Φίνο πολίτικο μαλεμπί με ροδόνερο.
Προετοιμασία: 5 λεπτά και 50 λεπτά το μαγείρεμα συν ο χρόνος να κρυώσει. Εύκολη συνταγή. (είπαμε θα εξηγήσω παρακάτω)
Υλικά (για σκεύος 38×28 εκατ.)
7 φλ. γάλα πλήρες
1 φλ. νερό
2 φλ. νισεστέ (ριζάλευρο)
2 φλ. Corn flour
½ φλ. ζάχαρη
1 κ.γ. μαστίχα κοπανισμένη (προαιρετικά) - Εγώ την έβαλα γιατί μου αρέσει πολύ. (Κάθε φορά που αγοράζω μαστίχα με εκπλήσσει η τιμή της.. το ξέρετε πως έχει 250 ευρώ το κιλό;)
ζάχαρη άχνη και ροδόνερο για το σερβίρισμα ή τριμμένο φυστίκι Αιγίνης.
Απαραίτητο σκεύος το γουδί (για να κοπανίσετε τη μαστίχα) και προτείνω μία γυάλινη φόρμα για το γλυκό για πιο όμορφη παρουσίαση, ειδικά αν είναι να εμφανιστεί σε τραπέζι.
Επίσης απαραίτητο εργαλείο για το μουχαλεμπί... ένα αντρικό χέρι! (είπαμε, θα εξηγήσω)
Ετοιμάζετε την κρέμα: Αναμειγνύετε το νισεστέ με το κορν φλάουρ. Σε κατσαρόλα αναμιγνύετε το νερό με το γάλα (κρύα) και από αυτό κρατάτε 2 φλυτζ. χωριστά σε μπολ, όπου διαλύετε το μίγμα τους (νισεστέ+κορν φλάουρ). Ζεσταίνετε το αραιωμένο γάλα της κατσαρόλας στη φωτιά και μόλις αρχίσει να βράζει, χαμηλώνετε τη φωτιά και προσθέτετε τη ζάχαρη και το μίγμα νισεστέ-κόρνφλαουρ λίγο-λίγο ανακατεύοντας.
- Αν βάλετε κι εσείς τη μαστίχα θα την προσθέσετε μαζί με τη ζάχαρη. Και όταν θα την κοπανίσετε στο γουδί βάλτε και λίγη ζάχαρη μέσα, κοπανίστε πολύ να γίνει σκόνη, να μην την αισθανθεί κανείς στη γλώσσα του. Εγώ έβαλα το Νίκο και το γουδοχέρι να κάνουν λίγο παρέα :-)
- Μέχρι εδώ όλα καλά, ακριβώς όπως τα λέει η συνταγή.
Ψήνετε το μίγμα του γάλακτος για 35-40 λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς ώστε να μην σβολιάσει (βολεύει να χρησιμοποιήσετε σύρμα). Στο τέλος θα πρέπει να έχετε μια σφιχτή κρέμα.
- Και εδώ μπαίνει φίλοι μου ο Ντάνιελ Λαρούσο στην κουζίνα! Μόλις έβαλα όλα τα υλικά στην κατσαρόλα η κρέμα ήταν ήδη αρκετά σφιχτή και τα 40 λεπτά που λέει η συνταγή να ψηθεί το μίγμα και να ανακατεύουμε, μου φάνηκαν 3 ώρες! Έπρεπε να ανακατεύω με το σύρμα με πολλή δύναμη για να μην σβολιάσει η κρέμα ( κι ας είχα χαμηλώσει αρκετά τη φωτιά). Πώς ήταν το wax on wax off που είχε βάλει ο μίστερ Μιγιάγκι τον Ντάνιελ να κάνει για να γυμνάσει τα χέρια του.. έτσι ακριβώς! Και εδώ ήρθε ο Νίκος (αντρικό χέρι) να βοηθήσει. Και φανταστείτε ότι ανά 10 λεπτά αλλάζαμε, ήταν τόσο κουραστικό! Ήμουν και πάνω από τη ζεστή κατσαρόλα..ίδρωσα πραγματικά! Σαν προπόνηση ένα πράγμα! Μαλεμπί προπόνηση.. νέα μέθοδος για γυμνασμένα χέρια!
Το αδειάζετε σε γυάλινο σκεύος ελαφρά βρεγμένο (με ροδόνερο το έβρεξα εγώ), απλώνοντάς το ομοιόμορφα ή σε ατομικά μπολ. Αφήνετε να κρυώσει εντελώς και το βάζετε στο ψυγείο για 4-5 ώρες.
Σερβίρισμα: Προσθέστε ροδόνερο και άχνη ζάχαρη ή ψιλοκομμένα φυστίκια Αιγίνης. Αν το κάνετε ενιαίο, ξεφορμάρετε πρώτα γυρίζοντας ανάποδα και κόψτε σε κομμάτια με κοφτερό μαχαίρι που έχετε βουτήξει σε ζεστό νερό.
- Όλα καλά μέχρι εδώ. Το πήρα κι εγώ από το ψυγείο μας, το έβαλα σε σακούλα για να το μεταφέρουμε στο σπίτι των φίλων μας και να το σερβίρω όταν έρθει η ώρα του.
Να σας πω και για τα φυστίκια. Εγώ πήρα αλατισμένα! Λάθος βέβαια! Ούτε που το πρόσεξα όταν μου τα δώσανε στην κάβα. Πριν φύγουμε άρχισα να λέω στο Νίκο (μη χαλάσουμε και τα νύχια) "άντε, πότε θα καθαρίσεις τα φυστίκια, να τα πάρουμε μαζί μας σε σακουλάκι για το σερβίρισμα" και μου λέει "Αυτά που πήρες είναι αλατισμένα! Πώς θα μπουν στο γλυκό;;;" Ε, και τι να κάνουμε; Πηγαίνοντας στον προορισμό μας σταματήσαμε σε κάβα, αγόρασα φυστίκι Αιγίνης ψίχα και ζήτησα να μου το χτυπήσουν λίγο στο μούλτι, ευτυχώς με εξυπηρέτησαν (παρότι γκρίνιαξαν).
Φάγαμε λοιπόν το λουκούλειο δείπνο και ήρθε η ώρα για γλυκό. Είχα αναποδογυρίσει τη φόρμα για πάνω από 2 ώρες και δεν είχε ξεκολλήσει το γλυκό. Το βάλαμε σε ζεστό νερό, το κάναμε με το μαχαιράκι λίγο γύρω γύρω, το έβρεξα λίγο με ροδόνερο από πάνω.. αυτό τίποτα. Ώσπου βάλαμε (ευτυχώς είχα βοήθεια από τις ευρηματικές φίλες μου) πιο βαθιά το μαχαίρι και ξεκολλήσαμε το εσωτερικό...και βγήκε. Η παρουσίαση του ήταν πολύ ωραία! Λευκό γυαλιστερό και πράσινα τριμμένα φυστίκια. (η φωτογραφία το αδικεί καθότι βραδινή)
Η γεύση ήταν αυτό που περίμενα.. άγλυκο, δροσερό επιδόρπιο με άρωμα ροδόνερου και μαστίχας (όχι πολύ έντονο) που έπαιρνε γεύση από τα τριμμένα φυστίκια. Το μόνο αρνητικό που έχει αυτό το γλυκό είναι πως ο κόσμος δεν περιμένει να είναι τόσο άγλυκο τελικά. Και όταν τάζεις γλυκό, όλοι περιμένουν κάτι αν όχι σοκολατένιο, κάτι με αρκετή ζάχαρη/μέλι/σιρόπι/σαντιγές (που δεν συμπαθώ πολύ) ή απλά κάτι γλυκό γλυκό!
Δεν θα το ξαναέφτιαχνα εύκολα είναι η αλήθεια. Ο κόπος που θέλει (τουλάχιστον εμένα έτσι μου βγήκε) δεν δίνει την ικανοποίηση που περιμένεις στο τραπέζι. Αν βέβαια έχετε έμπνευση για πολίτικες λιχουδιές να ξέρετε ότι για επιδόρπιο ταιριάζει... αρκεί να έχετε γυμνασμένα χέρια ΚΑΙ τον άντρα του σπιτιού παρών να σας βοηθήσει :-)
Σλουρπ!
ΑπάντησηΔιαγραφήόντως εντυπωσιακο Βερα μου!! Αλλά κι εγω δεν θα το τιμουσα ιδιαίτερα.. Πρώτον είμαι της σοκολάτας και δεύτερον θα το ηθελα πιο γλύκο!! φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τι λες εσύ κοπελιά, βλέποντας το πάντως πραγματικά αξίζει τον κόπο και τον ιδρώτα και όλη την ταλαιπώρια! Δείχνει πραγματικά εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου!
Λες να το δοκιμασω;;;; Φαίνεται τέλειο και τα αγαπώ τα πολίτικα γλυκά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια πολλά!
Καλή μας εβδομάδα!
Πω πω πω κουράστηκα με τόση προετοιμασία που έχει:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρολο που έχω καταγωγή απο την Πόλη όπως γνωρίζεις φιλενάς μου, δεν το έχω δοκιμάσει ομολογώ!!! Θα ρωτήσω τη μανούλα μου!!!
Πάντως οι φωτογραφίες του γλυκού και των εργασίων του, είναι όλες υπέροχες!! Γέλασα με το Νίκο ως Ντάνιελ Σαν!
ΥΓ Θέλω να με το φτιάξεις και μένα γιαβρί μου:))) χα χα χα
Δείχνει σούπερ! Θα το δοκιμάσω κι εγώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το γλυκό είναι από τα αγαπημένα μου! Το φτιάχνει η πεθερά της αδερφής μου με πολύ επιτυχία αλλά εγώ μια φορά που το επιχείρησα δεν το κατάφερα να πήξει! Οι φώτο αν και βραδινές, αν και κολάζ (εδώ μου το χαλας μερικές φορές) είναι υπέροχες και μου τρέχουν τα σάλια! Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου να ετοιμάσεις γλυκό και μάλιστα σχετικό με το τραπέζι! ΥΓ Ήμουν ερωτευμένη στο γυμνάσιο με τον Λαρούσο!! χιχι!
ΑπάντησηΔιαγραφήKathy by anthomeli
Εμένα πάντως μου φαίνεται υπέροχο και νομίζω ότι πραγματικά άξιζε ο κόπος! Μπράβο και στον άντρα του σπιτιού που βοήθησε! Γεια στα χέρια και των δυο σας λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Μ'αρεσουν τα αγλυκα γλυκα. Ο πεθερος μου ακομη κι αν ειναι παστα, κανονικο γλυκο, αν δεν τρεχει το σιροπι απο το πλαι, το θεωρει αγλυκο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνταξει, δεν θα το φτιαξω για τα πεθερικα μου. Ουτε ο αντρας μου θα ενθουσιαστει. Η αδερφη μου και οι γονεις μου ομως, νομιζω θα το αγαπησουν :)
Με μιξερακι χειρος, που εχει και εργαλειο για κρεμες συρματινο, απο αυτα που μπαινουν και στην κατσαρολα, νομιζω θα ηταν πιο ευκολο ε; Θα το εχω στα υποψιν :)
Καλη εβδομαδα
Επιτέλους ένα πολίτικο γλυκό χωρίς σιρόπια και σίγουρα όχι λιγωτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν το γεγονός ότι είναι αγλυκο-γλυκό είναι για μένα το πιο μεγάλο κίνητρο για να το δοκιμάσω, δε μου αρέσει η ζαχαρη να πνίγει όλες τις άλλες γευστικές αποχρώσεις.
Ο κόπος που λες ότι έχει είναι ένα μείον , γιατι αυτές οι κρέμες κολλάνε κιόλας αμα τις έχεις και πολύ στη φωτιά.
Θα μπει στα προσεχώς!
Φαίνεται πεντανόστιμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Χαχα, το τι είπε η πεθερά μου θα στο πω από κοντά! Ωστόσο, χαζά χαζά λίγο έμεινε για να τελειώσει! ¨Εφαγαν και οι γείτονες! Ε μα πόσο να φάμε πια! χεχε! Κάλη
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μονο που το βλεπεις λυπασαι να το φας!!!! υπεροχο!! εμενα μου αρεσει παρα πολυ το συνδυαζω με γλυκο κουταλιου τριανταφυλο αλλα δεν μου παιρνει τοσο πολυ να σφιξει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα να σου πω ετοιμη για εκπομπή μαγειρικής εισαι. Αυτό μου θυμισαν οι φωτογραφίες. Εντυπωσιακό γλυκό.
ΑπάντησηΔιαγραφήμεταξύ μας τώρα.. το Μουχαλεμπί είναι υποτίθεται από τα πιο εύκολα πολίτικα γλυκά.. απλά δε βάζουν γάλα και βάζουν μόνο νερό.... όταν βάζουν γάλα το ονομάζουν Κρέμα.. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φτιάχνω στον μικρό μου για απογευματινό και αντί για ζάχαρη βάζω χαρουπόμελο ή πετιμέζι από μούρα.
Πολύ ενδιαφέρουσα η παρουσίασή του πάντως! Την επόμενη φορά να κάνεις ρυζόγαλο φούρνου σε ατομικά πύλινα μπολάκια... είναι το "παραδοσιακοτερον" πολιτικο γλυκό ... Βιολέτα από Κων/πολη ;)