Σελίδες

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Πηγαίνετε με τα παιδιά σας στο θέατρο;

Η πρώτη φορά που πήγαμε στο θέατρο με την Αθηνά ήταν σχεδόν 2,5 χρονών. Είχαμε δει την παράσταση "Τα 3 Γουρουνάκια", είχα γράψει και την ευτυχώς ευχάριστη εμπειρία μας εδώ. Στη συνέχεια είδαμε κάποιες παραστάσεις με γιγαντόκουκλες που είναι ιδανικές για τις πρώτες φορές του παιδιού στο θέατρο. Όσο μεγαλώνει το παιδί οι επιλογές είναι βέβαια πιο πολλές. Η πρώτη παράσταση που είδαμε και ξεχώρισα για το κείμενο και την αισθητική της ήταν "ο Κύριος Κιχ" από την ομάδα του Κοπέρνικου. Εκεί δεν ήταν απλά η μεταφορά ενός γνωστού παραμυθιού στη σκηνή, ήταν μια σύχρονη φανταστική ιστορία με πολύ ιδιαίτερη σκηνοθεσία. Της Αθηνάς της άρεσε πολύ κι εγώ κατάλαβα για πρώτη φορά πώς είναι από κοντά μια αξιόλογη παιδική παράσταση που σου αφήνει και κάτι στο τέλος. Γι'αυτό το λόγο την επόμενη χρονιά δεν χάσαμε και το νούμερο δύο, τον Κύριο Κιχ και την επιστροφή της χαμένης σφραγίδας. Και αφού το παιδί έδειχνε ότι του αρέσει το θέατρο, έγινε και η αγαπημένη μας έξοδος. Πήγαμε και στο μιούζικαλ Σρεκ στο Εθνικό και η Αθηνά παρακολούθησε κανονικά όλη την παράσταση (ήταν πολύ θεαματικἠ), της άρεσε παρότι ήταν 3,5 χρονών. Γενικά, όπου πηγαίνουμε αν μου αρέσει γράφω τις εντυπώσεις μου στην κατηγορία Πήγα-Είδα!


Μια επίσκεψη στο θέατρο δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να ζήσει μια εμπειρία φανταστική. Μια καλή παράσταση μπορεί να μάθει, να διδάξει κάτι στα παιδιά με μοναδικό τρόπο. Τα παιδιά μπορεί να μάθουν κάτι για ένα τόπο ή για μια ιστορία που συνέβη πραγματικά μέσα από μια σκηνή ή ένα τραγούδι. Μπορεί να μάθουν για τις σχέσεις των ανθρώπων, την αξία της φιλίας, της οικογένειας, για τη δικαιοσύνη, για τη σωστή συμπεριφορά. Το θέατρο προκαλεί τη φαντασία των παιδιών και την περιέργεια τους. Μπορεί ακόμα και να ξυπνήσει τις δικές τους καλλιτεχνικές ανησυχίες. 

Αρκεί να δεις πώς γουρλώνουν τα μάτια τους όταν βλέπουν μια ενδιαφέρουσα θεατρική σκηνή. Όταν συμβαίνει μια ανατροπή στο έργο ή όταν εμφανίζεται ξαφνικά στη σκηνή ο αγαπημένος τους χαρακτήρας από ένα παραμύθι. Εκεί κάπου κρύβεται η μαγεία :-) Όταν ακούν για πρώτη φορά ένα τραγούδι και προσπαθούν να το πουν κι εκείνα γιατί θέλουν τόσο να συμμετέχουν. Και αν η παράσταση είναι διαδραστική και οι ηθοποιοί τα φωνάξουν για να συμμετέχουν εκείνα ξεχνούν τους γονείς και τρέχουν πάνω στη σκηνή. Είναι τότε που εσύ περιμένεις να μην κάτσουν λεπτό στο κάθισμά τους κι αυτά δεν κουνιούνται σε ολόκληρη την παράσταση. 

Το θέατρο όμως φίλοι μου θέλει εκπαίδευση. Θέλει προετοιμασία πριν την παράσταση, ειδικά αν μιλάμε για μικρές ηλικίες. Μπορούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά πού θα πάμε, τι θα δούμε. Αν το έργο που έχετε επιλέξει υπάρχει σε βιβλίο θα βοηθήσει πολύ αν το διαβάσετε την προηγούμενη μέρα. Ακόμα κι αν είναι ταινία, πάλι θα βοηθήσει αν τη δείτε και είναι το παιδί εξοικειωμένο με την πλοκή. Κάτι άλλο που θα πρότεινα πριν πάμε στο θέατρο με το πιτσιρίκι μας είναι να μιλήσουμε για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο χώρο του θεάτρου. Πώς καθόμαστε στη θέση μας, ότι δεν μιλάμε κατά τη διάρκεια της παράστασης, ότι τρώμε και πίνουμε το χυμό μας στο διάλειμμα. Όλα αυτά θα βοηθήσουν το παιδί να παρακολουθήσει και να χαρεί το έργο.

Μετά την παράσταση μπορούμε να ρωτήσουμε το παιδί πώς του φάνηκε και αν δεν κατευθύνουμε εμείς τις απαντήσεις του μπορεί και να μας εκπλήξει πολύ! Είναι τόσο διαφορετική η αντίληψη των παιδιών από τη δική μας, αυτά που παρατηρούν, τα νοήματα που πιάνουν. 

Και τελικά αυτό που θέλω να πω είναι πως πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας αυτή την ευκαιρία, να γνωρίσουν τον κόσμο του θεάτρου, να ζήσουν αυτή την εμπειρία. Και όπως με όλα τα πράγματα, αν αγαπάμε εμείς το θέατρο θα κάνουμε και τα παιδιά μας να το αγαπήσουν. Και μην απογοητευτείτε αν το πιτσιρίκι σας δεν παρακολουθήσει όπως θα θέλατε μια παράσταση, μπορεί απλά να μην ήταν η μέρα του. Ξαναπροσπαθήστε, είπαμε το θέατρο θέλει εκπαίδευση :-)

Την Κυριακή είδαμε με την Αθηνά τη Λίμνη των Κύκνων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η πρώτη της παράσταση μπαλέτου! Αγαπάει το μπαλέτο αλλά είχα ένα μικρό φόβο μήπως κουραστεί, ήταν και 2 ώρες παράσταση. Είχαμε κάνει βέβαια προετοιμασία: μουσική και ταινία τις προηγούμενες μέρες. Είχα φροντίσει να έχουμε μαζί μας και μαξιλαράκι, για να είναι λίγο πιο ψηλά στο κάθισμα της και να βλέπει. Και εννοείται πως φόρεσε και φούστα με μπαλαρίνες την ίδια μέρα. Το αποτέλεσμα ήταν πως είδε όλη την παράσταση με ανοιχτό το στόμα. Δεν γκρίνιαξε και δεν κουράστηκε καθόλου. Εντυπωσιάστηκε με τα κοστούμια, τα σκηνικά, τις χορευτικές φιγούρες! Και η αλήθεια είναι πως ήταν όλα εκπληκτικά, πραγματικά άξιζε. Η μουσική όπως γνωρίζετε είναι τόσο συναισθηματική, τόσο όμορφη, από τα πιο ωραία έργα. Και όπως συμβαίνει συχνά, οι χορευτές που έκαναν τους "κακούς" ήταν τόσο καλοί!  

Φέτος είναι τόσο πολλές οι καλές παραστάσεις που δεν ξέρω οι δύο Κυριακές το μήνα που θέλω να πηγαίνουμε θέατρο αν μας φτάνουν! Τα Ψηλά Βουνά στο Ακροπόλ, ο Σιμιγδαλένιος στο Εθνικό, οι Ξεροκέφαλες Κουτάλες στο Τραίνο στο Ρουφ και τόσα άλλα που δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξουμε (εντάξει έχω ένα πλάνο στο μυαλό μου..χεχε)

Αγαπημένοι μου φίλοι γονείς, πηγαίνετε με τα παιδιά σας στο θέατρο. Θα τους κάνει τόσο καλό, θα το δείτε στα μάτια τους. Έχουμε καιρό και για την καφετέρια, την ταβέρνα, για όλα. Μία φορά το μήνα μπορούμε να αφιερώνουμε ένα πρωινό για μια παιδική παράσταση. Και να σας πω και κάτι; Αν το ψάξετε λίγο και επιλέξετε κάτι καλό και προσεγμένο, θα το ευχαριστηθείτε και εσείς πάρα πολύ :-)


post signature

7 σχόλια:

  1. Έρχομαι να συμφωνήσω μαζί σου !! Και εμείς πάμε πολύ συχνά θέατρο! Έχω την τύχη να παρακολουθούν παραστάσεις κάθε μήνα και στο σχολείο της αλλά πάμε και εμείς και θέατρο και κινηματογράφο!! Και μπαλέτο πήγαμε και δεν είχαν καθόλου πρόβλημα ούτε εκείνη, ούτε η φιλεναδίτσα της!! Έμειναν να χαζεύουν τη μουσική και τα κουστούμια! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εννοείται πως πάμε και χαίρομαι τόσο που της αρέσουν!! Βέβαια όπως έγραψες παίζει μεγάλο ρόλο να τα πηγαίνουμε από μικρή ηλικία σε παραστάσεις για την ηλικία τους! Οι παραστάσεις μπαλέτου που πήγαμε ήταν οι αγαπημένες της, μου ζητάει επανειλημμένα να την ξαναπάω και σκέφτομαι τον καρυοθραυστη για τα Χριστούγεννα! Με το σχολείο πήγαν στο εθνικό και είδαν τον Σιμιγδαλένιο,της άρεσε πολύ!! Θα περιμένω τις εντυπώσεις σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πηγαίνουμε από πολύ μικροί στο θέατρο και σε διάφορα μουσικοθεατρικά δρώμενα. Καλό θα είναι να μην πιέζουμε τα παιδιά για κάτι που θα έπρεπε να γίνεται με ευχαρίστηση και χαλαρότητα. Θα συμφωνήσω Βέρα πως το καλύτερο είναι να πηγαίνουμε τα παιδιά σε παραστάσεις που ανταποκρίνονται στην ηλικία τους, αν και θα συμπληρώσω πως από ορισμένα έργα η κάθε ηλικία μπορεί να αντλήσει διαφορετικά πράγματα, οπότε θα πρέπει απλά να το τολμήσουμε και να αφήσουμε τα παιδιά να μας οδηγήσουν. Τέλος θα διαφωνήσω λίγο σε σχέση με την προετοιμασία ως προς το τι πρόκειται να δουν. Εγώ τα αφήνω να βιώσουν μόνα τους την εμπειρία, δηλαδή δεν θα διαβάσω υποχρεωτικά το βιβλίο στο οποίο είναι βασισμένη μια παράσταση, αλλά θα το δω μαζί τους σε δεύτερο χρόνο. Το κάθε ένα είναι ξεχωριστό και ως τέτοιο θέλω να το ζήσουν! Πολύ ωραία ανάρτηση, μέσα στα νερά μου αισθάνθηκα ότι είμαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανυπομονώ για την στιγμή που θα πάμε θέατρο με τον μικρούλη μου είναι μόλις 17 μηνών, συμφωνώ απόλυτα πως είναι μια πολύ καλή εμπειρία για το παιδί αλλά και για μας τους γονείς! Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι εμείς πηγαίνουμε από πολύ μικρή ηλικία και είναι η πιο αγαπημένη μας δραστηριότητα.
    (Ίσως βέβαια αυτό να ισχύει διότι είναι η δική μου πιο αγαπημένη δραστηριότητα και έχει μεταδοθεί στα παιδιά)
    Δίνει τόσα πολλά πράγματα το θέατρο στα παιδιά -σε όλους μας- που δεν φτάνουν οι ώρες να γράφουμε.
    Το πιο βασικό είναι αυτό που λες: η ευχαρίστηση στα μάτια τους.
    Εως τώρα συζητάνε παραστάσεις που είδανε σε πολύ μικρή ηλικία και μου κάνει φοβερή εντύπωση που τις θυμούνται.
    Εμείς δεν τα προετοιμάζουμε ποτέ, ακριβώς για να εντείνουμε την χαρά και την έκπληξή τους.
    Είναι σχεδόν πάντα έκπληξη το θέατρο, σαν να ανοίγει μια πόρτα ξαφνικά σε έναν άλλο κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. κι εμεις παμε οσο συχνα μπορουμε!!! το αγαπαμε μαμα και γιος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή