι (και το ούλο) και χρειαστεί τελικά απονεύρωση.. Με τρομάζει λίγο η ιδέα αλλά μετά από την πρώτη εμπειρία μας στο οδοντιατρείο δεν φοβάμαι τόσο! Απαντήθηκαν όλες μας οι απορίες και μένει μόνο να προσέχουμε από εδώ και πέρα. Πριν φύγουμε η κυρία Ματίνα φώναξε μέσα την Αθηνά να της δώσει κάτι. Και σκέφτηκα εγώ.." σιγά μην πάει πάλι μέσα.." και βουρ η δικιά σου έτρεξε μέσα! Φόρεσε στα αυτάκια αυτοκόλλητα σκουλαρίκια αστεράκια και πήρε και βραχιόλι! Και μετά.. "ευχαριστώ κυρία Ματίνα, θα ξανάρθουμε!" Ε, τι άλλο να σας πω! 
Χαίρομαι πάντα όταν γνωρίζω γιατρούς που ασχολούνται με παιδιά και έχουν τέτοιο χάρισμα επικοινωνίας μαζί τους! Όσο για την απονεύρωση αν χρειαστεί, παρότι θα είναι ταλαιπωρία για τη μικρή..θα την πάω στο ιατρείο χωρίς φόβο και άγχος!

post signature

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

5 και στο μπλέντερ!

Έχω αδυναμία στις εύκολες συνταγές. Και μου αρέσουν και όσες συνταγές βρίσκω και μπορώ να τις εκτελέσω άμεσα! Δηλαδή να έχω τη λιγούρα μου και να ξέρω ότι σε 15-20 λεπτά θα την ικανοποιήσω. Μη χρειαστεί να πάω σούπερ μάρκετ γιατί εκεί ανοίγει πιο πολύ η όρεξη μου και έχω και μεγαλύτερες απαιτήσεις για πιο δύσκολη συνταγή!

Μία τέτοια λιγούρα με έπιασε πριν λίγες μέρες .. το υλικό που πρέπει να έχετε σίγουρα στο σπίτι (αν είστε λάτρης θα το έχετε σίγουρα) είναι το φυστικοβούτυρο! Δεν ξέρω αν σας αρέσει..εγώ τρελαίνομαι.. το τρώω με το κουτάλι! Και ευτυχώς αρέσει και στην Αθηνά!
Φτιάξαμε λοιπόν εύκολα μαφινάκια.. χωρίς αλεύρι! (εμένα αυτό μου έκανε εντύπωση)


Τα υλικά μας είναι 5: 

1 κούπα φυστικοβούτυρο
2 μεγάλα αυγά
2 μπανάνες αρκετά ώριμες
1/2 κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα
1 κουταλάκι γλυκού βανίλια.
Αν θέλετε (εγώ έβαλα) προσθέστε και 2 κουταλιές μέλι.
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε σταγόνες σοκολάτας ή σταφίδες.


Η εκτέλεση τώρα! Τα βάζετε όλα αυτά μέσα στο μπλέντερ και χτυπάτε! Βουτυρώνετε λίγο το ταψάκι για τα μάφινς ή βάζετε χάρτινες θηκούλες. Γεμίζετε μέχρι τη μέση περίπου και βάζετε από πάνω σταγόνες σοκολάτας ή σταφίδες αν θέλετε. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο. Στους 180 βαθμούς για 10-12 λεπτά αναλόγως το φούρνο σας. Στο δικό μου φούρνο στα 10 λεπτά έβαλα μαχαιράκι και δεν ήταν έτοιμα, τα άφησα άλλα 3 λεπτά. 

Αφού κρυώσανε βγάλαμε με την Αθηνά τα χαρτάκια και τα βάλαμε σε καλαθάκι. Έτοιμα για κέρασμα!


post signature

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Το καθισματάκι φαγητού μας!

Ας πούμε ότι θέλω να γράψω κάτι για την εταιρία Chicco, μια εταιρία που την εμπιστεύονταν οι μαμάδες μας και που συνεχίζει να προσφέρει αξιόλογα προϊόντα και στα δικά μας παιδιά. Αλλά δεν θέλω να γράψω ένα έτοιμο κείμενο, δεν θέλω να μεταφέρω κανένα δελτίο τύπου. Προτιμώ αν είναι να γράψω κάτι να είναι για κάποιο προϊόν που εγώ η ίδια έχω μείνει ευχαριστημένη και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας..

Γι'αυτό λοιπόν θα σας γράψω για το καθισματάκι φαγητού μας, αυτό που μας συνοδεύει στις εξόδους μας! Μας το φέρανε δώρο στη βάπτιση της Αθηνάς και η αλήθεια είναι ότι δεν το πολυσυμπάθησα αρχικά. Αυτό γιατί μέχρι τότε η μικρή μας καθόταν στο καρότσι καθιστή και την τάιζα εκεί όταν ήμασταν έξω. Μέσα στο ίδιο καλοκαίρι όμως θέλαμε το παιδί να μπορεί να κάθεται στο τραπέζι κανονικά και να είναι μέλος της παρέας. Έτσι δεν βαριόταν και δεν γκρίνιαζε! Μπορούσε να ζωγραφίζει στα χάρτινα τραπεζομάντηλα στις ταβέρνες, να αλατοπιπερώνει το ψωμί της, γενικά να μπορεί να ασχοληθεί με κάποιο παιχνίδι της και να είναι ακριβώς δίπλα μας και όχι στο καρότσι της παραπέρα.. Έτσι απολαμβάναμε κι εμείς περισσότερο την έξοδο μας ;-)


Αυτό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα που η Αθηνά είναι σχεδόν 2,5 χρονών. Αυτό το καθισματάκι εφαρμόζει σχεδόν σε όλα τα τραπέζια (9/10 θα έλεγα βάση εμπειρίας), είναι σταθερό, έχει αρκετό χώρο για το παιδάκι και μεταφέρεται εύκολα στην τσάντα του. Εμείς το έχουμε μόνιμα στο αυτοκίνητο και όπου πάμε το έχουμε μαζί μας. Ακόμα κι αν πάμε σε άλλο σπίτι για επίσκεψη έχουμε μαζί το δικό μας καρεκλάκι φαγητού. Η μικρή ξέρει πια τη θέση της και περιμένει πώς και πώς να το στήσουμε για να κάτσει και να απολαύσει το φαγητό της. Ειδικά τώρα που τρώει και μόνη της.. η χαρά της είναι μεγάλη!

Αυτό το καθισματάκι φαγητού το έχουμε συστήσει παντού και το προτιμάμε κι εμείς πια σαν δώρο σε βαπτίσεις! Και από αυτά τα παιδάκια που το δέχτηκαν σαν δώρο και το καταευχαριστήθηκαν ζήτησα φωτογραφίες και έφτιαξα το κολάζ που βλέπετε παραπάνω. Και το δικό μου κουκουβαγιάκι βέβαια μέσα!

Αυτή την περίοδο η Chicco τρέχει και έναν μεγάλο διαγωνισμό! Επισκεφτείτε τη σελίδα της Chicco στο facebook, παίξτε και μπορεί να κερδίσετε εσείς τα μεγάλα δώρα!

post signature

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Κηπουρική και πάλι!

Ήρθε η ώρα της μεταφύτευσης της φακής φίλοι μου! Θυμάστε που πριν μερικές μέρες η Αθηνούλα γύρισε περήφανη από το σταθμό με το φακο-κεσεδάκι της; Και που κάνανε συμφωνία με τον αρχικηπουρό να μεταφέρουν τη φακή σε κανονική γλάστρα; Χθες λοιπόν, μπαμπάς και κόρη πιάσανε την κηπουρική! 
Φορέσαμε τις ήδη βρώμικες φόρμες μας και βγήκαμε στο μπαλκόνι. Οι κηπουροί ξεκίνησαν να φτυαρίζουν λίγο το χώμα και να το μεταφέρουν στο γλαστράκι που διάλεξαν. Στη συνέχεια απαίτησαν από τη νοικοκυρά του σπιτιού (c'est moi) να φέρει κι άλλες φακές από το σακουλάκι.. (πάμε για παραγωγή σας λέω) 



Μεταφυτεύσανε βέβαια και ότι υπήρχε στο κεσεδάκι. Και έτοιμη η καινούρια γλάστρα. Το μόνο που έμεινε ήταν το πότισμα το οποίο ανέλαβε η κόρη του κηπουρού με χαρά. Η Αθηνά χάρηκε πολύ. Στην αρχή δεν ήθελε να πιάσει τα χώματα ούτε να πατήσει στα λερωμένα. Αυτό μέχρι να της πέσουν στο πάτωμα οι μισές φακές από το σακουλάκι και μέχρι να ρίξει με το ποτιστήρι νερό περιμετρικά της γλάστρας.. μετά μια χαρά! 


Βάλαμε την γλάστρα στο τραπεζάκι και αφήσαμε τον μπαμπά να τελειώσει τη δουλειά με το καινούριο ποτιστικό. Είπαμε ότι κάθε απόγευμα θα βγαίνουμε μαζί να ποτίζουμε τις φακές. Και αυτό για να καταλάβει τι ακριβώς θα γίνει, να βλέπει πόσο θα μεγαλώνουν τα κλαράκια μέρα με τη μέρα και να χαίρεται που θα φροντίζει τη δική της γλάστρα. Και όσο κρατήσει! Μέχρι να μας αποδώσει καρπούς δηλαδή ;-)

post signature

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Άπαιχτο ή αλλιώς Unpaixtable!

Ναι λοιπόν! Παρέλαβα κι εγώ το Unpaixtable Award! Και μάλιστα από 3 φίλες bloggers, την Ελεάννα από το Eleanna's diary, την Kalli από το Kalli's blog και την Σταματία από το Μαμά και όχι μόνο!!
Και ήρθε με τους κανόνες του βέβαια, αμ πώς;

Όλα ξεκίνησαν από εδώ!

The Rules of the #unpaixtable Award:
  • Στην αρχή της ανάρτησης σου πες μας από ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!
  • Επ! μην βαριέσαι ! Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις ...
  • Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται από τον unpaixtable και απευθύνεται στους επόμενους
  • Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγια τους.
  • Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτηση σου...στους bloggers που προτείνεις!
  • Και μην ξεχνάς  κάτω από την εικόνα με το σήμα του βραβείου βάλε link που οδηγεί στην ανάρτηση (http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award) Όταν το κάνεις... give a shout to all4blogs διότι θα σε προσθέσει στην λίστα με τους συμμετέχοντες (link back)
Και ξεκινούν οι 6+1 ερωτήσεις..
1. Intro (όνομα, τοποθεσία, ζώδιο, blog platform)
Μαμά Κουκουβάγια Βέρα..έτσι συστήνομαι καμιά φορά, τρομερό; Δίδυμος (πςςς) από Αθήνα, κολλητή με τον blogger..

2. Ποιο είναι το moto του blog σου; Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα. 
Owl you need is love! 

3. Αν το blogging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;
Αχ, δεν ξέρω..κουκλοθέατρο;;;

4. Όταν γίνω διάσημη blogger θα...
στέλνω στον κόσμο κατακόκκινα φιλιά! (ότι και τώρα δηλαδή..)

5. Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτησή σου.
Δεν νομίζω ότι έχει αδικηθεί κάποια, αυτές που αξίζουν φαίνονται από τις πρώτες ώρες!

6. Ποια κατηγορία ιστολογίων θα ήθελες να αφανίσεις από την blogo-σφαιρα και γιατί;
Να τα αφανίσω όχι αλλά δεν συμπαθώ πολύ αυτά που αποκαλεί ο κόσμος blogs και είναι απλά στήλες σε μεγάλα sites που γράφουν 1 φορά το μήνα.

7. Μία από τις ερωτήσεις των κοριτσιών ήταν: Αν δεν είχε αυτό τον τίτλο το blog σου, ποιο τίτλο θα έβαζες εναλλακτικά;
Το Μαμά Κουκουβάγια έχει γίνει πια η συνέχεια του ονόματος μου.. δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο, αλήθεια!

Η ερώτηση που θα βάλω εγώ για τους πέντε επόμενους bloggers είναι : 
Λες στον κόσμο ότι είσαι blogger; Και με χαμόγελο;

Η έβδομη ερώτηση ανήκει πάντοτε σε αυτόν που παραλαμβάνει το βραβείο και συνεχίζει την αλυσίδα!
Το βραβείο αυτό θα στείλω στα παρακάτω unpaixtable blogs:


Ευχαριστώ και πάλι! 
post signature