Πάντα απορούσα όταν έβλεπα μωρό πόσο μακριά ήταν τα νύχια του..δεν ξέρω, σαν να νόμιζα ότι τα μωρά έχουν πάντα νύχια που μένουν κοντά! Έκανα λοιπόν κι εγώ μωρό και διαπίστωσα ότι τα νυχάκια θέλουν κόψιμο μέχρι και 3 φορές τη βδομάδα! Ευτυχώς τα νύχια στα ποδαράκια 1 φορά τη βδομάδα!
Και τα βλέπεις τα καημένα τα μωρούλια με νυχιές στο πρόσωπο σαν τον Ψαλιδοχέρη..και νομίζεις ότι τα κακοποιούν..αλλά όχι..αν είσαι μαμά ξέρεις ότι ούτε τα γαντάκια σε σώνουν ούτε τίποτα..γιατί τα μικρά μας σαν λυσσασμένα τιγράκια θα διώξουν τα γαντάκια και κατά τη διάρκεια της νύχτας θα γρατζουνίσουν με μανία το πρόσωπό τους.
Θυμάμαι τις πρώτες φορές που κόψαμε τα νυχάκια της Αθηνάς. Εγώ κι ο Νίκος από πάνω, ο ένας να κρατάει ο άλλος να κόβει με το ειδικό ψαλιδάκι. Σιγά σιγά ξεθαρρέψαμε και πήραμε τον μίνι νυχοκόπτη. Τώρα? Δεν θέλω καμμιά βοήθεια! Αν υπήρχε διαγωνισμός ελιγμού και ταχύτητας στο κόψιμο των νυχιών μπορεί να κέρδιζα!
Αχ βέρα μου πόσο μακρινα μου φαινονται όλα αυτα! Με εκανες να ονειροπολω την πρωτη φορα που κόψαμε και εμεις τα νυχάκια της μπεμπας μας.... χρονια πριν....
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα
πολλα φιλακια στο μωράκι σου!!!!
Καλημέρα μαμά-Βέρα!! Τι ωραία και πονεμένη ιστορία το κόψιμο των νυχιών!! Θυμάμαι την πρώτη φορά που το προσπάθησα έτρεμα!! Τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το είχα στο μυαλό μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μαμά Κουκουβάγια όταν μείνω με το καλό έγκυος και κάνω το δικό μου το μωράκι ξέρεις ότι θα σε περιμένει !!!!! οδηγίες σε καθημερινή βάση για νέες μαμαδες σε φιλώ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμαμα κουκουβαγίτσα...πέρασε απο το σπιτάκι μου, σου χω κανει tag!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέρα τι μου θύμισες, τι ανησυχία είχα όταν φέραμε τον μικρό μου σπίτι από το μαιευτήριο, με τις τεράστιες νυχάρες και τα τοσοδούλικα μικρά δαχτυλάκια. Αναρωτιόμουν πως θα τα καταφέρω , αλλά τα κατάφερα. Εμένα από την αρχή με βόλεψε ο νυχοκόπτης, το ψαλιδάκι το χρησιμοποιήσαμε την 1-2 φορά. Τώρα έχω το μεγαλύτερο πρόβλημα που είναι δυο χρονών, τα νύχια των χεριών κάθεται να του τα κόψω, όμως στα ποδαράκια γαργαλιέται και δεν θέλει, τι του λέω για να το πείσω, αλλά αυτός απτόητος. Έτσι και εγώ του τα κόβω είτε το βράδυ που κοιμάται ή λίγο κάθε μέρα την ώρα που πίνει το γάλα του. Φιλάκια Βέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέρα μου αυτό που λες για τις πρώτες φορές που κόβεις τα νυχάκια του μωρού και την αγωνία που έχεις ξαναπές το!! Ο αδερφός μου και η νύφη που απέκτησαν τη μπουμπούκα τους στις 2 Νοεμβρίου, περίμεναν να κατέβω εγώ την πρωτοχρονιά στην Κρήτη από Θεσσαλονίκη για τις γιορτές για να κόψω τα νύχια της μικρής... Και να σκεφτείς ότι εγώ δεν έχω μπεμπάκι!! Χαχαχαχαχα... Έχω βέβαια το βαφτισιμιό μου που τους πρώτους μήνες της ζωής του δεν ξεκολλούσα από το σπίτι του και έχω γίνει ειδική στα των μωρών (λέμε τώρα...) ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε προσκαλώ στο "σπιτάκι μου"... σε περιμένει παιχνίδι... Φιλιά! http://logiaapla.blogspot.com/2012/03/blog-post_4078.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ του τα κόβω με ψαλιδάκι, από ημερών...Ευτυχώς δεν έχει πρόβλημα και κάθεται ήσυχος ήσυχος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτά τα νυχάκια, εμένα πάλι ο δικός μου θέλει να του τραγουδάω απαραιτήτως για να μπορέσουμε να τα κόψουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αρχή και εγώ τα έκοβα μαζί με τον άντρα μου, αλλά τώρα που έγινε παλικαράκι μηνών 21, έχω πάρει θάρρος και μετά το μπανάκι παίρνω φόρα! Καλό βράδυ Βέρα μου!
Φιλάκια στο μπουμπουκάκι σου!
Kαλά...ήταν αυτό που φοβόμουν περισσότερο όταν γέννησα. Πώς θα του κόψω τα νύχια? Έτρεμα, ίδρωνα, τα κατάφερα. Μετά που φαινόταν αστεία η αρχική μου αντίδραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιο αστείο είναι ότι η μάνα μου ότι τη ρωτούσα πώς να τα κόψω κ της εξέφρασα την αγωνία μου, μου είπε "άντε καλέ που κάνεις έτσι για τα νυχακια. Είναι γελοίο!" Είπα κ εγώ για να το λέει με τετοια εμφαση σα μωρό παιδί κάνω. Αποδειχτηκε οτι κ εκεινη τρεμει. Δεν του τα εχει κοψει ποτέ όσο τον κρατάει! :))
τι ωραία...τα πεθύμησα αυτά!!! Τα μικρά νυχάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ στην πρώτη μου κόρη ήταν και Νοέμβρης όταν γεννήθηκε της φορούσα γαντάκια βαμβακερά ειδικά γι αυτό, για να μην γρατζουνάει το προσωπάκι της. Και έτσι έμεναν και ζεστά τα χεράκια της!
ΑπάντησηΔιαγραφήKathy by anthomeli