Owl Mommy

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Χριστουγεννιάτικα στολίδια από θήκες για cupcakes!

Την περίοδο των Χριστουγέννων με πιάνει δημιουργικός οίστρος! Χαζεύω ατελείωτες ώρες στο internet, φτιάχνω boards με κατασκευές στο Pinterest και μετά φαντάζομαι πού και πώς θα τα διακοσμήσω στο χώρο μου. Και κάθε φορά που περνάω από το βιβλιοπωλείο αγοράζω υλικά για να τα υλοποιήσω. Χρωματιστά πομ πον, σπάγγοι, φελιζολένια στεφανάκια και κορδέλες... αμέτρητες κορδέλες!

Ας βάλουμε ένα ζεστό τσαγάκι σε μεγάλη κούπα να χαλαρώσουμε και να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο με τα χεράκια μας :-) Σε αυτή την κατασκευή το κύριο υλικό είναι οι θήκες για cupcakes! Ξέρετε, αυτές που βλέπουμε στα καταστήματα και τις αγοράζουμε ανά εκατοντάδες σαν να πρόκειται να ξεκινήσουμε εταιρία catering που θα φτιάχνει αποκλειστικά μίνι κεκάκια. Τουλάχιστον, στο δικό μου σπίτι κάτι τέτοιο ισχύει :-)

Θα φτιάξουμε λοιπόν στολίδια αγγελάκια. Τα υλικά μας είναι χάρτινες θήκες για cupcakes σε δύο μεγέθη, κατά προτίμηση σε χριστουγεννιάτικα χρώματα, σπάγκος ή κόκκινο νήμα, φελιζολένια μπαλάκια ή άσπρα πομ πον.

Ξεκινάμε διπλώνοντας μια μεγάλη θήκη στα δύο σχηματίζοντας ένα τρίγωνο. Το ίδιο κάνουμε με δύο μικρότερες θήκες για να φτιάξουμε τα φτερά για το αγγελάκι. Κολλάμε τα δύο μικρά τρίγωνα στα πλαϊνά του μεγάλου.

Στη συνέχεια, περνάμε από μία βελόνα τον σπάγγο ή αν έχουμε κόκκινο νήμα. Διαπερνάμε κάθετα το φελιζολένιο μπαλάκι και μετά κάνουμε μια μια μικρή τρύπα στη γωνία του μεγάλου τρίγωνου. Έτσι, έχουμε φτιάξει και το κεφάλι από το αγγελάκι στολίδι μας. Απλή κι εύκολη κατασκευή. Και είναι έτοιμο να κρεμαστεί!

Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και με λίγο μεγαλύτερες χάρτινες θήκες για cupcakes για να έχουμε δύο και τρία διαφορετικά μεγέθη στολιδιών. Εννοείται δεν χρησιμοποιούμε τα ίδια σχέδια θηκών... Τόσες έχουμε! Αν έχετε και θήκες με χριστουγεννιάτικα σχέδια καλύτερα. Εδώ χρησιμοποίησα άσπρο πομ πον για την κορυφή για να δω ποιο μου αρέσει και ποιο κάθεται καλύτερα στο αγγελάκι. Και τα δύο ταιριάζουν εξίσου καλά.

Και να τα χριστουγεννιάτικα στολίδια αγγελάκια μας! Μπορούμε να τα κρεμάσουμε παντού! Φαίνονται πολύ όμορφα σε μια σύνθεση από ξερά κλαδιά, κόκκινα χειμωνιάτικα φύλλα και πορτοκαλί καρπούς. Αντί για κλασικό βάζο, χρησιμοποιήστε αυτά τα μεγάλα δοχεία αποθήκευσης. Για περισσότερο στυλ ;-)

* Αυτή η κατασκευή μου είχε πρώτα φιλοξενηθεί στο site των ΔέλταMoms και τώρα ήρθε σπίτι της :-)
post signature

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Το Σαββατοκύριακο πάμε σινεμά!

Το Σαββατοκύριακο οι κινηματογραφικές αίθουσες γεμίζουν πιτσιρίκια. Παιδικές φωνές, ποδαράκια οκλαδόν στα καθίσματα, γέλια, αστείες ατάκες και σνακ στα χέρια. Η συνταγή για ένα ευχάριστο απόγευμα στο σινεμά είναι μία: καλή παρέα και ποπ κορν!
Μπορεί να έγραψα για το πόσο καλό κάνει το θέατρο στα παιδιά μας αλλά και το σινεμά έχει τη δική του μοναδική μαγεία! Και είναι μια όμορφη οικογενειακή έξοδος που αρέσει σε όλους. Ειδικά αν η ταινία είναι σαν αυτή που παρακολουθήσαμε εμείς χθες... οι μεγάλοι θα μείνουν φουλ ικανοποιημένοι :-)

Όταν πριν 2 βδομάδες είδαμε το τρέιλερ της ταινίας στο σινεμά κάτι σκίρτησε μέσα μου! Ο αγαπημένος μου Σνούπι, ο Τσάρλι Μπράουν και η παρέα του ξεπηδούσαν από την οθόνη! Αυτό πρέπει να το δούμε οπωσδήποτε σκέφτηκα, Κανονίσαμε λοιπόν και το είδαμε χθες το απόγευμα. Και ήταν φανταστικό!
Σαν κόμικ ο Σνούπι και ο Τσάρλι Μπράουν πάντα μου άρεσαν για τον απλό σχεδιασμό τους και κυρίως το πανέξυπνο χιούμορ τους. Και προς μεγάλη μου έκπληξη αυτό ακριβώς μεταφέρθηκε με επιτυχία και στην ταινία. Η ιστορία έχει ως εξής: ο Τσάρλι ερωτεύεται την καινούρια μαθήτρια του σχολείου, μια χαριτωμένη κοκκινομάλλα. Όμως είναι πάντα, κακότυχος και ατζαμής και δεν βρίσκει κουράγιο ούτε να της μιλήσει. Ο πονηρός Σνούπι λοιπόν τον βοηθάει να βρουν τρόπους για να τη γνωρίσει. Και παράλληλα βλέπουμε και τη μάχη με τον Κόκκινο Βαρώνο! Και το υπόλοιπο δεν σας το λέω :-)

Μου έκανε τόση εντύπωση αυτό το animation. Είναι σαν κάποιος να έχει σκιτσάρει τα καρτούν, σαν να έχουν βγει πραγματικά από βιβλίο. Υπήρχαν τόσες πολλές λεπτομέρεις που έκαναν τη διαφορά. Φανταστείτε ότι όταν ο Τσάρλι έχει μια έκπληκτη φάτσα τα φρύδια του φαίνονται μπροστά από το καπέλο, τόσο εκφραστικό είναι! Και σε πολλές στιγμές υπήρχαν πράγματα που φαίνονταν τόσο ανάγλυφα, σαν να μπορούσες να τα αγγίξεις. Μαντεύω πως και η 3D εκδοχή θα είναι πολύ ωραία!
Και πέρα από το σχεδιασμό το νόημα που βγαίνει στο τέλος έχει την αξία του. Δεν είμαστε όλοι πετυχημένοι, δεν μπορούμε να είμαστε πάντα πρώτοι, πανέξυπνοι και πανέμορφοι. Ο καθένας μας έχει τα δικά του ξεχωριστά χαρίσματα :-) Απλά, ίσως χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνος για να το καταλάβουν και οι γύρω μας...
Της Αθηνάς πιο πολύ από την ταινία της άρεσε η κοκκινομάλλα :-) έχει ένα μυστήριο, είναι αλήθεια. Με λίγα λόγια αν δεν το καταλάβατε, μου άρεσε πολύ η τανία και τη συνιστώ. Νομίζω πως για παιδιά από 3-3,5 είναι μια χαρά, είναι τόσο απλό και όμορφο το αποτέλεσμα που σίγουρα θα τους αρέσει!
Δείτε το τρέιλερ, θα τρελαθείτε!

Και μη βλέπετε που δεν γράφω εδώ συχνά τις τελευταίες μέρες, ανακαινίζομαι εσωτερικώς και εξωτερικώς! Το blog εννοώ :-) Ελπίζω στην επόμενη ανάρτηση να σας δεχτώ στο νέο μου σαλονάκι!
* οι εικόνες είναι από το επίσημο site διανομής της ταινίας.

post signature

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Πηγαίνετε με τα παιδιά σας στο θέατρο;

Η πρώτη φορά που πήγαμε στο θέατρο με την Αθηνά ήταν σχεδόν 2,5 χρονών. Είχαμε δει την παράσταση "Τα 3 Γουρουνάκια", είχα γράψει και την ευτυχώς ευχάριστη εμπειρία μας εδώ. Στη συνέχεια είδαμε κάποιες παραστάσεις με γιγαντόκουκλες που είναι ιδανικές για τις πρώτες φορές του παιδιού στο θέατρο. Όσο μεγαλώνει το παιδί οι επιλογές είναι βέβαια πιο πολλές. Η πρώτη παράσταση που είδαμε και ξεχώρισα για το κείμενο και την αισθητική της ήταν "ο Κύριος Κιχ" από την ομάδα του Κοπέρνικου. Εκεί δεν ήταν απλά η μεταφορά ενός γνωστού παραμυθιού στη σκηνή, ήταν μια σύχρονη φανταστική ιστορία με πολύ ιδιαίτερη σκηνοθεσία. Της Αθηνάς της άρεσε πολύ κι εγώ κατάλαβα για πρώτη φορά πώς είναι από κοντά μια αξιόλογη παιδική παράσταση που σου αφήνει και κάτι στο τέλος. Γι'αυτό το λόγο την επόμενη χρονιά δεν χάσαμε και το νούμερο δύο, τον Κύριο Κιχ και την επιστροφή της χαμένης σφραγίδας. Και αφού το παιδί έδειχνε ότι του αρέσει το θέατρο, έγινε και η αγαπημένη μας έξοδος. Πήγαμε και στο μιούζικαλ Σρεκ στο Εθνικό και η Αθηνά παρακολούθησε κανονικά όλη την παράσταση (ήταν πολύ θεαματικἠ), της άρεσε παρότι ήταν 3,5 χρονών. Γενικά, όπου πηγαίνουμε αν μου αρέσει γράφω τις εντυπώσεις μου στην κατηγορία Πήγα-Είδα!

Μια επίσκεψη στο θέατρο δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να ζήσει μια εμπειρία φανταστική. Μια καλή παράσταση μπορεί να μάθει, να διδάξει κάτι στα παιδιά με μοναδικό τρόπο. Τα παιδιά μπορεί να μάθουν κάτι για ένα τόπο ή για μια ιστορία που συνέβη πραγματικά μέσα από μια σκηνή ή ένα τραγούδι. Μπορεί να μάθουν για τις σχέσεις των ανθρώπων, την αξία της φιλίας, της οικογένειας, για τη δικαιοσύνη, για τη σωστή συμπεριφορά. Το θέατρο προκαλεί τη φαντασία των παιδιών και την περιέργεια τους. Μπορεί ακόμα και να ξυπνήσει τις δικές τους καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Αρκεί να δεις πώς γουρλώνουν τα μάτια τους όταν βλέπουν μια ενδιαφέρουσα θεατρική σκηνή. Όταν συμβαίνει μια ανατροπή στο έργο ή όταν εμφανίζεται ξαφνικά στη σκηνή ο αγαπημένος τους χαρακτήρας από ένα παραμύθι. Εκεί κάπου κρύβεται η μαγεία :-) Όταν ακούν για πρώτη φορά ένα τραγούδι και προσπαθούν να το πουν κι εκείνα γιατί θέλουν τόσο να συμμετέχουν. Και αν η παράσταση είναι διαδραστική και οι ηθοποιοί τα φωνάξουν για να συμμετέχουν εκείνα ξεχνούν τους γονείς και τρέχουν πάνω στη σκηνή. Είναι τότε που εσύ περιμένεις να μην κάτσουν λεπτό στο κάθισμά τους κι αυτά δεν κουνιούνται σε ολόκληρη την παράσταση.
Το θέατρο όμως φίλοι μου θέλει εκπαίδευση. Θέλει προετοιμασία πριν την παράσταση, ειδικά αν μιλάμε για μικρές ηλικίες. Μπορούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά πού θα πάμε, τι θα δούμε. Αν το έργο που έχετε επιλέξει υπάρχει σε βιβλίο θα βοηθήσει πολύ αν το διαβάσετε την προηγούμενη μέρα. Ακόμα κι αν είναι ταινία, πάλι θα βοηθήσει αν τη δείτε και είναι το παιδί εξοικειωμένο με την πλοκή. Κάτι άλλο που θα πρότεινα πριν πάμε στο θέατρο με το πιτσιρίκι μας είναι να μιλήσουμε για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο χώρο του θεάτρου. Πώς καθόμαστε στη θέση μας, ότι δεν μιλάμε κατά τη διάρκεια της παράστασης, ότι τρώμε και πίνουμε το χυμό μας στο διάλειμμα. Όλα αυτά θα βοηθήσουν το παιδί να παρακολουθήσει και να χαρεί το έργο.
Μετά την παράσταση μπορούμε να ρωτήσουμε το παιδί πώς του φάνηκε και αν δεν κατευθύνουμε εμείς τις απαντήσεις του μπορεί και να μας εκπλήξει πολύ! Είναι τόσο διαφορετική η αντίληψη των παιδιών από τη δική μας, αυτά που παρατηρούν, τα νοήματα που πιάνουν.
Και τελικά αυτό που θέλω να πω είναι πως πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας αυτή την ευκαιρία, να γνωρίσουν τον κόσμο του θεάτρου, να ζήσουν αυτή την εμπειρία. Και όπως με όλα τα πράγματα, αν αγαπάμε εμείς το θέατρο θα κάνουμε και τα παιδιά μας να το αγαπήσουν. Και μην απογοητευτείτε αν το πιτσιρίκι σας δεν παρακολουθήσει όπως θα θέλατε μια παράσταση, μπορεί απλά να μην ήταν η μέρα του. Ξαναπροσπαθήστε, είπαμε το θέατρο θέλει εκπαίδευση :-)

Την Κυριακή είδαμε με την Αθηνά τη Λίμνη των Κύκνων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η πρώτη της παράσταση μπαλέτου! Αγαπάει το μπαλέτο αλλά είχα ένα μικρό φόβο μήπως κουραστεί, ήταν και 2 ώρες παράσταση. Είχαμε κάνει βέβαια προετοιμασία: μουσική και ταινία τις προηγούμενες μέρες. Είχα φροντίσει να έχουμε μαζί μας και μαξιλαράκι, για να είναι λίγο πιο ψηλά στο κάθισμα της και να βλέπει. Και εννοείται πως φόρεσε και φούστα με μπαλαρίνες την ίδια μέρα. Το αποτέλεσμα ήταν πως είδε όλη την παράσταση με ανοιχτό το στόμα. Δεν γκρίνιαξε και δεν κουράστηκε καθόλου. Εντυπωσιάστηκε με τα κοστούμια, τα σκηνικά, τις χορευτικές φιγούρες! Και η αλήθεια είναι πως ήταν όλα εκπληκτικά, πραγματικά άξιζε. Η μουσική όπως γνωρίζετε είναι τόσο συναισθηματική, τόσο όμορφη, από τα πιο ωραία έργα. Και όπως συμβαίνει συχνά, οι χορευτές που έκαναν τους "κακούς" ήταν τόσο καλοί!
Φέτος είναι τόσο πολλές οι καλές παραστάσεις που δεν ξέρω οι δύο Κυριακές το μήνα που θέλω να πηγαίνουμε θέατρο αν μας φτάνουν! Τα Ψηλά Βουνά στο Ακροπόλ, ο Σιμιγδαλένιος στο Εθνικό, οι Ξεροκέφαλες Κουτάλες στο Τραίνο στο Ρουφ και τόσα άλλα που δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξουμε (εντάξει έχω ένα πλάνο στο μυαλό μου..χεχε)
Αγαπημένοι μου φίλοι γονείς, πηγαίνετε με τα παιδιά σας στο θέατρο. Θα τους κάνει τόσο καλό, θα το δείτε στα μάτια τους. Έχουμε καιρό και για την καφετέρια, την ταβέρνα, για όλα. Μία φορά το μήνα μπορούμε να αφιερώνουμε ένα πρωινό για μια παιδική παράσταση. Και να σας πω και κάτι; Αν το ψάξετε λίγο και επιλέξετε κάτι καλό και προσεγμένο, θα το ευχαριστηθείτε και εσείς πάρα πολύ :-)

post signature

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος να φτιάξεις καλαμπόκι σε 5 λεπτά!

Επιτέλους μοιράζομαι αυτό το μαγειρικό κόλπο μαζί σας! Να φανταστείτε ότι πέρισυ τέτοια εποχή το είχα βρει κάπου στο pinterest και από τότε αρκετές φορές όταν έχω καλαμπόκια έτσι τα φτιάχνω! Να τα πάμε από την αρχή όμως γιατί σας έπιασα από τα μούτρα με τον ενθουσιασμό μου :-)
Τώρα είναι η εποχή των καλαμποκιών φίλοι μου, όλες οι λαϊκές αγορές, τα μανάβικα ακόμα και τα σούπερ μάρκετ έχουν φρέσκα, σφιχτά πανέμορφα καλαμπόκια! Στη λαϊκή μάλιστα τα έχουν 2 ευρώ τα 5 που είναι σούπερ τιμή. Είναι θρεπτικά και πεντανόστιμα. Και η φίλη μου η Εύη μου έδωσε ωραία ιδέα και για σνακ για τον παιδικό σταθμό. Φτιάχνει ένα καλαμπόκι, το κόβει στα δύο και το δίνει για κολατσιό στον μικρό της. Τον τελευταίο καιρό το κάνω κι εγώ και στην Αθηνά αρέσει πολύ!
Πάμε στο κόλπο τώρα. Πώς θα φτιάξουμε το καλαμπόκι μας σε 5 λεπτά! Το μόνο που χρειάζεστε είναι χαρτί κουζίνας. Κόβετε δύο φύλλα χαρτί και τα βρέχετε. Τα στίβετε απαλά να φύγουν τα πολλά νερά και τυλίγετε με αυτά το καλαμπόκι σας. Το τοποθετείτε σε ένα πιάτο.

Στη συνέχεια, το βάζετε στο φούρνο μικροκυμάτων στο maximum και ψήνετε για 5 λεπτά. Αφήνετε να κρυώσει λίγο και μετά βγάζετε το χαρτί κουζίνας. Αλατάκι, πιπεράκι (αν σας αρέσει) και λίγο βούτυρο και το σνακ σας είναι έτοιμο! Ψημένο κανονικά και πεντανόστιμο :-)

Μπορεί να μου πείτε ότι προτιμάτε τον κλασικό τρόπο ψησίματος στο φούρνο. Ξέρετε πώς: βουτυρώνουμε το καλαμπόκι, αλατίζουμε και το τυλίγουμε σε αλουμινόχαρτο. Το ψήνουμε στο γκριλ σε χαμηλή θερμοκρασία για 30 λεπτά. Τα τελευταία 5 λεπτά μπορούμε να βγάλουμε και το αλουμινόχαρτο.
Και πιο ωραίο καλαμπόκι είναι αυτό στα καρβουνάκια που φτιάχνουν στις πλατείες και στους πεζόδρομους, έτσι δεν είναι; Αμ, τι να το κάνω που έρχεται το βραδάκι και θέλω να φάω κάτι νόστιμο και να το φτιάξω και γρήγορα; Πώς θα γίνει δηλαδή, ποιος θα τρέχει στις πλατείες; Αν δεν υπάρχει και εγκυμοσύνη να σου κάνουν και κάνα χατήρι.. κανείς δεν πάει! Οπότε, κάνω το κολπάκι με τον φούρνο μικροκυμάτων και απολαμβάνω καλαμποκάκι σε 5 λεπτά! Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε, θα γίνει και το δικό σας αγαπημένο κόλπο :-)

post signature

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Τι θα γίνει αν δώσεις σε μια μαμά ένα cupcake;

Αν προσφέρεις σε μια μαμά ένα cupcake, Θα θέλει να το συνδυάσει με ένα καφέ. Ετοιμάζει λοιπόν ένα. Το τρίχρονο παιδί της περνάει και ρίχνει κάτω τον καφέ. Εκείνη θα καθαρίσει. Καθώς σφουγγαρίζει το πάτωμα, βρίσκει βρώμικες κάλτσες. Θυμάται ότι θέλει να βάλει πλυντήριο. Πηγαίνοντας προς το πλυντήριο σκοντάφτει σε κάτι παιχνίδια και πέφτει πάνω στο ψυγείο. Καθώς χτυπάει στο ψυγείο θυμάται πως πρέπει να ετοιμάσει φαγητό. Βγάζει λίγο κιμά. Ψάχνει για το βιβλίο μαγειρικής , εκείνο με τις συνταγές για burgers. Το βιβλίο βρίσκεται κάτω από μια στοίβα γράμματα. Εκεί βλέπει το λογαριασμό του τηλεφώνου που λήγει την επόμενη μέρα. Θέλει να βάλει το λογαριασμό στην ατζέντα της. Η ατζέντα της είναι μέσα στην τσάντα της... που κάπου την έχει παρατήσει το δίχρονο παιδί της. Πηγαίνοντας προς το μέρος του, μυρίζει κάτι :-) Αλλάζει πάνα στο δίχρονο. Την ώρα που αλλάζει το μικρό, χτυπάει το τηλέφωνο. Το πεντάχρονο παιδί της σηκώνει το ακουστικό και το κλείνει. Εκείνη την ώρα θυμάται πως θέλει να τηλεφωνήσει σε μια φίλη να κανονίσουν για καφέ. Μόλις σκέφτηκε καφέ, θυμήθηκε πως είχε ξεκινήσει να βάλει λίγο καφέ. Βάζει ένα φλυτζάνι. Οι πιθανότητες είναι, Αν πιει τελικά αυτό τον καφέ, Τα παιδιά της να έχουν ήδη φάει το cupcake που αρχικά ήθελε να συνδυάσει με τον καφέ :-)
Χαχαχαχα, μην μου πείτε δεν σας θυμίζει κάτι! Κι ας έχω μόνο ένα παιδί στο σπίτι (τον άντρα μου δεν τον μετράω), η μια σκέψη φέρνει την άλλη, διάφορες εκκρεμότητες ξεπηδάνε από παντού και στο τέλος πίνω ένα σκέτο καφέ και λέω "τι ωραία!".
Και μια αγαπημένη μου γελοιογραφία από το everyday people cartoons. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη όταν η Αθηνά ήταν μωράκι αυτοκόλλητο πάνω μου :-)

Μετάφραση από εδώ.

post signature

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Μια ονειροπαγίδα στο μπαλκόνι μου.

Φθινοπωρινά ξερά φύλλα μαζέψαμε πολλά. Φτιάξαμε και γιρλάντα από φύλλα που τελικά τη διακόσμησα στην πόρτα της εισόδου. Και είχα στο μυαλό μου να κάνω και μια ονειροπαγίδα για το μπαλκόνι. Μου αρέσει τόσο πολύ η εικόνα των φύλλων που τα κουνάει ο αέρας :-)
Το μόνο που χρειάζεστε στην ουσία είναι ένα στεφάνι και πετονιά. Εγώ χρησιμοποίησα ένα στεφανάκι για κέντημα (δεν κεντάω, το έχω αγοράσει μόνο για διακοσμητικούς σκοπούς..). Διάλεξα τα πιο καλά φύλλα και ξεκίνησα να δένω κομπάκι με την πετονιά στη βάση κάθε φύλλου. Έλα όμως που ήρθε το νήπιο και μου λέει "Τι, έτσι σκέτα θα τα κρεμάσουμε μαμά; Δεν θα βάλουμε γκλίτερ;;;" Άντε.. ας βάλουμε και γκλίτερ :-) Βάλαμε λίγη κόλλα στιγμής σε διάφορα σημεία του φύλλου και τα βουτούσαμε μέσα στο κουτάκι με τα χρυσαφιά κονφετί. Αυτή ήταν η πιο διασκεδαστική διαδικασία για την Αθηνά. Καταχάρηκε! Και το μπαλκόνι βέβαια.. φουλ στο γκλίτερ, γιορτινό γιορτινό!

Έδεσα το στεφανάκι με κορδέλα σε 3 σημεία και το κρέμασα στο ταβάνι του μπαλκονιού. Τις πετονιές με τα φύλλα τις έδεσα σε διάφορα σημεία του στεφανιού, για να μην κρέμονται ὀλα τα φύλλα στο ίδιο ύψος. Μπορείτε να κρεμάσετε και κορδέλες για πιο χρωματιστό αποτέλεσμα. Και κάτι που σκέφτηκα αργότερα και ταιριάζει πολύ στην ονειροπαγίδα είναι τα μικρά κουδουνάκια.

Τώρα κάθομαι και κοιτάζω τα φύλλα που κουνιούνται με τον αέρα. Το μεσημέρι που έχει ησυχία ακούγεται που ακουμπούν μεταξύ τους. Για όσο κρατήσει το ελαφρύ αεράκι είναι όμορφη αυτή η ονειροπαγίδα. Μόλις χειμωνιάσει για τα καλά θα την βάλω μέσα στο σπίτι ή απλά... θα φτιάξω καινούρια :-)

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Τα πιο εύκολα μηλοπιτάκια!

Το φθινόπωρο μπήκε, τα είπαμε αυτά. Και το πιο αγαπημένο μου κλασίκ γλυκάκι αυτής της εποχής είναι τα μηλοπιτάκια. Είναι ιδανικά για τον απογευματινό μας καφέ αλλά και για κολατσιό για τα παιδιά. Μόλις είδα τα κατακόκκινα μήλα στη λαϊκή αμέσως μου ήρθε στο μυαλό μυρωδιά ψημένου μήλου και κανέλας... σας έρχεται και σας τώρα που το λέω;
Όπως έχω γράψει και άλλες φορές είμαι φαν των εύκολων και γρήγορων συνταγών. Ειδικά όταν πρόκειται για μικρά γλυκάκια, κεράσματα, πρωινά σνακ θέλω να φτιάξω κάτι νόστιμο χωρίς να φάω 1 ώρα στην κουζίνα. Έτσι και με αυτά τα μηλοπιτάκια, είναι η πιο εύκολη και γρήγορη εκδοχή για ένα νόστιμο γλυκάκι που μπορείς να το απολαύσεις σε μισή ωρίτσα :-)
Τα υλικά που χρειάζονται μπορεί ήδη να βρίσκονται στο σπίτι σας. Χρειαζόμαστε: - μήλα κόκκινα - έτοιμη ζύμη κομμένη σε κυκλάκια ( κουρού ή σφολιάτα, ότι έχετε στο ψυγείο/κατάψυξη) - κανέλα - μέλι - ζάχαρη καστανή και ζάχαρη άχνη
Για τη γέμιση κόβουμε τα μηλαράκια μας, ρίχνουμε καστανή ζάχαρη, μέλι και κανελίτσα (όση σας αρέσει, εγώ την τσιμπάω αρκετά που λένε) και αν θέλετε βάζετε και σταφίδες. Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί στο ταψάκι μας και βάζουμε τα μισά στρογγυλά σφολιατάκια/κουρουδάκια μας. Βάζουμε τη γέμιση στο κέντρο και μετά τα σκεπάζουμε με τα άλλα μισά. Αλλιώς μπορούμε να τα βάλουμε όλα στο ταψάκι και να τα κλείσουμε στο πλάι σαν τσεπάκι/μισοφέγγαρο. Κάνουμε και σχεδιάκι τρυπίτσες γύρω γύρω με το πιρουνάκι μας. Μπορούμε να βάλουμε λίγο βούτυρο (ανάλατο) από πάνω ή να τα αλείψουμε με αυγό για να πάρουν χρωματάκι και να κριτσινίσουν λίγο.

βραδινή λιγούρα, βραδινή φωτογραφία :-)

Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 20 λεπτάκια περίπου. Τώρα η μυρωδιά του μήλου και της κανέλας ξεχύνεται στο χώρο... οι μύτες γαργαλιούνται, το σώμα χαλαρώνει, το μυαλό ταξιδεύει και τα βήματα όλων οδηγούν στην κουζίνα! Πρέπει να βάλω μουσική. Την Ωραία Κοιμωμένη που αρέσει και στην Αθηνά :-) Ή το Σεντόνια Δίχτυα... που αρέσει στη μαμά :-)

με τον πρωινό καφέ, έβγαλα και φωτεινή φωτογραφία.

Μόλις ροδίσουν είναι έτοιμα! Ρίχνουμε από πάνω άχνη ζάχαρη, βάζουμε ζεστό καφέ και βουρ για καναπέ. Στις φωτογραφίες βλέπετε αυτά που έφτιαξα με ζύμη σφολιάτα. Αν και συνήθως προτιμάω κουρού για τα μικρά πιτάκια, αυτή τη φορά χρησιμοποίησα σφολιάτα γιατί αυτήν είχα στο σπίτι και τελικά βγήκαν πολύ ωραία και αφράτα!
Προσοχή:Αν μένετε σε οικογενειακή πολυκατοικία το πιο πιθανό είναι να σας χτυπήσουν την πόρτα. Κρατήστε στην άκρη 5-6 για σας και μετά μοιράστε στον κόσμο :-)

Σελίδες