Σελίδες

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Μα, πότε θα βρέξει;

Πάλι τα ίδια.. Γυρίσαμε από τις διακοπές, τα σχολεία άρχισαν, έκανε και δροσιά 3-4 μέρες και ευχηθήκαμε "καλό φθινόπωρο". Τέλη Σεπτεμβρίου φτάσαμε και ούτε λίγη ψύχρα κάνει ούτε μια στάλα βροχή δεν ρίχνει να ξεπλυθούμε λίγο!
Το μόνο καλό που βρίσκω είναι ότι με τέτοιο καιρό μπορούμε ακόμα να απολαμβάνουμε ωραίες βόλτες. Τη βροχούλα όμως θα την ήθελα! Και έχω βρει και μια φανταστική κατασκευή να κάνουμε που θα σας την παρουσιάσω τώρα για να είμαστε πανέτοιμοι όταν θα έρθουν οι βροχές!
Είναι κάτι πολύ απλό. Πώς να ζωγραφίσουμε μια ομπρέλα! Μπορεί να είναι η ομπρέλα του παιδιού μας ή η δική μας! Μπορεί να ζωγραφίσει το παιδί μας ή εμείς! 
Χρειαζόμαστε:
- Μια ομπρέλα σε ανοιχτό χρώμα (άσπρο, κίτρινο, ροζ, θαλασσί) υφασμάτινη/ νάϋλον, όχι πλαστική.
- Πινέλα ή οδοντόβουρτσα (ναι, κάνει δουλειά!)
- Χρώματα αδιάβροχα ειδικά για υφάσματα ή ακριλικές μπογιές.
Και ξεκινάμε! 
Ανοίγουμε την ομπρέλα στο μπαλκόνι και την ξεπλένουμε με το λάστιχο για να αφαιρέσουμε σκόνες που μπορεί να εμποδίσουν τις μπογιές να στρώσουν.
Όταν στεγνώσει (μετά από 2 ώρες για σίγουρα) στρώνουμε κάτω εφημερίδες για να μην λερώσουμε και αρχίζουμε.
Έχουμε διαλέξει τι θα ζωγραφίσουμε. Τα γεωμετρικά σχήματα είναι πιο εύκολα αλλά δεν υπάρχουν περιορισμοί. Ότι σας αρέσει, από το όνομα του παιδιού μέχρι ολόκληρη παράσταση αν πιάνει το χέρι σας! Αφού καταλήξετε κάντε απαλά το σχέδιο πάνω στην ομπρέλα με κιμωλία ή ένα μολυβάκι.

Ξεκινήστε να ζωγραφίζετε τα μικρότερα σχήματα πρώτα και μετά τα μεγαλύτερα. Κάντε πρώτα τα περιγράμματα και μετά χρωματίστε το κέντρο τους. Αφήστε να στεγνώσει καλά για τουλάχιστον 2-3 μέρες πριν έρθει σε επαφή με νερό.
Και έχετε έτοιμη την φανταστική ολοδική σας ξεχωριστή ομπρέλα!
Δεν είναι και πολύ ωραία ιδέα για χειροποίητο δωράκι;
Πάρα πολύ μου αρέσει αυτή η κατασκευή! Αυτή θα την κάνω οπωσδήποτε! Θα σας τη δείξω άμεσα τη δική μου ομπρέλα!
Κάντε και μια ευχή στον Θεό της Βροχής!

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

2 χρόνια χωρίς τσιγάρο!

Κάπνιζα. Κάπνιζα πολύ. Τουλάχιστον 1 πακέτο την ημέρα. Αν τύχαινε να βγω έκανα 5-6 τσιγάρα παραπάνω.. Το είχα συνέχεια στο μυαλό μου, έλεγα όλη την ώρα "να κάνω ένα τσιγάρο και φεύγουμε", "καπνίζουν εδώ;" και άλλα τέτοια καπνιστικά. Έπαιρνα πάντα μαζί μου δεύτερο πακέτο μήπως και ξεμείνω! 
Το καλοκαίρι πριν μείνω έγκυος πήγαμε στην Αμερική. Εκεί όπως γνωρίζετε δεν καπνίζουν πουθενά. (Το ίδιο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.) Όλη μέρα ήμασταν στο δρόμο, γυρίζαμε σε μουσεία, μαγαζιά, εστιατόρια. Όσο ήμουν έξω δεν το σκεφτόμουν, αλλά το ήθελα με τον καφέ το πρωί, το μεσημέρι στο φαγητό και το βραδάκι αν πίναμε ποτό. Δεν επιτρεπόταν πουθενά και έτσι κάπνιζα στο δρόμο. Αποτέλεσμα: κάπνιζα λιγότερο!
Όταν γυρίσαμε από το ταξίδι είχα πει ότι θα το κόψω αφού θα ξεκινούσαμε  προσπάθειες για παιδάκι. Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω το σύστημα "σιγά σιγά". Την πρώτη μέρα έβαλα στο πακέτο μου 10 τσιγάρα. Τα υπολόγισα και μου φτάσανε μια χαρά. Την δεύτερη μέρα έβαλα 9, την τρίτη 8 μέχρι που έφτασα στα 5. Εκεί ήμουν κυρία! Δύο το πρωί με τον καφέ, ένα το μεσημέρι και άλλα δύο τα κρατούσα για το βράδυ. Τα 5 τσιγάρα τα κράτησα μια βδομάδα. Μετά το πήρα απόφαση και πήγα στα 4. Εντάξει, τα κατάφερνα.. Προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι αλλά μου ήταν αδύνατο, μετρούσα τις ώρες μέχρι το επόμενο τσιγάρο μου. Στα 3 τσιγάρα τη μέρα ήμουν χάλια.. δεν μπορούσα καθόλου, οπότε έκανα πίσω και κάπνιζα 3 έως 5 την ημέρα. 
Μετά από 1 μήνα περίπου έμεινα έγκυος και πέταξα το πακέτο μου. Ήθελα να είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου για να το κρατήσω και να είμαι όσο πιο σωστή μπορώ. Στην εγκυμοσύνη δεν κάπνισα καθόλου. Μετά που γέννησα, θήλασα για 8 μήνες και πάλι δεν κάπνισα καθόλου. Και μέχρι τώρα..δεν έχω καπνίσει καθόλου. Εννοείται ότι μου έχει περάσει από το μυαλό και στην αρχή υπήρχαν στιγμές που μου έλειπε. Ήταν όμως τόσο πιο καλό αυτό που πρόσφερα στο παιδί μου και στον εαυτό μου που μου πέρναγε. Τώρα πια δεν θέλω να καπνίσω.
Αυτές τις μέρες κλείνω δύο χρόνια χωρίς τσιγάρο. Δύο χρόνια που είμαι καθαρή. Ναι, ναι, το ξέρω δεν είναι ναρκωτικά αλλά θέλω να σκέφτομαι ότι σε δύο χρόνια καθάρισε λίγο το μέσα μου! Αν δεν έχεις κόψει το τσιγάρο δεν μπορείς να το καταλάβεις. Δεν ξέρω αν το έκανα για μένα ή για τη μικρή (μάλλον είναι ευκολότερο να το κάνεις για κάποιον άλλο) αλλά τελικά μου έκανε καλό. Κάποια στιγμή μου είπε μια φίλη μου " κι εμείς τι πάθαμε που οι γονείς μας καπνίζανε;" (αυτή η περίφημη δεκαετία του '80 που οι γονείς μας καπνίζανε πάνω από την κούνια και μέσα στο αυτοκίνητο με τα παιδιά..). Εκείνη τη στιγμή δεν της απάντησα αλλά αργότερα το σκέφτηκα καλύτερα. Ξέρετε τι πάθαμε; Γίναμε καπνιστές! Η εικόνα κάποιου που καπνίζει ήταν τόσο οικεία και τα τσιγάρα ήταν εκεί για να δοκιμάσουμε. Εννοείται υπάρχουν κι εξαιρέσεις..αλλά πόσες; Δυστυχώς λίγες.. Τέλοσπάντων, δεν θέλω να κάνω αντικαπνιστική εκστρατεία μόνο να γιορτάσω που δεν καπνίζω πια και να πω κάτι.
Η εγκυμοσύνη ήταν για μένα το καλύτερο κίνητρο να σταματήσω το κάπνισμα και αργότερα ο θηλασμός με βοήθησε να συνεχίσω έτσι. Είναι πολύ κλισέ αλλά αν δεν μπορείτε να το κάνετε για σας, κάντε το για τα παιδάκια σας. Το πόσο θα ανταμειφθείτε δεν φαντάζεστε!
Σας χαιρετώ γλυκά!

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Το καρότσι μας!

Το κάθε καρότσι έχει την ιστορία του, έτσι και το δικό μας. Το διαλέξαμε μετά από έρευνα σε αρκετά καταστήματα, συζητήσεις με φίλους, επισκέψεις σε forums κ.α. Η τελική τιμή του (καρότσι με σύστημα 3 σε 1) μαζί με τα αξεσουάρ που θέλαμε ήταν 1150 ευρώ! Πολύ ακριβό δηλαδή! Το κακό ήταν ότι μόνο ένα κατάστημα έχει την αποκλειστικότητα στην Ελλάδα κι έτσι δεν είχαμε άλλη επιλογή ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε.. Το ψαχτήρι μου λοιπόν πήρε μπρος και βρήκα ένα ιταλικό online shop που είχε αυτή τη μάρκα καροτσιών. Έβαλα στις επιλογές τα ίδια ακριβώς που είχαμε διαλέξει και στο εδώ κατάστημα και η τιμή βγήκε 650 ευρώ και δώρο η τσάντα αλλαγής! Δεν το πιστεύαμε! Μεγάλη διαφορά! Το παραγγείλαμε το ίδιο βράδυ. Το μόνο μειονέκτημα με τις online αγορές σε αυτά τα ποσά είναι ότι δεν έχεις την επιλογή να τα βάλεις σε άτοκες δόσεις. Το σκεφτήκαμε βέβαια αλλά η διαφορά τιμής ήταν τόσο μεγάλη που βγαίναμε κερδισμένοι. Το καρότσι ήρθε σε 10 μέρες με το κουτί του, τα αξεσουάρ του, την εγγύηση του, όλα κανονικά. Κι εμείς κερδισμένοι κατά 500 ευρώ και ευχαριστημένοι!
Όταν γεννήθηκε η μικρή προσαρμόσαμε το πορτ-μπεμπέ και στις 12 μέρες βγήκαμε βόλτα στην πλατεία!


Πέρασε γρήγορα ο καιρός και βάλαμε το κανονικό καθισματάκι. Χειμώνας, άνοιξη και αργότερα καλοκαιράκι και η Αθηνά απολαμβάνει τις καροτσάδες της!


Θα μου πείτε γιατί σας γράφω για το καρότσι μου.. Για 2 λόγους:
- Ο πρώτος είναι για να κάνετε καλή έρευνα πριν αγοράσετε οποιοδήποτε καρότσι! Ελέγξτε τις τιμές στο ίντερνετ και αν βρείτε μεγάλη διαφορά μην διστάσετε, θα βγείτε κερδισμένοι!
- Ο δεύτερος λόγος είναι ο εξής: αν δεν έχετε κάποιον να κρατάει το μικρό σας όταν χρειάζεται να πάτε σούπερ μάρκετ, λαϊκή, φούρνο κτλ... διαλέξτε καρότσι με χώρο αποθήκευσης από κάτω και πιαστράκια στο τιμόνι. Ορίστε η απόδειξη!
Μέχρι και την κρεμάστρα από το καθαριστήριο στερέωσα στην κουκούλα! Ε, μα πού να την έβαζα;



Αυτά όσο αφορά το γενναίο καρότσι μας! Είναι και μπεζ όπως βλέπετε κι έχει έρθει η ώρα του για βιολογικό καθαρισμό! Να δω πότε θα βγάλω το κάλυμμα να το πλύνω!

Επίσης! Δέχτηκα άλλο ένα βραβειάκι από την Ελεάννα του Eleanna's Diary και την ευχαριστώ πολύ για όλα τα καλά λόγια που έγραψε! Άνοιξε και μία ομάδα στο fb με τίτλο "Και οι μαμάδες έχουν ψυχή!" που πολύ μου αρέσει!


Αυτά προς το παρόν, σας χαιρετώ και να προσέχετε!

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Βραβεία και χαρές!

Ξεκίνησε η σεζόν και γυρίσαμε στις blogo-συνήθειες μας.. τα βραβεία δηλαδή!
Πάντα χαίρομαι όταν μου δίνουν βραβειάκι! Κάποιος με σκέφτηκε κι αυτό μου δίνει χαρά! Με τη σειρά μου λοιπόν παρουσιάζω τα καινούρια μου αποκτήματα!
Η Γλυκοπαραμυθένια μου χάρισε το "Kreativ Blogger"! Ευχαριστώ!

Η φίλτατη Μαρία από το Parents Land Gr μου χάρισε τη Χρυσή Καρδιά!
Για χάρη λοιπόν των παραπάνω κυριών θα αποκαλύψω λίγα πράγματα για μένα!
- Όταν κάνω δίαιτα φτιάχνω γλυκά! Μπισκότα, κέϊκ, μάφινς ότι να'ναι! Δεν ξέρω πώς μου έχει κάτσει έτσι!
- Τρελαίνομαι για μασάζ.. να μου κάνουν εννοώ βέβαια!
- Φέτος το καλοκαίρι δεν είχα βάψει τα μαλλιά μου και μέτρησα 14 όλόκληρες άσπρες τρίχες.. θα πάω να τα βάψω από βδομάδα!
- Μου αρέσει να κρατάω εγώ το τηλεκοντρόλ και να πειράζω την ένταση της φωνής..σπάω νεύρα!
Αυτά..αρκετά! Παραγνωριζόμαστε και θα με εκβιάζετε αργότερα..χαχαχα!
Επίσης, η Μιράντα από το miranta's little garden μου χάρισε το delicious dog award! 

Και λατρεύω τα σκυλουμπάκια! Απαντώ λοιπόν στις 4 ερωτήσεις που έρχονται μαζί με τη βράβευση!
- Ποια είναι η αγαπημένη σου ράτσα;
Τρελαίνομαι για τη φάτσα του Αυστραλιακού τσοπανόσκυλου! Είναι αυτό που λέω μερικές φορές..ανθρωπόσκυλο!
- Σε ποιο ζώο έχεις ιδιαίτερη αδυναμία;
Στους σκύλους. Αν δεν έχεις σκύλο, δεν μπορείς να το καταλάβεις.
- Έχεις κατοικίδιο; Τι ζωάκι;
Έχω τον Ερμή, τον παππούλη μας που είναι φέτος 13 χρονών! Δεν είναι "μάρκα", είναι διασταύρωση και τον υιοθετήσαμε από ένα κτηνιατρείο.
- Πώς περνάτε τα απογεύματα με τον καλύτερο σου φίλο;
Πηγαίνουμε τη βόλτα μας στην πλατεία και μετά κάνουμε μαθήματα προσέγγισης της Αθηνάς..δυστυχώς τη ζηλεύει πολύ!
Να και η φάτσα του!


Ευχαριστώ τα κορίτσια και με τη σειρά μου χαρίζω τα εξής:
Το Kreativ Blogger πηγαίνει στην..Τίνα από το Τaelia88 γιατί αυτή η Βόλτα στη Γειτονιά πολύ μου αρέσει!
Τη Χρυσή Καρδιά δίνω στην Χρυσούλα από το οι δικές μας στιγμές γιατί η δική της καρδούλα μόλις περπάτησε και έχουνε χαρά!
Το delicious dog award πάει στην Αγγελική την Κυρά Δασκάλα γιατί έκανε αφιέρωμα στις αγαπημένες μου λαμπερές κουκουβάγιες!
Αυτάαα! Σας χαιρετώ γλυκά!

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Η Αθηνά στις Μικρές Ιστορίες!

Μετά από αρκετή συζήτηση αποφασίσαμε να μην γυρίσω ακόμα στη δουλειά και να κάτσω με την Αθηνά. Σκεφτόμουν λοιπόν τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με τη μικρή το χειμώνα για να μην κλειστούμε πάλι μέσα με τα σκοτάδια και τα κρύα.. Έψαξα λοιπόν και βρήκα ένα δημιουργικό εργαστήρι για παιδιά, ένα χώρο δημιουργικών δράσεων όπως το αποκαλούν. Τις {μικρές ιστορίες}! 
Αυτό το Σαββατοκύριακο είχαν ανοιχτό φεστιβάλ γιατί γιόρταζαν 1 χρόνο λειτουργίας. 
Εννοείται πως είχα κλείσει θέση για τα δύο μαθήματα που μας ενδιέφεραν. 
Το πρώτο είναι το "Παίζουμε Μαζί", δημιουργικό παιχνίδι για βρέφη από 15-36 μηνών με τους γονείς τους. Ξεκινήσαμε το μάθημα και η Αθηνά ήταν όλο χαρά ανάμεσα σε τόσα παιδάκια και τόσα όμορφα παιχνίδια! Κάποια στιγμή βέβαια έφαγε μια τούμπα και έκλαψε αλλά το ξεπεράσαμε..Στην αρχή λέγαμε το όνομα του παιδιού και όλοι οι υπόλοιποι το καλωσορίζαμε τραγουδιστά..εγώ βέβαια συγκινήθηκα κιόλας.. Παίξαμε με φύλλα και κουκουνάρια, ζωγραφίσαμε και διαβάσαμε παραμύθι! Ήταν τόσο ωραία να βλέπεις τα πιτσιρικάκια να ενθουσιάζονται και να τρέχουν πέρα δώθε!


Το δεύτερο μάθημα που παρακολουθήσαμε δοκιμαστικά ήταν η "Μουσική και Κίνηση". Πάλι για μικρά παιδάκια με τη συνοδεία των γονιών τους. Όταν άρχισε η δασκάλα να παίζει κιθάρα τα μικρά την κοίταζαν όλα μες τα μάτια! Μαγεύτηκαν! Κάναμε περπάτημα και στροφές με μουσική, παίξαμε με αυγουλάκια μαράκες, κάναμε κύκλο γύρω από ένα πολύχρωμο αλεξίπτωτο και τραγουδήσαμε το "Κου-κου-βά"! Ήταν πολύ όμορφα και η ενέργεια της τάξης ήταν φανταστικά θετική!


Γυρίσαμε λοιπόν με τις καλύτερες εντυπώσεις από ένα χώρο όμορφα διαμορφωμένο, γεμάτο παιδικές χαρούμενες φατσούλες και δασκάλες που έχουν ταλέντο, όρεξη και φαίνεται ότι αγαπούν αυτό που κάνουν!
Ολόκληρο το πρόγραμμα (και για μεγαλύτερα παιδιά) και πληροφορίες για τις {μικρές ιστορίες} θα βρείτε στο site τους www.mikresistories.gr.
Κλείσαμε θέση για τα δύο μαθήματα που μας άρεσαν και περιμένουμε τώρα με ανυπομονησία να ξεκινήσει η δική μας σχολική δημιουργική χρονιά! Θα φτιάχνουμε κατασκευές, θα τραγουδάμε, θα κάνουμε νέους φίλους! Τι καλά!
Σας φιλώ και να είστε καλά! Πάντα χαίρομαι όταν μοιράζομαι τον ενθουσιασμό μου!

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Τα δικά μας φθινοπωρινά φύλλα!

Η ιδέα ανήκει 100% στη δημιουργική Θεανώ! Πέρασα χθες από το blog της Theano a m@mmy on line και ζήλεψα τα φθινοπωρινά φύλλα στο παράθυρο! 
Σκέφτηκα αμέσως το παράθυρο της κουζίνας μας που δεν βλέπει σε κάτι όμορφο..και είδα μια ευκαιρία να το διακοσμήσω με φθινοπωρινή διάθεση!
Τι χρειάστηκα:
Γκοφρέ χαρτιά σε διάφορα χρώματα.
Ψαλίδι
Μαρκαδόρο
Σελοτέιπ


Έκοψα τα χαρτιά σε σχήμα φύλλων και με το μαρκαδόρο ζωγράφισα τις λεπτομέρειες του κάθε φύλλου.
Στη συνέχεια ξεκίνησα να τα κολλάω στο παράθυρο. Το έκανα από πάνω προς τα κάτω. Σιγά σιγά γέμισα το παράθυρο με φύλλα!


Χρησιμοποίησα τα γκοφρέ χαρτιά που μου είχαν μείνει από το πάρτυ της μικρής αλλά θα μου άρεσε και ακόμα πιο πολύχρωμο όπως το έδειξε η Θεανώ!
Μια χαρά δεν έγινε;
Φιλιά κουκουβαγίσια και φθινοπωρινά!

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Σας το αφιερώνω!

Πριν δύο μήνες περίπου ήταν η τελευταία φορά που βγήκαμε με το Νίκο μόνοι μας το  βράδυ χωρίς τη μικρή. Όσο να'ναι μου είχε λείψει λίγο και χθες αποφάσισα να πάμε στο Γκάζι που είχε το ΑΡΚ festival. Φτάσαμε εκεί στις 22:30 αφού είχαμε κοιμίσει τη μικρή. Προς έκπληξή μας πληροφορηθήκαμε ότι η συναυλία θα τελείωνε λίγο μετά τα μεσάνυχτα.. Αλλά είπαμε δεν πειράζει που αργήσαμε, πήραμε μπυρίτσα και κατευθυνθήκαμε προς το χώρο της συναυλίας.
Στις 23:00 βγήκε ο αγαπημένος μας Λουκιανός Κηλαηδόνης. Κάθισε στα πλήκτρα του και ξεκίνησε να τραγουδά ελληνικό country. Όταν έφτασε στο γνωστό σε όλους μας " Η μέρα μιας Μαίρης ή Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά" ο κόσμος δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα και σκέφτηκα ότι μάλλον σπάνιο είναι να βρω στο κοινό μαμάδες με 1,2,3 παιδιά, νοικοκυρές ή εργαζόμενες.. Εγώ βέβαια τραγούδησα και χαμογελούσα από μέσα μου!
Σας το αφιερώνω λοιπόν!
Αν είστε μαμάδες, εργαζόμενες ή όχι, αν είστε χαρωπές νοικοκυρούλες που τρέχετε και δεν φτάνετε, αν μαγειρεύετε, σιδερώνετε, καθαρίζετε, φροντίζετε για όλους και εύχεστε η μέρα να είχε περισσότερες ώρες για να προλαβαίνατε να φτιάξετε και γλυκό δεν είστε οι μόνες!
"Η Μέρα μιας Μαίρης" αν και γράφτηκε το 1982 παραμένει επίκαιρο με κάποιες λίγες παραλλαγές..
Αν έχετε όρεξη σιγοτραγουδήστε το και χαμογελάστε ακόμα κι αν δεν σας λένε Μαίρη.. Δικό σας!!!
Καλημέρες!

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Καλή Σχολική Χρονιά με Χαμόγελο!

Έφτασε και επίσημα η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς! Και ξεκινάει με τον αγιασμό και την ευχή να κυλήσουν όλα ομαλά και καλά. 
Θυμάμαι την πρώτη μέρα του αγιασμού ήθελα να πηγαίνω στο σχολείο και να είμαι ωραία ντυμένη, μαυρισμένη από το καλοκαίρι, φορώντας καινούρια παπούτσια, με τρελά πολύχρωμα βραχιόλια στα χέρια και έτοιμη να διηγηθώ όλες τις ιστορίες του καλοκαιριού στους φίλους μου! Ανυπομονούσα να δω τον αγαπημένο μου από την περσινή τάξη (για δημοτικό μιλάμε να εξηγούμαστε), να κάνω ντροπές, να αγκαλιαστούμε και να πούμε πάλι ότι αγαπιόμαστε! 
Τι ωραία και τρυφερά χρόνια! Δεν πρέπει να λείπει από κανένα παιδί αυτής της ηλικίας η ανεμελιά και η ξεγνοιασιά. Αυτές είναι από τις πιο γλυκές στιγμές παιδικότητας που θυμόμαστε..
Τότε στα δικά μας χρόνια ήταν δεδομένο ότι θα παίρναμε καινούρια τσάντα, κασετίνα, τα πιο μοδάτα τετράδια και ότι άλλο θέλαμε.. Θυμάστε που κάναμε μέχρι συλλογή από γόμες;
Δυστυχώς στις μέρες μας κάποια παιδάκια τα στερούνται αυτά και πολλά άλλα περισσότερο σοβαρά από καινούρια μολύβια με ροζ φούντες στην κορυφή..
Ευτυχώς υπάρχουν πολλές οργανώσεις μέσω των οποίων μπορούμε λίγο να βοηθήσουμε και να φέρουμε τη χαρά στα πρόσωπα των πιτσιρικιών.

Το Χαμόγελο του Παιδιού διοργανώνει Σχολικά Bazaars σε όλη την Ελλάδα! Μπορείτε να βρείτε στους πάγκους τους μεγάλη συλλογή από μολύβια, γόμες, στυλό, μαρκαδόρους, ξυλομπογιές, τετράδια, μπλοκ ζωγραφικής και πολλά άλλα είδη ελληνικής κατασκευής και εξαιρετικής ποιότητας, φιλικά προς το περιβάλλον και ανακυκλώσιμα.
Το Χαμόγελο του Παιδιού προσπαθεί να συγκεντρώσει πόρους με στόχο τη λειτουργία δύο νέων σπιτιών για 60 παιδιά που έχουν ανάγκη να φιλοξενηθούν, σε Αίγιο και Αγρίνιο.
Τα σχολικά είδη του Χαμόγελου μπορείτε επίσης να τα βρείτε στο e-shop τους www.hamogelo-eshop.gr.
Στην εικόνα παρακάτω θα δείτε όλα τα σημεία πώλησης:



Καλή Σχολική Χρονιά σε όλα τα παιδάκια μικρά και μεγάλα! Και Καλή Σχολική Χρονιά και στους γονείς βέβαια με υπομονή, κουράγιο, όρεξη και δημιουργικότητα!

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Στείλτε μια αγκαλιά!

Πολλοί από εμάς έχουμε αγαπημένους ανθρώπους που δυστυχώς δεν τους βλέπουμε συχνά. Ο λόγος είναι γιατί ζουν μακριά. Μπορεί να είναι οι παππούδες στο χωριό, ο αδερφός μας που σπουδάζει σε νησί, μια καλή μας φίλη στο εξωτερικό ή ακόμα κι ο σύντροφος μας που αναλόγως τη δουλειά του μπορεί να λείψει για 10 μέρες..
Μια ωραία ιδέα είναι να τους στείλουμε μια αγκαλιά! Στην κυριολεξία! Και τι πιο γλυκό από την αγκαλιά του παιδιού μας; Κοιτάξτε πώς θα το κάνετε!
Υλικά: 
- κόλλα περιτυλίγματος
- ένας φάκελος μεγάλος
- το παιδί σας

Ανοίγουμε την κόλλα στο πάτωμα με την καλή πλευρά (των σχεδίων) προς τα κάτω. Ξαπλώνουμε το ζουζούνι μας με ανοιχτά χέρια! Με ένα μολυβάκι μαρκάρουμε το περίγραμμα των χεριών του από τους ώμους και κάτω. Στη συνέχεια το κόβουμε. Αν θέλει το παιδάκι μας μπορεί να ζωγραφίσει σε ένα στρογγυλό χαρτί ένα πρόσωπο. Τέλος φτιάχνουμε τον φάκελο με το κεφάλι πάνω και τυλίγουμε τα χέρια! Αγκαλιά δηλαδή!


Οι παραλήπτες σίγουρα θα ενθουσιαστούν!
Αν δεν έχετε παιδάκι και θέλετε να το κάνετε οι ίδιοι για κάποιον αγαπημένο σας απλά πάρτε πιο μεγάλη κόλλα περιτυλίγματος..χεχε!
Η ιδέα από το blog paging supermom.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Για Καλή Σχολική Χρονιά!

Τελειώσανε τα ψέμματα! Γυρίσαμε όλοι πίσω, καθαρίσαμε, πλύναμε, ξεκινήσαμε πάλι τη δίαιτα που αφήσαμε τον Ιούνιο, οργανωθήκαμε και πολλοί από μας γυρίσανε πίσω στις δουλειές τους.. Και τα παιδάκια; Αρχίζουν από βδομάδα να πηγαίνουν στους σταθμούς, προνήπια, νήπια, δημοτικά, γυμνάσια! 
Έψαξα και βρήκα πολλές ιδέες για κατασκευές σχετικές με το σχολείο αλλά σήμερα θα σας δείξω μία για το σπίτι! Ένα στεφάνι για την πόρτα για Καλή Σχολική Χρονιά! Και μπορείτε να το κάνετε κι ας μην έχετε παιδάκι που πάει σχολείο..έτσι για να αλλάξει η διάθεση μας που μπήκε ο Σεπτέμβριος!

Θα χρειαστείτε:
- Πολλά μολύβια, μπορεί και 50-60! (τα πιο φτηνά κλασσικά νομίζω έχουν 0.10 λεπτά το ένα)
- 2 κύκλους από φελό σαν αυτά που ακουμπάμε τις ζεστές κατσαρόλες!
- Κόλλα


Ξεκινάμε να κολλάμε τα μολύβια στο φελό κυκλικά. Βάζουμε πρώτα 4 σαν σταυρό και συνεχίζουμε. Δεν χρειάζεται να είναι και τέλεια..


Τα μολύβια που θα είναι πιο έξω στον κύκλο μπορεί να μην κολλήσουν καλά. Θα βάλουμε αρκετή κόλλα και θα βάλουμε πάνω ένα βαρύ αντικείμενο για να κολλήσουν πιο σταθερά. Αφού τα αφήσουμε αρκετή ώρα να στεγνώσει η κόλλα θα τοποθετήσουμε/κολλήσουμε στην πίσω πλευρά και το δεύτερο κύκλο από φελό.


Μπορούμε να φτιάξουμε μια μικρή γιρλάντα από μικρά τριγωνάκια και σπάγγο. Για τα τριγωνάκια μπορούμε να κόψουμε από περιοδικά ή μικρά υφάσματα. Και με μαρκαδόρο γράφουμε πάνω τους γραμματάκια. 


Τοποθετούμε τη γιρλάντα στο μπροστινό μέρος.
Τέλος καρφιτσώνουμε μια κορδέλα στον πίσω φελό για να κρεμάσουμε το στεφάνι και..έτοιμο!


Δεν είναι πολύ πρωτότυπο και έξυπνο; Ελπίζω μόνο αν ξεμείνετε από μολύβια καμμιά φορά μην πάτε στην πόρτα και αρχίσετε να το τσουρομαδάτε!
Καλή Σχολική Χρονιά!


Η ιδέα από το blog: organize and decorate everything.

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Οι παλιές μου φίλες!

Πέρυσι τον Ιούνιο γέννησα το Αθηνάκι μου και μέσα Ιουλίου ξεκίνησα το blog. Τις αναρτήσεις μου τις έκανα από την αρχή share στο fb στην προσωπική μου σελίδα. Μετά από λίγο καιρό άρχισαν να μου στέλνουν μηνύματα παλιές μου συμμαθήτριες μαμάδες πια κι αυτές! Να μου γράφουν πόσο τους αρέσει το blog και η προσπάθεια μου, να μου δίνουν ευχές για τη μικρή και να μου μιλούν βέβαια και για τα δικά τους παιδάκια. Ένιωσα τόσο ωραία.. είχα να τους μιλήσω από το σχολείο και μιλούσαμε πια για μωρουδιακά και παιδικές δραστηριότητες!
Όσο περνούσε ο καιρός επικοινώνησαν μαζί μου και άλλες παλιές μου φίλες που με τα χρόνια και χωρίς λόγο χαθήκαμε. Κάποιες δεν έχουν καν παιδιά κι όμως μου έγραψαν πως απολαμβάνουν να διαβάζουν τα κατορθώματα της Αθηνάς και ανυπομονούν να γίνουν μαμάδες για να μπουν ενεργά στην παρέα μας!

Μέσα σε αυτές η φίλη μου η Δέσποινα. Έγκυος όταν μου πρωτοέστειλε μήνυμα και μανούλα μετά από λίγους μήνες. Μοιράστηκε μαζί μου ανησυχίες της, μιλούσαμε για τους προβληματισμούς μας, το θηλασμό, για τα ψώνια του μωρού και για τόσα άλλα θέματα. Το τηλέφωνο αντικατέστησε τα μηνύματα.. 
Και το Σάββατο βρεθήκαμε στην βάπτιση της κόρης της. Χάρηκα τόσο πολύ.. Είχα να τη δω χρόνια και τώρα βρισκόμαστε μαζί με άντρες, παιδιά, καρότσια και κουφέτα! Εκεί και η φίλη μου Simone! Οι τρεις μας είχαμε περάσει κάποτε στιγμές διακοπών στην Ικαρία με σκηνές και περιστατικά που είναι βγαλμένα από ταινία..(φαρσοκωμωδία με μια δόση θρίλερ). Τις κοίταζα και σκεφτόμουν πως μεγαλώσαμε.. Μιλούσαμε σαν να ήμασταν μαζί πριν λίγες μέρες. Σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα.. Κι όμως είχα να τις δω χρόνια.. Συγκινήθηκα πολύ! Υποσχόμαστε να ξαναβρεθούμε, παρέα με τα μπουμπούκια βέβαια!

Και πού ξέρεις, μπορεί και τα παιδιά μας να γίνουν φίλοι μεγαλώνοντας μέσα από τη δική μας επαφή! Μακάρι!

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Ώρα για καινούριες κορνίζες!

Τελειώνει το καλοκαίρι και τι μας έμεινε; Οι φωτογραφίες μας! 
Είτε έχουμε καλή μηχανή μαζί μας είτε απλά το κινητό μας δεν παραλείπουμε ποτέ να βγάζουμε φωτογραφίες. Ειδικά τώρα με τη μικρή..ουουου βγάζουμε αρκετές!

Έκανα κάποια κολάζ και από αυτά θα διαλέξω φωτογραφίες για τον τοίχο με τις κορνίζες. Θα αντικαταστήσω τις περσινές με τις καινούριες!
Από τις καλοκαιρινές φωτογραφίες δεν μπορούν να λείπουν βέβαια αυτές που βγάζουμε στη θάλασσα. Η Αθηνά πρωταγωνίστρια να κολυμπά με σωσιβιάκι και να παίζει στην άμμο! Αυτές τις σαγιονάρες δεν τις άφηνε..με τίποτα!


Στην παραλία είχαμε και τις δικές μας στιγμές.. με το μπαμπά, τη μαμά..και μετά όλοι μαζί!


Ένα απόγευμα ζήτησα από τον αδερφό του Νίκου να πάμε σε ένα μέρος που είχα δει με το αυτοκίνητο και να μας βγάλει αυτός φωτογραφίες και τους τρεις μαζί. Πήρα 3 ψάθινα καπέλα, ένα για τον καθένα μας (ο Νίκος δεν πολυφόρεσε το δικό του..) και πήγαμε. Ήθελα να πάμε κατά τις 20:00 που έπεφτε ο ήλιος και φαίνονται χρυσά τα χωράφια.. δεν είχα δίκιο;


Και μία μόνο η μαμά και η Αθηνούλα να κοιτάει με ύφος!


Δίπλα σ'αυτό το χωράφι είχε κάτι καλαμιές. Και σκέφτηκα βέβαια να πάμε και από εκεί μια βόλτα..


Για το τέλος άφησα δυο αγαπημένες μου.. Έβαλα την Αθηνά στους ώμους και αρχίσαμε το χορό.. Και πάνω κάτω να ανεμίζουν τα μαλλιά μας! Και να φωνάζουμε οι δυο μας κι ο μπαμπάς Νίκος να μας τραβάει φωτογραφία.. Και μετά από λίγο ηρεμία και πίσω μας ο ήλιος να φεύγει..


Δεν βγάλαμε βέβαια μόνο αυτές..μην παρεξηγηθούμε..Αυτές είναι στα υπ' όψιν για τις κορνίζες που λέγαμε.. Από βδομάδα θα πάω να τις εκτυπώσω και θα φτιάξω τον τοίχο. Μετά θα κάθομαι πάλι μόνη μου να κοιτάω τα κάδρα με τις ώρες και να χαμογελώ!