Στις 23:00 βγήκε ο αγαπημένος μας Λουκιανός Κηλαηδόνης. Κάθισε στα πλήκτρα του και ξεκίνησε να τραγουδά ελληνικό country. Όταν έφτασε στο γνωστό σε όλους μας " Η μέρα μιας Μαίρης ή Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά" ο κόσμος δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα και σκέφτηκα ότι μάλλον σπάνιο είναι να βρω στο κοινό μαμάδες με 1,2,3 παιδιά, νοικοκυρές ή εργαζόμενες.. Εγώ βέβαια τραγούδησα και χαμογελούσα από μέσα μου!
Σας το αφιερώνω λοιπόν!
Αν είστε μαμάδες, εργαζόμενες ή όχι, αν είστε χαρωπές νοικοκυρούλες που τρέχετε και δεν φτάνετε, αν μαγειρεύετε, σιδερώνετε, καθαρίζετε, φροντίζετε για όλους και εύχεστε η μέρα να είχε περισσότερες ώρες για να προλαβαίνατε να φτιάξετε και γλυκό δεν είστε οι μόνες!
"Η Μέρα μιας Μαίρης" αν και γράφτηκε το 1982 παραμένει επίκαιρο με κάποιες λίγες παραλλαγές..
Αν έχετε όρεξη σιγοτραγουδήστε το και χαμογελάστε ακόμα κι αν δεν σας λένε Μαίρη.. Δικό σας!!!
Καλημέρες!
Είναι πολύ ωραίο τραγούδι! Δεν είμαι μαμά ακόμα, αλλά θυμάμαι που το είχαμε γραμμένο σε μια κασέτα μαζί με το "Λύσ'τα μαλλιά σου" του Καζούλη και την έβαζε η μαμά μου πάντα όταν έκανε δουλειές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα έτσι όμορφα να περνάτε!Τι πιο ωραίο,να θυμίζουμε στις επόμενες γενιές τα τραγούδια με τα οποία μεγαλώσαμε και να αρπάζουν λίγη από τη δική μας κουλτούρα και έμπνευση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο τραγούδι!Δεν είμαι μητέρα μα παρόλα αυτά μου αρέσει πολύ!Πάντα να περνάτε όμορφα!φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραία η έξοδος σας!! εμείς ακόμα δεν τον έχουμε αφήσει βράδυ...Και το τραγούδι είναι old time classic!! φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για την αφιέρωση! Όντως τρέχουμε και δεν φτάνουμε...και όντως ευχόμαστε η μέρα να είχε 48 ώρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ αρέσει κι εμένα αυτό του τραγούδι! με κάνει και γελώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήKathy by anthomeli
Α τι ωραίο τραγούδιιι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για την αφιέρωση, το τραγούδι αποτυπώνει τέλεια το τρέξιμό μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις βραβείο http://glykoparamithenia.blogspot.gr/2012/09/kreativ-award.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα αληθινό κι επίκαιρο ! Λέξη προς λέξη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με λένε Μαίρη αλλά έχω όλα τα υπόλοιπα! Σε ευχαριστουμε για την αφιέρωση...Εύχομαι πιο συχνές τέτοιους εξόδους στο εξής. Καλό απόγευμα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα χα Βέρα μου, το τραγούδι αυτό γράφτηκε πριν περίπου 30 χρόνια και όλες τότε το είχαμε κάνει δικό μας γιατί μας αφορούσε. Τώρα βέβαια τα πράγματα άλλαξαν, οι πατεράδες βοηθάνε στο σπίτι και στα παιδιά και το τραγούδι ίσως δεν λέει τίποτα σε πολλές.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια στην Αθηνούλα σου
Κι εγώ όταν το πρωτοάκουσα μόλις είχα αρχίσει να δουλεύω , αλλά μόνο αυτό. Δεν είχα οικογένεια,παιδί και μου φαινόταν λίγο υπερβολικό. Και του Λουκιανού δεν του άρεσε και το' γραψε κατ' ανάγκη [ για χάρη της Άννας Παναγιωτοπούλου που το πρωτοτραγούδησε], αλλά έγινε μεγάλη επιτυχία λόγω της αλήθειας που κουβαλάει. Αυτό και το " Ροζ' του Μηλιώκα νομίζω ότι εκφράζουν τις γυναίκες των + - 50. Να βγαίνεις συχνότερα με τον κουκουβαγιοσύζυγο . Επιβάλλεται
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπήρξε για χρόνια ο ύμνος μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για την αφιέρωση!...
Συγχαρητήρια!Έχετε βραβείο από το http://mirantaslittlegarden.blogspot.gr/2012/09/2-your-blog-is-delicious.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει πλάκα αυτό το τραγουδάκι! Πάντα αναρωτιόμουν πως θυμάται τόσα λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφή{Fan, όπως λέμε sofan!}
χαριτωμένο το άσμα αλλά ακόμη πιο χαριτωμένες οι κουκουβαγίτσες που βάζεις στην ταπετσαρία του μπλογκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια.
Τέλειο το τραγουδάκι και ναι εντελώς διαχρονικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό φθινόπωρο μανούλα κουκουβάγια.
κι εγώ μπορεί να μην είμαι μητέρα, αλλά νοικοκυρούλα είμαι! αχ!! και όσο σκέφτομαι τι με περιμένει τώρα που θα επιστρέψω Ηράκλειο.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφή