Σελίδες

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Φωτογραφικό παιχνίδι!

Είναι το γνωστό πια Hi-5 Φώτο που μας πρότεινε η Γεωργία! Ένα φωτογραφικό παιχνίδι για να γνωριστούμε καλύτερα! Είπα ότι θα παίξω.. εντάξει με λίγη καθυστέρηση λόγω διαγωνισμού αλλά να'μαι που παίζω τελικά! 
Αυτή τη βδομάδα διαλέγουμε 5 αγαπημένα αντικείμενα από το σπίτι μας! Έχω πάρει τη φωτογραφική μηχανή και τριγυρίζω στα δωμάτια, φωτογραφίζω, κοντοστέκομαι και σκέφτομαι. Η φαμίλια κοιτάει.. ο άντρας μου δηλαδή κοιτάει και η Αθηνά παίζει το αγαπημένο της παιχνίδι..την ουρά μου! Και ξεκινώ:

Ζευγάρι Βασιλιάς-Βασίλισσα. Από τα πολύ αγαπημένα μου διακοσμητικά στοιχεία. Το έχω τοποθετήσει στη βιβλιοθήκη μπροστά από τα βιβλία του Νίκου (ναι, τα βιβλία μας είναι σε τέτοιες κατηγορίες). Μου αρέσει γιατί πρώτον αγαπώ το σκάκι και συνήθως διαλέγω τα μαύρα για να παίξω και δεύτερον γιατί μου θυμίζει ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα (θα το αναγνωρίσετε σαν τραγούδι από τον Γ. Ανδρεάτο):
Έλα να παίξουμε..
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσα μου.
Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη...



Το ρολόι μας στο καθιστικό. Είναι ένα βινύλιο ρολόι. Όταν το είδα στο κατάστημα δεν είχα καμία δεύτερη σκέψη. Με τη μουσική έχω πολύ ιδιαίτερη σχέση και ένα τέτοιο αντικείμενο δεν θα μπορούσε να λείπει από το σπίτι μας, μας χαρακτηρίζει.. όπως φαντάζεστε, έχουμε και πικάπ!



Το μαύρο παλιό τηλέφωνο του 1976. Ναι, λειτουργεί! Το αγόρασα από το Μοναστηράκι όταν πρωτοέμεινα μόνη μου με σκοπό να διακοσμήσει το τότε καθιστικό μου. 10 φορές πήγα στο Μοναστηράκι μέχρι να το φτιάξω..όπως φαντάζεστε μου πουλήθηκε δήθεν "έτοιμο προς χρήση.." Πήγαινα στους παλιούς μαστόρους, σε τηλεφωνάδες, δεν έβρισκα ανταλλακτικά, πήγα σε παζάρια.. όλα αυτά για το μαύρο vintage τηλέφωνο.. Γι' αυτό το ξεχωρίζω!




Στην κρεβατοκάμαρα, στο κομοδίνο μου έχω αυτό το υπέροχο μπούστο. Είναι χειροποίητο, φτιαγμένο από papier-mâché, αριθμημένο και με ζωγραφισμένες λεπτομέρειες. Κανονικά προοριζόταν για να βάζω τα κολιέ μου αλλά είναι τόσο όμορφο που προτίμησα να το αφήσω γυμνό. Η Αθηνά βέβαια έρχεται, το παίρνει και το πηγαίνει βόλτα.. Πώς να της εξηγήσω πως όταν μεγαλώσει θα με παρακαλάει να της το χαρίσω;


Για το τέλος..άφησα το ποδήλατο που έχουμε στο καθιστικό μας! Ναι, ναι, έχουμε κι ένα ποδήλατο μαζί με όλα τ' άλλα! Για τις ανάγκες της φωτογράφησης (πώς ακούγεται,ε;) το μετέφερα από την κανονική του θέση για να σας το δείξω μόνο του. Το είδα σε μια έκθεση διακόσμησης και ήξερα ότι το θέλω. Το σκέφτηκα λίγο πριν το παραγγείλω γιατί δεν ήξερα αν θα άρεσε στο Νίκο. Αλλά αμέσως μετά σκέφτηκα ότι δεν έχει σημασία, θα το πάρω κι ας μην του αρέσει..χαχα! Ευτυχώς σε αυτά τα θέματα κάνω ότι θέλω, αμέεεε!



Και κάπως έτσι κλείνουμε για σήμερα! Χρωστάω και ανάρτηση για το βραβείο με τις 11 ερωτήσεις! Θα την κάνω κι αυτή! Τι να πρωτοπρολάβω; Είμαι μόνο μια μάνα-blogger! Σας φιλώ!
Σημείωση: εντελώς τυχαία έπεσα πάνω στη σημερινή κουκουβάγια που έχω για background! Μα, δεν ταίριαξε τέλεια;;;

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Ώρα για διαγωνισμό!

Καλημέρα, καλημέρα! Είχα καιρό στο μυαλό μου να κάνω ένα διαγωνισμό και να δώσω ένα πολύ ωραίο και πρακτικό δώρο για τα παιδάκια που θα διευκολύνει και τις μαμάδες κατά κάποιο τρόπο. 
Έψαξα λοιπόν και βρήκα αυτό που έψαχνα στο e-shop Baby Me!
Το Baby Me είναι ένα ηλεκτρονικό κατάστημα στο οποίο θα βρείτε έξυπνα καί βραβευμένα είδη πού καλύπτουν τις ανάγκες τών σύγχρονων γονιών. Τα προϊόντα που επιλέγουν είναι ποιοτικά, χρηστικά αλλά διαθέτουν και όμορφο design! Επισκεφτείτε τη σελίδα τους και δείτε όλη τη συλλογή προϊόντων που διαθέτουν: www.babyme.gr
Το δώρο λοιπόν που μας χαρίζουν δεν είναι άλλο από το πολυβραβευμένο γιογιό My Carry Potty! Είναι ένα μοναδικό γιογιό τσαντάκι που θα σας βοηθήσει να εκπαιδεύσετε το μικρό σας να απαλλαγεί από την πάνα! 


Τα παιδιά παίρνουν το My Carry Potty όπου πάνε καθώς είναι ελαφρύ κι εύκολο στη μεταφορά. Εκτός από το στάδιο της εκπαίδευσης θα σας βοηθήσει και αργότερα. Δεν θα μπαίνετε στη διαδικασία να σκεφτείτε το θέμα της τουαλέτας όταν είστε έξω, στο εστιατόριο, στην εκδρομή, σε επισκέψεις ακόμα και στον παιδότοπο! 
Το γιογιό τσαντάκι My Carry Potty είναι φτιαγμένο από υψηλής ποιότητας διπλό πλαστικό που καθαρίζεται εύκολα, χωρίς σακούλες, χωρίς διαρροές, χωρίς οσμές.
Όταν το πρωτοείδα ενθουσιάστηκα με το design του και ξέροντας ότι η Αθηνά τρελαίνεται να κουβαλάει τσαντάκια παντού, είδα αμέσως μια καλή ευκαιρία για εκπαίδευση! Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δώρο μας!

Το Baby Me χαρίζει 2 γιογιό My Carry Potty σε 2 τυχερούς! 
Ένα γαλάζιο για αγοράκια κι ένα ροζ για κοριτσάκια! Αν λοιπόν σκέφτεστε να αρχίσετε εκπαίδευση για να κόψετε την πάνα ή αν σας προβληματίζει το θέμα της τουαλέτας όταν είστε βόλτα, δεν έχετε παρά να συμμετέχετε στο διαγωνισμό μας! Α! Και ακόμα και αν θέλετε να το κάνετε δώρο σε βαφτιστήρι, ανήψι, παιδί κολλητής κτλ πάλι να συμμετέχετε! Οι όροι απλοί κι εύκολοι!


Για να συμμετάσχετε στο διαγωνισμό με δώρο 2 γιογιό My Carry Potty πρέπει να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα:
  1. Κάνετε like στη σελίδα του Baby Me στο Facebook  ΕΔΩ.
  2. Κάνετε like στη σελίδα της Owl Mommy στο Facebook ΕΔΩ.
  3. Συμπληρώνετε τη φόρμα συμμετοχής που θα βρείτε πάνω δεξιά στη σελίδα του blog. Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά.
Για να είναι έγκυρη η συμμετοχή σας πρέπει να ακολουθήσετε ΟΛΑ τα βήματα.

Οι συμμετοχές σας θα γίνουν δεκτές μέχρι και την Πέμπτη 14 Μαρτίου. Την Παρασκευή 15 Μαρτίου θα γίνει η κλήρωση με το randomizer.org όπου θα βγουν 2 νικητές!
Αν θέλετε μπορείτε να κοινοποιήσετε την εικόνα του διαγωνισμού!
Καλή τύχη φίλοι μου!

Στο τέλος του διαγωνισμού θα δούμε και τα στατιστικά! Πόσα είναι δηλαδή τα αγοράκια και τα κοριτσάκια της παρέας. Ποια λέτε να υπερισχύουν; Ενδιαφέρον!

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Κούτα στο σπίτι!

Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι τα παιδιά τρελαίνονται με τις κούτες. Να τις γεμίζουν με πράγματα, να τις αδειάζουν, να τις αναποδογυρίζουν, να κάθονται πάνω τους. Να μπαίνουνε μέσα και να κάνουν ότι είναι στο λεωφορείο, στη βαρκούλα και ότι άλλο τους αρέσει.
Ήρθε λοιπόν κάποια ώρα αυτή τη βδομάδα που άνοιξα την πόρτα και κάποιος μου έφερε μια κούτα. Την άδειασα και την έδωσα στην Αθηνά. Πρώτη αντίδραση: χαρά και σάλτο μες την κούτα. Κάναμε λίγο πολύ τα ίδια με τις άλλες φορές.. εγώ όμως ήθελα να εξερευνήσω το περιεχόμενο της κούτας που είχα αδειάσει στον πάγκο της κουζίνας! Έπρεπε όμως να την απασχολήσω.. Τι να κάνω, τι να κάνω..
Σκέφτηκα τα σκληρά χαρτόνια που είχε μέσα ανάμεσα στα αντικείμενα. Δεν ήταν επίπεδα αλλά ανάγλυφα.


Κι εκεί μου ήρθε μια ιδέα. Να μαζέψουμε τα "παιδάκια" (έτσι τα λέμε) και τα ζωάκια που έχουμε και να τα βάλουμε με την Αθηνά να στέκονται μέσα στα χαρτόνια. Σαν μικρόπολη! Θα βάζαμε τα ζώα στο ένα χαρτόνι σαν να είναι σε πάρκο. Τα παιδάκια στο διπλανό χαρτόνι θα μαζεύονταν γύρω από ένα τραπεζάκι και θα τραγουδούσαν.. ή θα έτρωγαν ή απλά θα κάθονταν..


Βοήθησα στην αρχή την Αθηνά στο στήσιμο και μετά την άφησα να ασχοληθεί μόνη της. Μια χαρά τα πήγε! Ειδικά στο ζωολογικό πάρκο! Αφού έβαλε το λιοντάρι μαζί με τη μαϊμού στον ίδιο χώρο και τις γάτες μαζί με τη ζέβρα..χαχα, πόσο γέλασα!


Έτσι λοιπόν ξέκλεψα ένα τεταρτάκι για να δω στα γρήγορα αυτά που είχα αφήσει πάνω στον πάγκο της κουζίνας.. Η μαμά μου βλέπετε.. μου έφερε δώρο ένα μίξερ!!! Γιούπιιιι!!! Θα αναστενάξει ο καινούριος κάδος και όλα τα τζιμπράγκαλα (μα τι αστεία λέξη) εργαλεία του! Ήρθε και το Σαββατοκύριακο και θα κάνω σίγουρα καμμιά μπισκοτοσυνταγή! Κάτι θα διαλέξω από την Ερμιόνη
Λέω.. κοίτα πως αλλάζουν τα πράγματα. Κάποτε χαιρόμουν που η μαμά μου, μου έκανε δώρο μπότες, κολώνια ή κάποιο παλτό που είχα ζηλέψει σε κάποια βιτρίνα.. Και τώρα τρελαίνομαι από τη χαρά μου για ένα μίξερ! Χεχε, τι να πεις!

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Μια νηπιαγωγός μας συμβουλεύει!

Η προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με τις επισκέψεις μου σε παιδικούς σταθμούς συγκέντρωσε πολλά σχόλια όπως ήταν φυσικό. Και επειδή δεν είμαι ειδικός στο να δίνω κατευθύνσεις παρά μόνο να περιγράφω τις δικές μου εντυπώσεις σκέφτηκα το εξής. Ζήτησα από μια φίλη νηπιαγωγό, την Eleonor να μας δώσει κάποιες συμβουλές για την επιλογή του παιδικού σταθμού, κάποια πράγματα που πρέπει να ρωτήσουμε και να προσέξουμε. Σας παραθέτω το κείμενο της λοιπόν!

Αργά ή γρήγορα έρχεται η ώρα που οι μανούλες και οι μπαμπάδες πρέπει να αποχωριστούν τα παιδιά τους για λίγες ώρες κάθε μέρα και να τα εμπιστευτούν σε παντελώς ξένους ανθρώπους! Και αν και δεν είμαι μαμά ακόμα έχω δει πολλούς τέτοιους αποχωρισμούς...από την άλλη πλευρά όμως, την πλευρά του παιδικού σταθμού!
Σε αυτό το μικρό κείμενο θα προσπαθήσω να σας δώσω μερικές συμβουλές για να γίνει ίσως λίγο πιο εύκολη η επιλογή του παιδικού σταθμού για τα παιδάκια σας. Έχω δουλέψει 3 χρόνια σε παιδικό σταθμό στην Αθήνα και έχω συνεργαστεί για ένα χρόνο με παιδικούς σταθμούς του εξωτερικού. Αν λοιπόν έκανα έρευνα για να βρω το σωστό νηπιαγωγείο για το δικό μου παιδάκι θα κοιτούσα τα παρακάτω:

- Αρχικά είναι πολύ σημαντικό να ρωτήσετε τον αριθμό των εκπαιδευτικών και την αναλογία παιδιών-εκπαιδευτικών. Σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά χρειάζονται πολλές φορές μέσα στην ημέρα βοήθεια - τόσο για πρακτικά όσο και για εκπαιδευτικά θέματα - και καλό είναι να υπάρχει πάντα κάποιος διαθέσιμος να τα βοηθήσει. Επίσης σημαντικό είναι να μην μένουν τα παιδιά ποτέ χωρίς επιτήρηση (π.χ. αν είναι 1 η δασκάλα στην τάξη και χρειαστεί να βοηθήσει ένα παιδί στην τουαλέτα αυτό σημάινει ότι όλα τα υπόλοιπα θα μείνουν μόνα τους για λίγο.)
- Καλό είναι να ρωτήσετε τι εκπαίδευση έχουν οι δασκάλες. Στις μικρές τάξεις του παιδικού σταθμού ίσως να είναι λιγότερο σημαντικό αλλά για νήπια-προνήπια η άποψη μου είναι ότι υπάρχει σημαντική διαφορά κατάρτισης στους εκπαιδευτικούς πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και στους μη. Φυσικά ποτέ ένα χαρτί από μόνο του δεν κάνει καλή μια δασκάλα. Το παν είναι το μεράκι και το κέφι και εκεί μπορείτε να εμπιστευθείτε το ένστικτο σας.
- Άλλο πολύ σημαντικό είναι η καθαριότητα του σχολείου. Ρωτήστε αν υπάρχει καθαρίστρια (και όχι δεν είναι αυτονόητο!) και κάθε πότε καθαρίζονται οι τάξεις και οι τουαλέτες. Για να έχετε μια σωστή εικόνα γι' αυτό, καλό θα ήταν να κάνετε μια επίσκεψη χωρίς ραντεβού ώστε να δείτε σε τι κατάσταση βρίσκεται το σχολείο μέσα στη μέρα. Αποφύγετε τα σχολεία με μοκέτα στις τάξεις γιατί είναι ανθυγιεινό...ατυχήματα τύπου εμετοί και τσίσα πάντοτε τυχαίνουν μέσα στην τάξη και είναι δύσκολο να καθαριστούν σωστά όταν υπάρχει μοκέτα στο πάτωμα. 




Μην δίνετε τόσο προσοχή στο να έρχονται τα παιδιά σπίτι καλοχτενισμένα με πεντακάθαρα και ατσαλάκωτα ρούχα. Είναι όμως σημαντικό να πλένουν τα χέρια τους πριν φύγουν από το σχολείο για να μην μεταφέρουν μικρόβια στο σπίτι.
Αποφύγετε νηπιαγωγεία με εντελώς αποστειρωμένο περιβάλλον, το νηπιαγωγείο δεν είναι νοσοκομείο. Για να μάθουν τα παιδιά πρέπει να λερώσουν και να κάνουν ζημιές. Όταν όλα είναι στην εντέλεια κάτι δεν πάει καλά.
- Ρωτήστε για την φιλοσοφία τους στο φαγητό. Πολλοί παιδικοί σταθμοί στην προσπάθεια τους να κάνουν εντύπωση στους γονείς πιέζουν πολύ τα παιδιά στο φαγητό όταν όλοι οι παιδοψυχολόγοι υποστηρίζουν πως αυτό είναι λάθος.
- Οι εγκαταστάσεις σίγουρα δεν είναι το παν αλλά είναι ένα σημαντικό μέρος. Ρωτήστε τον αριθμό των παιδιών του κάθε τμήτατος και δείτε αν οι τάξεις είναι αρκετά μεγάλες για να φιλοξενήσουν τόσα παιδιά. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά χρειάζονται χώρο να κινηθούν και να παίξουν ομαδικά. Είναι όμως σημαντικό η τάξη να είναι έτσι διαμορφωμένη ώστε να τους δίνει την δυνατότητα να απομονωθούν και να παίξουν μόνα τους εάν το θέλουν. Μικρές τάξεις με πολλά παιδιά στριμωγμένα δημιουργούν αγχωτικά και νευρικά παιδιά.



- Ρωτήστε πόση ώρα περνούν τα παιδιά στην αυλή. Για τις ηλικίες αυτές είναι ιδανική 1 ώρα την ημέρα για ελεύθερο παιχνίδι στην αυλή. Το ελεύθερο παιχνίδι είναι από τα πιο σημαντικά μέρη του ημερήσιου προγράμμματος του νηπιαγωγείου. Τότε τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν και να αφομοιώσουν τις γνώσεις τους.
- Ρωτήστε για το αναλυτικό ημερήσιο πρόγραμμα και ζητήστε λεπτομέρειες και παραδείγματα. Μην αρκεστείτε σε γενικολογίες και θεωρίες...φανερώνουν κατά την άποψη μου παιδαγωγική άγνοια και προσπάθεια εντυπωσιασμού. Ζητήστε να σας δείξουν εργασίες των παιδιών. Τέλειες και αψεγάδιαστες χειροτεχνίες και κατασκευές έχουν μηδενική παιδαγωγική αξία και μοναδικό στόχο τον εντυπωσιασμό των γονιών. Επίσης, αν το παιδάκι σας είναι μαθητής νηπίου ρωτήστε για την φιλοσοφία τους όσο αφορά τη διδασκαλία ανάγνωσης και γραφής. Προσοχή! Το αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας για το νηπιαγωγείο προβλέπει προγραφικές και προαναγνωστικές ασκήσεις για την τάξη του νηπιαγωγείου. Πολλοί παιδικοί σταθμοί όμως, στην προσπάθεια τους και πάλι να εντυπωσιάσουν τους γονείς έχουν στο πρόγραμμα ασκήσεις που ουσιαστικά ανήκουν στην 'Α Δημοτικού. Φυσικά πολλά παιδιά τελειώνουν το νηπιαγωγείο και ξέρουν ήδη να διαβάζουν. Αλλά σίγουρα δεν είναι υποχρεωτικό ένας απόφοιτος νηπίου να ξέρει να διαβάζει και να γράφει. Η πίεση σε τέτοια θέματα μπορεί μελλοντικά να έχει αρνητική μαθησιακή επίδραση στο παιδί. Έχω ακούσει μέχρι και το βιβλίο της γλώσσας της 1ης Δημοτικού να διδάσκεται στο νηπιαγωγείο. Πιστέψτε με, τα νήπια μαθαίνουν πιο πολλά από το παιχνίδι και την μεταξύ τους αλληλεπίδραση παρά από 1 ώρα "μάθημα" από εμάς!



- Καλό είναι να ρωτήσετε πως και αν ενθαρρύνουν τα παιδιά να είναι αυτόνομα σε θέματα αυτοεξυπηρέτησης. Είναι ένας σημαντικός τομέας σε αυτή την ηλικία και το σχολείο παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στο να διαμορφώσει παιδιά που αισθάνονται ικανά και σίγουρα να φροντίσουν τον εαυτό τους. Να τους δίνεται δηλαδή η ευκαιρία και η απαραίτητη ενθάρρυνση να φάνε μόνα τους, να ντυθούν, να πλύνουν τα χέρια τους κλπ. Οι παιδοψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι έτσι δημιούργουνται και οι σωστές βάσεις για μελλοντικούς αυτόνομους μαθητές.
- Οι οργανωμένες δραστηριότητες από ειδικούς (γυμναστική, κολύμβηση, μπαλέτο κλπ.) είναι ενδιαφέρουσες για τα παιδιά αλλά σίγουρα ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα χωρίς την ευκαιρία για ελεύθερο παιχνίδι δεν ενδείκνυται για αυτές τις ηλικίες.


Αυτά είναι νομίζω από τα πιο σημαντικά σημεία που πρέπει να ελέγξετε πριν επίλεξετε έναν παιδικό σταθμό. Σε όσους βρίσκονται στη φάση της αναζήτησης εύχομαι καλή αρχή και καλή σταδιοδρομία στα παιδάκια σας! Και να θυμάστε ότι πολλές φορές το μεγαλύτερο πρόβλημα στη φάση προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον το αντιμετωπίζουν οι γονείς (με το άγχος ή ίσως τις τύψεις που νιώθουν που αποχωρίζονται το παιδί) παρά το ίδιο το παιδάκι!
Eleonor
http://eleonority.blogspot.gr


Ευχαριστώ πολύ την Eleonor για τις πολύτιμες συμβουλές της και ομολογώ ότι κάποια θέματα δεν τα είχα σκεφτεί από μόνη μου. Τώρα όμως που πήρα τις πληροφορίες "από μέσα" θα πάω καλύτερα προετοιμασμένη στις επόμενες επισκέψεις μου!

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Επίσκεψη σε παιδικό σταθμό..

Ξεκίνησα τις επισκέψεις μου σε παιδικούς σταθμούς. Να πάρω μια ιδέα, να ρωτήσω, να ενημερωθώ και τέλος να διαλέξω αυτόν που θα κλείσουμε θέση για την Αθηνά. 

Την Δευτέρα πήγα στον πρώτο. Και δυστυχώς οι εντυπώσεις μου δεν ήταν καλές. 
Μια παλιά μονοκατοικία που η εξώπορτα ήταν ξεκλείδωτη παρότι ενωνόταν με την αυλή. Οι εγκαταστάσεις ήταν παλιές, καθόλου ανακαινισμένες. 15 χρόνια σταθμός και δεν πρέπει να είχαν κάνει ποτέ ανανέωση στα έπιπλα. Είπα όμως να μην μείνω εκεί γιατί περισσότερη σημασία έχουν οι άνθρωποι. Ανέβηκα λοιπόν στις τάξεις. Στο μεταβρεφικό τμήμα (εκεί που θα πάει η Αθηνά, 2-3 χρονών) με υποδέχτηκε η δασκάλα σε μια μικρή τάξη. Και παντού ησυχία. Τα 5 παιδάκια που ήταν εκεί κάθονταν στα θρανία και δεν έκαναν τίποτα. Τίποτα. Ούτε ζωγραφίζανε, ούτε παίζανε, ούτε άκουγαν μουσική, ούτε έκαναν κατασκευές, δεν έκαναν τίποτα! 

Τα παιχνίδια και τα υλικά ήταν όλα τακτοποιημένα στα κουτιά τους και η δασκάλα απλά τα πρόσεχε. Όταν τη ρώτησα με τι ασχολούνται τα παιδιά, μου είπε "ζωγραφίζουν, παίζουν με τα τουβλάκια..εεε...και διάφορα άλλα..". Δεν ήξερε να μου πει τίποτα παραπάνω. Μου έδωσε την εντύπωση ότι βαριόταν. Πήγα στη διπλανή τάξη που ήταν τα 3χρονα. Ησυχία κι εκεί. Τα παιχνίδια όλα στην άκρη. Τα παιδάκια κάθονταν στο πάτωμα σε κύκλο και επαναλάμβαναν μετά τη δασκάλα μια προσευχή και έκαναν το σταυρό τους! Αυτό. Και ενώ προσπαθούσα να είμαι ευγενική από μέσα μου έβραζα! Εγώ περίμενα να βρω μπάχαλο με χίλια παιχνίδια στο πάτωμα και βρήκα το εντελώς αντίθετο. Το οποίο ομολογώ ήταν χειρότερο. Κατέβηκα κάτω στη διευθύντρια. Μπήκα μέσα στο μικρό γραφείο κι εκείνη κάπνιζε. Ντουμάνι το γραφειάκι. Δεν με ρώτησε ποτέ αν με ενοχλεί το τσιγάρο. Ξεκινήσαμε την κουβέντα. Ήταν πολύ ντόμπρα, δυναμική και τσαούσα. Έδωσε περισσότερη έμφαση στο ότι θέλει να κάνει τα παιδιά ανεξάρτητα και αυτόνομα. Στα περισσότερα συμφωνούσα μαζί της. Μου είπε για όλες τις δραστηριότητες που κάνουν τα παιδιά (κολύμβηση, μπαλέτο, yoga, μουσική) χωρίς να παραλείψει ευτυχώς να μου πει ότι αυτά τα κάνουν τα μεγαλύτερα τμήματα και όχι το δικό μας. Η ίδια μου είπε ότι δεν είχε δικό της τμήμα γιατί τρέχει όλες τις άλλες δουλειές. Λογικό. Όμως μου είπε ότι τα παιδιά την αγαπούν γιατί πηγαίνει στις τάξεις και της αρέσει να κάθεται με τα παιδιά και να φτιάχνει πράγματα. Την ρώτησα τι για παράδειγμα. Μου είπε "πράγματα..γενικά να φτιάχνουμε..". Σκεφτόμουν από μέσα μου ότι δεν πρέπει να πηγαίνει στις τάξεις ούτε μια φορά τη μέρα.. Αυτά. Έφυγα πολύ απογοητευμένη και προβληματισμένη. Ήταν η πρώτη μου επαφή με παιδικό σταθμό και αναρωτιόμουν "άραγε έτσι είναι όλοι;".



Χθες λοιπόν, αποφάσισα να πάω χωρίς ραντεβού σε κάποιον άλλο παιδικό σταθμό με σκοπό να κλείσω συνάντηση. Προς έκπληξη μου, δέχτηκαν να μιλήσουμε εκείνη την ώρα. Και αυτό το κτίριο  ήταν παλιό. Μέσα όμως ήταν φροντισμένο. Από την είσοδο έβλεπες την τραπεζαρία, την κουζίνα και 2 τάξεις. Κατέβασα την Αθηνά από το καρότσι κι έτρεχε σαν τρελή παντού. Παντού πήγε. Μου είπε η κοπέλα να μην ανησυχώ και ότι θα την προσέχουν οι δασκάλες. Τους πέτυχα σε ώρα φαγητού. Οι δασκάλες ήταν απόλυτα κανονικές και αληθινές. Άκουγα που μάλωναν τα παιδιά που λέρωναν το τραπέζι, που επαινούσαν άλλα που έτρωγαν όλο το φαγητό, τα άκουγα όλα. Κανονικοί διάλογοι. Εννοείται ότι θα τα μαλώσουν και θα τα βάλουν σε τάξη. Μπήκα μόνο μέσα σε μεγαλύτερο τμήμα και ήταν όλα κανονικά κι εκεί. Μεγάλη τάξη, τα παιδιά καθισμένα στα θρανία να φτιάχνουν κατασκευές. Οι κοπέλες που γνώρισα ήταν συμπαθητικές και γλυκές. Η υπεύθυνη μου εξήγησε όλο το πρόγραμμα χωρίς φανφάρες και μεγάλα λόγια. Επειδή η τάξη της Αθηνάς ήταν στον επάνω όροφο και κάποια παιδάκια κοιμόντουσαν μου είπαν να πάω όποια άλλη μέρα θέλω (χωρίς ραντεβού βέβαια) να δω την αίθουσα, τα κρεβατάκια και ότι άλλο θέλω. Έφυγα κάπως ανακουφισμένη. Εκεί τα πράγματα ήταν εμφανώς καλύτερα! 

Έχω ραντεβού και αύριο! Εβδομάδα επισκέψεων αυτή! Είναι τελικά αρκετά δύσκολο να βρεις παιδικό σταθμό που να σου αρέσει. Και τα κριτήρια είναι διαφορετικά για τον καθένα μας. Μπορεί κάποια φίλη να πηγαίνει τα παιδιά της σε κάποιο σταθμό που εσάς δεν σας κάνει καθόλου. Δεν πειράζει. Για αυτό υπάρχουν τόσοι σταθμοί. Για να διαλέξει ο κάθε γονιός αυτό που του ταιριάζει περισσότερο.

Θα επανέλθω με τα νεότερα!

Διαβάστε και τι μας συμβουλεύει μια Νηπιαγωγός φίλη μου εδώ.


Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Μια γλυκιά συνάντηση!

Χθες λοιπόν ήταν η συνάντηση των bloggers στο Θησείο! Και ήταν όπως την περιμέναμε και ακόμα καλύτερη! Φανταστείτε την αγωνία όλων μας που παρότι είχαμε πει 17:30 με 18:00, στις 17:45 είχαμε μαζευτεί οι περισσότερες!
Τι να σας πρωτοπώ δεν ξέρω! Περάσαμε τόσο όμορφα! Μιλήσαμε για διάφορα θέματα με άνεση και ειλικρίνεια. Είχαμε διάθεση να μοιραστούμε τα προσωπικά μας, τα θέματα που μας απασχολούν και κάποια από τα προβλήματα μας. Είδαμε τα πρόσωπα πίσω από τις λέξεις και αυτό ήταν τόσο ιδιαίτερο. Κάποιες στιγμές έπιανα τον εαυτό μου να παρατηρώ τις κοπέλες μία μία. Σκεφτόμουν από μέσα μου πόσο όμορφες μου φαίνονταν. Σκεφτόμουν ότι αυτό που αισθανόμουν ήταν τόσο γλυκό.. είχα την αίσθηση ότι ήμουν για καφέ με φίλες μου που είχα να τις δω καιρό. Ότι ήξερα ήδη τόσα πολλά γι'αυτές και επιτέλους τα λέγαμε από κοντά. Και τέλος, σκέφτηκα ότι έτσι έπρεπε να γίνει. Ότι πρέπει κάποιες επαφές μας να τις πάμε παραπέρα. Ότι έτσι αποδεικνύουμε ότι το διαδίκτυο μπορεί να φέρει πιο κοντά κάποιους ανθρώπους και όχι μόνο να αποξενώνει. Είδα ευκαιρίες για μελλοντικές συναντήσεις και φιλίες. Και αυτό θα το ήθελα πάρα πολύ. Θα είναι ακόμα ένα από τα καλύτερα που μπορεί να μας προσφέρει το blogging.
Ορίστε και η αναμνηστική μας φωτογραφία. Σας περιγράφω από αριστερά προς τα δεξιά.



Η Κατερίνα από το Positive Thinking Female Code 
Η Μαρία από Parents Land Gr
Η Μαρώ από το Marronblogge
Η Σίνα από το Είμαι Παιδί 
Η Μαρία από το Μεγαλώνω, μεγαλώνεις, μεγαλώνει
Η Κουκουβαγιο-φάτσα μου, 
Η  Σοφία από το Share Your Likes 
Η Γιάννα από το Blogolicious Editoriolista 
Η Δήμητρα από το For my Friends!! 
Η Ασπασία από το For my Lovable Baby 
Η  Κάλλη από το Ανθομέλι 
Η Γεωργία από το 4seasons

Όσες δεν καταφέρατε να έρθετε μην ανησυχείτε! Σίγουρα θα υπάρξει κι άλλη συνάντηση! Όσο για τις υπόλοιπες, να πω ότι χάρηκα πάρα πολύ που σας γνώρισα και ότι δεν θα ξεμπερδέψετε έτσι απλά.. θα με ξαναδείτε!

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Funny Valentine και φέτος!

Γενικά μου αρέσει να ψάχνω! Και όταν βρίσκω κάτι διαφορετικό χαίρομαι σαν παιδί! Και επειδή η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου πλησιάζει δεν θα σας προτείνω δείπνα με κεριά, ανθοδέσμες, κουτιά σε σχήμα καρδιάς γεμισμένα με σοκολατάκια και άλλα τέτοια κλισέ.. Εξάλλου δεν είναι του τύπου μου. Πέρυσι σας είχα δείξει κάποιες ιδέες για κάρτες που μου είχαν αρέσει πολύ. Το ίδιο θα κάνω και φέτος λοιπόν. Τις κάρτες αυτές θα τις βρείτε όλες στο Etsy στο link της κάθε εικόνας! 
Περιμένω ν'ακούσω ποια είναι η δική σας αγαπημένη!

etsy card01
etsy card02
etsy card03
etsy card04


etsy card05
etsy card06
etsy card07

Να σας πω την αλήθεια για άλλη μια φορά; 
Αυτές με τα φαγητά πολύ μ'αρέσουν!!! Χαχαχα! Α! Και αυτή με το ροχαλητό!

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Τα απλά πράγματα.

Αυτά που ξεχνάμε μέσα στην καθημερινότητα μας. 
Είναι αυτά τα απλά πράγματα που μας κάνουν να χαμογελάμε μέσα μας. Αυτά που μας κάνουν να σκεφτούμε καμμιά φορά "ναι, είμαι τυχερή" ή "είμαι ευτυχισμένη τώρα!". Σε αυτά πρέπει να δίνουμε πιο πολλή σημασία.. κι ας μην κρατάνε πολύ... 
Εξάλλου η ευτυχία είναι στιγμές, έτσι δεν είναι; Κι ας είναι κάτι λίγο για τους άλλους, για εμάς μπορεί να αρκεί για να εμφανιστεί αυτό το κρυμμένο χαμόγελο..
Μπορεί να είναι το παιδί μας στην πιο καθημερινή του δραστηριότητα.. απλά να ζωγραφίζει και να κάνει μουτζούρες στο χαρτί...


Μπορεί να είναι η μυρωδιά από τα φρεσκοψημένα τυροπιτάκια φτιαγμένα από τα χεράκια μας.. να μυρίζει το σπίτι και να φωνάζεις "ελάτε, τυροπιτάκια!".


Μπορεί να είναι μια μέρα που δεν προγραμματίσαμε να πάμε πουθενά και πήγαμε απλά στην πλατεία της πόλης μας. Κι όμως όταν είδαμε τι χαρά έκανε η μικρή με τα ξερά φύλλα αμέσως χαμογελάσαμε, τόσο απλά..


Μπορεί να είναι και μια μέρα που πήγαμε την αγαπημένη μας βόλτα στο Θησείο! Καφές, παγωτάκι και καροτσάδα στον πεζόδρομο μέχρι κάτω στην Αρεοπαγίτου. Να κοιτάζουμε το Ηρώδειο και απλά να νιώθουμε δέος. Να περπατάμε χέρι χέρι!


Είναι στιγμές που περνάνε και όταν τις σκεφτόμαστε αργότερα νιώθουμε χαρά, νιώθουμε ευχαριστημένοι. Αυτές τις στιγμές πρέπει να τις δημιουργούμε πιο συχνά, να τις επινοούμε και να τις κρατάμε για να χαμογελάμε έστω κρυφά όταν έρχονται τα γκρίζα. Αυτό να κάνουμε. Γιατί αυτά τα απλά πράγματα είναι τελικά που έχουν σημασία..