Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ τελευταία τα έχω φτιάξει με το νεροχύτη μου!
Η ιστορία έχει ως εξής:
Τους πρώτους 3-4 μήνες ζωής του πολύτιμου παιδιού μου πήγαινα στην κουζίνα και κατευθυνόμουν προς τον αποστειρωτή.
Ο αποστειρωτής κι εγώ.
Είχαμε μια σχέση απλή. Ούτε φιλική δεν θα την χαρακτήριζα. Μάλλον σαν γνωστοί μεταξύ φίλων ήμασταν. Όταν ο γιατρός μας είπε να σταματήσουμε την αποστείρωση χαθήκαμε για τα καλά. Ξένοι στο ίδιο σπίτι που λένε. Τότε λοιπόν ήταν που άρχισα να έχω σχέσεις με τον νεροχύτη. Έπλενα τις πιπίλες και ένα μπιμπερό τη μέρα. Ας πούμε ότι ήμασταν κάτι περισσότερο από γνωστοί. Στον 5ο μήνα ξεκίνησε σιγά σιγά η μικρή να τρώει φρουτόκρεμα και απογευματινή κρέμα. Εγώ κι ο νεροχύτης γίναμε φίλοι. Τα πρωινά έπλενα φρούτα και μιξεράκι και το απόγευμα πιπίλες, πιατάκια, κουταλάκια. Κατά τον 6ο με 7ο μήνα ξεκινήσαμε το μεσημεριανό φαγητό. Αυτό ήταν και το σημείο κλειδί στη σχέση μας. Χωρίς να το καταλάβω ο χρόνος που περνούσαμε μαζί είχε αυξηθεί κατά πολύ.
Στον 7ο αποθήλασα κιόλας και είχα συν δύο μπιμπερό στη λίστα με τα πραγματάκια στην παρέα του νεροχύτη. Τώρα πια βρισκόμαστε όλες τις ώρες της ημέρας. Το πρωί πλένουμε παρέα τα φρούτα της μικρής. Αφού την ταΐσω γυρίζω πίσω για να πλύνω το μιξεράκι και το πιατάκι. Ξεκινάω την προετοιμασία του φαγητού. Πλένω τα λαχανικά. Μαγειρεύω το φαγάκι. Φτάνει μεσημέρι και αφού το αλέσω και η μικρή φάει επιστρέφω πάλι πίσω!
Έχει αρχίσει και μου γίνεται απαραίτητος. Πλένουμε μαζί συντροφικά μιξεράκι, πιατάκι, κουταλάκι και ποτηράκι. Μέρα παρά μέρα μπαίνει στην παρέα και το μικρό κατσαρολάκι. Ευτυχώς το απόγευμα δίνω γιαουρτάκι και κρατώ λίγο χρόνο για τον εαυτό μου μακριά του. Δεν θέλω να με θεωρεί δεδομένη. Το βραδάκι σίγουρα κάποιο μπιμπερό θα είναι άπλυτο. Γυρίζω, τον κοιτάζω και ξεφυσώντας περπατώ προς το μέρος του. Ανοίγω τη βρύση κι εκείνος μου ρίχνει ζεστό νεράκι, έτσι για παρηγοριά.
Θα μου πείτε, γιατί δεν κάνεις παρέα και με το πλυντήριο? Κάνω! Αλλά δεν γεμίζει κάθε μέρα και δεν μπορώ να τα βλέπω άπλυτα να κάθονται αφού μπορώ σε 10 λεπτά να τα έχω πλύνει όλα! (έχω κι εγώ τα κουσούρια μου..)
Απορία: αυτή η σχέση με το νεροχύτη..θα τελειώσει ποτέ ή άπαξ και αρχίσει κρατάει παντοτινά?
Η ιστορία έχει ως εξής:
Τους πρώτους 3-4 μήνες ζωής του πολύτιμου παιδιού μου πήγαινα στην κουζίνα και κατευθυνόμουν προς τον αποστειρωτή.
Ο αποστειρωτής κι εγώ.
Είχαμε μια σχέση απλή. Ούτε φιλική δεν θα την χαρακτήριζα. Μάλλον σαν γνωστοί μεταξύ φίλων ήμασταν. Όταν ο γιατρός μας είπε να σταματήσουμε την αποστείρωση χαθήκαμε για τα καλά. Ξένοι στο ίδιο σπίτι που λένε. Τότε λοιπόν ήταν που άρχισα να έχω σχέσεις με τον νεροχύτη. Έπλενα τις πιπίλες και ένα μπιμπερό τη μέρα. Ας πούμε ότι ήμασταν κάτι περισσότερο από γνωστοί. Στον 5ο μήνα ξεκίνησε σιγά σιγά η μικρή να τρώει φρουτόκρεμα και απογευματινή κρέμα. Εγώ κι ο νεροχύτης γίναμε φίλοι. Τα πρωινά έπλενα φρούτα και μιξεράκι και το απόγευμα πιπίλες, πιατάκια, κουταλάκια. Κατά τον 6ο με 7ο μήνα ξεκινήσαμε το μεσημεριανό φαγητό. Αυτό ήταν και το σημείο κλειδί στη σχέση μας. Χωρίς να το καταλάβω ο χρόνος που περνούσαμε μαζί είχε αυξηθεί κατά πολύ.
Στον 7ο αποθήλασα κιόλας και είχα συν δύο μπιμπερό στη λίστα με τα πραγματάκια στην παρέα του νεροχύτη. Τώρα πια βρισκόμαστε όλες τις ώρες της ημέρας. Το πρωί πλένουμε παρέα τα φρούτα της μικρής. Αφού την ταΐσω γυρίζω πίσω για να πλύνω το μιξεράκι και το πιατάκι. Ξεκινάω την προετοιμασία του φαγητού. Πλένω τα λαχανικά. Μαγειρεύω το φαγάκι. Φτάνει μεσημέρι και αφού το αλέσω και η μικρή φάει επιστρέφω πάλι πίσω!
Έχει αρχίσει και μου γίνεται απαραίτητος. Πλένουμε μαζί συντροφικά μιξεράκι, πιατάκι, κουταλάκι και ποτηράκι. Μέρα παρά μέρα μπαίνει στην παρέα και το μικρό κατσαρολάκι. Ευτυχώς το απόγευμα δίνω γιαουρτάκι και κρατώ λίγο χρόνο για τον εαυτό μου μακριά του. Δεν θέλω να με θεωρεί δεδομένη. Το βραδάκι σίγουρα κάποιο μπιμπερό θα είναι άπλυτο. Γυρίζω, τον κοιτάζω και ξεφυσώντας περπατώ προς το μέρος του. Ανοίγω τη βρύση κι εκείνος μου ρίχνει ζεστό νεράκι, έτσι για παρηγοριά.
Θα μου πείτε, γιατί δεν κάνεις παρέα και με το πλυντήριο? Κάνω! Αλλά δεν γεμίζει κάθε μέρα και δεν μπορώ να τα βλέπω άπλυτα να κάθονται αφού μπορώ σε 10 λεπτά να τα έχω πλύνει όλα! (έχω κι εγώ τα κουσούρια μου..)
Απορία: αυτή η σχέση με το νεροχύτη..θα τελειώσει ποτέ ή άπαξ και αρχίσει κρατάει παντοτινά?
Σου έχω λύση: μπορείς να τον απατήσεις με τη σκάφη σου και να αρχίσεις να πλένεις και τα ρούχα στο χέρι...αφού ούτε το πλυντήριο ρούχων γεμίζει κάθε μέρα και δεν μπορείς ούτε αυτά τα άπλυτα να τα βλέπεις να κάθονται (υποθέτω)! Μόνο που για αυτά, 10 λεπτά δε σου φτάνουν (πάλι υποθέτω)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ, το πλυντήριο πιάτων εννοούσα! Δεν έχω φτάσει ακ΄μα στο σημείο να πλένω και τα ρούχα στο χέρι! Όταν φτάσω όμως..θα ενημερώσω, χεχε!
ΔιαγραφήΚάποια στιγμή αυτή η σχέση θα αρχίσει να κάνει νερά. Είναι σίγουρο. Όμως θα αρχίσεις καινούριες στενές σχέσεις με άλλα αντικείμενα του σπιτιού. Περίμενε και θα δεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να πω ότι ανυπομονώ..
Διαγραφήθα σε λυπήσω και δεν το θέλω αλλα είναι αλήθεια ότι αυτή η σχέση θα κρατήσει για πολλά πολλά χρόνια. Εκτός αν συμφιλιωθέις με την ιδέα να πλένει το πλυντήριο σχεδόν άδειο.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ το κάνω μόνο με το πλυντήριο ρούχων. Η ΔΕΗ βέβαια περιμένει στη γωνία.
καλημέρα
Άσε..βλέπω φάκελο της ΔΕΗ και δεν θέλω να τον ανοίξω!
ΔιαγραφήΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερό το κείμενό σου!!!
Μου αρέσει πολύ γιατί με τρόπο ιδιαίτερο περιγράφεις μια πολύ τραγική για όλες τις μαμάδες μωρών κατάσταση!!
Αστα... όλες το νεροχύτη έχουμε γκόμενο!!
Λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω, αλλά ο κύριος παίζει σε πολλά ταμπλό!!
Και πάλι μράβο για το καλογραμμένο σου κείμενο!
Μου άρεσε πολύ!
Φιλιά πολλά Βερα και κάτι ακόμα....
αυτά τα back round έχω αρχίσει και πιστεύω ότι τα σχεδιάζεις εσύ. Γραφίστας είσαι τελικά??? Που τα βρήσκεις συνέχεια τόσο καινούρια και τόσο ιδιαίτερα??? Μου αρέσει πολύ το μπλόγκ σου και σε συγχαίρω και για αυτό!!
Merci madame για τα καλά λόγια! Δεν είμαι γραφίστας (θα μπορούσα). Ξέρεις πόσα έχω βρει και περιμένουν τη σειρά τους? Ψάχνω, ψάχνω!
ΔιαγραφήΌσο για το νεροχύτη..το παίρνω απόφαση..
Καλημέρα!!!Χαχαχα!!!Ξέρεις τι κατάλαβα και εγώ;Ότι αυτή η σχέση δε τελειώνει ποτέ!!!Δυστυχώς πρέπει να συμβιβαστείς!!!Φιλιά πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί θα γεράσουμε δηλαδή!
ΔιαγραφήΤι να σου πω; Εμενα νοικοκυρα ΔΕΝ με λες. Αλλα μια μανια με τον νεροχυτη την ειχα ανεκαθεν. Δεν μπορω να εχει απλυτα πιατα μεσα. Οποτε η σχεση μας εχει γερα θεμελια χρονων, ακλονητα νομιζω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το υπολοιπο σπιτι, να ειναι καλα η κυρια Ελενη που ερχετε και μας ξεβρωμιζει μια φορα την εβδομαδα :)
καλημερα και καλοκουραγιο :)
Πάλι καλά που έχουμε μια κυρία να μας ξεβρωμίζει δεν λες! Κι εγώ, δεν έχω άλλες νοικοκυρικές σχέσεις..μόνο με το νεροχύτη..
ΔιαγραφήΔε με κατάλαβες κουκουβαγιούλα. Άλλο είπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡωτάς: "αυτή η σχέση με το νεροχύτη θα τελειώσει ποτέ ή άπαξ και αρχίσει κρατάει παντοτινά?".
Απαντάω: Αυτή η σχέση με τον νεροχύτη σου θα τελειώσει όταν αποφασίσεις να τον απατήσεις με τη σκάφη σου. Δηλαδή όταν θα αποκτήσεις νέα σχέση. Και τότε, αντί να κάνεις παρέα με το νεροχύτη, θα κάνεις παρέα με την σκάφη. Και όπως τώρα πλένεις τα άπλυτα (πιατικά) στο χέρι, μετά θα πλένεις τα άπλυτα (ρούχα) στο χέρι.
Σε μπέρδεψα λίγο? Παραμιλάω και εγώ πρωί πρωί. Δεν έχω πιει όλον τον καφέ μου ακόμη.
Καλημερούδια :-)
Πολύ ωραίο κείμενο - έξυπνο και χιουμοριστικό! Αν και με άγχωσε λίγο...εγώ δεν έχω παιδί και όλο γεμάτος είναι ο άτιμος ο νεροχύτης, μετά τι θα γίνει? γκλουπ! χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Λυπάμαι που έμαθες το μέλλον έτσι..αλλά πιστεύω θα τα καταφέρεις! Μην αγχώνεσαι, χεχε!
ΔιαγραφήΌχι είναι η απάντηση. Δεν θα τελειώσει ποτέ! Εγώ βέβαια σώθηκα με το πλυντήριο, αλλά είμαστε και 4!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧώστα όλα μέσα σου λέω, όλα!! Και τα λαχανικά και τα φρούτα στο πλυντήριο, μπας και γλιτώσεις χαχαχαχα
Φιλιά και κουράγιο, δεν είσαι μόνη...
Λες να βάλω τα λαχανικά στο γρήγορο, το 15λεπτο? Χαχα!
ΔιαγραφήΜ΄εκανες και χαμογέλασα μαμά Κουκουβάγια! Το δικό μου το πλυντήριο (45άρι) αν δεν βαριόμουν να το αδειάσω (μια από τις πιο βαρετές δουλειές) θα γέμιζε 2 φορές την μέρα! Τώρα γεμίζει αυτό και ο νεροχύτης και πάλι υπάρχουν άπλυτα να περιμένουν την σειρά τους! Μην πεδεύεσαι! Ρίξτα μέσα εκεί. Τα ποτήρια εκεί γίνονται πολύ καλύτερα!~
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα από ανθομέλι
Ααα, εσύ έχεις φτάσει και σε σημείο αναμονής των απλύτων? Πωπώ..έρχονται χειρότερα δηλαδή!
ΔιαγραφήΑ ρε Βέρα! Μπλέξαμε! Νομίζω πως μετά το ποπ δεν έχει στοπ! Κοινώς την κάτσαμε! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην κάτσαμε για τα καλά..άστα!
ΔιαγραφήΕίναι παντοτινή!Και πάλι καλά που σε σένα άρχισε μετά τη γέννα,εγώ δεν έχω παιδιά αλλά η σχέση μου μαζί του κρατάει χρόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυντροφικό κουράγιο σου δίνω τότε!
ΔιαγραφήΛυπάμαι που θα σε απογοητεύσω αλλά αυτή η σχέση δε θα τελειώσει ποτέ! Είναι από τις πιο πιστές σχέσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια παροιμία που μου είπε κάποτε μια ηλικιωμένη κυρία: Ο νεροχύτης είναι σαν τις που....νες! Έχει πελάτες πάντοτε!!
Ωραία παροιμία..δεν είναι και ψέμματα! Χαχα!
Διαγραφήδυστυχώς ο δρόμος για τον παράδεισο δεν είναι εύκολος! αν σε βοηθάει κι σύζυγος, όμως, κάτι γίνεται. συστρατιώτες δεν είστε στο δύσκολο έργο αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ζεστό νεράκι απαραίτητο!
φιλάκι μικρή ηρωίδα!
Ευτυχώς βοηθάει! Εγώ λοχαγός κι αυτός στρατιώτης..χεχε!
ΔιαγραφήΑχ βρε Βέρα μου πριν τα παιδιά δεν ήξερα τι είναι η κρέμα χεριών.Τώρα εδώ και 9 χρόνια την έχω κρεμάσει στο λαιμό χαχα!!!!Και φαντάσου είμαστε 4 και μπαίνουν όλα στο πλυντήριο.!!!Τι άλλο να σου πω.!!!!Φιλιά.!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρέμα χεριών, ε? Θα πάρω κι από αυτό δηλαδή!
ΔιαγραφήΘΑ συμπληρωσω κι εγω κι ας μην διαβασουν οσες δεν εχουν παιδια... Η σχεση μου με τον νεροχυτη ειναι σχεση παθους! Μισος και λατρεια! Οσο τον αδειαζω, τοσο ξαναγεμιζει! Φορτωνω και το πλυντηριο και παλι θα μεινει ενα...ενα μονο πιατακι ή μπολακι ή κατσαρολακι ,ετσι...για μαγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι λεω παντα! Μου τοχε πει η μαμα μου οταν ημουν πιο μικρη."τι αφηνεις ενα τελευταιο? για μαγια? πλυντο να ναι πεντακαθαρος..."
ε, μαλλον απο αντιδραση απο τοτε...εγινε συνηθεια! Το τελευταιο δεν θα το πλυνω και δεν το κανω καν επιτηδες....χαχα!
Επισης απο τοτε που εκανα τις μικρες μου ανακαλυψα οτι τα χερια μου σκανε πλεον τον χειμωνα απο τις δεκαδες φορες που τα πλενω! Και καμαρωνα η χαζη που ειχα ανθεκτικο δερμα και δεν χρειαζομουν κρεμες...κουνια που με κουναγε! Α, οχι οτι βαζω τωρα κρεμα...Θα πρεπει να φτασει στο απροχωρητο η κατασταση (να πιανονται σε πουλοβερ,καλτσον,κλπ...σας ανατριχιασα,ε?χα!) για να βαλω λιγη και παλι....ασε! Αδικος κοπος....
Τελειο το στυλ γρψιματος! Σε απολαυσα κουκουβαγιομαμα μας!
χουτ χουτ! και ελληνιστι...κουκουβαουουουουο!!!;ο)
Για μάγια? Καλό..πιάνεται όμως μόνο με ένα πιατάκι φαντάζομαι..όχι με 5-6..άρα ας τα πλύνουμε να τελειώνουμε!
ΔιαγραφήΔεν σε πιστεύω....δεν φανταζόμουν καθόλου που το πήγαινες...χαχα!! Αχ βρε μανούλα, μωρομάνα!!! Τουλάχιστον είναι αρσενικός ο νεροχύτης βρε κοριτσάκι μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω απόλυτα!! Η σχέση με τον νεροχύτη εδραιώνεται σταδιακά, χωρίς να το πολυπαίρνουμε χαμπάρι!! Πολύ πλύσιμο οι μανούλες!! Φιλάκια πολλά και χρόνια πολλά για την ημέρα!
Εμενα τα παιδια μου ειναι 4 και 6 χρονων και η σχεση με το νεροχυτη όλο και στενοτερη γινεται!!! Δεν ξέρω αν σε καλυψα!!! Julie
ΑπάντησηΔιαγραφή