Πέρυσι τον Ιούνιο γέννησα το Αθηνάκι μου και μέσα Ιουλίου ξεκίνησα το blog. Τις αναρτήσεις μου τις έκανα από την αρχή share στο fb στην προσωπική μου σελίδα. Μετά από λίγο καιρό άρχισαν να μου στέλνουν μηνύματα παλιές μου συμμαθήτριες μαμάδες πια κι αυτές! Να μου γράφουν πόσο τους αρέσει το blog και η προσπάθεια μου, να μου δίνουν ευχές για τη μικρή και να μου μιλούν βέβαια και για τα δικά τους παιδάκια. Ένιωσα τόσο ωραία.. είχα να τους μιλήσω από το σχολείο και μιλούσαμε πια για μωρουδιακά και παιδικές δραστηριότητες!
Όσο περνούσε ο καιρός επικοινώνησαν μαζί μου και άλλες παλιές μου φίλες που με τα χρόνια και χωρίς λόγο χαθήκαμε. Κάποιες δεν έχουν καν παιδιά κι όμως μου έγραψαν πως απολαμβάνουν να διαβάζουν τα κατορθώματα της Αθηνάς και ανυπομονούν να γίνουν μαμάδες για να μπουν ενεργά στην παρέα μας!
Μέσα σε αυτές η φίλη μου η Δέσποινα. Έγκυος όταν μου πρωτοέστειλε μήνυμα και μανούλα μετά από λίγους μήνες. Μοιράστηκε μαζί μου ανησυχίες της, μιλούσαμε για τους προβληματισμούς μας, το θηλασμό, για τα ψώνια του μωρού και για τόσα άλλα θέματα. Το τηλέφωνο αντικατέστησε τα μηνύματα..
Και το Σάββατο βρεθήκαμε στην βάπτιση της κόρης της. Χάρηκα τόσο πολύ.. Είχα να τη δω χρόνια και τώρα βρισκόμαστε μαζί με άντρες, παιδιά, καρότσια και κουφέτα! Εκεί και η φίλη μου Simone! Οι τρεις μας είχαμε περάσει κάποτε στιγμές διακοπών στην Ικαρία με σκηνές και περιστατικά που είναι βγαλμένα από ταινία..(φαρσοκωμωδία με μια δόση θρίλερ). Τις κοίταζα και σκεφτόμουν πως μεγαλώσαμε.. Μιλούσαμε σαν να ήμασταν μαζί πριν λίγες μέρες. Σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα.. Κι όμως είχα να τις δω χρόνια.. Συγκινήθηκα πολύ! Υποσχόμαστε να ξαναβρεθούμε, παρέα με τα μπουμπούκια βέβαια!
Και πού ξέρεις, μπορεί και τα παιδιά μας να γίνουν φίλοι μεγαλώνοντας μέσα από τη δική μας επαφή! Μακάρι!
Όσο περνούσε ο καιρός επικοινώνησαν μαζί μου και άλλες παλιές μου φίλες που με τα χρόνια και χωρίς λόγο χαθήκαμε. Κάποιες δεν έχουν καν παιδιά κι όμως μου έγραψαν πως απολαμβάνουν να διαβάζουν τα κατορθώματα της Αθηνάς και ανυπομονούν να γίνουν μαμάδες για να μπουν ενεργά στην παρέα μας!
Μέσα σε αυτές η φίλη μου η Δέσποινα. Έγκυος όταν μου πρωτοέστειλε μήνυμα και μανούλα μετά από λίγους μήνες. Μοιράστηκε μαζί μου ανησυχίες της, μιλούσαμε για τους προβληματισμούς μας, το θηλασμό, για τα ψώνια του μωρού και για τόσα άλλα θέματα. Το τηλέφωνο αντικατέστησε τα μηνύματα..
Και το Σάββατο βρεθήκαμε στην βάπτιση της κόρης της. Χάρηκα τόσο πολύ.. Είχα να τη δω χρόνια και τώρα βρισκόμαστε μαζί με άντρες, παιδιά, καρότσια και κουφέτα! Εκεί και η φίλη μου Simone! Οι τρεις μας είχαμε περάσει κάποτε στιγμές διακοπών στην Ικαρία με σκηνές και περιστατικά που είναι βγαλμένα από ταινία..(φαρσοκωμωδία με μια δόση θρίλερ). Τις κοίταζα και σκεφτόμουν πως μεγαλώσαμε.. Μιλούσαμε σαν να ήμασταν μαζί πριν λίγες μέρες. Σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα.. Κι όμως είχα να τις δω χρόνια.. Συγκινήθηκα πολύ! Υποσχόμαστε να ξαναβρεθούμε, παρέα με τα μπουμπούκια βέβαια!
Και πού ξέρεις, μπορεί και τα παιδιά μας να γίνουν φίλοι μεγαλώνοντας μέσα από τη δική μας επαφή! Μακάρι!
Το ίδιο συνέβη και σε 'μενα! Γι' αυτό δεν μετανιώνω που διατηρώ επώνυμα το μπλογκ μου. Είναι μεγάλη συγκίνηση να ξανασυναντάς φίλους που πίστευες πως δε θα ξαναδείς μόνο και μόνο επειδή αποφάσισες να μοιραστείς σκέψεις σου και βιώματα και εικόνες τις ζωής σου. Όπως είναι μοναδικό που γνωρίζεις νέους ανθρώπους που μπαίνουν στη ζωή σου και είναι και πάλι σαν να ήταν εκεί από πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς έρχονται καμμιά φορά τα πράγματα,ε;
ΔιαγραφήΕίναι όντως απίστευτο αυτό που συμβαίνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα κάπως έτσι ξεκίνησα κι εγώ να έχω επαθές με παλιές φίλες! Μια φωτογραφία με τον καλό μου και την φουσκωμένη κοιλίτσα στο fb ήταν αρκετή για να ξεκινήσουν όλα!
Η ζωή μας αλλάζει τελικά σε πολλά επίπεδα!!
Καλημέρα!
Ναι, αλλάζει η ζωή μας και πόσα παλιά-καινούρια έρχονται!
Διαγραφήτι ωραία να ξαναβρίσκεις φίλους παλιούς..και τώρα θα εχεις περισσότερους φίλους κι εσύ για βόλτα και το Αθηνάκι για να παίζει..καλή εβδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλύτερη παρέα και για τις 2 μας!
ΔιαγραφήΕύχομαι να έχεις πάντα καλούς φίλους να σε τριγυρίζουν!...Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απο την αληθινή φιλία. Κάτι που δυστυχώς σπανίζει σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα, καλή μου! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Έτσι είναι, όπως τα λες..
ΔιαγραφήΚαλό μήνα!
Καλησπέρα καλή εβδομάδα!Πολύ όμορφα συναισθήματα είναι αυτά! Κάποιες φορές χωρίζουν οι δρόμοι μας με τους παλιούς φίλους και κάποιες ενώνονται εκεί που δεν το περιμένεις! Και όταν κάποιον τον γνωρίζεις από παλιά έχεις άλλη οικειότητα, άλλο δέσιμο! Πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, οι παλιοί φίλοι είναι αλλιώς!
ΔιαγραφήΠάντα ομορφιές στη ζωή σου εύχομαι και τέτοιες γλυκές συναντήσεις!Καλό Φθινόπωρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήMerci Δεσποινάκι!
ΔιαγραφήΚαλό φθινόπωρο!
Πόσο ωραία γράφεις! Διάβασα αρκετές αναρτήσεις σου σήμερα και ξετρελάθηκα με όλα, ειδικά τις καλοκαιρινές σας φωτογραφίες τις ζήλεψα πολύ! Περιμένουμε φωτο από τις κορνίζες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε λένε κι εμένα Αθηνά και για κάποιο λόγο όταν αναφέρεις την κόρη σου διαβάζω με μεγαλύτερη προσοχή, λες και την ξέρω! Να σου ζήσει! Σε έβαλα και στα αγαπημένα μου blogs! :)
Ευχαριστώ Αθηνά! Και να ξέρεις έχω τσεκάρει και τις δικές σου κουκουβάγιες!!! Είναι φοβερές!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ! Εχω πάθει εμμονή με τις κουκουβάγιες!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα! Κι εγώ!
ΔιαγραφήΤι ωραία που τα λες. Όντως έτσι είναι η ζωή καλώς ή κακώς κάνει κύκλους και με κάποιους ανθρώπους συμπίπτουμε σε παραπάνω από έναν. Καλή συνέχεια στη blogογειτονιά μας και καλό φθινόπωρο :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις πολύ ωραία!Συμφωνώ με όσα λες αν και δεν έχω ακόμη παιδιά!Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύκλοι που συμπίπτουν..δεν το είχα σκεφτεί έτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό φθινόπωρο!
Βέρα μου έτσι είναι και τελικά αυτός είναι ο μαγικός κόσμος του Internet. Να έχεις να ακούσεις νέα ανθρώπων που κάποτε ταίριαξες 20 χρόνια και να ξαναβρίσκεσαι νιώθοντας από τη μια ότι δεν πέρασε μια μέρα και από την άλλη ότι τόσος χρόνος χάθηκε ενώ θα μπορουσε να έχει υπάρξει κοινή πορεία όλο αυτό τον καιρό. Είναι μαγικό! Το blog κ εμενα με έφερε σε επαφή με ανθρωπους από τα παλιά. Η Πολυάννα το περιέγραψε τέλεια παραπάνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο όμορφο συναίσθημα είναι αυτό αλήθεια!!! να βρίσκεσαι με ανθρώπους από παλιά και να μοιράζεσαι πλέον νέες ιστορίες! και κάποια στιγμή τα παιδιά σου να αποτελέσουν τη συνέχεια σε αυτές! δεν μου έχει τύχει ακόμη μιας και δεν έχω οικογένεια, αλλά σίγουρα θα ήθελα να το ζήσω! φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφή