Σελίδες

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Στη Χώρα του Αντιπυρετικού..

Όπως καταλαβαίνετε από τον τίτλο..την αρπάξαμε που λένε! 
Δευτέρα πρωί ήταν η πρώτη μου μέρα στη δουλειά, ντύθηκα, έβαλα και κραγιόν και πήρα το τραίνο προς την Αθήνα. Έτοιμη, με τον καφέ στο χέρι ήμουν σε αναμονή των πελατών..
Στις 12 με πήραν από τον παιδικό ότι η μικρή είχε πυρετό. Πήγα και την πήρα βέβαια. Το κακόμοιρο έχει ψηθεί αυτές τις μέρες.. μέχρι 39.7 έφτασε.. Και να τα αντιπυρετικά εναλλάξ και να το υπόθετο (μας το έδωσε ο γιατρός για τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες..). Όλες οι παθούσες φίλες μου ξέρουν ότι είναι το κακό που έχει ο παιδικός σταθμός, ειδικά τον πρώτο χρόνο.. Αλλά θα το ξεπεράσουμε! 4η μέρα σήμερα και προς το παρόν κοιμάται απύρετη..για να δούμε πώς θα κυλήσει η μέρα.. Και εντωμεταξύ κάπου ανάμεσα στο σκύψε-σήκω στην κούνια με την κομπρέσα στο χέρι..μου τραβήχτηκε κι ένα νεύρο στη μέση, έτσι για μπόνους.. Και είμαι κι εγώ με το εμπλαστράκι μου, παράπονο δεν έχω!



Και κάνουμε και όλα τα χατήρια αυτές τις μέρες.. Μικρός Νικόλας, Ζουζούνια, μπισκοτάκια, μικρά δωράκια, ανάγνωση 23 παραμυθιών στη σειρά κτλ..
Αν όλα πάνε καλά (που θα πάνε) της έχω υποσχεθεί να πάμε την Κυριακή στο Αττικό Πάρκο αν έχει καλό καιρό! Την τελευταία φορά που πήγαμε ήταν το Μάρτιο και της άρεσε πολύ. Τώρα που έχει μεγαλώσει κι άλλο..θα ξετρελαθεί νομίζω!
Σας αφήνω να γυρίσω στο παιδάκι μου! Σας ευχαριστώ για τα περαστικά που μου στέλνετε! 

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Αρωματικό φθινοπωρινό στεφάνι!

Τα στεφάνια στις πόρτες μου αρέσουν πολύ! Το ξέρω ότι συνηθίζεται περισσότερο στο Αμέρικα αλλά είναι από αυτά που ζηλεύω και στο τέλος βέβαια τα κάνω κι εγώ με χαρά!
Είδα πολλά στεφάνια και μάζεψα πολλές ιδέες που τελικά κάποιες τις συνδύασα. Τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι:
Ένα στεφάνι από αφρολέξ
Λινάτσα (ούτε μισό μέτρο δεν χρειάστηκα)
Φύλλα καφεπράσινα από τον πλάτανο της γωνίας
Κορδέλες
Μικρά ξύλινα μανταλάκια, πινέζες


Έκοψα πρώτα τη λινάτσα σε λωρίδες και ξεκίνησα να τυλίγω το στεφάνι. Με μία πινέζα κάρφωσα την άκρη για να μην ξετυλίγεται. Μετά έκοψα τα φύλλα και τα τοποθέτησα όπως μου άρεσε στα δύο πλαϊνά. Με 2-3 μικρά μανταλάκια στερέωσα τα κλαράκια. Έκοψα και μια λεπτή λωρίδα λινάτσα και τύλιξα τα σημεία που ήθελα να καλύψω. 


Έφτιαξα και ένα φιόγκο με την πράσινη πουά κορδέλα και νόμιζα ότι τελείωσα. Αλλά κάτι μου έλειπε. Σκέφτηκα τότε τον φουντωμένο δυόσμο που έχουμε στο μπαλκόνι! Έκοψα μερικά κλωναράκια και τα έβαλα ανάμεσα στα φύλλα. Και μυρίζει τόσο ωραία! Και το κρέμασα στην πόρτα! Μου φαίνεται αρκετά φθινοπωρινό αλλά έχω μια αμφιβολία.. μήπως θα ήταν καλύτερο να βάλω την κίτρινη κορδέλα για να το φωτίσω πιο πολύ ή όχι;


Και το άλλο βέβαια που παρατηρώ όσο περνάνε οι μέρες είναι ότι αυτό το φθινοπωρινό στεφάνι θα χρειαστεί να το αντικαταστήσω πολύ πριν τελειώσει η εποχή του αφού αποτελείται από ζωντανά υλικά.. Δεν πειράζει όμως γιατί μου αρέσει πολύ! Και όταν έρθει εκείνη η στιγμή κάτι θα βρω να φτιάξω! 

Και αφού ήπια και ζεστό καφέ αυτές τις μέρες, έφτιαξα στεφάνι εποχής και αναμένεται και λίγη δροσιά.. να σας πω Καλό Φθινόπωρο! 


Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Το πρωινό μας!

Βρήκα λοιπόν μια πολύ ωραία ιδέα για πρωινό και αποφάσισα να την μοιραστώ μαζί σας! Αν πω ότι θα φτιάξω πρωινό εννοώ σίγουρα κάτι με αυγά σε οποιαδήποτε μορφή. Τα τηγανιτά αυγά είναι βέβαια τα καλύτερα αλλά είπα να κάνω κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά. Ένα θα σας πω, δεν το πίστευα πόσο ωραία έγιναν αυτά τα ομελετάκια φούρνου!

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι το ταψάκι που φτιάχνουμε (συνήθως) τα μάφινς! Εκεί μέσα θα τα φτιάξουμε!

Τα υλικά μας: ότι έχετε! Θέλουμε σίγουρα αυγά και μετά ότι μας αρέσει: καρότο, πατάτα, κρεμμύδι, μπρόκολο, τριμμένο τυρί ακόμα και αλλαντικά.
Τα ψιλοκόβουμε και ξεκινάμε!


Πρώτα βουτυρώνουμε (λίγο) το ταψάκι μας. Και αρχίζουμε να γεμίζουμε τις θήκες με τα υλικά μας. Πρώτα τριμμένο τυρί και μετά λίγο απ'όλα. Στη συνέχεια, χτυπάμε τα αυγά μας, προσθέτουμε λίγο γάλα (αν θέλετε), αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε στις θήκες μέχρι να σκεπαστούν τα υλικά που έχουμε βάλει μέσα. Στο τέλος, ρίχνουμε πάλι από πάνω τριμμένο τυρί. 

Βάζουμε στο φούρνο στους 180 μέχρι να ψηθούν τα ομελετάκια, περίπου 25 λεπτά αναλόγως το φούρνο. Μόλις ροδίσουν λίγο είναι έτοιμα! Και σερβίρετε! Θα δείτε, είναι πεντανόστιμα!
Αν έχετε αυγά στο ψυγείο και δεν βαριέστε να ασχοληθείτε 10 λεπτάκια παραπάνω, δοκιμάστε αυτήν την ιδέα στο πρωινό σας, θα με θυμηθείτε!





Εμείς φάγαμε πρωινό στο μπαλκόνι σήμερα! Μαζί με ψημένο ψωμάκι, χυμό και καφέ για τους μεγάλους ;-)




Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Τα πρώτα σ'αγαπώ!

Είναι βρεφάκι, το αγκαλιάζεις σφιχτά και του λες.. αχ πόσο σ'αγαπώ! Εκείνο απλά κλείνει τα ματάκια του με χαμόγελο ευτυχίας και γέρνει στον ώμο σου. Μεγαλώνει λιγάκι και με τις πρώτες λεξούλες σκέφτεσαι να του μάθεις την πιο όμορφη φράση του κόσμου. Και του δίνεις οδηγίες.. Πήγαινε και πες στον μπαμπά "σ'αγαπώ μπαμπά". Και όταν το κάνει.. τρέχουμε όλοι πάνω του και το αγκαλιάζουμε! Και περνάει ο καιρός και το παιδάκι σου δεν επαναλαμβάνει πια μόνο λέξεις αλλά αρχίζει και μιλάει και εκφράζεται μόνο του χωρίς οδηγίες. Και εκεί που κάθεσαι στο πάτωμα και στήνεις τραπέζι για τα μικρά πόνυ και τους φίλους τους.. έρχεται σε αγκαλιάζει και σου λέει "σ'ακαπώ, μαμά σ'ακαπώ".. Και κλαις από χαρά.. Γιατί αισθάνεσαι ότι καταλαβαίνει την φροντίδα σου, ότι καταλαβαίνει την αγάπη σου.. Συγχρόνως έχει ευχαριστηθεί ιδιαίτερα γιατί το δείπνο με τα μικρά πόνυ πήγε περίφημα :-)



Και δεν λέει κάθε μέρα αυθόρμητα σ'αγαπώ. Αλλά αν το παρατηρήσεις το λέει όταν πραγματικά ασχολείσαι μαζί του και παίζεις με όλη σου την καρδιά. Όταν διαβάζει ο μπαμπάς το αγαπημένο παραμύθι ή όταν παίζουμε με τα μικρά κουκλάκια. Και είναι στιγμές που τις φυλάς στην καρδιά σου σαν τον πιο πολύτιμο θησαυρό του κόσμου.. γιατί είναι ότι πιο όμορφο και ξεχωριστό έχεις ακούσει ποτέ. Εσύ θα συνεχίζεις να του το λες πάντα.. ακόμα και στα πιο δύσκολα, ειδικά τότε..Και εύχεσαι όταν μεγαλώσει να συνεχίζει να σου το λέει κι εσένα πού και πού.. γιατί τα σ'αγαπώ πρέπει να ακούγονται..

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Εκνευρίστηκα!

Έχω εκνευριστεί τις τελευταίες μέρες με τη συνεργασία των παιδικών σταθμών με το πρόγραμμα ΕΣΠΑ. 
Άκουσα από μια φίλη που πέρασε το παιδάκι της σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό ότι υπάρχει διαχωρισμός στις τάξεις..ότι δηλαδή τα παιδιά που είναι εκεί μέσω προγράμματος είναι σε άλλη τάξη και τα παιδιά που οι γονείς πληρώνουν κανονικά σε άλλη τάξη! Αν είναι δυνατόν! Τι είναι αυτό τώρα; Μου είπε κάποιος ότι φταίνε μάλλον οι γονείς και ότι εκείνοι θα έχουν ζητήσει αυτό το διαχωρισμό. Και λέω όχι, φταίει η πολιτική του σχολείου, τι ρατσισμός είναι αυτός; Τι παιδεία διδάσκουν εκεί; Το σχολείο το ίδιο πρέπει να βάζει τους πιο δίκαιους κοινωνικούς κανόνες!
Μετά άκουσα ότι στα παιδιά μέσω προγράμματος δεν προσφέρεται κολατσιό και φαγητό. Από άλλη φίλη που πέρασε το παιδάκι της σε άλλο παιδικό σταθμό μέσω προγράμματος άκουσα ότι τους ζητήθηκαν λεφτά για εγγραφή και γραφική ύλη. Σε μια άλλη γνωστή ζήτησαν προαιρετικά χρήματα για να παρακολουθεί το παιδί τις θεατρικές παραστάσεις. Και είπαν προαιρετικά .. δηλαδή αν δεν έχει να τα δώσει θα βλέπουν όλα τα παιδιά την παράσταση και 3-4 παιδάκια θα τα πάνε σε άλλη τάξη μόνα τους; 
Μου φαίνεται αδιανόητο όλο αυτό.. δεν ελέγχει κανείς τι συμβαίνει; Όταν λέμε δηλαδή να βοηθηθούν κάποιοι μέσω του συστήματος εννοούμε ότι αυτό θα γίνει με συγκεκριμένους όρους; Μπορεί να είμαι και αγαθή, τι να πω; Μπορεί το κράτος να τα γνωρίζει όλα αυτά και απλά να έκανε αυτές τις συνεργασίες με τους συγκεκριμένους σταθμούς για να έχει πιο πολλά (δήθεν) να προσφέρει. Μπορεί πάλι, όλοι να τα γνωρίζουν αυτά και απλά να μην κάνουν τίποτα για άλλη μια φορά γιατί θα ξεχαστεί το θέμα μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη..
Σίγουρα και οι παιδικοί σταθμοί και τα νηπιαγωγεία έχουν τα έξοδα λειτουργίας τους και προσπαθούν να περικόψουν κι εκείνοι κάποια έξοδα. Όταν όμως ένας απλός συνοικιακός σταθμός ζητά το λιγότερο 2700-3200 το χρόνο για δίδακτρα, δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη σίτιση των 10 επιπλέον παιδιών που δέχτηκε μέσω προγράμματος!
Δεν ήθελα να γράψω τέτοιου είδους ανάρτηση αλλά αισθανόμουν ότι κάπου έπρεπε να τα πω! Είναι η μεγαλύτερη αδικία που έχω ακούσει τελευταία.. και αυτό γιατί αφορά παιδιά..

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Ξεκίνησε ο Σεπτέμβρης!

Ξεκινήσαμε κι εμείς λοιπόν Παιδικό Σταθμό! Και τα πάμε καλά!
Την πρώτη μέρα ξυπνήσαμε το πρωί με όρεξη, ήπιαμε το γάλα μας και αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε. Φτιάξαμε την τσάντα μας, φορέσαμε καθαρά ρούχα, πιάσαμε το κοτσιδάκι μας και 5 λεπτά πριν την αναχώρηση βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες!



Πήγαμε λοιπόν στον Παιδικό Σταθμό και η Αθηνά ούτε που με χαιρέτησε. Βρήκε εκεί ένα παιχνίδι κι ένα παιδάκι, ήρθε και μια δασκάλα να τους μιλήσει, ανεβήκανε τη σκάλα προς την τάξη τους και αυτό ήταν. Πήγα μετά από 1,5 ώρα να την πάρω. Μου είπαν ότι γκρίνιαξε λίγο και έλεγε μαμά-μαμά αλλά σε φυσιολογικά επίπεδα για 1η μέρα. 
Τη ρώτησα λοιπόν:
- Πώς πέρασες στο σχολείο; 
- Παίξαμε, βαβάσαμε (διαβάσαμε), έκλαιγες (έκλαψα εννοούσε).
- Γιατί έκλαιγες αγάπη μου;
- Μαμά μου!
Πάντως μια χαρά την είδα! Και μετά στο σπίτι που τα ξαναείπαμε ήταν πολύ θετική. Σήμερα το πρωί, ξυπνήσαμε και μόλις της είπα να πάμε να ετοιμαστούμε για το σχολείο έτρεξε προς την τσάντα της! Και μετά στην είσοδο του σταθμού τη φίλησα, της είπα να περάσει καλά και έτρεξε προς τη σκάλα που οδηγεί στην τάξη της. Όταν πήγα να την πάρω μετά από 2,5 ώρες μου είπε η δασκάλα ότι δεν με ζήτησε καθόλου! Έφαγε μισό πρωινό και έπαιξε ωραία.



Μου φαινόταν περίεργο που έλειπε από το σπίτι αυτές τις ώρες. Σαν να νόμιζα ότι κοιμάται ή ότι είναι κάπου και παίζει αθόρυβα (το οποίο δεν συμβαίνει βέβαια ποτέ..). Μεγάλωσε το παιδάκι μου και πάει και σχολείο! Αφού κάνει την προσαρμογή της και πάνε όλα καλά θα ξεκινήσω κι εγώ δουλειά σε μερικές μέρες. Για να δούμε πώς θα πάει και η δική μου απότομη προσαρμογή. Το λέω αυτό γιατί δεν νομίζω να πάω την 1η μέρα για 1 ώρα, την 2η για 2 κοκ :-)
Καλή Σχολική Χρονιά σε όλα τα παιδάκια και στους γονείς δύναμη και θετική ενέργεια για να έχουμε έναν όμορφο Σεπτέμβρη!